Achter de bal aan (64/2): Winkewijertlaan
Zondag 11 oktober 2020
Columbia – Voorwaarts Twello
Gezien de enorme hoeveelheden water die het voorbije etmaal de hemelsluizen verlieten, verbaast het me enigszins dat de streekderby tussen Columbia en Voorwaarts toch doorgang vindt. Sterker nog, de grasmat aan de Winkewijertlaan ligt er uitstekend bij. Credits voor de groundsmen van Apeldoorns hoogst spelende zondagamateurvereniging. Van een modderpoel is absoluut geen sprake. En alsof dat de met infecte bedreigde burger al niet genoeg moed geeft, laat zowaar het zonnetje zich met zekere regelmaat zien. Wat kan een voetballiefhebber zich in deze treurige tijden nog meer wensen?
Het hek bij de hoofdingang zal op deze zondagmiddag tussen 13.30 en 16.15 uur gesloten blijven voor ongenode gasten, zo meldde Columbia vooraf op haar website. Voor een genode gast gaan zelfs in coronatijden deuren open die voor anderen gesloten blijven. Als ik tien minuten voor de aftrap van de streekderby aan kom wandelen, krijg ik derhalve permissie om door te lopen van de dienstdoende suppoost.
Ik heb het idee dat er op deze voor het publiek verboden eerste klasse-ontmoeting iets meer toeschouwers zijn afgekomen dan 24 uur eerder bij plaatsgenoot csv. Wellicht dat de clubs die op deze middag tegenover elkaar staan over méér bestuursleden beschikken. Anders zou ik ook niet weten waarin het verschil precies zit. Het blijft gissen. Als iemand die niet zoals veel onwetenden maar lukraak tegen het voetbal aanschopt, vraag ik me bij wel meer van de rond wedstrijden afgekondigde restricties af wat er nou precies de achterliggende gedachte van is. De logica en het nut ontgaat mij in veel gevallen.
Totdat minister-president Mark Rutte op 28 september het publiek voor een periode van – in eerste instantie – drie weken de toegang tot wedstrijden ontzegde, mochten in het amateurvoetbal nog 250 mensen langs de lijn plaatsnemen. Een aantal dat in Apeldoorn tegenwoordig niet veel clubs meer trekt. Inmiddels is er dus niemand meer welkom. Natuurlijk is het heel vervelend dat het zwalkende beleid van de regering en al haar adviesorganen niet verhindert dat het aantal besmettingen afneemt, maar is er in de openlucht langs een voetbalveld niet veel meer ruimte dan in een supermarkt? Of in een kerk? Of een schouwburg? Juist langs sportvelden kan men de aanwezigen veel beter spreiden dan elders.
Terug naar de Winkewijertlaan. Kort nadat er is afgetrapt, ontvang ik een appje van m’n voetbalmaat Jan. Hij kan het niet laten… Hij is naar Klarenbeek gereden. Staat daar bij de plaatselijke sportclub om vanuit de struiken de verrichtingen van SV Orderbos te volgen. Bij Columbia eenzelfde beeld. Op het parkeerterrein achter één van de doelen heeft zich een vijftal diehards opgesteld. Van achter de omheining hebben de heren prima zicht op wat zich op het veld afspeelt. Ze hoeven dus niets te missen. Ze hadden zonder gevaar voor de volksgezondheid binnen de afrastering kunnen plaatsnemen. Een knaap met een zwart petje glipt tijdens de eerste helft wel ongezien naar binnen. Op ondergetekende na merkt niemand het. Code Rood hoeft niet meteen te worden afgekondigd.
Afgezien van die ene liefhebber die koste wat kost de wedstrijd wil bijwonen, houdt iedereen zich keurig aan de regels. Tegen het nog puntloze Voorwaarts toont de Columbia-selectie aan dat ze genoeg kwaliteiten bezit om moeiteloos in de eerste klasse mee te draaien. Om ook daadwerkelijk een rol van betekenis te spelen, draait het vooral om extra kwaliteiten. Dié moeten optimaal benut worden. Los van dat het nooit zo handig is om vooraf té hoog van de toren te blazen, stelde de enigszins teleurstellende start van de competitie keihard onder bewijs hoe belangrijk Jop van der Linden, Maikel Lange en ook Dylan de Bruin zijn voor de nieuwbakken eersteklasser.
Het scheelt voor coach Willem Mulderij een spreekwoordelijke slok op een borrel wanneer hij de namen van de eerste twee op het wedstrijdformulier kan invullen. De derde is een verhaal apart, eentje met een gebruiksaanwijzing. Er lopen op de Apeldoornse velden weinig aanvallers rond met een scherper neusje voor de goal dan de naar verluidt nogal eigenzinnige De Bruin. Terwijl de ene speler echter af en toe een aai over z’n bol nodig heeft van zijn trainer, gedijt de ander beter bij een flinke schop onder z’n kont… Door kort na rust de score te openen uit een afgemeten voorzet van Huseyin Güveli legt de bekritiseerde spits voor zijn ploeg wel mooi de basis voor de eerste seizoenszege. Aansluitend mogen de toeschouwers die er niet zijn nog drie keer juichen.
Gezien de sombere vooruitzichten kan de riante overwinning voorlopig weleens het laatste wapenfeit van Columbia zijn geweest. De eerstkomende persconferentie van Rutte doet het ergste vrezen voor het verdere verloop van alle sportcompetities in Nederland.