Maandelijkse archieven: februari 2016

Indrukwekkend eerbetoon aan John Charles

Vandaag 12 jaar geleden

Ooit stond Leeds United tegen Liverpool te boek als een topper. In 2004 is het dat alleen nog maar in naam. Het seizoen 2003-2004 is voor de drievoudig landskampioen uit Yorkshire vooralsnog het laatste op het hoogste niveau in Engeland. De dag van de confrontatie tegen de Reds from Merseyside staat vooral in het teken van het overlijden van voormalig sterspeler John Charles. Dit plaatst zelfs de sportieve en financiële malaise waarin Leeds United dan verkeert voor een dag in de schaduw. Even worden de rode lantaarn in het Premiership, een immense schuldenlast van tachtig miljoen Pond en de dreiging van een faillissement naar de achtergrond verdrongen.
Aan de voet van het standbeeld van een andere Leeds-grootheid, Billy Bremner, zijn bloemen, sjaals en shirts neergelegd ter nagedachtenis aan de gestorven ‘King John’. De minuut stilte voor aanvang van de wedstrijd wekt indruk. Ik krijg er kippenvel van. Je kunt een speld horen vallen. Echt mooi.
De hoek waar ze mij hebben neergezet, de South East Upper, hangt als een soort balkon schuin boven de tribune met Liverpool-supporters. De hele South Stand zit ermee vol, wel vijfduizend in getal. Hooguit vijf meter zit ik er vanaf. Het bijna 40.000-koppige publiek leeft mee tot het bittere eind. Ze fuck-en en shit-en er tijdens het 90-minuten durende spektakelstuk heel wat af …
Wanneer de hekkensluiter van het Premiership een achterstand ombuigt in een 2-1 voorsprong breekt er een kakofonie van geluid los op Elland Road: ‘We are Leeds, we are Leeds, we are Leeds’, ‘Glory glory Leeds United’ en ‘You’re not singing anymore’. Milan Baros, de Tsjech, bepaalt de rust- én eindstand op 2-2. Vier goals gezien, wat wil je als liefhebber nou nog meer?

29 februari 2004 Leeds United – Liverpool

I was there…

Reddingsboei drijft weer stukje verder weg voor WSV

Een strafschop en een rode kaart voor linksback Burak Tekay deden WSV al vroeg de das om in de thuiswedstrijd tegen Longa ’30. In ondertal kon de rode lantaarndrager van de eerste klasse E de hierdoor opgelopen achterstand niet meer ongedaan maken. Dat de gasten hun voorsprong in de tweede helft uitbouwden tot 0-2, was feitelijk slechts van belang voor de statistieken.

Door de nederlaag zag de formatie van trainer Roberto Klomp de reddingsboei naar de veilige oever weer een stukje verder wegdrijven. Het verzuimde om in te lopen op de clubs boven zich in de rangschikking.

Een vermeende handsbal in het strafschopgebied werd WSV fataal. Scheidsrechter Midden beoordeelde dat de onlangs van csv Apeldoorn overgekomen Tekay de bal niet reglementair raakte. Behalve dat deze actie Longa ’30 een penalty opleverde, ontving de linker verdediger een gele kaart. Protest kwam de zondaar te staan op een tweede prent, en dus rood. Grensrechter WSV-Henry Kleine mocht eveneens inrukken vanwege een ‘bedankje’ aan het adres van de kleinzielige leidsman.

Na de door Simon Klein Goldewijk benutte strafschop speelde WSV’s overgebleven tiental in feite een verloren wedstrijd. Met de 0-2 van Tim Bader was het Apeldoornse verzet definitief gebroken.

Voor het cruciale moment in de wedstrijd hadden de Apeldoorners nagelaten om zelf de score te openen.

Cheerleaders fleuren grauw Gillingham op

Vandaag 4 jaar geleden

Het mooie aan Engeland is dat er altijd wel ergens gevoetbald wordt. Voor al die, met kazen getooide en met klompen geschoeide, oranje clowns bestaat de omlijsting van de interland Engeland – Nederland ongetwijfeld uit dat lauwe zeepsop dat ze aan de overkant van de Noordzee bier noemen. Die ‘echte’ Oranjesupporters hebben nou eenmaal weinig met voetbal, die komen enkel voor de gezelligheid.
Ik-zei-de-gek dool voorafgaand aan the international friendly op Wembley eerst twee avonden rond door de lower leagues. Van Shrewsbury op maandag gaat het de volgende dag door naar Gillingham. Voor wie het ‘echte’ Engelse voetbalsfeertje wil proeven vindt bij the Gills tegen Hereford United in de nPower League Two precies wat hij zoekt. Bijna één uur en drie kwartier duurt een treinreis vanaf St. Pancrass naar het stadje in Kent. Vanaf Gillingham Hauptbahnhof is het een kwartiertje lopen naar Priestfield Stadium, een enigszins vervallen stadion in een enigszins vervallen buurt.
nPower League Two-voetbal zoals je van nPower League Two-voetbal verwacht! Met vette worsten en burgers. Met de GFC Gems, de plaatselijke cheerleaders, die in korte, strakke broekjes met hun billen schudden. Een avond topamusement voor slechts 24 Pond, ofwel omgerekend precies twaalf kilo…

28 februari 2012 Gillingham FC – Hereford United

I was there

Vitesse vleugellam tegen Willem II: 0-1

Vitesse leed zaterdagavond in eigen huis een pijnlijke nederlaag tegen Willem II. Met een rake kopbal in de 62e minuut besliste Terrel Ondaan het matige duel in Gelredome in het voordeel van de Tilburgers. Voor Jurgen Streppel en zijn mannen drie belangrijke punten in de strijd om het behoud van het Eredivisieschap.

Voor de eerste keer in 25 competitiewedstrijden maakte Kevin Diks geen speelminuten voor de Arnhemmers. Trainer Rob Maas, opvolger van de in januari naar Maccabi Tel Aviv vertrokken Peter Bosz, gaf evenals in de met 3-0 gewonnen thuiswedstrijd twee weken eerder tegen Heerenveen de voorkeur aan aanvoerder Guram Kashia op de rechtsbackpositie. Het opstellen van drie centrale verdedigers in de defensie legde aan Arnhemse kant het aanvalsspel via de vleugels grotendeels lam.

De thuisploeg creëerde in 90 minuten nauwelijks kansen. Met een afstandsschot in de 54e minuut, dat Willem II-keeper Lamprou via de lat overtikte, kwam Nakamba nog het dichtst bij een doelpunt.

AGOVV vindt het bij 0-5 welletjes in Vierhouten

Een 5-0 overwinning in Vierhouten heeft AGOVV gedeeld koploper gemaakt in de derde klasse B. Dat de Blauwen het in de uitwedstrijd bij de hekkensluiter nalieten om dubbele cijfers op het scorebord te schieten, mocht de pret niet drukken. De derde opeenvolgende nederlaag van DSV ’61 bracht de formatie van trainer Jerry Cooke op gelijke hoogte met de koploper uit Doornspijk.

Ramon Wickerhoff opende zaterdag al na twee minuten de score uit een vrije trap. Na ruim een kwartier verdubbelde Yuri Brentjens de Apeldoornse voorsprong. De mooiste goal van de middag kwam op naam van aanvoerder Niels van Geerenstein, die met een fraaie lob zeker 25 meter afstand de Vierhoutense goalie verschalkte. Dat de ruststand niet ruimer in het voordeel van de gasten uitviel dan 0-3, mocht AGOVV zichzelf aanrekenen. Zo lieten Brentjens en Lars Hoekman enkele dotten van kansen onbenut.

In de tweede helft bouwden Julius Wille en Lars Hoekman de score binnen tien minuten verder uit. Voor zover dat al niet het geval was, maakte AGOVV niet nóg meer brandhout van het weerloze Vierhouten. De titelkandidaat kende genade met de thuisploeg en vond het bij 0-5 welletjes.

Vanuit Apeldoorns zicht leverde nadien enkel Hans Mulder nog een opmerkelijke prestatie. Om de overwinning te vieren, hees AGOVV’s grensrechter het stramme lijf na afloop op het grote hertenbeeld voor het Vierhoutense dorpshuis. Dat wordt nog wat wanneer AGOVV onverhoopt de titel in de derde klasse B in de wacht sleept…

Door de 3-1 nederlaag van DSV ’61 bij BAS delen de Doornspijkers en AGOVV na zeventien speeldagen de koppositie. Beide clubs staan 36 punten, vijf punten meer dan nummer drie VSCO. Het als vierde geklasseerde Sportclub Teuge heeft al elf punten achterstand op het leidende duo.

Voetbaldwerg lokt 22.000 Oranjefans naar Ajaxstadion

Vandaag 31 jaar geleden

Voetbaldwergen zijn in 1985 nog echt en met recht voetbaldwergen. Van een 7-1 uitslag in een interland tegen Cyprus kijkt niemand vreemd op. Dat de Cyprioten brutaal een voorsprong nemen, doet de wenkbrauwen bij menigeen slechts eventjes fronsen. Het Nederlands elftal zet het misstapje gauw recht. Zoals het hoort.
Oranje komt binnen de lijnen met Hans van Breukelen, Ben Wijnstekers, Ernie Brandts, Peter Boeve, Willy van de Kerkhof, Dick Schoenaker, Erwin Koeman, Ruud Gullit, Marco van Basten, Wim Kieft en Simon Tahamata. In de tweede helft wordt Gullit afgelost door een zekere René van der Gijp. Illustere namen.
Plaats van handeling voor de WK-kwalificatiewedstrijd is de Meer in Amsterdam. Met 22.000 Oranjefans op de tribunes stroomt het oude Ajaxstadion lekker vol. Met een tientje (in guldens!) voor een staanplaats mag ook gerust worden gesproken van een lekkere toegangsprijs.

27 februari 1985 Nederland – Cyprus

I was there

Back Jürgen Klopp stuwt Mainz met oogkleppen op naar voren

Vandaag 16 jaar geleden

Misschien leveren Giovanni van Bronckhorst en ook Zinedine Zidane wel het bewijs dat topvoetballers niet per definitie toptrainers hoeven te worden. Andersom geldt hetzelfde. Toptrainers hoeven niet altijd goede voetballers te zijn geweest…
Op 26 februari maak ik met lange Kleef op weg naar Unterhaching, waar unsere Schalker een dag later aantreden, een tussenstop in Mainz. De plaatselijke FSV speelt in die dagen een bescheiden rol in de Tweede Bundesliga. In het knusse stadionnetje aan de Bruchweg behoort een zekere Jürgen Klopp tot de gangmakers. Op de instelling van de jonge Kloppo valt niets aan te merken, zijn oogkleppen verhinderen de bedrijvige back niet om voorop te gaan in de strijd en 90 minuten lang vol overgave langs de zijlijn heen en weer te draven.
In die zin levert de latere trainer ongetwijfeld een niet te onderschatten bijdrage aan de 1-0 overwinning die we de Mainzer zien behalen op Energie Cottbus. Al zal ik er maar eerlijk bijzeggen dat de wedstrijd me zestien jaar later niet meer zo heel helder op het netvlies staat geprint. Zóveel indruk hebben de blonde verdediger en de 21 andere blinden op het veld die bewuste zaterdagmiddag niet op me gemaakt.

26 februari 2000 1.FSV Mainz 05 – FC Energie Cottbus

I was there…

Tussen Berg en Bos: Blauwe bril

Een van de sterverslaggevers van het regionale dagblad voor Harderwijk en Ermelo verweet mij eens dat er een blauwe bril op mijn gezicht getatoeëerd staat. Voor alle duidelijkheid: dit was niét bedoeld als compliment. Ik zal ‘m desondanks niet tegenspreken. Ik ben wat AGOVV aangaat inderdaad niet helemaal onbevooroordeeld. Wanneer je meer dan twintig jaar bij een club hebt gevoetbald, dan schept dat wel een bepaalde band. Voor iemand met weinig affiniteit met sport valt zoiets misschien moeilijk te begrijpen. Voor andere Apeldoornse clubs of sporters heb ik eveneens een zwak. Als Apeldoorner hoop ik altijd stiekem dat clubs uit míjn dorp winnen. Mag dat misschien? Met een beetje chauvinisme is toch niks mis?

Dat objectiviteit niet bestaat, daar heeft de azijnplasser in kwestie groot gelijk in. Hij en zijn eigen krant zijn misschien zelf wel de meest sprekende voorbeelden. Ze bewijzen het dag in dag uit. Lees maar eens terug hoe ze ‘mijn cluppie’ in de periode vanaf 2010 tot nu hebben gefileerd. Smalend dansten ze op de smeulende puinhopen rond die na het faillissement van AGOVV’s betaalde tak in het Fly Brazil stadion achterbleven. De berichtgeving was wel héél érg gekleurd. Blauw met gitzwarte randen eromheen. Overal achteraan hobbelen, maar wél bewust natrappen. Met serieuze journalistiek heeft zo’n benadering weinig van doen.

Al sinds de jaren ’60 van de vorige eeuw worstelt Apeldoorns meest succesvolle, meest aansprekende, meest spraakmakende en tegelijkertijd meest verguisde voetbalclub met een serieus imagoprobleem. Een select gezelschap aan AGOVV-bestuurders heeft dit zélf over de club afgeroepen. Nou is het opbouwen van een slechte naam of een bedenkelijke reputatie niet zo moeilijk. Probeer er maar weer eens vanaf te komen! Zoiets is verre van eenvoudig. Valt het in een klein dorp al niet mee om tot in den treure vooroordelen te moeten ontkrachten, in een groot dorp is het misschien nog wel moeilijker. Zeker wanneer een vooraanstaand lokaal medium geen mogelijkheid onbenut laat om de bestaande beeldvorming in stand te houden.

Wie een beetje in de smiezen krijgt hoe een balletje precies rolt, verbaast het al niet eens meer waarom de altijd klagende wijkraadbestuurders uit Apeldoorn-West zo vaak een podium krijgen om hun krankzinnige gedragingen te rechtvaardigen. Het is altijd wel handig wanneer er een verslaggever van de krant om de hoek woont, niet dan? AGOVV heeft nota bene al sinds 1921 haar domicilie in de wijk Berg en Bos. Al bijna 95 jaar lang. Toch weerhoudt dit een handjevol VUT’ers met té veel vrije tijd er niet van om hun al jaren durende privéoorlogje tegen de voetbalclub verder te intensiveren. Tribunes staan in de weg. Lampen branden té fel. De geluidsinstallatie produceert té veel decibellen. Ongetwijfeld voldoet zelfs de lengte van het kunstgras niet aan de norm van de deskundigen in de wijkraad. Tsja, wat deugt er eigenlijk wel? Waar hebben deze patjepeeërs géén last van? Het liefst breken ze álles af. Niet omdat ook maar iemand daar belang bij heeft, maar enkel omdat zíj dat willen! Hún wil is wet en daar moet alles maar voor wijken.

Voordat ik verder ga, benadruk ik graag nogmaals dat ik niet geheel onpartijdig ben. Van die tatoeage van die blauwe bril raak ik nooit meer verlost. Mijn vooringenomenheid in deze kwestie verandert helaas niets aan de simpele constatering dat de leden van dat clubje muggenzifters echt compleet van de pot gerukt zijn. Deze irritante kwakers hebben een plaat voor hun opgezwollen hoofden van de J.C. Wilslaan tot Aleppo. Geloof het of niet, er zijn zelfs al sloopbedrijven naar het sportcomplex gedirigeerd. En nee, vanzelfsprekend heeft niemand daar iets over gelezen in die krant die het nieuws uit jouw wereld verzamelt. De oprotpremie die wethouder Cziesso de clubleiding van AGOVV in het vooruitzicht stelde om het territorium van de wijkvereniging definitief de rug toe te keren, bleef eveneens onvermeld. In zulke bizarre situaties zwijgt de ‘p.r.-man’ van de wijkraden in alle talen. Het lezersvolk in Putten moet natuurlijk niet te veel worden lastigvallen met de laatste dorpsroddels uit een Apeldoornse villawijk.

Het zal je zelf maar gebeuren, zeg. Een wildvreemde van tien straten verderop die plotseling voor de deur staat met het bevel dat jij je schuur moet afbreken. Of dat jouw carport hem niet aanstaat. Zelfs van de schemerlamp in de woonkamer ondervindt hij op drie kilometer afstand hinder. Die geeft zóveel licht dat het hem nóg kortzichtiger maakt dan hij toch al is. Iedereen zou vreemd opkijken wanneer zo’n zwakzinnige plotseling aanbelt. Ieder weldenkend mens schopt zo’n hooghartige hufter ongetwijfeld meteen van de stoep af. Niemand die het je kwalijk neemt. Er krijgen mensen voor mínder een lintje in Nederland. Waar bemoeit zo iemand zich mee? Waar halen mensen de ongehoorde arrogantie en brutaliteit vandaan om de baas te spelen over andermans eigendommen?

De bestuurders van AGOVV zijn nota bene al jaren achtereen slachtoffer van dit soort aanhoudende ‘terreur’. Ik geef het je te doen. Het maakt mijn bewondering voor de puinruimers op sportpark Berg en Bos nóg groter dan ze toch al is. Vergeet niet dat het hier goedwillende mensen betreft die zich op vrijwillige basis inspannen voor hun club. Wie keer op keer allerlei onverhoedse aanvallen van met bestemmingsplannen zwaaiende beroepsklagers te verduren krijgt, moet wel heel sterk in de schoenen staan om niet z’n beheersing te verliezen. Knap hoor.

Zelfs het ledental van de voetbalvereniging vormt een punt van ophef. Óók dat volstaat niet. Het zijn er té weinig naar de onbescheiden mening van de zich met alles en iedereen bemoeiende wijkraadbestuurders. Een wel erg boude bewering, lijkt me. Zeker voor lieden die zelf met té weinig mensen véél te grote huizen bewonen.

Stel je eens voor – puur hypothetisch gesproken – dat het gemeentebestuur van Apeldoorn die patsers zou verplichten tot het inkwartieren van vluchtelingen in hun oversized eengezinswoningen. Bij gewone aardse stervelingen zijn dan de rapen gaar. Bij speciale gevallen, waartoe ik de zich boven alles en iedereen verheven wijkraadbestuurders reken, spelen de hete aardappels op. Het schraapt de kelen tot buitengewoon gevaarlijke proporties. Het laat de temperatuur van alle kouwe kak stijgen tot ver boven het kookpunt. Joh, dan hoeven we niet eens meer te wachten tot Donald Trump wordt gekozen tot de volgende president van de Verenigde Staten, dan begint de Derde Wereldoorlog in Berg en Bos! Reken maar dat de elite uit de wijk zo’n ontoelaatbare inmenging in de persoonlijke levenssfeer niet over z’n kant laat gaan. Dan zullen alle bevriende relaties in de Raad van State en Raden van Elf worden gemobiliseerd. Dán wel ja…

Het is maar goed dat die leden van de plaatselijke geheelonthouders zangvereniging De Korenbloem, die vandaag precies 103 jaar geleden de Apeldoornsche Geheelonthouders Voetbalvereeniging ‘Steeds Voorwaarts’ oprichtten, niet vooraf wisten in wat voor mijnenvelden hun geesteskind terecht zou komen. Anders hadden ze zich hoogst waarschijnlijk wel bedacht…

© RK

Balletje gehakt in de rust als hoogtepunt

Vandaag 3 jaar geleden

Ruim een maand eerder is de partij tussen de De Graafschap tegen Go Ahead Eagles ten prooi gevallen aan de weergoden. Vandaar dat de datum 20-01-2013 op het ticket staat geprint. Op 25 februari volgt een herkansing in Doetinchem. Op een maandag, niet bepaald een avond waarop de voetballiefhebbers er de voorkeur aan geven om ergens gezellig op de tribune te gaan zitten.
Go Ahead Eagles krijgt er op de Vijverberg ongenadig van langs. Al zegt de 5-2 uitslag lang niet alles over het wedstrijdverloop. Pas nadat Jop van der Linden in de 65e minuut Nick Marsman in het eigen doel passeert (2-1), raken de dravers uit de Achterhoek op stoom.
Het hoogtepunt van een avondje Doetinchem zit er dan voor mij persoonlijk al op. Het overheerlijke balletje gehakt waar ik in de rust mijn tanden inzet, nadat ik in het spoor van de perschef van Go Ahead Eagles de persruimte binnenglip, doet alle latere ontberingen spontaan vergeten.

25 februari 2013 De Graafschap – Go Ahead Eagles

I was there…

Onvergetelijk Oranjedebuut Marc Overmars

Vandaag 23 jaar geleden

Het eerste optreden van Marc Overmars in het Nederlands elftal wordt er eentje om niet gauw te vergeten. Razendsnel, geheel in lijn met zijn handelsmerk, geeft de debutant zijn visitekaartje af. Al na vier minuten opent de kleine Ajacied de score in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen de Turken. Met de uiteindelijke 3-1 overwinning zet Oranje een belangrijke stap richting eindronde in 1994 in de Verenigde Staten.
Ik bevind mij temidden van de slechts 13.000 toeschouwers die er in de Galgenwaard getuige van zijn. Het beladen duel vindt in Utrecht plaats omdat de burgemeesters van Rotterdam en Amsterdam een verbod afkondigen om het in de Kuip of het Olympisch stadion te laten spelen. Het vooruitzicht van een nauwelijks te controleren invasie van Turkse voetbalsupporters schrikt hun Utrechtse collega niet af. Ofwel waar grote steden klein in kunnen zijn. Zoiets kan alleen maar in Nederland.

24 februari 1993 Nederland – Turkije

I was there…