Wie AGOVV laat voetballen, roept het onheil over zichzelf af. Rood Wit ’58 ondervond het zaterdagmiddag op pijnlijke wijze. De Puttenaren werden op eigen veld met name in de eerste helft compleet tureluurs getikt door de dominante Apeldoornse derdeklasser. Na de 1-4 ruststand mocht de thuisclub de handen dichtknijpen dat de bezoekers het wat rustiger aandeden. Met een 2-5 overwinning op zak konden trainer Gerrit Brouwer en zijn pupillen echter goed thuiskomen.
Grote man bij AGOVV was Marco Bosz. De langst dienende speler in de huidige spelersgroep liet in Putten liefst driemaal het vijandelijke net bollen. Van die drie goals was met name de halve omhaal waarmee Bosz zijn team halverwege de eerste helft op een 1-2 voorsprong bracht een juweeltje. Voorzet van rechts. Steven van Es die de bal met het hoofd panklaar legde. Waarna Bosz met een acrobatische actie de versteend op zijn lijn toekijkende Rood Wit-keeper Ten Bolscher het nazien gaf. Het was jammer dat AGOVV’s clubfotograaf Rene Hulshoff op het bewuste moment even de andere kant opkeek en het hoogtepunt van de middag niet voor het nageslacht vastlegde.
Ook Maikel van der Wijk pikte weer zijn doelpuntje mee. Als vanouds. Nadat de van eersteklasser NSC Nijkerk op Berg en Bos teruggekeerde spits zijn eerste seizoentreffer vorige week cadeau kreeg van Steven van Es, knapte hij het ditmaal helemaal op eigen kracht op. Vier minuten na de beauty van Bosz werd Van der Wijk diep gestuurd, kapte hij in het strafschopgebied zijn tegenstander en de doelman uit en schoof hij beheerst de derde goal van het dominante AGOVV binnen.
“Natuurlijk is dat lekker. Als aanvaller wil je altijd goals maken. Het liefst zoveel mogelijk. Ik sta nu op twee uit drie. In het seizoen voordat ik naar Nijkerk ging, scoorde ik er achttien. Dat aantal ga ik dit jaar weer halen. Ja, dat mag je opschrijven”, klonk het na het laatste fluitsignaal zelfverzekerd in de gang voor de kleedkamers.
Van der Wijk roemde vooral de teamprestatie. Hij beaamde wel dat het na rust wat stroever liep dan bij de galavoorstelling uit de eerste helft. “Al vond ik ons veldspel niet eens heel veel minder. We waren hier 90 minuten de bovenliggende partij. Alle elf voerden we in het veld onze taken goed uit. Als de wisselwerking dan goed is, zie je dat we heel veel kwaliteiten hebben. Voor ons is belangrijk dat we elke wedstrijd onze focus behouden.”
Na 36 doelpunten in de drie voorgaande seizoenen waarin hij het blauwe shirt droeg, hoopt Van der Wijk de draad weer op te pakken en op de oude voet verder te gaan. Dat het bij NSC niet helemaal liep zoals gewenst, had volgens de inwoner van Eerbeek duidelijke oorzaken. “Het is me best bevallen, maar het was geen lekker seizoen. Dat had mede te maken met corona. Daardoor heb ik maar twee of drie wedstrijden kunnen meedoen.”
Op sportpark Berg en Bos weet Van der Wijk wat hij heeft. Apeldoorn is bovendien beduidend dichterbij dan Nijkerk. “Of je 20 of 50 minuten in de auto zit om op de training te komen, verschilt wel.” Desondanks ziet de goalgetter de derde klasse niet als zijn eindstation, daar laat hij geen misverstanden over bestaan. “Ik ben 24. Ik wil nog steeds hogerop.”
De Stentor maandag 11 oktober 2021