Vandaag 7 jaar geleden
Nederland schiet in de maanden na de WK-verloren finale tegen de Spanjaarden in Johannesburg voortreffelijk uit de startblokken bij de reeks wedstrijden voor de kwalificatie voor het EK 2012. Na San Marino, Finland en Moldavië moet ook het vooraf als grootste concurrent bestempelde Zweden er aan geloven.
In de Duivendrechtse parkeergarage laat de Oranje-equipe van bondscoach Bert van Marwijk Zweden alle hoeken van het veld zien. In één van de beste kwalificatieduels die ik het Nederlands afgelopen in de afgelopen jaren heb zien spelen, mogen de Scandinaviërs blij zijn dat er na 90 minuten een eindstand van slechts 4-1 op het scorebord staat.
Zweden staat zeven jaar geleden nog te boek als het ‘eenmansbedrijf’ Zlatan Ibrahimovic. De andere spelers in de selectie van Erik Hamrèn figureren slechts bij de gratie van de grote vedette. Bij de spaarzame gelegenheden waarbij de gigant niet aan de bak komt, ontbeert het de Noord-Europeanen aan andere sterren die de vastgelopen kar vlot kunnen trekken.
In een hem bekende omgeving laat een bij vlagen wervelend Oranje Zlatan c.s. op deze gedenkwaardige herfstavond geen schijn van kans.
12 oktober 2010 Duivendrecht