50 bussen vanaf de Apenheul naar de Kuip

By | 5 februari 2016

Vandaag 13 jaar geleden

Nadat AGOVV achtereenvolgens de profclubs FC Volendam en VVV uit het toernooi om de Amstel Cup heeft geknikkerd, gaat er voor de algeheel amateurkampioen van Nederland een droom in vervulling. AGOVV loot Feyenoord. Een uitwedstrijd in de Kuip. Mooier is nauwelijks denkbaar.
Apeldoorn ontwaakt. In het doorgaans zo ingeslapen dorp op de Veluwe ontstaat een ongekende voetbalgekte. FA Cup-taferelen op z’n Nederlands. Iedereen wil mee naar Rotterdam-Zuid. En zo kan het gebeuren dat op een ordinaire woensdagavond in februari een konvooi van liefst 50 bussen met voetbalfans vanaf de parkeerplaats bij de Apenheul westwaarts trekt. Zeg maar 2500 Blauwen en gelegenheids-Blauwen. Geen wijkraadvertegenwoordiger die het op deze gedenkwaardige dag in zijn hoofd haalt de imposante sliert voertuigen een duimbreed in de weg te leggen.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat Apeldorp zoiets in de toekomst ooit nog eens zal meemaken. Willy Dietrich heeft de kaarten geregeld. Voor 20,50 euro mogen we mee. Bus plus toegangskaartje voor de wedstrijd. We nemen plaats in bus 10. Een illuster gezelschap. Willy zelf, Jan Hartgers, René Kleverwal en ondergetekende. Ondanks dat we van tevoren weten dat het een kansloze missie zal worden, beleven we een kostelijke avond. Hoewel de Kuip bij lange na niet is uitverkocht, is de zuidkant van het stadion vast in Apeldoornse hand. Op YouTube heb ik er nadien wel eens beelden van teruggezien. Kippenvel.
De in maagdelijk wit geklede Blauwen houden zowaar lang stand. Pas nadat Pierre van Hooijdonk de neus van Antonio Aguilar Aguilera in gruzelementen slaat, breekt het verzet van AGOVV. Kort na deze schandalige aanslag opent Anthony Lurling de score. Het is dan al kort voor rust. AGOVV-keeper Ruud Dijkman moet uiteindelijk zes keer vissen. De piepjonge Robin van Persie scoort vier keer voor de Rotterdammers. Vier minuten voor het einde redt Jurrick Juliana de Apeldoornse eer.
Achteraf praten is natuurlijk altijd makkelijk, maar ik denk dat AGOVV (lees: de destijds pas benoemde directeur Ton Fitsch) bij deze eenmalige happening een unieke kans heeft laten liggen om in de aanloop naar het nieuwe betaalde voetbalavontuur een grote groep supporters aan zich te binden. Want na terugkeer ’s nachts bij park Berg en Bos, heb ik de meesten van de aanwezige ééndagfans nooit meer teruggezien. De kersverse AGOVV-directie liet ze gewoon lopen…

5 februari 2003 Feyenoord – AGOVV

I was there…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *