Stedendriehoek woensdag 27 juli 2016
Uitvoering aan resultaat koppelen
Maandelijkse archieven: juli 2016
Oranjevolleybalsters krijgen Topsporthal vol
Het Nederlands vrouwenvolleybalteam heeft dinsdagavond voor een druk bezochte Topsporthal in het Apeldoornse Omnisportcentrum gezorgd. De tribunes stroomden vol bij de uitzwaaiwedstrijd van Oranjevolleybalsters tegen Zuid-Korea.
Meer dan tweeduizend toeschouwers zagen de ploeg van bondscoach Giovanni Guidetti met 3-1 zegevieren. Het betrof Oranjes laatste wedstrijd op Nederlandse bodem voor vertrek naar de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.
Opvallend was de aanwezigheid van het nodige securitypersoneel in de hal. Zelfs volleybaltoeschouwers ontsnappen inmiddels niet meer aan de toegenomen paranoia rondom publieksevenementen. Bij de ingang werden tassen van bezoekers binnenstebuiten gekeerd.
Kleine zorgen in de Keine Sorgen Arena
Vandaag 4 jaar geleden
SV Josko Ried tegen FC Shakhtyor Soligorsk. Dát zijn de wedstrijden waar elke groundhopper zijn vingers bij aflikt. Niet zo maar een wedstrijdje bovendien, maar een heus tweegevecht in de voorronde van de Europa League.
Wie zoals ik af en toe eens afwijkt van de gebaande paden, komt nog eens ergens. Zo raak ik in de zomer van 2012 tijdens een meerdaagse tour door Bayern en Oostenrijk verzeild in Ried im Innkreis. Vlak over de Duits grens. In de deelstaat Oberösterreich. Een kleine 50 kilometer ten zuiden van Passau. Ruim 40 kilometer ten oosten van Braunau am Inn, de geboorteplaats van een zekere Adolf Hitler.
De wedstrijd stelt weinig voor, een bloedeloos en doelpuntloos gelijkspel. Na de eerdere 1-1 in Wit-Rusland bekeren de Ober-Oostenrijkers verder.
Toch is het een hele belevenis. Wedstrijden bekijken in – what’s in a name – de Keine Sorgen Arena doe ik immers niet al te vaak. Het knusse stadionnetje doet z’n naam geen eer aan. Er is sprake kleine zorgen. Een van de tribunes achter de goals blijft gesloten voor publiek. Op de tegenoverliggende tribune zijn juist té veel kaarten verkocht! Stewards zijn zodoende bijna de hele eerste helft druk in de weer om voor iedereen een plekje te zoeken. De gemoederen lopen hoog op. Opgewonden standjes, die Ober-Oostenrijkers!
In aansluiting op het slaapverwekkende optreden dat beide ploegen op de mat leggen overnacht ik in het nabijgelegen kuuroord Bad Füssing. Zo krijg ik in elk geval voldoende rust.
26 juli 2012 SV Josko Ried – FC Shakhtyor Soligorsk
I was there…
De vergane glorie van sportpark Birkhoven
Vandaag 35 jaar geleden
Als ik voor elke gelegenheid waarop de Nederlandse Spoorwegen mij hebben vervoerd van en naar het station van Amersfoort 100 euro zou ontvangen, was ik nu een rijk man geweest. Ontelbare keren ben ik er gestopt of overgestapt op weg naar voetbalwedstrijden ergens in het Westen. Met Amsterdam, Utrecht en Rotterdam als meest bezochte eindbestemming.
Uitstappen in Amersfoort gebeurt daarentegen minder frequent, terwijl er tot en met het seizoen 1982-1983 ter plaatse betaald voetbal wordt bedreven. Sportpark Birkhoven is dan ook al lang vergane glorie. Alhoewel, veel gloriemomenten heeft de plaatselijke SC niet gekend. In de negen seizoenen waarin de Amersfoorters meedraaien in de eerste divisie, beschikken ze bijna over een abonnement voor de staart van de ranglijst.
Welgeteld drie keer smaak ik in 1981 het genoegen om op het niet ver van de Amersfoortse dierentuin gelegen sportpark de (staan)tribune te betreden. Dat Go Ahead Eagles in het oefenduel voor aanvang van het voetbaljaar 1981-1982 met 2-1 in het stof bijt op Birkhoven, wil ik niet zozeer een verdienste noemen van SC Amersfoort. Zo’n beschamende verliespartij typeert meer het Go Ahead Eagles van het begin van de jaren ’80. In De Adelaarshorst spookt het met zekere regelmaat. Zodra Cees van Kooten en zijn ploegmakkers de IJssel oversteken en in westelijke richting reizen, is het meestal huilen met de pet op. Ik heb er al vaker over geschreven. Met zelfs het nietige SC Amersfoort als onoverkomelijke horde.
Wat ik me 35 jaar na dato nog goed herinner, is hoe Jaan de Graaf in z’n burgerkloffie rondloopt op Birkhoven. De met afstand beste Eagles-voetballer van het seizoen ervoor kan het niet eens worden over contractverlenging. Dat Jaan uit geloofsovertuiging nooit op zondag speelt, daar doet niemand moeilijk over. Dat hij Go Ahead Eagles uiteindelijk na één topseizoen de rug toekeert, hangt naar verluidt samen met dat de Gemeente Deventer de Spakenburgse koekenbakker geen standplaats wil geven op de markt in de Koekstad. Profvoetbal in Nederland ten voeten uit…
25 juli 1981 SC Amersfoort – Go Ahead Eagles
I was there…
Springers leggen de lat hoog op het Raadhuisplein
Voor spectaculaire ‘vliegshows’ kunnen sportliefhebbers in Apeldoorn niet al te vaak terecht. Op de eerste editie van de Pole Vault Meeting trakteerden Pieter Braun, Bas Markies, Laurie Hulleman en Adriaan Saman het Apeldoornse publiek op een niet alledaags staaltje van topsport en amusement. De terrasbezoekers op het Raadhuisplein zagen ze letterlijk vliegen…
Tijdens de polsstokdemonstratie tussen de terrassen gingen de vier meerkampers op de vroege zondagmiddag twee uur achtereen de strijd aan met de zwaartekracht. Vanaf het borstbeeld van Koning Willem I was een provisorische aanloopbaan aangelegd. Voor de hoofdingang van het oude stadhuis lag de mat waarop de deelnemers een zachte landing konden maken nadat zij zichzelf over de lat hadden gelanceerd.
De aanwezige toeschouwers gingen er eens goed voor zitten. Van achter hun kopje koffie of een aangename verfrissing konden de bezoekers van de horecagelegenheden op het plein gadeslaan hoe de drie toppers van AV ’34 samen met Rio-ganger Braun tot grote hoogten stegen. Bas Markies werd zelfs spontaan toegezongen door de menigte. De nationaal tienkampkampioen vierde zondag zijn 32e verjaardag.
Eelco Sintnicolaas, de initiator van de happening, liet uit voorzorg verstek gaan. Vanwege wat lichamelijk ongemak achtte Apeldoorns meest veelzijdige sportman het verstandiger om de polsstok niet zelf ter hand te nemen en springen achterwege te laten. Neerlands tienkamptroef op de Olympische Spelen neemt geen enkel risico in de aanloop naar Rio de Janeiro .
De dag dat Jan Reker Jurgen Streppel meenam
Vandaag 28 jaar geleden
Een zomers oefenwedstrijdje zoals alle anderen, zou je denken. Columbia tegen Roda JC. Een derdeklasser uit Apeldoorn tegen een alom erkende subtopper uit de eredivisie. Het verbaast niemand dat de Limburgse profs de oefenpot eenvoudig winnen. Het wordt 3-7. Geen uitzonderlijke score. Al geven drie tegengoals tegen een amateurclub misschien toch wat te denken. Wat het meeste opvalt, is dat één en dezelfde speler de Kerkraadse defensie drie keer te kijk zet. Vrij ongebruikelijk.
De man van de wedstrijd, een pas 19-jarige aanvaller, geniet in Apeldoorn al een zekere naam en faam. De drie doelpunten die het langharige talent scoort maken ook Jan Reker dolenthousiast. Het liefst wil de Roda-trainer het lefgozertje van Columbia meteen na afloop meenemen in de spelersbus naar Zuid-Limburg. De speler in kwestie wil echter eerst met zijn ouders overleggen. Maar laat die nou net op vakantie zijn in Italië. Reker is niet meer te houden, wil de Columbiaan koste wat kost contracteren en reist stante pede met zijn nieuwe oogappel naar het Italiaanse vakantieadres van diens ouders.
Pa en ma stemmen ermee in dat hun zoon naar Kerkrade verhuist. En zo wordt Jurgen Streppel profvoetballer in Limburgse dienst. Over een bliksemtransfer gesproken.
24 juli 1988 Columbia – Roda JC
I was there…
Schwarzgelben alles behalve super in cupfinale
Vandaag 5 jaar geleden
De naam Super Cup klinkt vaak meer super dan het in werkelijkheid voorstelt. Of het nou de Nederlandse of de Duitse Super Cup betreft, maakt weinig uit. Al te veel waarde zullen veel supporters er niet aan hechten. Leuk wanneer jouw favoriete club ‘m wint. Geen drama wanneer dat onverhoopt niet gebeurt.
Tenzij er natuurlijk sprake is van een onvervalste Revier-Derby. Een regelrechte Kohlenpott-Kracher. Schalke 04 tegen de Borussen uit een dorp 40 kilometer verderop. De winnaar van de DFB Pokal van 2011 tegen de Deutscher Meister van 2011. In zó’n geval verandert het de zaak aanzienlijk. Dan wordt het Ehrensache, dan staat er méér op het spel dan een nauwelijks tot de verbeelding sprekende bokaal.
Desalniettemin zal de 23e juli van het jaar 2011 voor altijd een dag blijven om met het nodige afgrijzen aan terug te denken. Je hebt soms van die dagen… In de middaguren zie ik eerst de profs van AGOVV Apeldoorn klop krijgen van SV Bergisch Gladbach 09, uitkomend in de NRW-Liga, de vijfde Duitse speelklasse. Een beschamende vertoning. Aansluitend geht’s auf Schalke. 61.673 toeschouwers in de Arena. Maar man, man, man, wát een ontiegelijke zaadpot! Wat zogenaamde stervoetballers als Götze, Gündogan, Kagawa en Lewandowski laten zien, doet zeer aan de ogen. Een Duits kampioen onwaardig. Ploegen die vooral bezig zijn om niét te verliezen, winnen natuurlijk nooit een wedstrijd. Zelfs geen Super Cup. Pas in de noodzakelijk geworden strafschoppenserie schudt Schalke 04 de Deutscher Meister van zich af. Uitgerekend een misser van Grosskreutz, dé engste van allemaal, plaveit de weg naar de beker.
Zo krijgt een afgrijselijke zaterdag toch nog een enigszins tevredenstellend einde. Eind goed, al goed. Na een overwinning op die verfoeide Schwarzgelben, maakt het niet uit van welk bedroevend niveau de uitvoering is geweest. Zelfs aan het winnen van een afzichtelijk ding als zo’n Super Cup geeft het een beetje meer glans. Súper, zo’n cup!
23 juli 2011 Schalke 04 – Borussia Dortmund
I was there…
Ricky van den Bergh versus Jordi Alba
Vandaag 7 jaar geleden
De tijden dat Barcelona of Real Madrid een deel van hun oefencampagne in Nederland doorbrengen behoren al lang en breed tot het verleden. Clubs van dat kaliber gaan tegenwoordig cashen in Azië of the USA. Valencia is wat dat betreft een stuk standvastiger. Los Che blijven in de zomermaanden wel een regelmatig terugkerende gast in de lage landen.
Zeven jaar geleden rij ik daarom op een mooie woensdagavond in het gezelschap van de heren Dietrich en Amzand naar het dan nog ADO Den Haag-stadion hetende Kyocera stadion. Ricky van den Bergh versus Jordi Alba. Wageme wòògst. Bijna 9.000 toeschouwers op de tribune. Alle vooruitzichten zodoende voor een leuk voetbalavondje.
Soms willen clubs als Valencia hun Nederlandse tegenstrevers nog weleens in de waan laten dat ze aardig partij kunnen bieden. Uit beleefdheid, zo heb ik het idee. Wanneer ze het op hun heupen krijgen, is er geen tegenhouden aan. Helaas voor ADO Den Haag is dat bij deze gelegenheid het geval. Ook zonder hun toenmalige sterspelers David Villa en David Silva laten de Spanjaarden de Hagenezen geen schijn van kans. Tien minuten voor rust mogen Ricky van den Bergh en Nacho voortijdig inrukken. Het opstootje tussen de twee heethoofden is het enige moment waarop de thuisploeg een heel klein beetje kan wedijveren met de superieure gasten. Het Haags kwartiertje mag niet baten…
22 juli 2009 ADO Den Haag – Valencia CF
I was there…
Staken duel komt vedetten Ajax niet ongelegen
Vandaag 9 jaar geleden
Ieder weldenkend mens kan begrijpen dat het niet zo verstandig is om zo maar lukraak bepaalde wedstrijden te plannen. De lokale driehoek van Deventer geeft negen jaar geleden niettemin zonder blikken of blozen toestemming voor een vriendschappelijk duel tussen Go Ahead Eagles en Ajax in de Adelaarshorst. Met vrije kaartverkoop. Hoezo naïef? In elk beschaafd land zou zoiets moeten kunnen. In Nederland kan het dus niet!
Het begint met een ‘gemoedelijk’ samenzijn tussen supporters van beide clubs op de Brink. De standhouders van de op het plein gehouden brocantemarkt raken hun handelswaar in recordtempo kwijt. Nooit eerder is het er zó levendig aan toe gegaan. In het uitverkochte stadion gaat het vrolijk verder. Tijdens de wedstrijd raken in de hoek tussen de hoofdtribune en de B-Side andermaal aanhangers van beide clubs slaags. Iedereen kriskras door elkaar zetten, is natuurlijk vragen om moeilijkheden.
Het vriendschappelijke duel haalt het einde van de eerste helft niet eens. Naar verluidt worden de Ajax-spelers vanaf de tribunes bedreigd. Met name die arme Wesley Sneijder krijgt het zwaar te verduren, zo heet het achteraf. Het kan zijn dat ik op mijn oude dag last krijg van een slecht gehoor, maar ik moet eerlijk zeggen dat het mij volledig ontgaat. Zelfs van de gangbare beledigingen aan het adres van Ajax is bij mijn weten ditmaal absoluut geen sprake. Of word ik soms echt doof?
Dat scheidsrechter Dick Jol de partij definitief staakt, komt de heren vedetten uit Amsterdam duidelijk niet ongelegen. Om als afsluiting van een afmattende trainingsweek in De Lutte extra inspanningen te moeten verrichten, is blijkbaar toch iets te veel van het goede voor duur betaalde profvoetballers. Ze weten niet hoe snel ze het veld moeten verlaten. Met hun laatste krachten strompelen Wesley en zijn angstige teammakkers naar de gereedstaande spelersbus. Snel terug naar moeders de vrouw.
M’n nichtje Kim, die voor het eerst mee is naar een wedstrijd van Go Ahead Eagles, begrijpt er helemaal niets van dat er niet meer verder wordt gevoetbald. Maar ja, probeer zo’n meisje maar eens uit te leggen dat Wesley Sneijder geen zin meer heeft om verder te voetballen…
21 juli 2007 Go Ahead Eagles – Ajax
I was there…
Fooiengeld van Celtic-supporters dekt reiskosten
Vandaag 36 jaar geleden
Nadat Go Ahead Eagles zich ten koste van Borussia Dortmund plaatst voor de finale, bindt het voor de hoofdprijs van het Nijmegen 80-toernooi de strijd aan met Celtic. Een wedstrijd met een bijzondere geschiedenis aangezien de Schotse grootmacht vijftien jaar eerder de tegenstander was in het tot dan toe enige korte Europa Cup-avontuur van de Deventenaren.
Het wordt een onvergetelijke avond in de Goffert. Tijdens het duel om de derde en vierde plaats doe ik goede zaken door bier te halen voor de talrijke Celtic-supporters. De lads from Glasgow zijn erg dorstig. En wat nou, Schotten gierig! Wellicht dat de vrijgevigheid te maken heeft met de Ierse afstamming van the Bhoys. Ze blijven niet alleen drinken, maar ook aardig. Fantastische gasten. Ik verdien mooi de reis van Apeldoorn naar Nijmegen terug van het fooiengeld dat ik krijg. Een lucratief avondje voor een 14-jarige.
Go Ahead Eagles zorgt voor een leuke toegift door de finale winnend af te sluiten. Het wordt 4-2. Cees van Kooten scoort een hattrick. Nieuweling Leendert de Goey maakt het kwartet compleet. Een joekel van een beker, die vorig jaar weer ergens werd opgeduikeld ten behoeve van een speciale Eagles-tentoonstelling in het Waaggebouw, gaat mee naar Deventer. Het zal de enige keer zijn dat het ding wordt uitgereikt. Het Nijmegen 80-toernooi wordt géén traditie, het blijft bij een eenmalige gebeurtenis.
De vele Celtic-aanhangers nemen het verlies gelaten en sportief. Ze toasten op de goede afloop en nemen er nog eentje op een voorspoedige terugreis en om het af te leren… Cheers mate!
20 juli 1980 Go Ahead Eagles – Celtic
I was there…