Maandelijkse archieven: augustus 2017

FC Sevilla houdt Real Racing Club in bedwang

Vandaag 9 jaar geleden

Bij zonaanbidders staat het noorden van Spanje toch wat in de schaduw van de Costas aan de oost- en zuidkant. Van dat het er naar verluidt vaker regent merk ik weinig wanneer ik negen jaar geleden de Cantabrische Zee met eigen ogen aanschouw.

Het is strandweer. Een stralende zondag. Met de nadruk op zon. Véél zon. Heel Santander lijkt het strand van El Sardinero te hebben opgezocht. Jong en oud krioelen er door elkaar heen. Er zijn vervelendere plekken denkbaar om ’s middags na een lange busrit vanuit Madrid eventjes uit te blazen.

Ook lekker is dat het strand zich op slechts enkele minuten lopen bevindt van het Estadio Sardinero. Ik hoef alleen de straat maar over te steken en ik sta al voor de taquillas.

Real Racing Club, de voetbaltrots van de hoofdstad van Cantabrië, begint de temporada 2008-2009 als UEFA Cup-deelnemer. De zesde plaats uit het voorgaande seizoen betekent een hoogtepunt in de clubhistorie. De verwachtingen zijn hooggespannen op de eerste speeldag van de Primera División. Het komt er niet helemaal uit. FC Sevilla werkt niet mee aan het geplande feestje. Meer dan een 1-1 gelijkspel zit er niet in voor Racing.

31 augustus 2008 Santander

Aftrap in Estadi RCD Espanyol om elf uur ’s avonds

Vandaag 3 jaar geleden

Barcelona heeft voor voetballiefhebbers en groundhoppers meer in huis dan alleen Messi. Met een beetje meeval is het soms zelfs mogelijk aanwezig te zijn bij twee wedstrijden op één avond. Drie jaar geleden neem ik de proef op de som: eerst een kijkje bij Barça B, daarna linea recta verder naar Espanyol.

De derby in de Liga Adelante tussen FC Barcelona B en CE Sabadell kent met 19.00 uur nog een enigszins fatsoenlijk aanvangstijdstip. Rond de klok van negenen begeef ik me na afloop van de wedstrijd in het Mini Estadi (eindstand 3-1) richting metro om de reis en de voetbalavond te vervolgen. Lijn 5. Van Collblanc naar Cornellà Centre, het eindstation. Zes haltes.

Een kwartiertje te voet naar het Estadi RCD Espanyol. Voorafgaand aan partido numero dos in het aangrenzende Centre Comercial Splau bij de KFC vlug wat kippigs naar binnen werken. Aansluitend met een volle maag mijn plekje zoeken in het inferieure gedeelte van de Corner Prat-tribune.

Het wordt een latertje: Espanyol tegen Sevilla FC begint om klokslag 23.00 uur! Dat zijn nog eens aanvangstijden. Een nachtvoorstelling. Met het laatste fluitsignaal ’s nachts rond de klok van één uur . Echt, het wordt steeds gekker om de tv-stations te pleasen. En dan vinden ze het nog gek ook dat de tribunes in Cornellà-El Prat zelden volstromen.

30 augustus 2014 Barcelona

Arbiter laat het afweten bij Malaga-reserves

Vandaag 8 jaar geleden

Daags voorafgaand aan Malaga CF – Atletico Madrid als warming-up een potje meepikken van het reserveteam. Atletico Malagueño tegen CDUD Carboneras. Warm is het zeker op de avond van de wedstrijd op het trainingscomplex van de club uit de Primera División. Het voetballen schiet er helaas bij in. De wedstrijd gaat niet door. De scheidsrechter komt niet opdagen.

Om Ciudad Deportiva El Viso vanuit het centrum van Malaga per openbaar vervoer te bereiken is al een hels karwei. Het complex ligt ergens aan de rand van de stad. De frequentie van het aantal bussen dat de afgelegen buitenwijk Teatinos-Universidad aandoet beperkt zich tot één per uur. Via de nodige omwegen bereik ik nochtans ruimschoots op tijd de plek van bestemming.

Om 19.30 uur staat de aftrap gepland van het competitieduel van Malaga’s filiaal in groep IX van de Spaanse derde divisie. Onvoorstelbaar op wat voor vervallen locatie één van de topclubs van Andalusië z’n gasten ontvangt. Wát een ouwe baggerbende. Een likje verf kan geen kwaad.

Wanneer de spelers van beide teams het veld betreden voor hun warming-up lijkt weinig een verhit en temperamentvol voetbalavondje in de weg te staan. Helaas. De schijn bedriegt. Aan het opwarmen van de spelers komt maar geen einde. Op het geplande aanvangstijdstip staan de voetballers nog altijd hun oefeningen te doen. Totdat de acteurs hun ge-rek en ge-strek beëindigen en aanstalten maken terug te keren naar de kleedkamers. De arbitro van dienst heeft het laten afweten, zo luidt de mededeling. Een vervanger is niet voor handen. De wedstrijd wordt afgelast. Spelers en publiek mogen hun visite aan de Ciudad Deportiva vroegtijdig beëindigen. Hasta la vista!

Bij het toegangsloket krijg ik wel keurig de 6 euro terug die ik voor mijn kaartje heb betaald. En vervolgens bij de dichtstbijzijnde halte maar een kwartiertje of drie wachten totdat er eindelijk een bus komt om me terug te vervoeren naar het stadscentrum. Tsja, zo maak je nog eens wat mee.

29 augustus 2009 Malaga

Nieuwe stadion Rot Weiss Essen opent zijn poorten

Vandaag 5 jaar geleden

Rot Weiss Essen is wat we in goed Duits een Traditionsverein noemen. Een – en dat is geen Duits – sleeping giant. RWE blijft na Schalke 04 altijd de populairste voetbalclub van het Ruhrgebied. Deutscher Meister van 1955.

Van de huidige aanhangers kennen de meesten Helmut Rahn, Willie Ente Lippens en Horst Hrubesch waarschijnlijk alleen uit heroïsche overleveringen van hun opa’s. Maar hoewel het topvoetbal aan de Hafenstrasse al lange tijd tot het verleden behoort, blijft de volksclub uit de Ruhrmetropool zelfs in de Regionalliga de massa’s mobiliseren.

Het oude Georg-Melches-Stadion staat al jaren op de nominatie om gesloopt te worden. Het voldoet niet meer aan de eisen van de moderne tijd. Instortingsgevaar dreigt. Alvorens de plannen voor de bouw van een nieuw stadion eindelijk gerealiseerd worden, verstrijkt veel tijd. In 2012 is het dan eindelijk zover. Achter de oude betonbak en het standbeeld van clublegende Helmut Rahn opent de nieuwe thuishaven van de traditieclub zijn poorten.

Samen met Herr Dietrich wijd ik vijf jaar geleden het nieuwe stadion in Essen in. Tegen de SSVg Velbert. En eerlijk is eerlijk, weinig vierdeklassers beschikken over een fraaier onderkomen dan RWE. Het maakt alle vergane glorie in één keer een stuk stijlvoller.

28 augustus 2012 Essen

 

Osasuna laat zich door Getafe op de horens nemen

Vandaag 11 jaar geleden

Zoals wellicht bekend houdt men er in Pamplona nogal vreemde vormen van folklore op na. Je moet het maar leuk vinden om opgejaagd door briesende stieren door de smalle straatjes van het oude centrum te rennen. Ik zie er eerlijk gezegd de lol niet zo van in. Wat is nou de kick van om je door de op hol geslagen rundvlees op de horens te laten nemen? Andere landen, andere gebruiken, daar zal ik het maar op houden.

Voetballen doen ze in Navarra met wisselend succes. Elf jaar geleden heeft Club Atlético Osasuna zijn succesvolste seizoen ooit achter de rug. De vierde plek in de eindrangschikking van de Primera Division geeft zelfs recht op deelname aan de kwalificatie voor de Champions League. Dat feest gaat niet door. Hamburger SV verwijst Osasuna naar wat toen nog UEFA Cup heet.

Ik ben er zelf getuige hoe ook de competitiestart in het water valt voor Pamplona’s voetbaltrots. Voor bijna 20.000 toeschouwers in het knusse thuisarenaatje neemt Getafe de roodhemden lelijk op de horens. Het door de Duitser Bernd Schuster getrainde gezelschap uit de Madrileense voorstad is Osasuna in het Estadio Reyno de Navarra met 0-2 te slim af.

Wat me het meeste bij is gebleven is de terugreis per nachtbus naar Madrid. Een nachtelijke rit van ruim 400 kilometer. Van slapen komt onderweg niet veel terecht. Zodat ik op de vroege maandagochtend enigszins geradbraakt in de Spaanse hoofdstad terugkeer.

27 augustus 2006 Pamplona