Maandelijkse archieven: november 2016

Fan Card van de K. St.-Truidense V.V. bewijst z’n nut

Vandaag 13 jaar geleden

Om het aanhoudende voetbalgeweld in hun land te beteugelen voeren onze zuiderburen in 1999 de Football Fan Card in. Meer dan één Heizeldrama willen de Belgische autoriteiten niet op hun geweten hebben. Vandaar dat er eerst een voetbalwet komt die bezoekers van voetbalwedstrijden ernstig in hun bewegingsvrijheid beperkt. Als volgende restrictieve maatregel volgt de introductie van de Fan Card. Alleen met zo’n clubgebonden stukje plastic krijgt iemand toegang tot de stadions van de hoogste speelklasse. Over paranoia gesproken.

Omdat ik niet alleen met zekere regelmaat de oostgrens oversteek om voetbalwedstrijden te bekijken maar ook af en toe de zuidgrens, besluit ik van pure ellende ook maar tot de aanschaf van zo’n pasje over te gaan. Altijd wel handig om te bezitten.

Bij toeval raak ik een keer verzeild in de buurt van Sint-Truiden, een veertigtal kilometers ten oosten van Maastricht, minder dan twintig kilometer onder Hasselt. Aangezien ik toch in de buurt ben, rijd ik meteen door naar het secretariaat van de plaatselijke KVV. Waarom uitgerekend Sint-Truiden weet ik niet meer. Of en hoeveel ik voor de Fan Card moet betalen, kan ik me evenmin herinneren. Zo ja, dan zijn het in elk geval geen schokkende bedragen geweest. Hoe dan ook, mijn uitstapje naar Belgisch Limburg brengt me wel mooi in het bezit van zo’n noodzakelijk ‘stukje kwaad’.

Enfin, ik sta dan wel onder nummer 15012950 bij Belgische voetbalbond (en wie weet bij welke instanties nog meer… ) geregistreerd als Fan Card-houder van de K. St.-Truidense V.V., tot het bijwonen van een wedstrijd op Stayen komt het pas aanzienlijk later. Vandaag op de dag af dertien jaar geleden is het zover. Een kilometertje of 220 rijden vanaf Apeldoorn. Op een sombere zondag in november. Cercle Brugge is die middag de tegenstander van de Kanaries.

De kanariekooi aan de Tiensesteenweg draagt de bijnaam de Hel van Stayen. Een aandenken aan de roemruchte jaren ’60. Onder leiding van trainer Raymond Goethals ontpopt STVV zich in die periode tot reuzendoder. Elke topploeg komt met knikkende knieën naar Limburg. Veertig jaar later zit de stemming er nog altijd uitstekend in. Het is er knus. Gemoedelijk. De lange rijen wachtenden voor de biertap verraden veel over de volksaard.

Als Fan Card-houder kost het me geen enkele moeite een toegangskaartje te bemachtigen. Wel schrijft men bij de kassa met pen mijn naam op het entreebewijs. Het nut van deze administratieve handeling is mij niet geheel duidelijk. Het blijven Belgen, hè. Ondoorgrondelijk.

De wedstrijd is er eentje om gauw te vergeten. Het eindigt zoals het begint. Een bloedeloze 0-0. Maar samen met enkele duizenden mede Fan Card-houders geniet ik wel mooi het voorrecht getuige te zijn geweest van dit fantastische treurspel. Niet-Fan Card-houders kunnen mooi fluiten naar zo’n privilege. Lang leve de Fan Card!

30 november 2003 K Sint-Truiden VV – Cercle Brugge

I was there…

 

Haags kwartiertje duurt te lang voor GA Eagles

Vandaag 14 jaar geleden

Harry Jekkers bezong het ooit vol passie. Hij zou met niemand willen ruilen en meteen gaan huilen als hij geen Hagenees zou zijn. De melancholie druipt er vanaf. Heimwee naar het kerstbomen rausen, het lekker bakken in de Scheveningse zon en uiteraard voetballen kijken in het Zuiderpark. Oh oh Den Haag.

Ik zou best nog wel een keertje met die ouwe naar ADO willen kijken
In het Zuiderpark, de lange zij, een warme worst, supporters om je heen
Lekker kankeren op Theo van der Burgh en die lange van Vianen
Want bij elke lage bal dan dook die eikel er steevast overheen

Alleen dat taaltje al. Prachtig. Ik heb wel wat met Den Haag. Moeilijk voor te stellen dat het alweer meer dan negen jaar geleden is dat ADO het Zuiderpark inruilde voor het Kyocera stadion. Aad Mansveld staat er nog altijd op een voetstuk. Haagse kwartiertjes kunnen lang duren. Maar op de een of andere manier zijn die moderne voetbalstadions toch allemaal hetzelfde.

Ik betwijfel of Nederland ooit een stadion heeft gekend waar de sfeer zo intimiderend kon zijn als in het oude Zuiderpark. Aan mensen die nog nooit een voetbalstadion van binnen hebben gezien, is het moeilijk uit te leggen. Je voelt het gewoon wanneer je er komt. Je proeft het. Doorgewinterde stadionbezoekers begrijpen wel wat ik bedoel.

Die constante ‘dreiging’ van de eigen fanatieke fans heeft ADO (en FC Den Haag, zoals de club lang heet) veel ellende opgeleverd. In de wilde jaren ’80 drijven ze hun club bijna naar de rand van de afgrond. Tegelijkertijd boezemen ze tegenstanders angst en ontzag in. Ik kan me niet voorstellen dat spelers van bezoekende clubs zich verheugden op een ‘gezellig’ middagje of avondje Zuiderpark. Om maar te zwijgen van supporters van de tegenpartij. Bij het minste of geringste kan de vlam in de pan slaan.

In het laatste decennium van de twintigste eeuw keert de rust wat terug en gedragen de Hagenezen zich beter op de tribunes. De ‘magie’ van het Zuiderpark verdwijnt echter nooit. Het blijft altijd iets angstaanjagends houden.

Als Eagles-watcher van de Stadskrant Deventer mag ik veertien jaar geleden verslag doen van ADO tegen Go Ahead Eagles. De Haagse voetbaltrots – en gedoodverfd kampioen – staat destijds na dertien speeldagen aan kop van de eerste divisie, ofwel de Gouden Gids divisie. Go Ahead Eagles presteert onder trainer Robert Maaskant evenmin onverdienstelijk. De Deventenaren staan op dat moment vierde, vijf punten achter op ADO.

Wie verwacht dat de bezoekers met lood in de schoenen aan de aftrap verschijnen, komt bedrogen uit. Met Haagse bluf dicteert Go Ahead Eagles het spel. Op de 0-1 voorsprong na 45 minuten (doelpunt: Ugur Yildirim) valt weinig af te dingen. Midden-Noord wordt er zelfs stil van. Als een donderslag bij heldere hemel komt daar twintig minuten na rust verandering in. De gelijkmaker van Saeijs komt uit de lucht vallen. ADO’s twaalfde man doet na die 1-1 ineens weer volop mee. Het Zuiderpark leeft op en geeft een extra adrenalinestoot aan de eigen spelers. Go Ahead Eagles, dat het duel al lang in het slot slot had kunnen gooien, moet plotseling opboksen tegen een muur van geluid vanaf de tribune aan de lange zijde. Indrukwekkend. Intimiderend voor de gasten. Inspirerend voor de thuisclub.

Dat verdraaide Haagse kwartiertje, hè… De wedstrijd duurt tien minuten te lang voor Go Ahead Eagles. Het houdt de druk niet stand. Twee goals van Calabro doen de underdog uiteindelijk de das om. Robert Maaskant reageert desondanks tevreden op hoe duur zijn adelaars de huid hebben verkocht in de Haagse ‘hel’. Uit de mond van de trainer teken ik na afloop de volgende woorden op:  “We wisten al dat we heel goed kunnen voetballen, maar zij zijn wat verder en hebben wat meer routine dan wij. Maar noem mij maar eens één ploeg die 65 minuten kan domineren tegen Den Haag, de toekomstige kampioen.”

29 november 2002 ADO Den Haag – Go Ahead Eagles

I was there…

 

Tussen Berg en Bos: Loksollicitatie

Nou, nou, dat DENK zet weldenkend Nederland wel aan het denken zeg. Zou ik als zogenaamd ‘boze blanke man’ nou ook bij meneer Tunahan Kuzu mogen aankloppen? Met dat voorstel van die loksollicitaties, dat de belangenbehartigers voor zorgvuldig geselecteerde groepen onderdrukte en verongelijkte medelanders in hun verkiezingsprogramma hebben opgenomen, slaan Kuzu c.s. de spijker volledig op de kop. Briljant idee. Daar heb ik in dit fantastische land ook last van. Als 50+’er kom ik Nederland ook nergens meer aan de bak. Al die positieve discriminatie pakt voor mij wel erg negatief uit. Maar ik denk niet dat DENK met mij meedenkt of voor mij in de bres springt. Ik denk niet dat ik tot Kuzu’s doelgroep behoor.

Leeftijdsdiscriminatie staat immers niet op de agenda bij DENK. Leeftijdsdiscriminatie is niet datgene wat DENK onder discriminatie verstaat. DENK pleit voor exclusiviteit. DENK wil het alleenrecht. Volgens de denkers van DENK is discriminatie enkel terug te voeren op afkomst, huidskleur of religie. DENK hanteert het principe eigen volk eerst. Tsja, dat dacht ik al. De pot verwijt de ketel, hè. Ofwel alle Nederlanders van 40 jaar en ouder die lukraak op straat worden geschopt, kunnen de pot op van meneer Kuzu, die oprechte man die er prat op gaat heel Nederland te verbinden.

Mag ik het vrij schizofreen noemen dat uitgerekend die twee Pipo’s met zo’n voorstel komen? Beide heren horen nota bene niet eens in de Tweede Kamer te zitten. En nee, dat heeft helemaal niets met hun afkomst te maken. Als ik het wel heb, zijn kiezers zo dom geweest hun stem uit te brengen op de Partij van de Armoede. Niet op Kuzu. Niet op Öztürk. Kiezers stemmen op de Partij van de Armoede of de Partij Voor Vreemdelinghaat. En wat krijgen ze er voor terug? Peppie & Kokkie, maar ook de scheepsjongens van Bontekoe. Ze scheiden zich maar af, gaan hun eigen weg en laten de kiezer in de kou staan.

Want behalve ’s lands meest geruchtmakende opruiers praat ook het duo Bontes-Van Klaveren ongevraagd een woordje mee. Hetzelfde geldt voor een handjevol individuele splinters. Je reinste kiezersbedrog. Hoog tijd voor het aanpassen van de regels. Hoog tijd voor een kiesdrempel. En dan vanaf april nog wachtgeld opstrijken ook. Geen wonder dat het ontevreden volk steeds meer het idee krijgt dat het besodemieterd wordt door die Haagse kliek. Het borrelende gevoel in onderbuiken komt nooit vanzelf.

Ik ben ongetwijfeld niet de enige die er een vieze bijsmaak van overhoudt. Als ‘boze blanke’ denk ik uiteraard verkeerd en zie ik het door mijn oogkleppen niet helemaal goed. Toch ga ik bijna denken dat discriminatie een voorrecht is dat enkel voor Kuzu en zijn mededenkers geldt. Al het onrecht dat zij moeten verdragen, is meelijwekkend. Werkelijk te zielig voor woorden. Hoe ze hun vermeende achtergesteldheid als instrument misbruiken, uitbuiten en vermarkten, vind ik in zekere zin zelfs wel knap. Hoe bedreven ze zijn in het bespelen en bewerken van de media, daar kan Wilders een puntje aan zuigen. Joseph Goebbels kan trots zijn op zulke leerlingen. Als je niet beter wist, ga je bijna denken dat die twee zetelrovers de BV Nederland runnen. Toppers op het gebied van beeldvorming. Wat betreft de beeldvervorming kennen Kuzu c.s. al helemaal hun gelijke niet in dat land waar zij het zo slecht naar hun zin hebben. Hun denkbeeldige tanks maaien rücksichtslos alles uit de weg wat ze voor de voeten krijgen.

Dom mag ik uiteraard niemand noemen. Beledigen laat ik liever aan de Kuzu’s, Sylvana’s en Wildersen zelf over. Daarom houd ik het er maar op dat veel mensen tegenwoordig nogal makkelijk beïnvloedbaar zijn. Denken valt niet mee. Nadenken al helemaal niet. Veel te vermoeiend. Volksmenners als Kuzu en Wilders spinnen er garen bij. Nederlanders en medelanders worden steeds gemakzuchtiger. Ze laten gewoon voor zich denken. Gebeurt in Noord-Korea ook. Maar als zo’n Wilders veroordeeld wordt voor haat zaaien, hoe moet ik het dan noemen waar Kuzu, Öztürk en hun scharreltje mee bezig zijn? Bij verbroedering en tolerantie heb ik andere voorstellingen. Nee, qua omgangsvormen keren we in Nederland steeds meer terug naar de Middeleeuwen. Naar de Prehistorie zelfs. Het gaat er steeds primitiever aan toe. Zoveel verschilt het stuitende gedrag van verlichte geesten met een varkensmuts niet van dat van eencelligen met een zwarte baret. Hun wederzijdse Neanderthaler-trekjes vertonen opvallende gelijkenissen.

Juffrouw Simons, onze ongekroonde onderkoningin, krijgt nu zelfs al politiebescherming. Ja, ja. Het is natuurlijk van den zotte dat het nodig is. Diepdroevig.  Wie bepaalt dat? Wie betaalt dat? Als de belastingbetaler al moet opdraaien voor de beveiligingskosten van elke schreeuwer, elk dom blondje of elke geflipte showbizz-geit, stijgt het begrotingstekort tot ongekende hoogten.

Wie denkt mevrouwtje wel niet dat ze is? Waarom nemen haar eigen Black Panthers deze missie niet op zich? Die mogen dan legitiem onschuldige mensen intimideren die er anders uitzien of anders denken. Gezien het landsbelang mogen ze dat van hun blanke weldoeners bij de Sociale Dienst vast en zeker wel met behoud van uitkering doen. Nou gaat doodschieten inderdaad wel wat ver, met doodzwijgen kom je ook al een heel eind. Je moet mensen niet belangrijker maken dan ze denken te zijn. Als Theo van Gogh in 2004 politiebescherming had gehad, had hij nu misschien nog wel geleefd. Al denkt onze grote verlosser Kuzu daar anders over.

Wát een land! We draaien steeds meer door. En al die overbetaalde en steeds terugkerende filosofen, wereldverbeteraars en Alexander Pechtolds bij DWDD of Pauw vrolijk verder kwaken over alle verworvenheden van onze democratie.  Ons hopeloos verouderde en achterhaalde staatsbestel wordt steeds meer van binnenuit uitgehold. Nederland verwordt onderhand tot ’s werelds enige parlementaire democratie waar de schreeuwende minderheid het voor het zeggen krijgt. De Omgekeerde Wereld Draait Door, zeg maar. Met alle credits aan Mark Rutte. Ere wie ere toekomt.

Een bijzonder zorgwekkende ontwikkeling. Gevaarlijk ook. Alleen de gedachte daaraan geeft volop stof tot nadenken. Ik denk niet dat het zo op den duur goed blijft gaan. Moeten we het zover laten komen met z’n allen? Dacht het niet, geen denken aan. DENK? Nee, dank je wel. Met solliciteren ben ik overigens al lang en breed gestopt. Onbegonnen werk in dit k..land. Ik voldoe toch nooit aan het gestelde profiel. Ik word er niet vrolijk van.

© RK

 

Retourtje Diemen met de Go Ahead expres

Vandaag 23 jaar geleden

Go Ahead Eagles is in 1992 na een verblijf van vijf seizoenen in de eerste divisie teruggekeerd in ’s lands eliteklasse. De animo om weer naar echte stadions en echte clubs te gaan, is vrij groot onder de supporters. Als er in het seizoen 1993-1994 een extra trein gaat naar Ajax-uit, ga ik mee. Ik betaal zegge en schrijve 31 gulden voor de treinreis én het kaartje! Pak ‘m beet 13 of 14 euro. Voor een evenementenparkeerkaart in zo’n parkeergarage bij de Amsterdam ArenA betaalt de melkkoe, c.q. stadionbezoeker anno 2016 bijna evenveel.

Met een speciale voetbaltrein naar Ajax is een hele belevenis. Ik heb Go Ahead Eagles vaak in Amsterdam zien spelen (al kan ik beter zeggen ‘verliezen’, want dat was vaste prik in De Meer), maar ik ben er niet eerder met een grote groep geweest. Dat haalde je in the eigthties wel uit je hoofd, tenzij je levensmoe was…

Het gezelschap dat meegaat, heeft een aanzienlijke omvang. Een mannetje of 400. Waarvan enkele tientallen uit Apeldoorn. Iedereen die ook maar een beetje feeling met Go Ahead Eagles heeft, gaat mee. Voor de verandering hoeven we eens niet naar Deventer. De Go Ahead expres stopt in Apeldoorn. Niet Amsterdam CS, maar Diemen is het eindpunt. Vanaf het station daar gaat het te voet naar De Meer. Een klein half uurtje lopen. Ik heb het traject al vaker gelopen. Maar nooit met zo’n groep. Ingekapseld door van die donkerblauwe overvalbussen en ME’ers zet de stoet zich in beweging. Enkele honderden Eagles-fans. Een machtig gevoel. De politie heeft de zaak goed onder controle. Alles is afgezet. Ajax-supporters zien we op weg naar het stadion alleen in de verte. Die Amsterdammers kijken wel hun ogen uit. Zóveel boeren hebben ze in de Watergraafsmeer niet eerder gezien…

Go Ahead Eagles krijgt met 4-0 aan de broek, maar we beleven een onvergetelijke middag. Het uitvak, Vak N, staat goed vol. In het ernaast gelegen hoekvak van de Reynolds tribune, Vak M, zit de harde kern van Ajax. Die zijn daar enkele jaren eerder vanaf de F-Side naartoe verhuisd.

We zien toevallig wat oude bekenden zitten, die we weleens zijn tegen gekomen bij uitwedstrijden van het Nederlands elftal. Tot twee keer toe hebben we met de heren in hetzelfde onderkomen gelogeerd: in Finland en Wales. Ik heb zelden zo’n stelletje mafkezen meegemaakt. In de in het Olympisch stadion van Helsinki gevestigde jeugdherberg vlogen op een gegeven moment de stapelbedden door de slaapzaal… Enfin, een aantal van die gasten zit die middag dus op Vak M. We zeggen ze dus in koor gedag. Je ziet ze vreemd opkijken. Van: hebben ze het nou over mij? Roepen ze mijn naam? Ze begrijpen er helemaal niets van. Geweldig.

De Amsterdamse politie laat niets uit de hand lopen. Die is wel wat gewend. Na afloop voert ze de hele meute geroutineerd terug naar Diemen. In no time zitten we weer in de trein naar huis. Na een bijzonder geslaagd schoolreisje.

28 november 1993 Ajax – Go Ahead Eagles

I was there…

 

Vroege goal brengt WSV langs Robur et Velocitas

De Apeldoornse derby in de tweede klasse J is een prooi geworden voor WSV. Een vroege goal van Toby Kuhnen volstond zondagmiddag aan de Anklaarseweg voor de favoriet voor de zege op Robur et Velocitas.

De bezoekers gaven geen vervolg aan hun gretige start. In de tweede helft drong Robur et Velocitas wel aan, maar wist het WSV-goalie Michiel Selhorst niet te verschalken.

De thuisclub eindigde de derby met negen spelers. Trainer Willem Mulderij had zijn wisselcontingent al verbruikt toen Nick van Apeldoorn wegens een blessure de strijd moest staken. Ook Koen Donker haalde het einde van de wedstrijd niet. Een overtreding kwam Roburs aanvoerder in de blessuretijd te staan op een rode kaart.

* Ewald de Boer volgt Willem Mulderij in het komend seizoen op als hoofdtrainer van Robur et Velocitas. De huidige trainer van vierdeklasser Apeldoornse Boys, een kind van de club, keert daarmee anderhalf jaar Malkenschoten terug op het oude nest.

 

Het proces van ontDemmeren neemt een aanvang

Vandaag 1 jaar geleden

Ik kan de teleurstelling van veel supporters van Go Ahead Eagles na de nederlaag van afgelopen vrijdag tegen Willem II wel begrijpen. Om de kansen op behoud van het Eredivisieschap te vergroten, was winst noodzakelijk geweest. Supporters hebben altijd een hoog verwachtingspatroon van hun club. Dat menigeen de realiteit daarbij nog weleens uit het oog verliest, is voetbalsupporters eigen.

Die mensen lijken al te zijn vergeten waar Go Ahead Eagles exact een jaar geleden stond. Twaalf maanden geleden proost het Deventer publiek in de alom verguisde biercompetitie. Daaraan gaan velen nogal makkelijk voorbij. Tegen FC Eindhoven lijdt Go Ahead Eagles weliswaar pas de eerste thuisnederlaag, de vrije val op de ranglijst zet zich al wel in. De 1-2 uitslag zegt lang niet alles over het spelbeeld. De Eindhovenaren van coach Mitchell van der Gaag zetten de ploeg van Dennis Demmers behoorlijk te kijk. Hans Kowet is dan als enige al aan het ontDemmeren geslagen…

27 november 2015 Go Ahead Eagles – FC Eindhoven

I was there…