Achter de bal aan (49): Straelen
27 april 2019
Als eerste voetbalclub in één van de vier hoogste speelklassen in Duitsland benoemde SV Straelen een vrouw als technisch verantwoordelijke ‘man’. Onder leiding van 96-voudig international Inka Grings probeert de club uit een stadje onder de rook van Venlo z’n Regionalliga-status te behouden. Of ik over een jaar of tien juichend zal opspringen bij de herinnering van het heugelijke feit live getuige te zijn geweest van Grings’ eerste overwinning in het grote mannenvoetbal, waag ik nochtans sterk te betwijfelen.
Koningsdag. Terwijl het Nederlandse volk zich te buiten gaat aan koekhappen en zaklopen, moet ik als voetballiefhebber de grens over om ergens een bal te zien rollen. Duitsland ligt dan natuurlijk het meest voor de hand. Mijn keuze valt op het onderonsje tussen SV Straelen en de Alemannen uit Aachen in de Regionalliga West. Diep de binnenlanden hoef ik er niet voor in. Vanuit Venlo zit je in een vloek en een zucht in Straelen. Bij kruispunt Zaarderhekken van de A73 verder op de A67. Afrit Venlo. Linksaf de Weselseweg op. Een kilometertje of acht doorrijden. Dan bots je bijna tegen het ‘stadion’ aan. Kan niet missen.
De eerste afrit is bestemd voor de Gäste-Fans. Vanwege mijn neutraliteit krijg ik van de dienstdoende verkeersregelaar toestemming om bij de volgende straat linksaf te slaan. Rond de klok van één uur, een klein uurtje voor de aftrap, kan ik mijn Focus zonder problemen voor de hoofdingang van het complex parkeren. Erg druk is het nog niet. Ik koop eerst een toegangskaartje (8 euro voor een staanplaats) en een programmaboekje (1 euro).
Aansluitend haast ik me terug naar de auto. Stralend weer is het allerminst in Straelen. De hemelsluizen barsten in volle hevigheid open. Een tiental minuten lang komt het met bakken tegelijk uit de hemel zetten.
Als de bui voorbij is, waag ik het erop. Gezien de aanhoudende dreiging van meer nattigheid neem ik voor de zekerheid maar een paraplu mee. Gezien mijn ervaringen van ruim een jaar eerder bij Stuttgarter Kickers, waar randdebielen van een beveiligingsfirma mij met Regenschirm en al het stadion uitzetten, bereid ik me op het ergste voor. Gelukkig is de ene Regionalligaclub de andere niet. In het Stadion an der Römerstrasse gaat het er een stuk gemoedelijker aan toe. In Tecklenburg volgt geen onvriendelijk onthaal door opgefokte Oost-Europeanen in een apenpakje die argeloze toeschouwers lastig vallen.
Veel om het lijf heeft het niet, het Stadion(netje) an der Römerstrasse. Een klein zittribunetje met aan weerskanten ruimte om onder een afdak te staan. Op tegenoverliggende zijde is de hoek gereserveerd voor de bezoekers. Afgescheiden door een hekje hebben zich daar al talrijke aanhangers uit Aachen verzameld. Met hun zwartgele vlaggen en gezang brengen zij volop leven in de brouwerij. Naast de barrière zijn enkele stellages neergezet die moeten doorgaan als staantribune voor Straelense voetballiefhebbers. Zeven treden hoog. Met een beetje proppen kan er misschien wel dertig of veertig man een plekje vinden. That’s all.
Wereldnieuws wordt er zelden geschreven in Straelen. Met de benoeming van Inka Grings als Cheftrainerin zorgt de in degradatiegevaar verkerende promovendus begin april toch voor een opmerkelijke primeur. De 40-jarige oud-international moet de kampioen van de Oberliga Niederrhein van het seizoen 2017-2018 behoeden voor de Abstieg.
Nou moet ik tot mijn eerlijkheid bekennen dat de naam Grings bij mij geen belletje deed rinkelen, bij onze oosterburen ligt dat anders. Als speelster beschikt de zesvoudige topscorer van de vrouwen-Bundesliga en drievoudig Duits voetbalster van het jaar over een CV waar je u tegen zegt. Een grootheid. Toen onze alom bewierookte Oranje-leeuwinnen nog als welpjes door de wei dartelden, straalde Straelens trainster al binnen de lijnen. Liefst 96 keer droeg ze het shirt van die Mannschaft. Een totaal van 64 interlandgoals is eveneens aanzienlijk.
Aan de Römer Strasse gaat mijn aandacht op deze gedenkwaardige zaterdagmiddag dus vooral uit naar de nieuwe leidster van de technische staf van de thuisploeg. Nieuwsgierig als ik nou eenmaal ben, neem ik daarom tijdens de eerste helft plaats achter de Straelense dug-out. Je kunt in Straelen immers gaan staan waar je wilt. In de tijd dat Hans Kraay junior FC Lienden trainde vatte ik tijdens de visites van de Betuwnaren in Apeldoorn aan WSV ook meermaals post achter het ‘kantoor’ van Hansiehansie. Spektakel verzekerd.
In tegenstelling tot haar populaire Nederlandse collega maakt Frau Grings geen ruzie met eigen supporters, noch gooit ze uit frustratie met jasjes. Datgene wat zich voor haar ogen afspeelt als een zombie beleven, doet ze echter ook niet. Of het komt door de cameraploeg die de bewegingen van de coach nauwlettend gadeslaat, weet ik niet, maar zoals veel Duitse oefenmeesters laat ze zich verbaal duidelijk gelden. Staand voor haar dug-out, laat Grings zich niet onbetuigd.
Ze brult er flink op los. Bij ons in Nederland zou dergelijk geschreeuw niet aanslaan. Acht kilometer over de grens, is men doorgaans al wat volgzamer. “Komm jetzt.” “Weiter.” “Fabioooooo.” “Gut so.” Door in de handen te klappen zet ze haar aansporingen kracht bij. Wat me wel opvalt, is dat er nauwelijks sprake is van interactie met de – mannelijke – leden van haar staf. Die zitten er als zoutzakken bij op het bankje achter haar. Kwestie van hiërarchische verhoudingen? Met de 0-0 score halverwege hoeft voetbalminnend Straelen in elk geval niet te wanhopen.
In de tweede helft gebeurt hét! Voor het eerst in tien wedstrijden boekt SV Straelen weer eens een competitiezege. Met liefst 2-0 sturen de troepen van Grings Alemannia weer naar Aachen. De eerste overwinning van 2019. De eerste driepunter onder de nieuwe trainster. Met nog drie wedstrijden voor de boeg gloort er weer hoop dat er in het seizoen 2019-2020 wederom Regionalliga-voetbal aan de Römerstrasse gespeeld wordt. Ik behoor tot de 814 gelukkigen die het wonder van Straelen ter plekke hebben meebeleefd…
Een Aachen-supporter neemt het na afloop met humor. “Wij zijn in elk geval de eersten die hebben verloren van een ploeg die door een vrouw getraind wordt.”