Begin jaren ‘70
Als Ajax voor de Europa Cup speelt, mag ik als klein kereltje ‘s avonds langer opblijven. Ik groei er mee op. Pyjama aan. Bakje chips erbij. Ik kan er in geuren en kleuren van genieten, want de eerste kleurentelevisie heeft juist in die periode z’n intrede gedaan in huize Kruitbosch. Legendarische wedstrijden tegen Bayern München, Inter en Juventus. Het is alweer zó lang geleden. Toch staat het me op het netvlies geprint alsof het gisteren was. Het kan niet op. Nederland telt plotseling mee op voetbalgebied. Drie Europa Cups op rij. Met de onmiskenbare signatuur van de Maestro.
Sporthuis Jonker
Bij de opening van Sporthuis Jonker komt Johan Cruijff zelfs naar Apeldoorn. Compleet gekkenhuis bij de fonkelnieuwe sportzaak aan de Hofstraat. De Ajax-vedette deelt handtekeningen uit op kaarten van Puma. De kaart zit ergens verstopt in een doos in de kast. Er zijn dingen die je van je levensdagen nooit wegdoet. Ook de foto met handtekening van Johan in zijn Cruijff Sports trainingspak koester ik als een kostbaar relikwie. Ongelooflijk dat ‘s lands beste voetballer aller tijden mijn verzoek om een foto met handtekening ooit honoreerde. Een regelrecht wonder. Het duurt eventjes, maar ik krijg ‘m keurig per post thuisgestuurd. In de door mezelf gefrankeerde retourenvelop.
7 juli 1974
De dag van de WK-finale. We zijn op vakantie in Thiersee in Oostenrijk, op een vijftigtal kilometers afstand van het spelershotel van het Nederlands elftal aan de Tegernsee. ’s Ochtends rijden we de Oostenrijks-(West-)Duitse grens over in de hoop een glimp op te vangen van de Oranjehelden. De moeite loont zich. Ik ben acht jaar en meer onder de indruk van de met mitrailleurs bewapende politieagenten, dan van de Nederlandse internationals die langs lopen. Mijn moeder wenst Cruijff succes. “Dank u wel, mevrouw”, antwoordt de aanvoerder van de voetbalmachine die de wereld betovert beleefd. ’s Middags zie ik in de Stube van de familie Gruber in Thiersee hoe die rot Moffen met 2-1 winnen. Na afloop pink ik stiekem een traantje weg.
Dat heb ik vanmiddag weer gedaan…
Gracias, Salvador, bedankt voor alle onvergetelijke momenten.