Maandelijkse archieven: februari 2016

De Koning weer on speaking terms met De Stentor

Hij had er oprecht zin in. Aan alles viel te merken dat Hans de Koning brandt van verlangen om de beuk er ouderwets in te gooien. Het enthousiasme spatte er dinsdagmiddag vanaf bij zijn presentatie. Na een half seizoen gedwongen thuiszitten stort de nieuwe trainer van Go Ahead Eagles zich met zijn hele ziel en zaligheid op een alles behalve eenvoudige missie: Go Ahead Eagles via de nacompetitie terugbrengen naar de Eredivisie.

Hans de Koning wil van de Adelaarshorst weer een onneembare veste maken. Dit verklaarde de nieuwe trainer van Go Ahead Eagles dinsdag bij de ondertekening van het contract dat hem tot het einde van het huidige voetbaljaar aan de Deventer eerstedivisionist bindt. “Kampioen ga je niet meer worden”, toonde de 55-jarige Noord-Hollander zich tijdens zijn presentatie realistisch. Terugkeren in de Eredivisie via de play-offs ziet de opvolger van de recent ontslagen Dennis Demmers nochtans als een reële optie.

Met het plezier wil de strijdlustige oud-trainer van o.a. AGOVV Apeldoorn tegelijkertijd de resultaten terugbrengen aan de Vetkampstraat. “De Adelaarshorst moet weer die onneembare veste worden. Dat moeten we ook uitstralen. Als ik hier vroeger als tegenstander kwam, stond je door dat publiek al met 1-0 achter. Er is hier wat te halen met elkaar. En als je alles doet met een grote grijns op je kop, besmetten we daarmee iedereen.”

Geduldig stond De Koning de aanwezige mediavertegenwoordigers te woord. Camera voor camera deed de kersverse Eaglesbaas zijn verhaal. Al op zijn eerste werkdag toonde de voormalige doelman zich een prima ambassadeur voor zijn nieuwe werkgever. Dat De Koning zonder morren aanschoof bij de Eagles-watcher van het plaatselijke dagblad, maakt duidelijk dat het bestuur van de Deventer Jupiler Leagueclub het roer tot het eind van het seizoen in handen heeft gegeven van een ervaren professional.

Tijdens zijn dienstverband bij AGOVV, in het seizoen 2010-2011, deed Hans de Koning diezelfde Stentor in de ban. De trainer was het aanhoudende negativisme van de clubvolger op een gegeven moment zó zat dat hij hem niet meer te woord stond. De Konings presentatie in Deventer bewees maar weer eens dat de tijd alle wonden heelt. Iedereen verdient een nieuwe kans…

Hitlergroet aanleiding tot flinke matpartij

Vandaag 10 jaar geleden

Een onvergetelijke trip met neef Huub naar Barcelona. Bestemming niet Camp Nou, maar Espanyol tegen Schalke 04. Voor een plekje bij de laatste zestien in de UEFA Cup. Gespeeld in het Olympisch stadion op de berg Montjuïc.
Het aanvangstijdstip staat vastgesteld op half tien ’s avonds. Alsof dat nog niet laat genoeg is, wordt het begin van de wedstrijd om een mij onbekende reden ter plekke nog maar eens met bijna drie kwartier uitgesteld. In plaats van laat wordt het dus érg laat.
We zitten in het uitvak. Gol Sud Inferior. Weggestopt in een hoek achter één van de goals. Een mannetje of tweeduizend in totaal. In het vak naast het onze dient een groot zeil met reclameteksten als buffer naar de tribunegedeelten met Spaanse supporters. Veel helpen doet de afscheiding nauwelijks. Al vanaf het moment dat we ons vak mogen betreden, beginnen Espanyol-aanhangers uit te dagen. Ze halen hun hele repertoire uit de kast. Aanhoudende scheldpartijen. Obscene gebaren. De Hitlergroet ontbreekt evenmin. Bij voortduring gaat de rechter arm gestrekt de lucht in om de Duitse gasten te tergen.
Een blinde kan zien aankomen dat het misgaat. Dat gebeurt dan ook, al ruim voor de aftrap. Wanneer een aantal S04-hooligans de provocaties niet langer pikt en over het zeil ‘afdaalt’ naar beneden, vallen er rake klappen. Stewards en politie zijn in geen velden of wegen te bekennen. De ordetroepen arriveren pas nadat de Spaanse schreeuwerdjes al lang en breed het hazenpad hebben gekozen.
Tijdens de wedstrijd blijft het verder rustig. Alle aanwezigen in het Schalke-vak laten zich nergens meer door afleiden. Ze hebben het te druk met juichen… Na de 2-1 zege een week eerder in Gelsenkirchen volstaat een overtuigende 3-0 overwinning ruimschoots voor plaatsing voor de volgende ronde.
Achteraf bekeken is het niet zo slim dat ik de kaarten via Schalke 04 heb geregeld. Na afloop worden we meer dan een uur vast gehouden in ons vak. De politie neemt het zekere voor het onzekere. Om verdere confrontaties te vermijden moeten eerst alle Spaanse toeschouwers van de berg af. Pas ver na middernacht mogen wij het Estadi Olimpic verlaten. Op de Plaça d’Espanya aangekomen zijn de rolluiken bij de toegangen tot het metrostation omlaag, er rijden op het late tijdstip geen metro’s meer. We hebben mazzel dat we een nachtbus kunnen pakken naar het centrum. Pas na tweeën bereiken we het pensionnetje op de Ramblas waar we overnachten. Al komt er van slapen weinig meer terecht, omdat we een kleine drie uur later al weer richting vliegveld moeten.

23 februari 2006 Espanyol – Schalke 04

I was there…

DSC01586  DSC01588

It giet oan op Sheffieldse ijsvlakte

Vandaag 6 jaar geleden

Lekker, plan je een voetbaltrip naar Engeland en je bent er nog maar nauwelijks geland of het begint er te sneeuwen! Heb ik weer. Sheffield verdwijnt in de drie dagen dat ik er verblijf onder een dikke laag witte en koude rotzooi. Ik heb er een hard hoofd in dat de wedstrijd tussen Rotherham United en Shrewsbury Town, respectievelijk nummer vier en vijf van de Coca Cola League 2, wel doorgang kan vinden. Wanneer ik ’s ochtends besluit om alvast polshoogte te gaan nemen bij het Don Valley Stadium, waar The Millers tijdens het seizoen 2009-2010 tijdelijk resideren, stelt me dat allerminst gerust. Ik vrees het ergste. Op het veld werkt een handjevol groundsmen zich met schuivers, scheppen en bezems in het zweet, maar er moet nog heel wat gebeuren voordat the pitch sneeuwvrij is. Er rest de heren niet meer dan een uurtje of zes tot aan de aftrap.
Als ik aan het begin van de avond terugkom, hebben ze het wondertje tóch volbracht. Het veld, waar ook de rugbyers van de Sheffield Eagles rondvliegen, is bespeelbaar gemaakt.
Ik denk dat mijn geluk is dat Sky Sports de wedstrijd rechtstreeks uitzendt. Ik kan me moeilijk indenken dat er anders ook zoveel moeite zou zijn gedaan om dit maandagse onderonsje koste wat kost gespeeld te krijgen. Máár: om 7:45 pm wordt op deze ijzige avond daadwerkelijk afgetrapt. It giet oan op de Sheffieldse ijsvlakte!

22 februari 2010 Rotherham United – Shrewsbury Town

I was there…

Blessure scheidsrechter zorgt voor oponthoud in Ugchelen

Het zit Albatross dit seizoen niet mee. Zondag had de geplaagde derdeklasser uit Ugchelen de wind in meerdere opzichten tegen. Terwijl de concurrenten in de strijd tegen degradatie wél punten pakten, ging het elftal van trainer Gerton te Winkel op eigen kunstgras enigszins schlemielig met 0-1 onderuit tegen Overwetering.

Het was bar en boos aan de Brouwersmolenweg. De stevige wind die de hele middag vrij spel had in Ugchelen, was daar slechts ten dele debet aan. Zonder scheidsrechter Bleekman had het duel waarschijnlijk evengoed schriftelijk afgedaan kunnen worden. Vanwege een blessure van de leidsman werd het duel meer dan twintig minuten onderbroken.

Halverwege de tweede helft meldde de scheidsrechter zich met hamstringklachten bij de dug-out van Albatross. Na een korte behandeling kon hij de wedstrijd hervatten. Dit was echter van korte duur. Een kwartier voor het einde legde Bleekman het duel stil en het verliet het veld. De spelers volgden hem naar binnen. In de kleedkamer liet hij zich verder behandelen. De spelers keerden na een tiental minuten terug. De onfortuinlijke arbiter liet nog langer op zich wachten.

Met het rechter bovenbeen stevig ingepakt begon de patiënt aan het resterende kwartier. Trekkebenend bewoog hij zich voort richting eindsignaal. Voor Albatross pakte het oponthoud slecht uit. Koud weer terug op het veld bezegelde de Olster invaller Mohammet Kifeta met zijn eerste balcontact de nederlaag van de thuisclub.

Sturing geeft Apeldoorns tintje aan oefeninterland

Vandaag 26 jaar geleden

De eerste interland nadat de Oranje-sterren bondscoach Thijs Libregts hebben weggejaagd. Nol de Ruiter neemt de honneurs waar bij het vriendschappelijke onderonsje tussen de regerend Europees kampioen en Italië. De Kuip zit bij lange na niet vol. Slechts 24.198 toeschouwers bevolken de tribunes. De wedstrijd is het entreegeld van 20 gulden nauwelijks waard. Hoewel de Squadra Azzurra op volle oorlogssterkte naar Rotterdam is gekomen, gebeurt er niet veel. 0-0 is de even voorspelbare als teleurstellende uitslag. De thuisblijvers krijgen groot gelijk.
Edward Sturing geeft een klein Apeldoorns tintje aan de avond. De rechtsback van Vitesse mag na rust opdraven in de plaats van Milanees Frank Rijkaard voor zijn tweede interland.

21 februari 1990 Nederland – Italië

I was there…

Tweede periodetitel prooi voor AGOVV

Met het ‘officieuze’ binnenhalen van de tweede periodetitel verzekerde AGOVV zich zaterdag van deelname aan de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse. Dankzij de 3-1 overwinning op de Elburger Sportclub liepen Jerry Cooke en zijn mannen bovendien weer drie punten in op koploper DSV ’61, dat voor het tweede opeenvolgende weekend punten morste.

In de ‘finale’ om de tweede periodetitel in de derde klasse B bracht topscorer Yuri Brentjens de Blauwen met een artistiek hoogstandje al vlot op voorsprong. Ali Mualaa doelpuntte nog voor de rust tegen voor de rivaal uit Elburg. Treffers van Julius Wille en Lars Hoekman in de tweede helft betekenden dat de AGOVV’ers na 90 minuten de bloemen in ontvangst mochten nemen.

Fanvriendschap neemt bizarre vormen aan

Vandaag 24 jaar geleden

Weinig is mij te dol begin jaren ’90. Zelfs een donderdagavondwedstrijdje meepikken in Bochum niet. Ik maak het complete Ruhrgebied in die periode onveilig. Bij het ontdekken van voetbalclubs tussen Rijn en Ruhr of Emscher en Lippe oefenen zeker wedstrijden met Bayern München veel aantrekkingskracht uit.
Voor de afstand hoef ik het niet te laten. Die 140 kilometer naar Bochum leg ik in de auto in een vloek en een zucht af. Afgezien dan van die vervelende files op de A40.
Het kleine VfL Bochum tegen het grote Bayern München heeft iets van een strijd tussen David en Goliath. VfL tegen Bayern is in de jaren ’90 eveneens een ontmoeting tussen twee clubs van wie de supporters van oudsher warme vriendschapsbanden met elkaar onderhouden. De in Duitsland vaker voorkomende Fan-Freundschaft. Een in Nederland nagenoeg onbekend fenomeen.
Rond de onderlinge wedstrijden trekken de bevriende fans gezamenlijk op. Ze drinken samen een biertje. Ze eten samen een braadworst. Ze bekijken samen de wedstrijd. Broederlijk staan ze naast elkaar op de tribune.
Met name dat laatste neemt bij dit bewuste duel enigszins bizarre vormen aan. Zelfs bij de stand 0-5 staan Bochum- en Bayern-vrienden nog luidkeels met z’n allen te zingen: Bayern und der VfL, Bayern und VfL! Om hun vriendschap te onderstrepen. Bij 0-5! Rare Jungs, die Duitsers.
Voor een nuchtere Nederlander blijft zoiets moeilijk te bevatten. Bij zo’n achterstand zie ik mezelf nog niet de tegenstander toejuichen. Ondenkbaar. Völlig ausgeschlossen.

20 februari 1992 VfL Bochum – Bayern München

I was there…

Go Ahead Eagles bibberend langs hekkensluiter

Na zes thuisduels zonder zege heeft Go Ahead Eagles vrijdagavond op eigen veld eindelijk weer eens het zoet der overwinning mogen smaken. Dankzij een doelpunt van topscorer Leon de Kogel in de 21e minuut ontdeden de tamme adelaars zich moeizaam van rode lantaarndrager RKC Waalwijk.

Feitelijk is daarmee ook alles gezegd over het zoveelste abominabel slechte optreden in de Adelaarshorst. Er kwam een einde aan een belabberde serie. Het enige dat telde, waren de drie punten. Verder betrof het andermaal een wedstrijd om gauw te vergeten. In de slotfase was het zelfs nog eventjes bibberen geblazen voor de thuisploeg. Keeper Theo Zwarthoed voorkwam in extremis de gelijkmaker van invaller Yildirim.

In zijn waarschijnlijk laatste wedstrijd als interim-coach mocht Harry Decheiver toch nog een overwinning bijschrijven op zijn c.v. De verwachting is dat Hans de Koning komende week wordt gepresenteerd als opvolger van de ontslagen Dennis Demmers.

Thuiswedstrijd uit bij Wattenscheid 09

Vandaag 23 jaar geleden

Vanaf 1990 speelt Wattenscheid 09 liefst vier seizoenen op het hoogste niveau in Duitsland. Gezien de geringe capaciteit van het eigen Lohrheidestadion wijkt de buurtclub uit Bochum voor topduels in de Bundesliga logischerwijs uit naar het onderkomen van grote broer VfL.
Voor Schalke 04 betekent zo’n uitwedstrijd in het Ruhrstadion feitelijk een veredelde thuiswedstrijd. Ga er maar vanuit dat van de 28.000 toeschouwers die Wattenscheid 09 op 19 februari 1993 bij deze derby ontvangt er 20.000 op de hand zijn van de buren uit Gelsenkirchen. Misschien zelfs wel méér.
Tegenwoordig komt het kleine buurtclubje uit op hetzelfde niveau als de ‘amateurs’ van Schalke, in de Regionalliga West, Duitslands op drie na hoogste speelklasse. Drieëntwintig jaar geleden doen de Wattenscheiders lekker mee met de ‘grote’ jongens. En zeker niet onverdienstelijk. Souleyman Sané, wiens zoon Leroy 23 jaar later het Schalke-shirt draagt, en zijn ploegmakkers houden op 0-0. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Een Bundesligawedstrijd bijwonen voor 12 DM, zo’n 6 euries, kun je anno 2016 wel op de buik schrijven.

19 februari 1993 Wattenscheid 09 – Schalke 04

I was there…

Monumentale tribune AGOVV in de steigers

Bij AGOVV wordt druk gewerkt aan het herstel van de monumentale hoofdtribune. Het bijna 91 jaar oude bouwwerk krijgt een grondige facelift. De blikvanger van sportpark Berg en Bos staat daarom momenteel ook in de steigers. Het streven is om de tribune begin april weer in gebruik te nemen.

Zoals bijna alles in Apeldoorn-West een doorn in het oog is van de diverse wijkraden, kan uiteraard ook de renovatie van de tribune niet op goedkeuring rekenen. Destructieve buurtbaasjes willen het liefst de totale voetbalvereniging, die al sinds 1921 haar domicilie heeft aan de Laan van van Spitsbergen, zo snel mogelijk afbreken.

Op 25 februari viert AGOVV haar 103-bestaan.