Maandelijkse archieven: oktober 2021

David toont geen ontzag voor Goliath, WSV brengt koploper eerste puntverlies toe

Een gelijkspel tegen het tot dusverre ongenaakbare SDOUC was mooi. Een prima resultaat. Toch werden David Spoelstra en Jordy Vakkert naderhand overmand door een dubbel gevoel. Bij zowel de verdedigende middenvelder als de trainer van WSV knaagde er iets van dat er zondagmiddag misschien wel iets meer had ingezeten dan de 0-0 tegen de opponent uit Ulft die alle vijf voorgaande wedstrijden in de tweede klasse I winnend had afgesloten.

Spoelstra, één van de WSV’ers met de langste staat van dienst, maalde niet te lang om de twee verloren punten. “Als je het positief bekijkt, zijn wij wel de eerste ploeg die dit seizoen een punt pakt van SDOUC. Achteraf is het misschien zuur dat je niet wint, maar zelfs toen we met tien man kwamen te staan hebben we het goed gedaan. Zij hebben in de tweede helft eigenlijk maar één kans gehad. Verdedigend staat het bij ons wel goed. We blijven moeite houden met scoren. Hoewel we er een paar keer dichtbij waren.”

Trainer Vakkert sloot zich bij die woorden aan. Met hoe zijn David de Achterhoekse Goliath met weinig ontzag tegemoet trad, kon hij best leven.  “Ik denk dat wanneer we er morgen naar kijken, we blij zijn met dit resultaat. Door de rode kaart van Boaz de Feijter krijg je een ander wedstrijdbeeld. Je moet dan toch wat aanpassingen doen. Uit standaardsituaties werden we daarna zelfs nog een aantal keren gevaarlijk. Of die kaart terecht was, weet ik niet. Ik kon niet goed zien wat er gebeurde. Maar er was weinig commentaar.”

David Spoelstra behoorde met zijn 29 jaar tot de oude garde die Vakkert tegen SDOUC namens WSV aan de aftrap liet opdraven. Enkel aanvoerder Ifé Oduguwa en Mark Tuijtel zagen nóg vroeger in de jaren negentig het levenslicht. Na een heel voetballeven als centrale verdediger en linksback te hebben gefungeerd, moet de blonde routinier tegenwoordig de balans bewaken op het middenveld. “Ik vervul die controlerende rol nu al een tijdje. Het is wel anders dan in de verdediging. De trainer geeft aan dat we ons als team verder moeten ontwikkelen. Hij verwacht van mij dat ik veel coach.”

De competitiestart met twee zeges, twee gelijke spelen en twee nederlagen stemt Spoelstra gematigd tevreden. “Eerlijk gezegd was ik voor het seizoen begon wat optimistischer. We moeten ons de komende weken focussen op het krijgen van aansluiting naar boven toe. We moeten wedstrijden gaan winnen. Afgelopen dinsdag oefenden we tegen Heino. Bij zo’n eersteklasser zie je meer beweging zonder bal. Dat zou bij ons misschien wel wat beter kunnen. Er zitten veel talentvolle jongens in onze selectie. Als je deze groep bij elkaar kunt houden, kan er best wat moois ontstaan.”

Ondanks tussentijdse uitstapjes naar Nunspeet, csv Apeldoorn en WHC voelt Spoelstra zich thuis aan de Voorwaarts. Hij spiegelt zich aan Columbia’s Boy Nuesink, die als veertigplusser nog wekelijks voorop gaat in de strijd. “Boy doet het nog altijd knettergoed. Dat is een mooi voorbeeld. Zolang je maar je spelplezier behoudt. Dat is het belangrijkste.”

destentor.nl zondag 31 oktober 2021

Fenerbahçe-tatoeage op kuit van keeper brengt zaalvoetballers AGOVV geluk

Om te spreken van een alles-of-niets duel was misschien wat voorbarig. Door de thuiswedstrijd tegen BE ’79 vrijdagavond met 4-3 in hun voordeel te beslissen, bewezen de zaalvoetballers van AGOVV zichzelf hoe dan ook een goede dienst. Dankzij de zege op de nummer vier van de ranglijst mogen de Apeldoorners blijven hopen om in de tweede fase van het eredivisieseizoen deel te mogen nemen aan de kampioenspoule.

Keeper Ceylan Cenik was helemaal door het dolle heen nadat Yasin Erdal net na het verstrijken van de klok vanaf het eigen strafschopgebied met een bekeken rollertje de bal in het lege doel van de tegenstander uit Berkel-Enschot plaatste. Het betekende niet de 5-3, maar de punten bleven in Apeldoorn. Drie uiterst belangrijke punten, lichtte de 36-jarige Belg met Turkse roots toe toen hij zich na eerst uit volle borst een paar strijdliederen in de kleedkamer ten gehore te hebben gebracht, meldde voor het geven van een reactie

“We willen voor de Top-8 gaan. Deze overwinning was heel belangrijk. We speelden tegen een goed georganiseerde tegenstander tegen wie het heel moeilijk scoren is. Vorige week had ik last van een kleine blessure. Als ik topfit ben, ben ik belangrijk. Dat heb je vanavond kunnen zien. Maar wat ik pak, is feitelijk niet het belangrijkste. Wat de jongens scoren, daar gaat het om”, verklaarde de oude meester dat hij alles in het werk stelt om zijn ervaring over te brengen op zijn jongere ploeggenoten.

“Die jonge gasten die we hebben, zijn goed. Zaalvoetbal is heel simpel. Je moet van je eigen sterkte uitgaan en constant hetzelfde blijven doen. Voor mij als keeper is het vooral zaak om geconcentreerd te blijven. Ik ben meer een gekke keeper. Ik heb geen schrik van de bal. Keepers zijn gelijk wijn: hoe ouder, hoe beter”, oordeelde Cenik. Meermaals bracht de gepassioneerde Fenerbahçe-fan vrijdagavond redding met beide benen. Het logo van zijn favoriete Turkse voetbalclub, dat op zijn linker kuit getatoeëerd staat, bracht zijn ploeg ditmaal geluk.

De doelman van AGOVV Futsal is in menig opzicht een bijzonder geval. Nou heten doelwachters in de regel al buitenbeentjes te zijn, de accountant uit het Belgische Beringen maakt het wel héél erg bont. Zonder dat er een noemenswaardige financiële vergoeding tegenover staat, komt hij voor elke wedstrijd en training vanuit Belgisch Limburg naar Nederland gereden. “Naar Apeldoorn is het zo’n 170 kilometer. Vanuit mijn woonplaats is dat ongeveer 1 uur en 45 minuten rijden. Ik ben zelfstandig. Zelfstandig zijn, is het schoonste van alles”, legt hij uit dat hij als eigen baas over flexibele werktijden beschikt.

Cihan Özcan, Rachid Boughalab en Yasin Erdal kende Cenik uit de Belgische zaalvoetbalcompetitie. Toen Turks collega-international Özcan hem twee jaar geleden polste of hij wat voelde voor een overstap naar AGOVV Futsal, hapte de oud-goalie van Fenerbahçe Beringen verrassend toe. “Iedereen zegt dat ik gek ben, maar ik doe het graag.”

AGOVV Futsal – BE ’79 5-3 (2-1). Doelpunten AGOVV: Joey Jejanan (2), Cihan Özcan, Dylan de Bruin, Yasin Erdal

destentor.nl zondag 31 oktober 2021

Balverliefde Jean Matitaputty op twee fronten trefzeker

Met zijn 20 jaar komt Jean Matitaputty pas kijken bij de senioren. Maar wat goed is, komt snel. Zowel voor in de zaal voor AGOVV Futsal als op het veld voor Groen Wit ’62 heeft het balverliefde talent het vizier op scherp staan.

Weinig Apeldoornse voetballers kunnen zich erop beroepen gescoord te hebben in zowel de eredivisie als de Bundesliga. Dat het de eredivisie zaalvoetbal betreft en de ‘Apeldoornse Bundesliga’  doet helemaal niets af aan het feit dat Matitaputty lekker bezig is. Evenals Rachid Boughalab van Apeldoornse Boys was de Groen Witter dit seizoen al op twee fronten trefzeker.

Al kende de productiviteit van de balvirtuoos uitgerekend in het afgelopen weekend een tijdelijke hapering. Voor AGOVV Futsal kwam de speler van het eerste veldteam van Groen Wit ’62 vrijdagavond niet tot scoren in de met 4-5 verloren thuiswedstrijd tegen HV/Veerhuys. Het enige dat de zaalvoetballer van de Blauwen zondagmiddag in een groen shirt tegen Sportclub Klarenbeek trof, was de lat.

Dat Matitaputty met de winnaar van de Apeldoorn Cup de topper in de vierde klasse F winnend afsloot, maakte veel goed. Dat niet hijzelf maar Jordy Stouten zich tot matchwinner mocht kronen, was de balverliefde rechtsbuiten om het even. Groen Wit ’62 is zeker niet alleen van hem afhankelijk, vertelde hij na afloop.

“Jordy en Michael de Zwaan schieten ze er ook in. Het was natuurlijk wel een belangrijke wedstrijd. Klarenbeek had alles nog gewonnen. Ik schoot zelf op de lat. Toen zij in de tweede helft achterin één op één gingen spelen, kregen we de ruimte om de tweede te maken. Maar we maakten het niet af”, legde de aanvaller uit waarom de Matense titelfavoriet het zichzelf onnodig moeilijk maakte en het tot het einde toe spannend bleef. 

Een voorkeur tussen voetballen in de zaal of op het veld heeft de snelle en behendige allrounder niet. “Ik doe het allebei graag. In de zaal krijg je vaker de bal, dat is een verschil. Één op één spelen, dat is mijn spel.” Aangesproken op dat hij zijn acties tegen zondagmiddag Klarenbeek meermaals iets te ver doorvoerde, reageerde Matitaputty instemmend. “Ik wil het nog weleens overdrijven. Ik moet wat zakelijker worden.”

De intuïtieve zaalvoetballer weet desondanks verdraaid goed wat hij in het huidige voetbaljaar met Groen Wit ’62 op het veld wil bereiken. “We hebben afgesproken dat we kampioen moeten worden. We hebben een sterke ploeg en gaan er alles aan doen om hogerop te komen.”

Met wat Matitaputty zich persoonlijk heeft voorgenomen, ligt hij vroeg in het seizoen ook al goed op koers. “Vooraf had ik voor mezelf de doelstelling van acht goals en twaalf assists in dit seizoen. Ik sta nu op één goal en drie assists. Dat gaat dus de goede kant op.”

De Stentor maandag 25 oktober 2021

Hennie van Werven geniet in het zonnetje van topper in zijn ‘Apeldoornse Bundesliga’

De benaming ‘Apeldoornse Bundesliga’ is inmiddels ingeburgerd voor de vierde klasse bij de zondagamateurvoetballers. De man, die de kreet ergens in de jaren ’80 van de vorige eeuw bedacht, genoot zondagmiddag met volle teugen in de stralende najaarszon van de topper tussen Groen Wit ’62 en SC Klarenbeek.

De eerste helft was al eventjes aan de gang toen hij zijn scootmobiel op zijn vaste plekje langs het Groen Wit-veld parkeerde. Aan de kant van de kleedkamers. Voor het hek. Ter hoogte van de hoekvlag. Negentig minuten lang langs de zijlijn driftig in beweging zijn zoals hij in zijn gloriedagen als trainer van Apeldoornse Boys, Columbia, Alexandria, Groen Wit ’62, Victoria Boys, Beekbergen en Albatross deed, lukt Hennie van Werven op 68-jarige leeftijd niet meer. Bij de club waar hij zijn veelbewogen trainersloopbaan afsloot, komt hij graag. “Ik woon hier vlak achter.”

De succesperiode midden jaren ’90 staat hem nog helder voor ogen. “Ik heb bij Groen Wit een gouden tijd meegemaakt. We gingen van de vierde- naar de eerste klasse. Op zaterdag speelde Groen Wit toen nog. Marcel Vink, de huidige trainer, speelde in dat elftal. Hij vormde een gouden combinatie met Marcel van Gemst. Die waren goed voor tussen de 20 en 25 goals per seizoen. Een mooi stel was dat bij elkaar. Groen Wit heeft dit seizoen ook weer een heel leuke ploeg. Ik denk dat ze zeker kans maken om kampioen te worden. Het is mooi dat ze de Apeldoorn Cup wonnen. Maar dat was wel voordat het seizoen begon, hè. Hoeveel spelers van CSV Apeldoorn en Columbia waren toen nog met vakantie?”

Markant. Kleurrijk. Motivator. Een flapuit met soms gepeperde uitspraken. Een humorist pur sang. Het was allemaal van toepassing op één van de meest aimabele mensen die het lokale voetbal heeft voortgebracht. Iemand die bekend stond om zijn haat-liefde verhouding met scheidsrechters. Tussen Van Werven en arbiters boterde het niet altijd even goed. Het botste nogal eens. De gepassioneerde oefenmeester was nooit te beroerd om de mannen in het zwart op hun fouten te wijzen. Hij wist die welgemeende adviezen altijd heel duidelijk te verwoorden.

Nadat zijn houdbaarheidsdatum als trainer erop zat, heeft hij z’n portie persoonlijke ellende wel gehad. Ondanks dat hij in de privésfeer en qua gezondheid de nodige tikken te verduren kreeg, blijft de liefde voor de sport die hem in zijn leven zoveel plezier bracht onverminderd groot. Zelfs nu hij is veroordeeld tot een scootmobiel, laat het voetballen Hennie van Werven niet los. “Voetballen is nog altijd mijn leven.”

Dat voetbalsupporters hem niet vergeten zijn, blijkt telkens weer uit de vele mensen die tijdens de wedstrijden die hij bezoekt belangstellend naar zijn welbevinden informeren. “Een tijdje geleden kreeg ik van een supporter van Columbia, waar ik ook een gouden tijd heb beleefd, een presentatiegids. Daar stond in dat Hennie van Werven een echte people manager was. Toen ik dat las, was ik daar best wel een beetje trots op.”

De Stentor maandag 25 oktober 2021

AGOVV Futsal juicht te vroeg tegen HV/Veerhuys

Een Top-8 klassering in de eredivisie dreigt langzaam uit zicht te raken voor AGOVV Futsal. Bij een overwinning in de thuiswedstrijd tegen HV/Veerhuys hadden de Apeldoorners de blik omhoog mogen richten. Ze juichten vrijdagavond evenwel te vroeg. Een 3-1 voorsprong veranderde in het tweede gedeelte van de tweede helft in no-time in een 4-5 nederlaag.

“Ik word er gek van. Sta je met 3-1 voor. Je geeft tot aan dat moment nauwelijks kansen weg. Dan valt die 3-2 veel te snel. Door een schot dat houdbaar leek. Van de mentale break die we daarvan krijgen, maakt Veerhuys gebruik. Zo geef je het binnen een paar minuten weg. Het is te simpel. Dat mag niet op dit niveau. Dat wordt afgestraft”, vatte de stevig balende coach Serkan Kav in een paar zinnen samen hoe zijn manschappen het verlies over zichzelf afriepen.

In een tactisch schaakspel kon de geconcentreerd spelende thuisploeg terugkijken op een prima eerste helft. De AGOVV’ers lieten zich niet van de wijs brengen door een vroege achterstand. De 1-1 gelijkmaker van Jamarro Diks was zelfs van een ongekende schoonheid. Een diagonale streep vanaf links halverwege de Hoornse helft strak in de rechterbovenhoek. De Veerhuys-goalie hoorde de bal alleen maar langs zijn oren suizen. Maakt een speler van Ajax in de eredivisie op het veld zo’n doelpunt, dan wordt het wekenlang op televisie herhaald.

Het werd zelfs nog mooier voor de Apeldoorners. Een vijftal minuten na de hervatting liepen ze door twee treffers kort na elkaar van Dylan de Bruin zowaar uit naar 3-1. AGOVV Futsal slaagde er desondanks niet in de voorsprong en de concentratie vast te houden. Slechts anderhalve minuut stond het verschil van twee doelpunten op het scorebord. Minder dan vier minuten hadden de bezoekers uit Noord-Holland nodig om de score om te buigen naar 3-4 in hun voordeel.

Het vervangen van doelman Ceylan Cenik door een veldspeler in keepersshirt (Diks), om zo een man meer situatie te creëren, pakte in de slotminuten verkeerd uit. In plaats van een gelijkmaker te scoren, incasseerden de Blauwen een vijfde tegengoal. Met nog 36 seconden op de klok bracht aanvoerder Rachid Boughalab zijn ploeg weliswaar nog terug tot 4-5, daar bleef het bij voor de Apeldoornse eredivisionist.

Coach Kav wist dat zijn team een kans had laten liggen om de aansluiting naar de middenmoot van de ranglijst te bewerkstelligen. “Winnen we, dan kunnen we naar boven kijken. Willen we bij die eerste acht eindigen, dan moeten we het nu laten zien. We kunnen vanaf nu eigenlijk geen punten meer laten liggen. Volgende spelen we opnieuw thuis. Tegen BE’79. Dat wordt nóg zwaarder dan dat het vanavond tegen het Veerhuys was.”

destentor.nl zaterdag 23 oktober 2021



Columbia neemt zekere voor het onzekere na coronagevallen

Een aantal coronabesmettingen binnen de selectie van Columbia haalt een streep door de voor zondag geplande uitwedstrijd van de zondageersteklasser bij STEVO. Het bestuur van de Apeldoornse voetbalvereniging heeft daartoe in overleg met de KNVB besloten.

Nadat woensdag in de loop van de dag bekend was geworden dat een speler van het eerste elftal van de vereniging positief was bevonden bij een coronatest, kwam de clubleiding meteen bijeen om te bespreken welke stappen ze het beste kon nemen om het besmettingsrisico voor teamgenoten, overige leden en tegenstanders tot een minimum te beperken. Een dag later bleken ook een andere speler en een lid uit de begeleidingsstaf geïnfecteerd te zijn geraakt. Hoe en waar het drietal de besmettingen heeft opgelopen, is niet bekend.

Het Columbia-bestuur besloot het zekere voor het onzekere te nemen: het schrapte de voor donderdagavond geplande training van de selectie alsmede de wedstrijd van de hoofdmacht in Geesteren. Omdat de KNVB eerst officieel toestemming moest geven voor het uitstellen van die wedstrijd en ook de tegenstander geïnformeerd diende te worden, kreeg de club pas vrijdagmiddag formeel de bevestiging dat de hoofdmacht niet naar Twente hoeft af te reizen.

Aankomend Columbia-voorzitter Willem Veldhoen moest als gevolg van de besmettingen al voor zijn benoeming optreden als woordvoerder van zijn club. “Het bovenliggende doel is de gezondheid van onze spelers. Als club hebben wij het standpunt dat onze leden veilig moeten kunnen voetballen.”

De voor maandag 25 oktober vastgestelde Algemene Ledenvergadering, waarbij de leden de aanstelling van Veldhoen moeten bekrachtigen, gaat wel gewoon door. Ook de overige teams van de club komen zaterdag en zondag volgens planning binnen de lijnen.

stentor.nl vrijdag 22 oktober 2021

Jonkies Draisma Dynamo leren ondanks nederlaag nuttige les

Vijf dagen mochten de dames van Draisma Dynamo nagenieten van de eerste zege sinds hun terugkeer op ‘s lands hoogste volleybalpodium. Tegen Laudame Financials VCN kon de Apeldoornse eredivisionist geen passend vervolg geven aan de zege bij Set-Up ’65. Al betekende de 1-3 nederlaag in eigen huis voor de jonkies aan Dynamo-kant alleszins een nuttige les in de harde leerschool die eredivisie heet.

Feitelijk is donderdagavond voor Draisma Dynamo pas het échte werk in de eredivisie begonnen. Tegen achtereenvolgens Laudame Financials VCN, bekerwinnaar Apollo 8, landskampioen Sliedrecht Sport, FAST en VC Sneek kunnen de pupillen van trainer Michael Beugelsdijk in een tijdsbestek van 23 dagen ontdekken wat erbij komt kijken om het hoofd boven water te houden en ervaren hoe groot de kloof met de topteams momenteel nog is.

Van enig klasseverschil met het vooraf als vijfde gerangschikte VCN was aanvankelijk nauwelijks sprake. De eerste set ging desondanks slechts nipt verloren. De verliezend bekerfinalist van de afgelopen twee coronaseizoenen uit Capelle aan den IJssel had liefst vijf setpoints nodig om het taaie Draisma Dynamo met 26-28 definitief door de knieën te krijgen. Dynamo liet zelf ook twee setpunten onbenut.

In het tweede bedrijf kon de thuisploeg geen gelijke tred houden met de gasten uit Zuid-Holland. Dat Carlijn Radstake bij de stand 4-8 de spelverdeling overnam van Lisanne Samsom maakte voor de score (15-25) in de set weinig verschil. Voor het leerproces van de 16-jarige dochter van de co-trainer zijn dergelijke invalbeurten essentieel. Hetzelfde gold voor de korte invalbeurt van de pas 15-jarige Janne Koops. De talentvolle passer/loper mocht vanaf het einde van de set eveneens nuttige eredivisie-ervaring opdoen.

Het veerkrachtige Apeldoornse ensemble herpakte zich en knokte zich dankzij een 25-22 in de derde set terug in de wedstrijd. Draisma Dynamo beloonde zichzelf niet op een vijfde set. Na 18-25 verlies in de vierde set was het over en uit. “Als wij enigszins ons niveau halen, kunnen we hier vanavond gewoon winnen. Ik vond het scorend vermogen bij ons enorm laag. De spelverdeling was ondermaats”, plaatste verliezend coach Michael Beugelsdijk na afloop een kritische nood bij het spel van zijn ploeg.

Libero Angelique Verheul vond naderhand ook dat Draisma Dynamo zichzelf engszins tekort had gedaan. “Het zat er wel in. We hebben genoeg kansen gehad. Het duurt bij ons nog te lang voordat we uit een lange serie komen. Het verschil met VCN is denk ik dat die meiden al heel lang samen spelen. Dat zie je terug. Wij zijn veel korter bij elkaar. Bij ons moet het nog beter op elkaar afgestemd raken.”

De Stentor vrijdag 22 oktober 2021

Onzachte landing

Zo, dat was me nog eens een begin van de nieuwe week. Nogal pijnlijk. Ik viel er echt letterlijk in. Tijdens mijn dagelijkse draafpartij door het Orderbos en Berg en Bos ging ik maandagochtend vol op m’n snufferd. Slaag je er als een klein wonder in om verschoond te blijven van waar onze minister van Volksgezondheid al meer dan anderhalf jaar voor waarschuwt, breek je door eigen toedoen bijna je nek!

Op het onlangs geasfalteerde paadje tussen de Berghuizerweg en de parkeerplaats van AV ’34 gaat het mis. Op een aantal meters van waar het wildrooster(tje) onlangs is verwijderd passeer ik een meneer met een klein hondje. Een fractie van onachtzaamheid later kom ik onzacht in aanraking met de harde bodem. In plaats van voor me te blijven kijken, kijk ik achterom naar het keffertje. De boomstronk die me lanceert, zie ik pas als ik op de grond lig. Inderdaad, het is niet zo handig om daar met een voet achter te blijven haken.

Ik maak een flinke smak. Ik kom op mijn linker onderarm terecht. Mijn ribbenkast klapt er bovenop. Fijn voelt anders. Tot mijn opluchting kan ik wel meteen constateren dat ik niets gebroken heb. Dat is dan weer een voordeel van dat ik alles in slow motion doe en niet de maximumsnelheden haal van Max Verstappen. De toegesnelde baas van het hondje lijkt meer geschrokken dan ikzelf. Hij vraagt me of alles in orde is. Ik kan hem geruststellen. Ik stoot een paar onvervalste krachttermen uit, sta op en sjok verder alsof er niets gebeurd is.

Drie kwartier later bij thuiskomst is de arm enigszins opgezwollen. Er zit een bult op de plek die de val brak. Dat zal de komende dagen wel blauw of paars bijkleuren. Maar ach, is dat niet normaal in deze tijd van het jaar? In de herfst verschiet toch immers alles van kleur. Mijn ribben zullen me de rest van deze week ook wel blijven herinneren aan de harde landing. Niet te veel lachen, zullen we maar denken. De schade valt mee. Het had erger kunnen aflopen. In vergelijking met al die Nederlanders en medelanders die op hun achterhoofd gevallen zijn, mag ik niet mopperen. Er kunnen iemand vandaag de dag veel ergere dingen overkomen dan een lullig kneuzinkje..

Ik kan ook niemand een verwijt maken voor wat me is overkomen. Het kwam toch echt door een stommiteit van mezelf. Geen vaccinatie of QR-code had dit kunnen voorkomen. Ik had gewoon beter moeten opletten. Eigen schuld dikke bult. Al valt het met de dikte van de bult bij nader inzien ook best mee. Het stelt weinig voor. We moeten iets niet groter of erger maken dan het is. Dat gebeurt al veel te veel tegenwoordig.

Om de aandacht af te leiden van al het onheil dat ons treft is het fijn on te weten dat Sinterklaas zo zoetjes aan weer op het punt staat om naar Nederland te komen. Dan kunnen Nederlanders en medelanders zich weer druk maken om zaken die er écht toe doen. Dan kunnen ziekelijke schreeuwers en aandachtstrekkers zich druk gaan maken of Piet – in welke vorm of kleur dan ook – wel of geen potentieel gevaar oplevert voor de volksgezondheid. Dan heeft woke Nederland weer een interessant project om zich als een hondsdolle pitbull in vast te bijten en op te blazen tot een drama van buitenaardse proporties.

© RK

‘Dieseltje’ Levi Opdam komt langzaam op stoom voor Columbia

Vooral vanwege het halve seizoen waarin hij zich in 2019 contractspeler mocht noemen van Paris Saint-Germain was de roem hem al behoorlijk vooruitgesneld. Bij Columbia probeert Levi Opdam vooral het plezier in het spelletje weer terug te vinden. Een terugkeer in het profvoetbal is een wens, maar de 25-jarige oud-speler van verder AZ, Go Ahead Eagles en TOP Oss staart zich er niet blind op.

In zijn vierde competitiewedstrijd voor de Apeldoornse eersteklasser leverde de geboren Alkmaarder een belangrijke persoonlijke bijdrage aan dat Columbia na rust definitief afstand nam van het nog puntloze BVC ’12. “Ik was vandaag een beetje een dieseltje”, hijgde de als vanouds als rechtervleugelverdediger opererende Opdam na het laatste fluitsignaal nog wat na in één van de dug-outs langs het veld.

Na bijna een uur mocht Maikel Lange vanaf elf meter doeltreffend aanleggen nadat Opdams doorbraak in het Beekse strafschopgebied alleen onreglementair gestuit kon worden. Het betekende de 4-2 voor de thuisploeg. Ruim tien minuten later kreeg de BVC-keeper een voorzet van Opdam niet onder controle, waarna de alerte Dylan de Bruin alleen maar dankjewel hoefde te zeggen en nummer vijf voor de thuisploeg aantekende. Kort voor het eindsignaal, bij de stand 5-3, bracht Opdam nota bene met het hoofd redding en ontnam daarmee de tegenstander de laatste hoop op een goede afloop. De slechts 1,72 metende Columbiaan deed het voorkomen alsof hij nooit anders doet. “Daar sta ik voor. Dat is mijn taak.”

Weinig spelers in de eerste klasse E kunnen het Opdam navertellen dat ze het shirt van Paris Saint-Germain hebben gedragen. Voetballen met het tweede elftal van de Parijzenaars in het Championnat National 2 is evenwel van een iets ander niveau dan op het podium waarop Messi, Neymar en Mbappe hun kunsten vertonen. Tussen de Champions League en de op vier na hoogste speelklasse, het Franse equivalent van de Nederlandse Hoofdklasse, liggen werelden van verschil. Welgeteld negen keer kwam de inwoner van Deventer tweeënhalf jaar geleden in competitieverband binnen de lijnen voor de PSG-reserves. Vijf keer als basisspeler, vier keer als invaller.

De krachtmetingen met opponenten van het kaliber FC Manotois ’78, AC Boulogne-Bilancourt, het reserveteam van AC Le Havre, US Saint-Malo of Stade Briochin zijn de inwoner van Deventer in goede herinnering gebleven. “Ik heb er veel geleerd. Het is heel ander voetbal in Frankrijk. Je kunt het niet vergelijken met hier. Nee, het is niet zozeer fysieker. Er lopen veel echte straatvoetballertjes. Het niveau is een stukje beter dan in de Jupiler League. Het is jammer dat het team waarin ik speelde aan het einde van dat seizoen werd opgeheven.”

Dat hij na een kortstondig verblijf bij TOP Oss en een veel te lange voetballoze periode als gevolg van de Covid-19 pandemie nu in de eerste klasse voetbalt, ervaart Opdam geenszins als een straf. Hij neemt het zoals het komt. Mocht zijn zaakwaarnemer er niet op korte termijn in slagen een nieuwe werkgever voor hem te vinden in de betaalde sector, dan blijft hij met evenveel plezier voor Columbia voetballen. “Ik heb het een beetje naast me neergelegd. Ik ben hier gekomen om lekker te voetballen. Het plezier was een beetje weg. Ook door corona. Ik heb aan Jop van der Linden gevraagd om mee te trainen. Zo ben ik bij Columbia terecht gekomen. We hebben een leuk elftal. Het is een warme club. Ik ben goed opgevangen. We hebben nu vier wedstrijden gespeeld. Qua spel kunnen we tevreden zijn. Al scoren we wat moeilijk. En we krijgen ze té makkelijk tegen.”

Zijn eigen spel acht hij zeker voor verbetering vatbaar. Toch komt het ‘dieseltje’ stilletjes aan op stoom. Columbia-coach Willem Mulderij posteerde hem aanvankelijk op het middenveld. Wilco Woutersen, die de wegens familieomstandigheden afwezige Mulderij zondag verving, liet Opdam mede door wat personele problemen weer op zijn vertrouwde rechtsbackpositie opdraven. “Op ‘tien’ is natuurlijk wel een iets andere positie. Ik heb vroeger vaker op het middenveld gespeeld.  Als rechtsback weet ik wat moet doen. Samen met Maikel Lange loopt het lekker aan die rechter kant. Verwachtingen heb ik niet. Ik wil gewoon elke wedstrijd winnen.”

De Stentor maandag 18 oktober 2021

AGOVV Futsal kan snelle voorsprong niet vasthouden in Amsterdam

AGOVV Futsal heeft geen goed vervolg kunnen geven aan de 9-2 overwinning op zvv Den Haag. In de uitwedstrijd bij asv LEBO wist de Apeldoornse eredivisionist een snelle voorsprong niet tot het einde toe vast te houden.

In de eerste helft hield AGOVV Futsal zich vrijdagavond aanvankelijk prima staande in de sporthal van het Calvijn College in Amsterdam-Sloterdijk. Het nam zelfs brutaal een voorsprong. Jean Matitaputty, vorige week al drie keer trefzeker tegen Den Haag, opende al na twee minuten de score. De Amsterdammers draaiden hun achterstand nog voor de rust om in een 3-1 voorsprong. In de tweede helft bouwde de landskampioen van 2016 de score uit naar 7-2. Rachid Boughalab scoorde tegen.

“We hebben les gekregen in effectiviteit. We hebben wel de kansen gekregen. Wij benutten ze niet. LEBO doet dat wel. Dat heeft ons de kop gekost. Waar ik wel boos op ben, is hoe we goals tegenkrijgen. Er worden vooraf afspraken gemaakt. Die worden niet nagekomen”, noemde coach Serkan Kav de oorzaken voor de nederlaag.

AGOVV Futsal speelt de komende twee wedstrijden thuis. Wanneer HV/Veerhuys (22 oktober) en BE’79 (29 oktober) in sporthal Mheenpark verslagen worden, mogen de Blauwen verder blijven hopen op een klassering bij de eerste acht in de eerste fase van de competitie, die recht geeft op plaatsing voor de kampioenspoule.

destentor.nl zaterdag 16 oktober 2021 / Foto Rene Hulshoff