Maandelijkse archieven: augustus 2017

AD Alcorcón geen publiekstrekker van formaat

Vandaag 2 jaar geleden

Ondanks de aanwezigheid van Real en Atletico binnen de stadsgrenzen legt Madrid het als voetbalstad duidelijk af tegen Londen. In weinig andere steden vindt de liefhebber meer profclubs als aan weerszijden van de Thames.

Voor groundhoppers valt nochtans ook langs de oevers van de Rio Manazanares meer dan voldoende te zien en te beleven. Het Madrileense voetbal heeft méér te bieden dan enkel de Koninklijke en los Colchoneros. Bij iedereen die de bal een beetje volgt klinken vast en zeker de namen Getafe, Leganés en Rayo Vallecano ook bekend in de oren. En niet te vergeten AD Alcorcón!

De Agrupación Deportiva Alcorcón S.A.D., op papier de zesde club uit de regio Madrid, is sinds 2010 vertegenwoordigd in Segunda, de Spaanse Jupiler League. Voorwaar geen misselijk niveau als je het vergelijkt met onze eigen eerste divisie.

Met Cercanía-lijn 5 vanaf Atocha. Uitstappen op station Las Retamas. Vijf minuutjes lopen en je staat al voor het knusse Estadio de Santo Domingo. Veel publiek komt er doorgaans niet kijken. Met iets meer dan 5.000 toeschouwers zit het al vol. Die zitten er niet wanneer ik Los Alcorconeros twee jaar geleden zie aantreden tegen Mallorca, dat ik ooit nog in de Champions League aan het werk heb gezien tegen Schalke 04. Toch een ietwat kaliber tegenstanders dan pak ‘m beet FC Oss of Fortuna Sittard.

22 augustus 2015 Alcorcón

 

Tussen Berg en Bos: Bosmuis

Het zal weinigen zijn opgevallen, zoals het ook weinigen opvalt waar de knelpunten nou exact liggen. Maar de al jarenlang aanhoudende strijd van een handjevol roependen in de woestijn van Apeldoorn-West eiste een eerste slachtoffer. Tussen de regels door konden aandachtige lezers van De Stentor afgelopen week kennisnemen van het verschrikkelijke nieuws dat onlangs een bosmuis het leven heeft gelaten op een tot parkeerplaats omgetoverd voetbalveld in de bossen. Bevreesd moet worden dat de bestrijders van vermeende verkeersoverlast hun krankzinnige strijd tegen de windmolens verder gaan intensiveren nu zij sinds kort over een heuse martelaar beschikken.

De natuur moet z’n loop hebben, zo zou ik denken. Het zal toch zeker wel vaker voorkomen dat ongedierte z’n laatste adem uitblaast in de idyllische bossen rondom de hoofdstad van de Veluwe. Bewijst zo’n tragisch voorval als dit niet eens te meer dat zelfs bosmuizen niet het eeuwige leven hebben? De gezonde boslucht ten spijt. Het arme ding had ongetwijfeld nog een veelbelovende toekomst voor zich. Maar ja, als het onvermijdelijke dan toch niet te vermijden valt, dan beter in de rustgevende ambiance van het vierde veld van AGOVV dan onder de brede banden van zo’n pronkerige patserbak van zo’n wijkraadbestuurder. Zo lijkt het mij in al mijn onbenulligheid. Zolang het tenminste niet strijdig is met de ter plekke geldende bestemmingsplannen. Zoiets spreekt voor zich.

Niemand moet gek opkijken wanneer de schreeuwers van de buurtmaffia en meneer Van Kerkhof (toepasselijke naam in deze…) van de Stichting Werkgroep Milieuzorg Apeldorp op hoge poten eisen dat het gemeentebestuur een officieel onderzoek instelt naar de toedracht van het noodlottige heengaan van hun kleine medebuurtbewoner. Of het muisje langs natuurlijke weg in de natuur aan z’n einde is gekomen. Of dat er wellicht sprake is van een misdrijf. De onderste steen moet hoe dan ook boven. Misschien een idee om zelfs onze alom geliefde minister-president in te schakelen. Als immers iemand in Nederland bedreven is in het wroeten onder stenen, is het Mark Rutte wel.

Op het moment dat de Commissie Bosmuis haar bevindingen publiekelijk maakt gaat De Stentor er ongetwijfeld in geuren en kleuren over berichten. De Apeldoornse editie van het onvolprezen Algemeen Dagblad laat immers als geen ander de stem horen van zeurende minderheden die verder nergens gehoor vinden. Nou begrijp ik van zo’n Stentor wel meer niet, maar zou het niet een welkome aanvulling op het al zo afgekalfde regionale nieuwsaanbod betekenen wanneer de hoofdredactie die beroepsklagers beloont met een wekelijkse column? Een stukje erkenning voor hun jarenlange strijd tegen al het onrecht in Apeldorp-West. Nu ik niet meer mag genieten van de wartaal die zo’n Hanina Ajarai uitslaat, zou dit toch een prachtig alternatief zijn.

Het was vorige week ouderwets raak. Komkommertijd noemen ze zoiets. Nou, de rapen waren anders weer meer dan gaar. Zo’n meneer Rijpma van de wijkvereniging Brink & Orden die maar kwaakt over ‘de wijk’. Wat is de wijk? Wie is de wijk? Ziet zo’n man zich soms zelf als de wijk? Of mevrouw Bakker, voorzitster van hetzelfde clubje, die met droge ogen durft te beweren dat bewoners van de Laan van Spitsbergen door de vermeende verkeersdrukte hun woningen niet kunnen bereiken. In plaats van argeloze buurtbewoners ongevraagd te vertegenwoordigen kunnen ze beter zelf de wijk nemen. Het is werkelijk om je te bescheuren. Niemand kent deze hooghartige lieden, laat staan dat iemand ze serieus neemt. Nou ja, met uitzondering van De Stentor dan. Waar moet het in vredesnaam heen met deze wereld? Je zult er maar wonen in zo’n buurt…

Tots som Apeldorp.

© RK

Estadio Alfredo di Stéfano in plaats van Bernabéu

Vandaag 6 jaar geleden

Een spelersstaking legt in de hoogste twee speelklassen van Spanje de eerste speeldag van de temporada 2011-2012 plat. Er wordt niet gevoetbald in de Primera en Segunda División. De duurbetaalde vedetten verdienen op papier wel veel geld, maar zeker bij de kleinere clubs krijgen ze hun salarissen lang niet altijd uitbetaald.

Tsja, en daar sta je dan in Madrid. In de Spaanse hoofdstad stuurt in het bewuste weekend wél de Jornada Mundial de la Juventud het hele openbare leven in de war. Maar om nou met tienduizenden katholieke jongeren een mis van Paus Benedictus XVI bij te wonen ben ik niet naar Spanje gevlogen. Ook anderen reageren niet zo blij op het zingende en biddende Jungvolk. Tegenstanders zoeken op straat de confrontatie. Wat op zijn beurt weer resulteert in een bijzonder hard optreden van de Madrileense oproerpolitie, die – zo zie ik op tv – nogal rigoureus de wapenstok hanteert.

Geluk bij een ongeluk is dat de voetbalstaking niet de lagere afdelingen van het Spaanse (semi-) profvoetbal treft. Van pure ellende wijk ik daarom maar uit naar de Segunda B, de 3.Liga. Real Madrid Castilla in plaats van het ‘grote’ Real. Valdebebas in plaats van Chamartín. Estadio Alfredo di Stéfano in plaats van Bernabéu. Evenals José Mourinho, die als gevolg van de staking met zijn toenmalige ploeg niet in actie komt, zie ik hoe Reals beloften het tweede team van Real Sporting Gijon met 1-0 verslaan.

Je moet wat, hè. Kan ik tenminste zeggen dat ik ook eens op het trainingscomplex van de Koninklijke geweest ben.

21 augustus 2011 Madrid

Controles zorgen voor oponthoud op vliegveld

Vandaag 11 jaar geleden

Terroristische aanslagen zijn helaas van alle tijden. Ik ondervind elf jaar geleden aan den lijve de gevolgen wanneer ik in aansluiting op een voetbaltripje in Ierland en Engeland vanaf John Lennon Airport in Liverpool weer naar huis wil vliegen.

Tien dagen nadat de Britse autoriteiten claimen een serie geplande aanslagen op vluchten naar de Verenigde Staten te hebben verijdeld, zijn de veiligheidsmaatregelen op Britse luchthavens maar weer eens aangescherpt. Het is maar goed dat ik ruimschoots van tevoren achteraan sluit in de enorme rijen die zich voor de paspoortcontroles hebben gevormd, anders sluit ik niet uit dat ik m’n vlucht met EasyJet naar Schiphol zou hebben gemist.

Het schiet allemaal niet erg op. De zenuwen liggen blank. Mede omdat het overbelaste vliegveldpersoneel niet bepaald uitblinkt in efficiency. Zo moet iedere reiziger z’n schoenen uittrekken zodat de security zich er van kan vergewissen dat ze geen explosieven meesmokkelen tussen de geurvreters.

Zelfs een invalide vrouw in een rolstoel ontkomt niet aan de waanzin. Met tientallen anderen kijk ik vanuit de rij toe hoe drie beveiligers de bejaarde dame uit haar stoel tillen om haar van haar schoeisel te kunnen ontdoen. De klok tikt onderwijl onverstoorbaar verder. Het leidt tot nóg meer oponthoud. En irritatie bij de vele wachtenden die door dit vele minuten durende getil en getrek hun vlucht dreigen te missen.

20 augustus 2006 Liverpool

Go Ahead Eagles geeft overwinning uit handen

Tot drie keer toe een voorsprong nemen, twee minuten voor het einde de overwinning in de pocket hebben en tóch verliezen. Zo zag kort samengevat een avondje Maastricht eruit voor Go Ahead Eagles. De eredivisiedegradant uit Deventer beleefde uit bij MVV een valse start: 4-3.

De treffers van Sam Hendriks (18e en 65e minuut) en Pieter Langedijk (83.) leken te volstaan voor een sneaky uitzege bij de competitie-ouverture in de Jupiler League. Go Ahead Eagles verzuimde in de sfeervolle Geusselt echter de wedstrijd voortijdig in het slot te gooien. In de beginfase van de tweede helft had MVV al meerdere doelkansen onbenut gelaten. In de slotminuten kreeg het loon naar werken toen Ogunjimi (88.) en Okita (90.) het povere verdedigen – met name aan de zijkanten – aan Eagles-kant genadeloos en met het nodige fortuin afstraften.

Terug in de tijd in Portugals geboorteplaats

Vandaag 5 jaar geleden

Met trein van Vigo naar Porto betekent in meerdere opzichten een reis terug in de tijd. Allereerst kun je er bij het passeren van de grens tussen Galicië en Noord-Portugal de klok op gelijk zetten dat er sprake is van een uur tijdsverschil. In Guimarães, mijn eindbestemming, beland ik zowaar op historische bodem.

De ruim 50 kilometer ten noordoosten van Porto gelegen stad geldt als de bakermat van het huidige Portugal. De woorden Aqui nasceu Portugal op een stadsmuur spreken boekdelen. De geboorteplaats van een nieuwe natie. Met een schilderachtig historisch stadscentrum. Werelderfgoed.

De alledaagse realiteit van 19 augustus 2012 bestaat nochtans uit de stammenstrijd tussen de lokale voetbaltrots Vitoria Sport Clube en de hoofdstedelijke grootmacht Sporting CP. Het gaat er vurig aan toe in het bijzonder sfeervolle Estadio D. Afonso Henriques. Pyrotechnik van het meer vlammende soort. Ik raak de tel kwijt bij de hoeveelheid afgestoken fakkels op de tribunes. Doelpunten blijven uit, toch gebeurt er van alles. Het Portugese temperament is even fel gebleven als op die historische dag in het jaar 1109 waarop Conde Dom Henrique de Borgonha de Portugese onafhankelijkheid uitroept.

19 augustus 2012 Guimarães

Steraankoop Neymar straalt nog niet bij debuut

Vandaag 4 jaar geleden

Vier jaar geleden is het een stuk gezelliger om in Barcelona te vertoeven dan nu. Met Karin, Jan en Milano zit ik op de tribune in Camp Nou. We vallen met de neus in de boter, mag ik wel zeggen.

Tegen Levante is de Spaanse titelverdediger op de eerste speeldag van seizoen 2013-2014 al meteen goed op schot. Levantes portero Keylor Navas – juist ja, de huidige keeper van Real Madrid – mag liefst zeven keer vissen. Er is geen houden aan voor rust. De arme Valencianos mogen de handen dichtknijpen dat het halverwege slechts 6-0 en dat Barça in de tweede helft wat gas terugneemt. Messi neemt twee goals voor zijn rekening.

We maken het competitiedebuut mee van Neymar da Silva Santos Júnior, zoals zijn volledige naam luidt. In de 63e minuut komt de Braziliaanse steraankoop van de Blaugranas in de ploeg voor Alexis Sanchéz. Het bij Santos op de kop getikte buitenkansje van 88 miljoen euro komt niet tot scoren tijdens zijn eerste optreden in La Liga. Al is het na die eerste 27 minuten nog iets te vroeg om te spreken van een miskoop…

18 augustus 2013 Barcelona

Bloedige geschiedenis leeft voort in Croke Park

Vandaag 11 jaar geleden

Naast het Guinness Storehouse behoort ook Croke Park tot de smaakmakers van het bruisende Dublin. Een rondleiding door het onderkomen van de Gaelic Athletic Association is meer dan de moeite waard. Kom je meteen wat meer te weten over de Ierse sportcultuur en de nogal gewelddadige geschiedenis van het Shamrockeiland.

Waar Friezen opgewonden raken van fierljeppen en kaatsen, mag je Ierse sportgekken midden in de nacht wakker maken voor een potje Gaelic football of hurling. In de Ierse hoofdstad staat een stadion van meer dan 80.000 plaatsen. Speciaal gebouwd voor deze typisch Ierse vormen van tijdverdrijf. Raar maar waar. Een bijzondere openbaring voor de bezoekende en onwetende Nederlandse toerist. Indrukwekkend is in dit geval een understatement.

De naam Croke Park blijft voor eeuwig en altijd verbonden aan één van de bloedigste zondagen uit de Ierse onafhankelijkheidsoorlog. Op 21 november 1920 openen Britse troepen tijdens een Gaelic football-duel tussen Dublin en Tipperary het vuur op het publiek. Dertien toeschouwers en één speler overleven deze vergeldingsactie voor een serie IRA-aanslagen niet.

17 augustus 2006 Dublin

Huntelaar twee keer trefzeker bij Oranjedebuut

Vandaag 11 jaar geleden

Het vriendschappelijke onderonsje tussen Ierland en Nederland mondt elf jaar geleden uit in een waar debutantenbal. Bondscoach Marco van Basten gunt Stijn Schaars en Klaas-Jan Huntelaar een basisplaats in Dublin. Urby Emanuelson en Theo Janssen mogen als invaller voor het eerst het oranje shirt dragen.

Daarmee houdt de pret nog niet op. Want last but not least beleeft ook ondergetekende een première. Ik zet namelijk voor de eerste keer voet op Ierse bodem.

Man van de avond in de laatste wedstrijd op het oude Lansdowne Road is Huntelaar. Tijdens zijn eerste interland geeft the Hunter de Ierse goalie Paddy Kenny twee keer het nakijken. Zoiets mogen we gerust een geslaagde binnenkomer noemen voor de voormalige AGOVV’er.

16 augustus 2006 Dublin