Het afblazen van de fusieplannen met Apeldoornse Boys betekende een streep door de rekening. Het annuleren van het voorgenomen voetbalhuwelijk in Apeldoorn-Zuid bedreigt Columbia geenszins in haar voortbestaan. Met Eddie Zeën als energieke kartrekker blijft de vereniging van de Winkewijertlaan als vanouds haar verbindende rol binnen de wijk vervullen. Realisatie van een kunstgrasveld en een eigen sporthal staan hoog op de agenda. “Ik heb soms weleens moeite om mezelf bij te benen”, zet de 50-jarige voorzitter boordevol ambities, ideeën en plannen koers richting toekomst.
“Ik heb met Ton Heerts, de toenmalige voorzitter van Apeldoornse Boys, uitgebreid gesproken over hoe we het voetbal in Apeldoorn-Zuid op een hoger niveau zouden kunnen krijgen. Samenwerking met de jeugd was de eerste stap. Via een soort ritsbeweging moest dat uitmonden in een fusie. Er bestond veel scepsis. Waar moeten we gaan spelen? Wat gebeurt er als we samengaan? De ledenvergadering gaf ons goedkeuring om te gaan praten. De stuurgroep, die daarop in het leven werd geroepen, heeft ontzettend veel uitgezocht. Als ik naar Columbia kijk, gaf het gevoel over de bijdrage van de gemeente de doorslag. Die heeft niet gezegd dat ze garant zouden staan voor de 1,5 miljoen euro die nodig was voor aanpassingen aan de accommodatie. Op de grote contributieverhoging die wij zouden moeten doorvoeren, is het gestrand. Tsja, en als de leden het niet willen, dan houdt het op”, berust Columbia’s preses in dat de fusie niet doorging.
Ophouden doet het voor Columbia allerminst. Verre van dat zelfs, constateert Zeën. “Qua ledental (bijna 700; red.), financiën en accommodatie zijn wij gezond. Nadat die fusie niet doorging, heb ik op de ledenvergadering wel gezegd: nú zijn jullie aan zet. Vrijwilligerswerk is bij Columbia niet af te kopen. Wij zijn een vereniging. We zijn nu bezig om te kijken naar een verenigingsnetwerk binnen de organisatie. Wij vragen aan onze leden wát hun bijdrage voor de vereniging kan zijn en wát zij kunnen doen. We benaderen de mensen persoonlijk, hebben voelsprieten binnen de vereniging. Zo hebben we al wel voor elkaar gekregen dat ons jeugdhonk op maandag- en woensdagavond open is.”
“Columbia is ook écht een vereniging. Er heerst een sterke cultuur. Dit jaar is de 140e jubilaris gehuldigd die meer dan 25 jaar lid is. Een heel grote groep leden in de leeftijd van 40 tot 60 jaar draagt de vereniging en legt ook de verbinding met de jeugd. Bij Columbia werd van oudsher ook niet alleen gevoetbald, er was ook een carnavals-, een reis- en een toneelafdeling. Als bestuur proberen wij die oude cultuur terug te brengen. Zo zijn we ook bezig met het project Life Goals, voor de zwakkeren in de samenleving. Voor thuis- en daklozen moet de voetbalvereniging het buurthuis van de wijk zijn.”
Zeën denkt verder over de ontwikkeling van sportpark de Winkewijert. “Mijn droom is dat er een sporthal komt. Die kunnen we dan zelf exploiteren en bezetten. Voetbal, korfbal en handbal op één locatie. Daarnaast praten wij met de gemeente over een kunstgrasveld. Dat is in de eerste plaats om ruimte te creëren voor de bouw van die sporthal. En dat ligt dan weer in het verlengde van een open clubaccommodatie. Daar willen we naartoe.”
Vol elan wijdt Zeën zich eraan om diverse geledingen binnen en buiten Columbia in beweging te krijgen. “Ik ben nu drie jaar voorzitter, ga mijn tweede termijn in. Als ik ergens niet meer in geloof, dan stop ik er mee. Ik heb wel uitdagingen nodig. Maar die uitdagingen creëer je zelf.”
Bron: Sportmagazine Deportivo Apeldoorn
Foto: Rico Brouwer