Vandaag 16 jaar geleden
De jaarwisseling vieren op bijna 8000 kilometer van huis is voor de verandering eens wat anders. De laatste dagen van het jaar 2001 breng ik door in Camagüey, de op twee na grootste stad van Cuba.
Oliebollen en vuurwerk kennen ze niet in de geboorteplaats van vrijheidsstrijder Ignacio Agramonte en volleybalster Mireya Luis. Ondanks dat de meeste Camagüeyanos het alles behalve breed hebben proberen ze er wel een feest van te maken. Een feestje bouwen is iets wat Cubanen wel is toevertrouwd. Dat zit ze in bloed.
Bloederig gaat het er ook zeker aan toe… Het slachten van een varken behoort tot ’s lands oudejaarstradities. Van hun laatste pesos schaffen veel mensen een malse puerco aan. Die gaat dan aan het spit. Bij de Nederlandse dierenbescherming zou de uitbundige wijze waarop menig Cubaan afscheid neemt van het oude jaar vast en zeker de wenkbrauwen doen fronsen. Erg zachtzinnig komen de arme beesten niet aan hun einde. Daar worden geen gediplomeerde slachters voor ingehuurd.
Ook de kant-en-klare varkenskoppen die daags voor het oudejaarsfeest op de markt vlakbij het Casino Campestre op een nieuwe eigenaar hangen te wachten, komen bij onze voedsel- en warenautoriteit met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet door de ballotage.
30 december 2001 Camagüey