Met hangen en wurgen voorkwam Draisma Dynamo zaterdagavond dat een vijfde set de beslissing moest brengen in het tweede duel in de kampoenspoule. In Sliedrecht leek de wedstrijd bij een 1-2 voorsprong in sets en de stand 16-23 in Apeldoorns voordeel nagenoeg beslist. Toch kreeg Sliedrecht Sport het in de doldwaze slotfase bijna voor elkaar de schier onoverbrugbare achterstand ongedaan te maken. Het slaagde er zelfs in twee setpoints onbenut te laten. Setstanden: 18-25, 25-22, 19-25, 28-30.
“Je mag wel zeggen dat we door het oog van de naald zijn gekropen”, haalde Michiel van Dorsten opgelucht adem nadat Draisma Dynamo op het tandvlees een narrow escape had bewerkstelligd en drie uitermate belangrijke punten kon bijschrijven op weg naar een mogelijke play-off finale. “Je slaat nu een gaatje met de nummers drie en vier. Dat is wel prettig.”
De erkende reuzendoder uit Sliedrecht kroop vooraf maar wat graag in de underdogrol tegen, zoals stond omschreven, ‘de gedoodverfde aanstaande nieuwe landskampioen’. In zijn voorbeschouwing noemde de redacteur van het programmaboekje van Sliedrecht Sport de confrontatie tussen de nummers drie en een van de reguliere competitie een strijd tussen David en Goliath. Dat van de Draisma Dynamo-spelers die op 8 januari in het bekertoernooi in sporthal De Basis korte metten hadden gemaakt met de Sliedrechters ditmaal het merendeel geblesseerd langs de kant moest toekijken, maakte de ongelijke strijd in de praktijk een stuk gelijker…
Door de absentie van Maikel van Zeist, Renzo Verschuren, Rik van Solkema en Bram Langevoort had de personeelsnood aan Draisma Dynamo-zijde dermate ernstige vormen aangenomen dat coach Redbad Strikwerda zowaar zijn eigen assistent activeerde. Naast de uit het reserveteam afkomstige Rik Wagendorp, Robin van Weerd en Mike van Cooten prijkte tot verrassing van de meegereisde supporters ook de naam van Michiel van Dorsten op het wedstrijdformulier. “Redbad kwam maandagavond met het idee dat ik woensdag moest meetrainen. Zodat ik in geval van nood vandaag inzetbaar zou zijn.”
Op de vraag wanneer hij voor het laatst in een eredivisieduel binnen de lijnen had gestaan, moest de tegenwoordig voor Dynamo 4 uitkomende oudgediende, 34 jaar oud inmiddels, eventjes goed nadenken. “Pff, dat zal twee seizoenen geleden zijn geweest, ergens in 2018.”
Dat slechts tijdens twee ultrakorte invalbeurten van zijn diensten gebruik hoefde worden gemaakt, noemde de met Renzo Verschurens rugnummer 9 spelende Van Dorsten een positief teken. Het betekende volgens de tijdelijke herintreder dat de vaste krachten die nog wél fit waren zich prima staande hadden gehouden in de lastige uitwedstrijd. “Als ik meer had moeten spelen, zou dat niet goed geweest zijn”, meende Dorsten. “Vooral Wessel Blom en Nico Manenschijn verdienen een groot compliment. Zij wisselden elkaar zelfs af op het midden en in de diagonaal. Ik vind dat zij de wedstrijd voor ons hebben gewonnen.”
Hoe het kwam dat Draisma Dynamo de vierde set nog bijna uit handen gaf, was ook voor Van Dorsten een raadsel. “Dat zijn van die ongrijpbare dingen. We geven het niet bijna weg, we geven het weg. Onnodig. Normaal had Mats Kruiswijk al gewisseld moet worden. Door de beperkte wisselmogelijkheden kon dat helaas niet.”
Indien nodig staat hij woensdag in de volgende topper tegen SAMEN.Lycurgus wederom stand-by, verklaarde Van Dorsten. Hij hoopt echter dat het niet zover hoeft te komen en de ziekenboeg langzaam leegstroomt. “Laat mij maar gewoon weer assistent-coach zijn. Mijn tijd is geweest. Ik vond het leuk om woensdag weer een keer meegetraind te hebben. Maar ik kan je wel vertellen dat het opstaan donderdagochtend niet zo fijn was. Ik had overal spierpijn. Alles deed me zeer.”
Aan dat hoofdcoach Strikwerda zaterdagavond zelf ook zijn gebruikelijke clubkostuum had verruild voor een trainingspak, hoeven verder geen consequenties worden verbonden. “Nee, Redbad gaat niet spelen”, lachte Van Dorsten.