Maandelijkse archieven: september 2022

Flets Draisma Dynamo kruipt door het oog van de naald in Golden Set

Draisma Dynamo heeft zich dinsdagavond in Noord-Macedonië geplaatst zich voor tweede kwalificatieronde van de Champions League. Eenvoudig ging dat allerminst. Pas in de noodzakelijk geworden Golden Set wisten de Apeldoorners zich in Skopje te ontdoen van het onverwacht lastige OK Strumica NIKOB.

Na de eenvoudige 3-0 zege in de Draisma Dynamo Arena begon de Nederlandse kampioen voortvarend. Wie na de 22-25 zege gedacht had dat het pleit al beslecht was in het voordeel van de ploeg van Redbad Strikwerda, kwam echter bedrogen uit.

In plaats van erop en erover te knallen maakte een flets Draisma Dynamo het zichzelf onnodig moeilijk en gaf het de wedstrijd volledig uit handen. Door met 25-23, 25-23 en 25-21 de volgende sets in hun voordeel te beslissen, sleepten de taaie Noord-Macedoniërs zowaar een Golden Set uit het vuur.

In deze allesbeslissende set herstelde Draisma Dynamo zich bijtijds en kroop het door het oog van de naald: 13-15. Om de tweede kwalificatieronde een kans te maken, moet dat beter. De komende opponent, het Portugese Benfica, lijkt op voorhand toch van een iets ander kaliber dan Strumica.

Na terugkeer in Nederland wacht het elitekorps van Strikwerda zaterdagavond in eigen huis eerst de eredivisieouverture tegen het Talentteam Papendal. Drie dagen later, op dinsdag 4 oktober, moet Draisma Dynamo er dan klaar voor zijn om Benfica partij te bieden. De thuiswedstrijd in de Draisma Dynamo Arena begint om 19.30 uur. Een week later volgt de return in de Portugese hoofdstad.

draismadynamo.nl dinsdag 26 september 2022

Nieuwkomer Keanu Ruspana voelt zich al thuis op de plek van Jop van der Linden

Twee goals van Jamarro Diks volstonden voor Columbia niet om winnend aan de competitie te beginnen. In het laatste kwartier van hun openingsduel in de eerste klasse D moesten de Apeldoorners toestaan dat tegenstander RKHVV nog op gelijke hoogte kwam. “Dan moeten we volgende week bij WSV maar de eerste drie punten pakken.”

Wonderen gebeurden er in het verleden wel vaker aan de Winkewijert. Over waartoe de hoofdmacht van Columbia dit seizoen precies in staat is, moet momenteel zelfs voor de technische staf en de spelers zelf een klein raadsel zijn. Afgaande op de voorbereiding valt er geen zinnig woord te zeggen of het huidige Columbia de komende maanden opnieuw sportieve mirakels kan verrichten. En ook na het eerste competitieduel blijft veel onduidelijk.

Nou moet er niet te veel waarde worden gehecht aan resultaten in de aanloop naar de competitie, maar in alle gespeelde oefenduels blonk de Apeldoornse zondageersteklasser niet bepaald uit in stabiliteit. Zeges op csv Apeldoorn en AGOVV versterkten weliswaar het vertrouwen, tegelijkertijd zag de nieuwe trainer Daniël Holtman zijn pupillen een week voor aanvang van de competitie bij hun generale repetitie een kansloze 6-1 nederlaag incasseren bij WSV. Ondanks dat beide ploegen zich al hadden geplaatst voor de volgende bekerronde en enkele vaste waarden uit voorzorg langs de kant bleven, deelde de klasse- en plaatsgenoot hoe dan ook een venijnig tikje uit. Bij de volgende onderlinge confrontatie, aanstaande zaterdagavond op het WSV-terrein (aanvang 19.00 uur), zullen de Columbianen uit een ander vaatje moeten tappen om hun oude ploegmakker Dylan de Bruin van scoren af te houden.

Gezien het aantal mutaties binnen de spelersgroep is een zekere mate van grilligheid ook niet zo verwonderlijk. Op de teamfoto in de vorige week verschenen presentatiegids staan nogal wat nieuwe gezichten in vergelijking met het statieportret van een jaar geleden. Niet alleen trainer Willem Mulderij en zijn assistent Wilco Woutersen zijn er niet meer bij, ook bepalende en minder bepalende spelers als Dylan de Bruin, Maikel Lange, Levi Opdam, Randall Diks, Mark Berendsen en Erik Nammensma maken in het huidige voetbaljaar geen deel meer uit van de selectie. De niet op de foto staande Jop van der Linden, de tijdens het seizoen teruggehaalde keeper Leroy de Boer en Mike de Beer verdwenen eveneens uit beeld.

De competitie-ouverture tegen RKHVV was misschien wel illustratief voor het nieuwe Columbia. Na de twee treffers van de man in vorm, Jamarro Diks, leek de wedstrijd gespeeld. Bij de thuisploeg ontbrak vervolgens de rust om de wedstrijd op slot te gooien. Dat de Apeldoorners RKHVV toestonden alsnog een punt mee naar huis te nemen, mag een volwassen eersteklasser eigenlijk niet overkomen.

Keanu Ruspana is één van de nieuwelingen die het dit seizoen voor Columbia moeten doen. De 24-jarige centrale verdediger, die overkwam van vierdeklasser Apeldoornse Boys, moet de plek opvullen die ex-prof Jop van der Linden in de defensie achterliet. Schijnbaar moeiteloos hield de nieuwkomer zich staande tijdens zijn competitiedebuut voor zijn nieuwe club. Al was het ook voor Ruspana slikken dat het openingsduel geen overwinning opleverde.

Desodanks keek de verdediger nadien gematigd tevreden terug op zijn debuut in de eerste klasse. “Het is wel even wennen. Het is natuurlijk wel een verschil met voetballen in de vierde klasse. We stonden goed georganiseerd. Het is zonde dat we het nog weggaven. Aan het einde mag je misschien blij zijn met een gelijkspel, maar het hadden er drie kunnen zijn.”

“Ik ben naar Colombia gekomen zodat ik op een hoger niveau kan spelen. Eén seizoen bij Apeldoornse Boys vond ik wel genoeg. In de jeugd bij GVAV heb ik tweede divisie gevoetbald. Bij Columbia moet ik er staan als ik er moet staan. Ik moet elke week goed trainen om beter te worden. Het is heel prettig om naast iemand met zoveel ervaring als Danny Koorevaar te mogen staan. Onze doelstelling moet sowieso zijn om in de eerste klasse te blijven. Ik denk dat we wel in de middenmoot kunnen meedraaien”, meent de Columbia-nieuweling.

De zeperd in het bekerduel bij WSV heeft zijn vertrouwen van geenszins aangetast. “Dat we er zo dik afgingen in die bekerwedstrijd, mag niet. Dat was dramatisch. Nou moeten we ze volgende week maar pakken.”

De Stentor maandag 25 september 2022

Trainer Bülent Akar tevreden met hoe zijn ploeg achterstand in slotfase ombuigt tegen AGOVV; Wilskrachtig OWIOS heeft langste adem bij competitieouverture

Zoveel mogelijk wedstrijden winnen zal ook in de nieuwe voetbaljaargang het streven zijn. De start tegen AGOVV verliep daarom voor OWIOS naar wens. Ook al kostte het de Oldebroekers de nodige moeite om de promovendus uit Apeldoorn definitief van zich af te schudden, de vreugde om de eerste drie punten waren er na afloop niet minder om in het groenwitte kamp.

Pas diep in blessuretijd scoorde Jasper Schut na voorbereidend werk van Cornell Balk de verlossende 3-1. Schut zorgde daarmee voor de definitieve beslissing in het voordeel van de zwoegende thuisploeg. Op basis van pure wilskracht wist OWIOS in het laatste kwartier de kort na rust opgelopen achterstand ongedaan te maken en om te buigen in een enigszins geflatteerde zege. Tot aan de gelijkmaker in de 76e minuut drongen de groenhemden weliswaar aan, erg veel zoden aan de dijk zetten die aanvalsgolven nauwelijks. 

Bülent Akar gaf eerlijk toe dat de 1-1 uit de lucht kwam vallen. De gelijkmakende treffer van Balk viel voor OWIOS wel op het juiste moment. Het betekende voor de thuisploeg het sein om er nog een extra schepje bovenop te doen. De doortastende wijze waarop zij aansluitend doordrukten en de wankelende AGOVV-defensie nog twee keer verschalkten, vervulde de winnende coach nadien met trots. Akar genoot van het doorzettingsvermogen waarmee zijn manschappen de wedstrijd deden kantelen in eigen voordeel.

De OWIOS-trainer sprak nadien van een ‘wedstrijd met twee gezichten’. “De eerste helft was duidelijk voor AGOVV. Zij waren voetballend beter. Ik heb in de rust gezegd dat het anders moest. Dan helpt het natuurlijk niet wanneer je vroeg in de tweede helft meteen op achterstand komt. Door er meer energie in te steken, wonnen we uiteindelijk toch. Ik zag de absolute wil om te winnen bij ons. En soms moet je weleens een beetje geluk hebben. Al vind ik wel dat wij zelf ook weinig hebben weggegeven.”

Hoewel de uitvoering voor verbetering vatbaar is, kon de inwoner van Wezep uiteraard prima leven met de eerste driepunter op zak. “In zo’n eerste wedstrijd is het altijd belangrijk dat om de punten te pakken. Je wilt zo snel mogelijk van die hatelijke nul af.”

Akar beseft dat met de aangescherpte degradatiebepalingen in alle amateurklassen de punten waardevoller zijn dan ooit tevoren. Elk punt telt. Hij weet dat zijn ploeg de prestaties van het afgelopen seizoen zal moeten evenaren om uit de gevarenzone blijven.

“Er degraderen er twee rechtstreeks en gaan er drie de nacompetitie in. Je moet dus op plek zeven eindigen om uit die nacompetitie te blijven. Ik schat deze klasse sterker in dan vorig jaar. Voor mijn gevoel steken er twee clubs bovenuit. Dat zijn Unicum en Batavia’90. De rest lijkt me redelijk aan elkaar gewaagd”, oordeelt hij.

De Stentor (editie Noord-Veluwe) maandag 25 september 2022

Ontbreken van half elftal breekt tweedeklasser op bij competitiestart in Oldebroek; Gehavend AGOVV loopt al meteen tegen eigen grenzen aan

Personeelstekorten blijken niet specifiek voorbehouden aan allerlei sectoren van de maatschappij. Ook AGOVV had bij de competitiestart te kampen met het adequaat bemannen van de ploeg. De absentie van bijna een half elftal potentiële basisspelers verpestte de terugkeer van de Apeldoorners als tweedeklasser. Met een onnodige 3-1 nederlaag bij OWIOS tot gevolg.

AGOVV kwam al niet ongeschonden tevoorschijn uit de reeks recent gespeelde bekerwedstrijden. Vervelender dan de nederlaag in de derby bij WSV waren de blessures die Jesse Perdon en Marlo de Groot aan de Voorwaarts opliepen. Het centrale verdedigingsduo moest hierdoor zaterdag opnieuw verstek laten gaan. Daarnaast kon AGOVV’s technische staf in Oldebroek om uiteenlopende redenen niet beschikken over keeper Patrick Jansen, back Armon Veeneman, spelmaker Jesse Hartgers en nieuwkomer Jeffrey van Amersfoort. Een flinke aderlating, die de spoeling voor trainer Gerrit Brouwer wel erg dun maakte.

Om elf namen op het wedstrijdformulier te krijgen en een representatief elftal op de been te brengen moest Brouwer al zijn creativiteit aanwenden. Zo toverde de trainer debutant Kenneth Pama uit de hoge hoed, de linkervleugelverdediger van het tweede elftal. Veteraan Jaap de Brouwer werd in de frontlinie geposteerd. De pas 21-jarige Jordi Steenbergen hoedde het doel.

Helemaal verwonderlijk was het derhalve niet dat het ‘bijeengeraapte zooitje’ uit Apeldoorn na 90 minuten de onderliggende partij was. Al had er meer ingezeten. Ruim een uur lang dicteerden de bezoekers immers het spel. Kort na rust bracht De Brouwer het gehavende elftal van Brouwer zelfs op voorsprong. In het laatste kwartier sloeg de vermoeidheid toe en gaf AGOVV de winstkansen uit handen.

Jordi Steenbergen, die geen blaam trof aan de drie tegengoals, had zodoende na afloop een dubbel gevoel. “Ik ben blij dat ik mocht keepen, maar minder blij met het resultaat. We hebben een goede selectie. Het feit dat al die jongens er niet bij waren, mag geen reden zijn om deze wedstrijd te verliezen. De eerste helft tikten we ze helemaal weg.”

Ondanks de nederlaag was de van SV Vaassen op sportpark Berg en Bos teruggekeerde doelman niet ontevreden over zijn eigen optreden. “Ik had eigenlijk met het tweede mee gemoeten. Vanochtend belde de trainer dat Patrick ziek was en ik hem moest vervangen. Vooraf heb ik nog contact met Patrick gehad. Ik heb een goede band met hem. Patrick is één van de beste keepers van Apeldoorn, misschien zelfs wel de beste. Ik leer veel van hem. Ik ben 21, ik ben nog jong. Als ik een kans krijg, dan moet ik laten zien dat ik er klaar voor ben. Voor mezelf vind ik dat ik wel een leuke wedstrijd heb gespeeld. De goals die we tegen kregen, waren ongelukkig.”

De Stentor maandag 26 september 2022

AGOVV Futsal ziet coach vertrekken na nederlaag tegen landskampioen

Verliezen van landskampioen Hovocubo is geen schande. Dat overkomt de meeste ploegen in de eredivisie zaalvoetbal. Hoe AGOVV Futsal het verlies van Yassine Assa gaat opvangen lijkt vooralsnog een groter punt van zorg. De coach houdt het al na drie competitieduels voor gezien bij de Apeldoornse club. De Zwollenaar vertrekt naar Saoedi-Arabië om techniektrainer te worden bij Ittihad FC uit Djedda.

Vandaar dat de Zwollenaar vrijdagavond bij de 6-1 nederlaag tegen Hovocubo voor het laatst op de bank zat bij de Apeldoorners. Het tijdperk Assa bij AGOVV is zodoende alweer voorbij voordat het goed en wel begonnen was. “Ik kon deze wedstrijd nog meepakken. Zo kon ik ook afscheid nemen van de jongens. Het verschil met Hovocubo was duidelijk. Al hebben we best wel kansen gehad. Ik vond het wel mooi om te zien hoe die jongens zelfs bij een 6-0 achterstand nog gas gaven om toch dat doelpunt te maken. Er staat bij AGOVV echt een mooie groep. Er zit zeker potentie in. Ik blijf ze volgen als ik in Saoedi-Arabië zit. Dan ga ik vrijdags naar de livestreams kijken.”

Speler Kahan Özcan betreurt het vertrek van Assa, maar rekent erop dat AGOVV Futsal met een nieuwe coach op de ingeslagen weg voort kan gaan. Uit de nederlaag van vrijdagavond vallen volgens de jongste Özcan volop positieve punten te halen. De thuisploeg bood bij vlagen goed tegenstand aan de landskampioen en creëerde zelfs een handvol scoringskansen. “Dit was wel een mooi meetmoment voor ons. Onze doelstelling blijft om bij de eerste acht te eindigen. Dat moet met deze ploeg haalbaar zijn.”

Afgelopen seizoen vervulde de 30-jarige Apeldoorner zelf de rol van coach. Zijn plek op de trainersbank bij Topklasser Atik ruilde hij in voor een plek binnen de lijnen bij plaatsgenoot AGOVV. Dat doet hij op een andere positie als toen hij in het verleden in Lichtenvoorde en België op het hoogste niveau actief was. Qua fitheid zit hij naar eigen zeggen evenmin al aan zijn top. “Ik speelde altijd op de flank. Nu sta ik in de spits. Dat is wennen. Qua gewicht ben ik ook nog niet waar ik zijn moet. Ik heb nog even te gaan. Ik weeg nu 102 kilo. Het streven is 85. In januari hoop ik daarop te zitten. Ik drink geen frisdrank meer en na acht uur ’s avonds stop ik met eten.”

Wie Yassine Assa moet opvolgen laat Özcan over aan de wijsheid van beleidsbepalers bij AGOVV Futsal. “Dat weet ik niet. Daar zullen ze wel mee bezig zijn.” Een suggestie heeft hij wel: zijn eigen opvolger bij Atik. “Jan Artz zou een ideale trainer voor ons zijn.”

AGOVV Futsal – Hovocubo 1-6 (0-3). Doelpunt AGOVV: Tyrone Martina

destentor.nl zaterdag 24 september 2022

Draisma Dynamo zet eerste stap op weg naar Lissabon

Het is niet zo dat de vliegtickets naar Portugal al geboekt kunnen worden. Door de eenvoudige 3-0 zege in de thuiswedstrijd tegen VC Strumica Nikob lijkt Draisma Dynamo al wel een heel eind op weg naar de tweede kwalificatieronde voor de Champions League. Daarin zal Benfica de tegenstander zijn.

Afgaande op de voorstelling van dinsdagavond moet de Nederlandse landskampioen volgende week tijdens de return in Noord-Macedonië in staat worden geacht de laatste stap naar Lissabon te zetten. Redbad Strikwerda’s in opbouw zijnde team had in de Draisma Dynamo Arena geen kind aan Strumica. De gasten uit de voormalige Joegoslavische deelrepubliek konden dan misschien als excuses aanvoeren dat zij hun drie Russische selectiespelers vanwege visumperikelen niet mee naar Apeldoorn mochten nemen. De vraag of zij op volle oorlogssterkte beter voor de dag waren gekomen zal voor altijd onbeantwoord blijven.

Om te spreken van een verplicht tussendoortje, klinkt misschien wat oneerbiedig. Tussen leerzame oefenduels in Giessen en Gent door nam Draisma Dynamo de horde Strumica wel met speels gemak. Door de Noord-Macedoniërs met 25-20, 25-13 en 25-16 opzij te zetten verschaft het zich een prima uitgangspositie voor het tweede duel op dinsdag 27 september in Skopje.

Ondanks dat hij nog volop aan te merken had op het vertoonde spel van zijn ploeg, mag het volgens Redbad Strikwerda volgende week in Noord-Macedonië niet meer misgaan. “Er was bij ons sprake van veel foutservices. Er zit nog onvoldoende ritme in. En nee, dat is niet logisch. Dat moet gewoon beter. En dan moet heel snel beter. Wij willen naar de poulefase van de Champions League”, sprak Draisma Dynamo’s coach duidelijke taal.

Terwijl zijn spelers zo vroeg in het seizoen nog volop bezig zijn met het kweken van automatismen, is bij Strikwerda zelf de vereiste scherpte al aanwezig. Zo gaf hij te kennen zich te hebben gestoord aan het feit dat hij op de officiële kanalen van de Nevobo geen enkele verwijzing naar het CL-kwalificatieduel in Apeldoorn had aangetroffen. “Ze hebben het allemaal over het WK voor vrouwen, maar hier is vanavond wel de belangrijkste wedstrijd voor de heren van deze week gespeeld. Je kan je nota bene plaatsen voor de Champions League!”

Volgens Strikwerda heeft het totale Nederlandse volleybal er belang bij dat er een Nederlands team doordringt tot de groepsfase van de Koningsklasse. “Mijn spelers hebben niks aan de Nederlandse competitie. Als je spelers wilt opleiden voor het nationale team, dan moet je wedstrijden spelen die in de buurt komen van wedstrijden van het Nederlands team. Het Nederlands herenvolleybalteam wordt de komende jaren gevoed door jongens die hier vanavond stonden.”

draismadynamo.nl dinsdag 20 september 2022

Na missen landstitel met Orion speelt routinier in Apeldoorn toch bij landskampioen; Tijmen Laane voelt bij Dynamo wél het vertrouwen

Een bal kan soms raar rollen. Vraag het maar aan volleyballer Tijmen Laane. Active Living Orion stelde de aanwezigheid van 34-jarige passer-loper niet langer meer op prijs. In Apeldoorn draagt de routinier komend seizoen wél het shirt van de landskampioen. Met Draisma Dynamo kan hij dinsdagavond zowaar een eerste stap zetten naar kwalificatie voor de Champions League.

Laane baalt nog altijd van hoe Orion in de beslissende fase van het afgelopen seizoen alles uit handen gaf. In de reguliere competitie waren de Doetinchemmers onverslaanbaar. Op het moment waarop de prijzen werden verdeeld, stonden ze met lege handen. Na verlies in de bekerfinale tegen Lycurgus viel de landstitel ten prooi aan Dynamo, zijn nieuwe club.

“Adam White raakte geblesseerd. Hij maakte het verschil. Al vind ik dat we ook zonder hem kampioen hadden kunnen worden. Het was echt een zielige vertoning. We zijn als team zijnde in elkaar gedonderd. In de finaleserie had Dynamo het eenvoudigweg beter voor elkaar”, kijkt de Dynamo-nieuweling met een onbevredigend gevoel terug op de laatste weken van zijn tweejarige verblijf bij Orion.

Zijn eigen inbreng in de eindstrijd om de landstitel bleef beperkt tot een bijrol. Zijn moeizame relatie met trainer Dirk Sparidans was daar mede debet aan. Bij zijn nieuwe club voelt Laane wél het vertrouwen van de technische staf. Hij verheugt zich op de hernieuwde samenwerking met Redbad Strikwerda, de trainer onder wie hij in het verleden twee succesvolle seizoenen in Zwolle beleefde. “Ik heb echt voor Redbad gekozen. Om hem ben ik naar Dynamo gekomen.”

Elf dagen voor de eredivisiestart eredivisie komt Dynamo al in Europees verband in actie. Dinsdag speelt het in de eigen arena de heenwedstrijd in de eerste kwalificatieronde voor de Champions League tegen VC Strumica uit Noord-Macedonië. “Ik heb geen idee wat ik ervan moet verwachten. Ik heb niet eerder tegen een Macedonisch team gespeeld. Ik weet niet wat ze hebben en of ze wat hebben. Je moet sowieso volle bak gaan en laten zien wat je waard bent. Ik heb zelf nooit in de Champions League gestaan. Ook voor mij is het dus spannend”, aldus Laane.

Kwaliteit herbergt Dynamo’s jeugdige spelersgroep volop, oordeelt de nestor van het gezelschap. “Ze durven me nog net geen opa te noemen. Als het goed is, breng ik wat ervaring mee. Er zit echt ongelooflijk veel talent in de selectie. Ik geniet van hoe die jonge gasten zich het schompes werken. Ik moet er hard aan trekken om mee te kunnen.”

De nog wel altijd in Doetinchem woonachtige volleyballer hoopt op z’n ouwe dag van waarde te kunnen zijn voor het team. “Op dit moment is mijn niveau nog niet zo dat ik wat extra’s kan brengen, maar dat komt wel. Ik ben altijd een beetje een diesel geweest.”

De Stentor maandag 19 september / Foto Imre Csany

Nog volop vraagtekens bij KCVO en WWNA na generale repetitie voor seizoenstart; Trainers zijn weinig wijzer geworden van reeks bekerwedstrijden

Voor KCVO en WWNA betekende het onderlinge treffen voor de districtsbeker op voorhand de laatste serieuze test voor de competitiestart. Daar kwam weinig van terecht. Na een rode kaart voor WWNA en de aansluitende strafschop waaruit de Vaassenaren de basis legden voor hun 4-2 zege bleven beide trainers achter met de nodige vraagtekens.

Hun voorgaande twee bekerontmoetingen hadden beide clubs evengoed schriftelijk af kunnen doen. Van overwinningen van 13-0 op Batavia ’90 en 8-1 bij de aan lager wal geraakte buurman SV Vaassen is niemand bij KCVO veel wijzer geworden. WWNA’s respectievelijke 8-1 en 7-1 zeges op dezelfde opponenten geven ook weinig indicaties over waartoe de formatie uit Wenum-Wiesel na de degradatie uit de derde klasse in staat is.

Vijfentwintig keer scoren tegen twee vierdeklassers en een vijfdeklasser is leuk en aardig, KCVO’s trainer kan er een week voor de competitie-ouverture tegen Turkse Kracht weinig mee. Remon van Schoonhoven had gehoopt dat zijn ploeg in elk geval één nuttig cupduel had kunnen spelen. Tevergeefs. Dat WWNA-verdediger Jelte Drost al na een half uur uit het veld werd gestuurd toen hij de bal binnen het strafschopgebied al dan niet opzettelijk tegen de arm aan kreeg, was wel een erg zware sanctie. Ondanks dat het misschien conform de regels was, beroofde het het duel meteen van alle spanning.

“Het was geen wedstrijd meer na die rode kaart. Uiteindelijk hebben wij op deze manier niets gehad aan de voorbereiding. We zullen in de competitie moeten kijken waar we staan”, verklaarde Van Schoonhoven dat het voor hem vooralsnog koffiedik kijken is hoe sterk hij zijn eigen ploeg moet inschatten. Hij vindt het voorbarig om zijn ploeg te bestempelen tot kampioenskandidaat in de derde klasse D. “Of we favoriet zijn, moet blijken”, stelt de Epenaar, die veel verwacht van Colmschate, Diepenveen en het gepromoveerde Groen Wit ’62.

Wat op zijn Vaassense collega van toepassing is, geldt eveneens voor Harold Valkenburg. Uitgerekend tegen KCVO behaalde het vorig seizoen als een komeet gestarte WWNA als derdeklasser z’n laatste competitiezege. Het is alweer bijna zeven maanden geleden. De zestien wedstrijden die volgden leverden drie gelijke spelen en dertien nederlagen op.

De opvolger van Sven Slop als trainer gaat er alles aan doen om het ontspoorde stel weer op de rails te krijgen. “Door vakanties van spelers hebben we best wel een lastige voorbereiding gehad. Toch vind ik dat wij het als degradant aan onze stand verplicht zijn om mee te doen voor het kampioenschap. Dat betekent dat je moet leveren en heel hard moet werken. We beginnen volgende week tegen Activia, dat ook gedegradeerd is. Daarna moeten we naar Orderbos. Dat zijn meteen twee pittige wedstrijden.”

De Stentor maandag 19 september 2022

Column: De vloer aanvegen

In die zinderende eindfase van de play-offs viel voor de mannen van Draisma Dynamo in de cruciale fases alles op de goede plek. Pieken op het juiste moment heet zoiets. Genadeloos toeslaan wanneer de prijzen moeten worden verdeeld.

Feitelijk was het al een klein mirakel dat het flinterdunne draadje niet knapte waaraan de kansen op het bereiken van de eindstrijd na nederlagen in Sliedrecht, Doetinchem en Groningen op een gegeven moment bungelden. De finaleplaats verdween langzaam uit zicht. De titelverdediger had de kansen op titelverdediging niet meer in eigen hand. Voor Draisma Dynamo leek het seizoen uit te gaan als de spreekwoordelijke nachtkaars. Het carrière-einde van het trio Rauwerdink, Van Gestel en Manenschijn dreigde zich te voltrekken met een bosje bloemen in plaats van een kampioensbeker.

Maar zoals Bredero al aan het einde van de zestiende eeuw zei kan het verkeren. Op de beslissende momenten zat alles mee. Want wat op 3 april na een uiterst pijnlijke 3-0 oorwassing bij Lycurgus bijna niemand meer had durven dromen, gebeurde toch. Vijf weken na die gevoelige draai om de oren in Groningen mocht captain Joris Berkhout na een onvergetelijke volleybalmiddag in Doetinchem de kampioensbeker in ontvangst nemen. En eerlijk is eerlijk, hoe een herboren Draisma Dynamo die best-of-five serie al na drie duels in z’n voordeel beslechtte, durf ik zondermeer meesterlijk te noemen.

Op die gedenkwaardige zondag waarop landstitel nummer 14 een feit werd, heb ik vooral genoten van de ontlading na het allesbeslissende punt. Hoe dolblije spelers elkaar in de armen vielen. En hoe de vele meegereisde Apeldoornse supporters op de tribunes massaal uit hun dak gingen.

Een moment kort voor de uitreiking van de kampioensschaal en -beker zei feitelijk alles. Naast elkaar gezeten op een stoel keken Rauwerdink en Van Gestel elkaar eens diep in de ogen. Een korte maar intense blik van verstandhouding. Dat was het dan. Einde oefening. De oude strijders hadden het toch maar mooi weer geflikt. Met het landskampioenschap als mooist denkbare afscheidscadeau.

Het zal de meeste aanwezigen in het feestgedruis ontgaan zijn hoe een mevrouw van de Nevobo ingreep nadat kampioenscoach Strikwerda door zijn uitzinnige pupillen als blijk van waardering en dank de inhoud van een volle bak water over zijn clubkostuum uitgestort kreeg.

Het risico van schoenafdrukken op zo’n natte vloer veroorzaakt natuurlijk een enorme smeerboel. Daarom was het ook niet vreemd dat de kordate Nevobo-dame probeerde te redden wat er te redden viel. Met vereende krachten moest de nat geworden speelvlakte weer droog worden gemaakt.

Zo maar eventjes de vloer aanvegen met de tegenstanders in de eredivisie zit er voor een gerenoveerd Draisma Dynamo komend volleybaljaar waarschijnlijk niet in. De concurrentie in met name Groningen en Doetinchem zit immers niet stil. Prolongeren van de landstitel wordt om in Erik ten Hag-termen te spreken ‘a hell of job’. Strikwerda’s knokploeg bewees in mei hoe het moet en dat het kan: het ónmogelijke mógelijk maken.

Dus als ergens in het voorjaar van 2023 andermaal een vloer en een coach moeten worden drooggemaakt – bij voorkeur in een uit z’n voegen bastende Draisma Dynamo Arena –, is dat een teken dat de klus wederom succesvol is geklaard.

Ik denk dat elke Draisma Dynamo-sympathisant zich de komende maanden graag opnieuw laat verrassen.

Rob Kruitbosch

Magazine Businessclub Dynamo najaar 2022

Draisma Dynamo moet drie kwalificatierondes doorstaan om groepsfase te bereiken; Jacht op Champions League-ticket begint in Noord-Macedonië

Voor het derde jaar in successie gaat Draisma Dynamo een poging ondernemen om zich te kwalificeren voor de groepsfase van de Champions League. Wil de landskampioen van Nederland zich plaatsen voor de eindronde van het belangrijkste Europese clubtoernooi en de kans krijgen om zich meten met de continentale volleybalelite, dan zal Draisma Dynamo drie kwalificatieronden met succes moeten doorstaan. De jacht op het felbegeerde CL-ticket begint dit jaar in Noord-Macedonië.

In coronajaar 2020 kwam er tijdens een kwalificatiedriekamp in Polen een voortijdig einde aan Draisma Dynamo’s Champions League-aspiraties. Na een overtuigende 3-0 overwinning op het Wit-Russische Stroitel Minsk was de equipe van trainer/coach Redbad Strikwerda in Jastrzębie-Zdrój niet opgewassen tegen gastheer Jastrzębski Węgiel (0-3). Vorig jaar riepen de Finnen van Ford Levoranta Sastamala de Nederlandse kampioen al meteen in de eerste kwalificatieronde een halt toe. Zowel in de Draisma Dynamo Arena (2-3) als in Finland (1-3) moesten de Apeldoorners buigen voor de sterkste ploeg van de Finse Mestaruusliiga.

Of driemaal scheepsrecht wordt en Redbad Strikwerda en zijn manschappen in 2022 wél slagen in wat de voorgaande twee jaar niét lukte, zal al spoedig duidelijk zijn.

Bij de loting voor de eerste voorrondes voor de Champions League koppelde de Turkse volleybalster Melis Gürkaynak Draisma Dynamo eind juni aan het Noord-Macedonische OK Strumica Nikob. Op dinsdag 20 september vindt om 19.30 uur de heenwedstrijd plaats in de Draisma Dynamo Arena. Een week later volgt de return in Noord-Macedonië.

Wanneer Apeldoorns volleybaltrots erin slaagt deze eerste horde te nemen, krijgt de Europese reis een vervolg in Portugal. In de tweede kwalificatieronde stuit Draisma Dynamo in dat geval op Benfica. Op 4 mei staat dan eerst de thuiswedstrijd in de Draisma Dynamo Arena geprogrammeerd; op 11, 12 of 13 oktober wacht de tweede confrontatie in Lissabon.

Ontdoet de winnaar van de Top Teams Cup van 2003 zich eveneens van As Aguias (de arenden), dan heet de tegenstander in de derde en laatste kwalificatieronde Budva uit Montenegro, SK Zadruga AICH/DOB uit Oostenrijk óf het Finse Sastamala. Juist ja, dezelfde ploeg die Draisma Dynamo een jaar geleden dwarsboomde.

“Een kans heb je altijd. We hebben een jonge, gretige ploeg. In de huidige opzet ben je sowieso gegarandeerd van een paar rondes Europa cup”, kijkt Arie Verbeek vol verlangen uit naar het aanstaande Europacupseizoen.

Draisma Dynamo’s eigen ‘chef de mission’ weet dat, in tegenstelling tot in het voetbal, de Zilvervloot niet binnenvaart met een kwalificatie voor de eindronde. Voor de ontwikkeling van het team zijn krachtmetingen met de toonaangevende clubs van Europa daarentegen van onschatbare waarde, benadrukt Verbeek.

“Als we die vierde ronde halen, moeten we alleen al 25.000 euro inschrijfgeld betalen. Hoe verder je komt hoe duurder het wordt. Daar tegenover staat dat je in principe drie thuis- en uitwedstrijden speelt tegen absolute topteams. Het is nog afwachten of de CEV Russische teams laat deelnemen. Je krijgt hoe dan ook een aantal leuke potjes in Apeldoorn. Waarbij we ons mogen verheugen op een volle hal. Ook organisatorisch brengen zulke wedstrijden allerlei uitdagingen met zich mee. Daar doe je het voor. Dat zijn echt de krenten uit de pap.”

Voor het geval Draisma Dynamo er onverhoopt niet in slaagt de kwalificatiefase te overleven, dan betekent dat niet meteen het einde van het Europacupseizoen. Nee, dan bekeren de Apeldoorners verder in de CEV Cup. Mocht Strumica in de eerste CL-kwalificatieronde te sterk blijken, dan stroomt de Nederlandse kampioen in de 1/32 finales van de CEV Cup in tegen Mursa Osijek uit Kroatië. Overleeft het elitekorps van Strikwerda de tweede kwalificatieronde niet, dan kan het zich opmaken voor een dubbele confrontatie met het Poolse PGE Skra Belchatow. Deze wedstrijden staan ingepland voor de tweede helft van oktober.

Niet voor het eerst naar Noord-Macedonië

In Draisma Dynamo’s Europacupgeschiedenis is het niet voor het eerst dat een er opponent uit Noord-Macedonië uit de koker kwam.

In het seizoen 2002-2003 kruiste Dynamo in poulefase van de Top Teams Cup de degens al eens met een tegenstander uit de voormalige Joegoslavische deelrepubliek: Rabotnicki Fersped Skopje. In Apeldoorn werd een eenvoudige 3-0 zege geboekt. In de Macedonische hoofdstad behield Rabotnicki in vijf sets de overhand. Nou geven in het verleden behaalde resultaten zoals bekend geen enkele garantie voor de toekomst, maar de Piet Zoomers-brigade beleefde ruim 29 jaar geleden haar meest succesvolle Europese campagne ooit: bij de Final Four in sporthal Mheenpark won Dynamo de Top Teams Cup!

Magazine Businessclub Dynamo najaar 2022 / Foto Wout van Zoeren