Eerste indrukken van Europa’s meest corrupte land vallen mee

By | 24 maart 2017

Achter de bal aan (26/1): Sofia (Bulgarije)

23 maart 2017

De avond voor vertrek verdiep ik me op internet alvast kort op wat me te wachten staat. Bulgaren gegen den Filz – Im korruptesten Land Europas luidt de titel de bijna een half uur durende Duitstalige documentaire op Arte TV. Naar verluidt verblijf ik vijf dagen achtereen in het meest corrupte land van het continent. Het maakt me des te meer benieuwd naar wat op me af gaat komen in Sofia.

Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik me er van moet voorstellen. Op het WK voetbal van 1994 ben ik in de Rose Bowl van Pasadena live getuige van geweest hoe de Bulgaarse voetballers in de strijd om het brons met 4-0 onder de voet gelopen werden door Zweden. Bulgarije bezat destijds geen verkeerd elftal. Onder aanvoering van Hristo Stoichov, de grillige Barcelona-vedette. Met verder onder anderen Letchkov, Balakov, Kostadinov.

Inmiddels zijn we bijna 23 jaar verder. De tijd heeft niet stil gestaan. Wat ik van Bulgarije weet behalve dat Sofia de hoofdstad is? Eigenlijk niet zo gek veel, zo moet ik toegeven. Het cyrillisch alfabet. Yoghurt. De Lev. CSKA, Levski en Ludogorets. Gedrogeerde gewichtheffers. Geliquideerde voorzitters van voetbalclubs. En bussen vol Bulgaarse plattelandsbewoners die in Nederland misbruik maakten van sociale voorzieningen. Daar houdt het wel zo’n beetje mee op. Niet in alle gevallen een even positief beeld.

Van hoe het er werkelijk aan toegaat in de hoofdstad van Bulgarije hoop ik de komende dagen een beetje wijzer te worden. Mijn eerste indrukken wanneer ik na een ruim tweeënhalf uur durende vlucht met Ryanair vanuit Eindhoven zijn niet negatief. De zon schijnt. Aan het einde van de middag stijgt het kwik nog boven de twintig graden. Op Летище София, ofwel Sofia Airport ziet het er modern en netjes uit. Ook in de metro naar het centrum struikelen de passagiers niet over zwervers en vuilnis, zoals bijvoorbeeld in de Roemeense hoofdstad Boekarest. Voor 4 Lev, omgerekend iets meer dan 2 euro, kan je hier een hele dag onbeperkt van het metronetwerk (drie lijnen) gebruik maken. Duur is anders.

Een eerste korte verkenningstocht van de binnenstad in vroege avonduren doet de wenkbrauwen evenmin fronsen. Op Vitosha Boulevard vullen goed geklede mensen de terrassen. Een rode Ferrari staat achteloos ergens op een stoep geparkeerd. Een niet onaantrekkelijke jongedame drukt me een papiertje in de hand van club Fetish. We bring your fantasies to life lees ik. Klinkt verlokkend… Alleen vandaag niet meer. Na een eerste kennismaking met de ‘Bulgaarse keuken’ bij de KFC is het mooi geweest. Na een dag reizen maakt de vermoeidheid zich langzaam meester van me. Ik word ook een dagje ouder, hè.

Het loopt tegen tienen wanneer ik op mijn kamer in Hotel The House aan de Verila straat even op bed ga liggen en de tv aanzet. Wanneer ik de ogen weer open en op mijn Nokia kijk naar de tijd, is het 3.30 uur. Morgen weer een dag. Dan kan ik nog meer dan genoeg zien van Sofia.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *