Reünie valt samen met 100e verjaardag sportpark
Spelers van AGOVV’s voormalige zaterdagelftal vieren op zaterdag 28 augustus een weerzien met elkaar en het sportpark waar zijzelf in de jaren ’90 voor de nodige furore zorgden. Toevallige bijkomstigheid is dat deze bijzondere reünie plaatsvindt exact 100 jaar na de allereerste voetbalwedstrijd die ooit op Berg en Bos is gespeeld.
Als hoogtepunt van de nostalgische ontmoeting trekken de inmiddels ietwat zwaarlijviger en trager geworden spelers van het toenmalige team de voetbalschoenen er als vanouds bij aan. De veteranen van het zaterdagelftal nemen het op tegen een team dat is samengesteld uit andere voormalige AGOVV’ers. Aansluitend is er een gezellig samenzijn, waarin ongetwijfeld veel onvergetelijke momenten uit gezamenlijke Blauwen-tijden ter sprake komen.
Manolo Degen, Roger Tengker en Bob Wiegmink kijken er al vol verlangen naar uit om ruim een kwart eeuw na dato weer met hun voormalige ploegmakkers op het veld te mogen staan. “Wij kennen elkaar al wel 35 jaar”, graaft de zoon van voormalig AGOVV-doelman Peter Wiegmink terug in het verleden. “Bob speelde eerst bij ZVV”, herinnert Degen zich nog maar al te goed. “En ik ben er later van Robur bijgekomen”, duidt Tengker op de gemêleerde samenstelling van de selectie.
In de jaren waarin de hoofdmacht van AGOVV op zondag met veel bombarie naar de top van het amateurvoetbal sloop, deed het illustere gezelschap waarvan Degen, Tengker en Wiegmink deel uitmaakten zich gelden in Apeldoorn en de omliggende dorpen. “Wij speelden in de derde klasse. Dat was wel een standaardklasse, maar eigenlijk hingen we er een beetje bij. Als kleding kregen wij afdankertjes van het ‘echte’ eerste”, lacht Tengker wanneer hij terugdenkt aan de door de club beschikbaar gestelde wedstrijdtenues.
Of ze nou in Klarenbeek, Oeken, Eefde of Vaassen kwamen, overal lieten de Blauwen een onuitwisbare indruk achter. Tengker: “Ik weet nog dat in Eefde eens een paar auto’s van ons te laat kwamen, omdat er eenden op de weg liepen. Toen wij daar aankwamen, stonden die gasten al op het veld en waren ze heel fanatiek met de warming-up bezig. Bob maakte in die wedstrijd trouwens een geweldige goal.” Wiegmink: “Bobbeldebobbel, binnenkant paal!”
Ook Manolo Degen rijgt de anekdotes uit die periode moeiteloos aaneen. “Bij Oeken riepen ze vooraf de opstellingen om. Terwijl ze ermee bezig waren, stond Micha Machouri nog op z’n dooie gemak een bak patat naar binnen te werken. Sinar Maluku-uit was ook altijd wat… Als je daar een sliding maakte, kwamen ze al het veld in. We hebben Jos Dietrich er ook nog eventjes bij gehad. Die zat eigenlijk in het eerste, maar hij vlagde altijd bij ons. Stiekem viel hij weleens in.”
Het zaterdag-1 elftal van AGOVV overschreed vele grenzen. Zelfs in het buitenland hielden Degen, Tengker, Wiegmink c.s. de eer van de club nadrukkelijk hoog. De voor de speciale gelegenheid vervaardigde shirts waarin de helden van weleer tijdens de reünie op 28 augustus opdraven, verwijzen naar een geruchtmakend uitstapje naar Antwerpen waarover de heren uiterst geboeid kunnen vertellen maar verdere details niet voor publicatie vatbaar zijn…
Zelfs Marco Baars maakte in zijn nadagen als voetballer nog even deel uit van het zaterdagelftal. Ondanks een aanzienlijk leeftijdsverschil werd het huidige bestuurslid liefdevol opgenomen door zijn veel jongere medespelers. “Ik kwam er in 1998 bij. Ik ben nu 64. Toen was ik 39. Maar ik was nog wel heel fit.” Bob Wiegmink: “Dat scheelt vijftien jaar met mij, ik was in 1998 26.”.
Baars: “Eerst voetbalde ik op zondag in het zesde. Daar deden we op elke training partijtjes tussen gescheidenen en niet-gescheidenen. Op een gegeven moment hadden de niet-gescheidenen bijna geen spelers meer…”
Initiator Roger Tengker hoopt dat de reünie op 28 augustus geen eenmalige gebeurtenis zal zijn. “Als het aan mij ligt, gaan we dit vanaf nu elk jaar doen.”
www.agovv.nl