Maandelijkse archieven: april 2021

Zwangerschapstest

Het is wel duidelijk dat meer dan een jaar pappen en nathouden het coronavirus niet uit ons leven verbant. Mooi hoor, zo’n stappenplan naar normaliteit van het kabinet. Zolang de opperbevelhebbers in Den Haag en hun adviseurs het nochtans noodzakelijk achten moeten Nederlanders en medelanders binnenblijven. Ons centrale partijcomité gaat er maar vanuit dat het mensen ‘gewoon’ tot in de lengte van dagen kan opsluiten. Iedereen moet afstand blijven houden, moed houden, volhouden en lulkoek slikken. Wie niet in het bezit is van een hond om uit te laten mag voorlopig ’s avonds na tienen geen luchtje scheppen in de gezonde buitenlucht. Ik krijg steeds meer bewondering voor wie in de luxe verkeert om zorgeloos tot het oneindige toe thuis de muren op zich af te laten komen.

Al het getest en gevaccineer ten spijt komen we nooit meer van dat k..virus af, verkondigde onze medische leider Ernst Kuipers al. En als Ernst zoiets zegt, dan moeten al zijn onderdanen dat serieus nemen. Ernst is tenslotte niet zomaar adviseur van het kabinet geworden. Was Ernst in januari ook niet diegene die waarschuwde dat die vermaledijde Britse variant in Nederland weleens tot 170.000 dagelijkse besmettingen kon leiden? Per dag, ja! Op een gegeven moment hou je in zo’n geval helemaal geen goedgelovige mensen meer over die besmet kunnen raken!    

We mogen het dan toch wel een onverwachte meevaller noemen dat het er gemiddeld zo’n 162.000 minder zijn geworden. Gelukkig zat Ernst er slechts een klein beetje naast. Bij nader inzien blijkt die vooraf bevreesde derde golf mee te vallen. Nou alleen maar braaf met z’n allen wachten op golven, stappenplannen en adviezen die de regering en haar adviseurs in de nabije toekomst over ons uitstorten. Al ben ik inmiddels wel geneigd om te beweren dat zolang types als Hugo de Jonge, de burgemeester van Urk en andere zoutzakken de tent runnen, de lockdown beter maar meteen verlengd kan worden tot 2028.

Hoe vervelend het ook klinkt, dood gaan we allemaal op het moment waarop Magere Hein ons tot zich roept. Zelfs wanneer de prikkers van de GGD ineens alle bestaande prikrecords uit de boeken gaan prikken, ontkomt geen enkel mens aan het onvermijdelijke levenseinde. Met dat virus op zich valt bovendien best te leven. De misschien wel meest vervelende bijwerking is dat waarschijnlijk steeds meer Nederlanders en medelanders ziek worden van de ongetwijfeld goed bedoelde adviezen van Ernst en zijn al even gewaarde collega’s Gommers, Van Dissel, Oosterhaus en Koopmans. Ik zit al vol spanning te wachten op het moment waarop Ernst, Japie of Appie het volk exclusief gaat bang maken voor de vierde golf. Waar zal die mededeling plaatsvinden? Bij Op1? Bij Jinek? Of misschien biedt Koffietijd wel meer voor de primeur. Gezellig met een gevulde koek erbij. Of met zo’n heerlijke foute moorkop.

Een enorme vooruitgang is wel dat er inmiddels zelftesten op de markt zijn gekomen. Geinig gadget. Al voor minder dan een tientje verkrijgbaar. Gewoon bij Kruidvat of Etos. Je hoeft dus niet eerst online een afspraak te maken om het vier uur later te mogen kopen. Alle Nederlanders en medelanders die gedoemd zijn tot Sint-Juttemis te wachten op hun verlossende spuitje(s) kunnen op deze manier mooi thuis aan de slag.  Dat zo’n thuistest mogelijk een nóg vertekender beeld geeft dan de uitkomst van standaardbehandelingen in officiële teststraten, is slechts een te verwaarlozen detail. Wie als proefkonijn naar de Keukenhof of Rhodos wil, moet zich sowieso onder handen laten nemen door gecertificeerde vakkrachten. Zo’n handige thuistest is buitenshuis namelijk waardeloos.

Elke man kan evengoed een zwangerschapstest aanschaffen bij de Trekpleister. Gewoon proberen. Je weet maar nooit. Als iets in coronatijd opzien baart zijn het wel de opzienbarende testresultaten. De eerste vrouw met kloten die in blijde verwachting raakt mag misschien wel naast ‘s lands ongekroonde talkshowkoning Ab Oosterhaus aanschuiven bij zo’n veelbekeken en spraakmakend kwaakfestijn op tv. Meekwaken met ’s lands meest gerenommeerde kwakers. Een lekker wijntje binnen handbereik. Of een fles azijn. Proost!

Elke niet geprikte Nederlander en medelander krijgt het druk met testen. Zonder vaccinatiebewijs of negatief testresultaat mag niemand binnenkort meer ergens naartoe. Niet naar een restaurant. Niet naar het theater. Niet naar het stadion. Zelfs niet naar de hoeren. Zelfs wie een scheet wil laten moet eerdaags voor het afdrukken misschien wel eerst een wattenstaafje achter in het poepgaatje drukken. En dan vooral goed roeren. Anders werkt het niet. Tsja, wat is betrouwbaarder? Onze goedlachse, demissionaire minister-president of de eerste de beste huis-, tuin- en keukentest? Wat heeft meer nut? Een muurligger bij een voetbalwedstrijd of een mondkapje? Zeg het maar.

Sorry dat ik het vraag, maar is het niet krom, tegenstrijdig, inconsequent en belachelijk dat wie naar een supermarkt gaat of met het openbaar vervoer door heel Nederland reist géén test nodig heeft? Van Schiphol of de grenzen sluiten zal ook nooit sprake zijn. Mag ik het dan met al mijn beperkte verstandelijke vermogens logisch noemen dat er aan de verspreiding van dat k..virus nooit een einde komt? Alleen samen houden we corona in stand! Leve de Koning! Driewerf hoera voor Mark Rutte en Hugo de Jonge!

Ik probeer me een voorstelling te maken van hoe Middeleeuwse Nederlanders – van medelanders was in dat tijdperk nog geen sprake – omgingen met de pest. Nou zou tegenwoordig alleen de naam Zwarte Dood al niet meer mogen, maar bij hoe dat Middeleeuwse corona onze verre voorouders pestte verbleekt dat hedendaagse pestvirus behoorlijk. Volgens Wikipedia kostten builenpest en longpest alleen in de jaren tussen 1347 en 1351 het leven van niet minder dan een derde van de totale bevolking van Europa! De cijfers die het RIVM wijd en zijd verbreidt zijn toch van geheel andere orde. Al kan wat niet is natuurlijk altijd nog komen. Met nu weer die Braziliaanse variant zal het wel niet zo soepel lopen met de aangekondigde versoepelingen, zo veronderstel ik maar.

Over de communicatie van de overheid naar de burger toe bestonden in those good old Middle Ages geen misverstanden. Wie het in z’n botte harses haalde om te demonstreren tegen onzinnige pestrestricties, slavernij of het klimaat vond zijn hoofd na één ferme uithaal terug in een mand naast het hakblok. Andere onverlaten belandden op een brandstapel, kregen een strop om hun nek of werden gevierendeeld. Nee, de schouten en schepenen uit die dagen hielden niet van halve maatregelen. Het dagelijkse bestaan was in de Middeleeuwen lang niet zo gecompliceerd als nu. Onze zwaar geteisterde voorouders werden niet blootgesteld aan die Lach of ik schiet-shows van Mark en Hugo, het RIVM, lockdowns, Ab Oosterhaus, AstraZeneca of sociale media. Joh, wat zullen die mensen destijds in al hun eenvoud gelukkig geweest zijn. Onder voorbehoud dat ze de pest overleefden welteverstaan.

Life sucks! En mensen nog veel meer. Maar ach, laat ik maar stoppen met me op te winden. Het heeft totaal geen zin. Mijn persoonlijke onvrede valt namelijk volledig in het niet bij dat van beklagenswaardige stakkers die hun eigen zogenaamde sores schaamteloos te gelde te maken. Ik heb geen recht van spreken. Wie niet braaf achter de fanfare aanloopt, is niet goed wijs. Met eigen familieleden aan de kunstmatig beademing piep ik volgens erkende Facebook-filosofen wel anders. Tsja, het zou maar zo kunnen. Ik weet het niet. Het is niet aan de orde. Gelukkig niet.

Wat ik wél weet is dat de hele poppenkast me steeds negatiever maakt. Negatiever dan negatief kan het moeilijk meer worden, zo stel ik het me voor. En als het negatief is, is het dan tegenwoordig niet juist positief? Wat moet het een heerlijk bevrijdend gevoel geven om te gaan slapen en nooit meer wakker te worden. Dan hoef ik niemand meer tot last te zijn die zich door mijn toedoen gekwetst voelt. Dan word ik voor eens en altijd verlost van het eindeloze gejammer en geklaag over het vermeende onrecht van anderen waar ik me vreemd genoeg op de een of andere manier aansprakelijk voor moet voelen.

Bestaan daar ook inentingen tegen? Daar wil ik best een mouw voor opstropen. AstraZeneca heeft vast en zeker wel een doeltreffend middel op voorraad dat mijn uitzichtloze bestaan waardig en zonder vervelende bijwerkingen kan beëindigen.

© RK

Teammanager b.d. spant zich nog volop in voor Draisma Dynamo; Arie Verbeek terug van nooit weggeweest

Twee jaar geleden zette Arie Verbeek een punt achter zijn werkzaamheden als teammanager van Draisma Dynamo. Helemaal weggegaan is de 45-jarige Apeldoorner feitelijk nooit. Op de achtergrond blijft de delivery manager van Politie Nederland zijn kennis en expertise als vanouds in dienst stellen ten behoeve van zijn club. “Wat er bij Ajax gebeurt, dat een speler ergens niet voor opgegeven wordt, zou mij nooit overkomen.”

Als kort ter sprake komt hoe ’s lands meest succesvolle sportbedrijf verzuimde recordaankoop Sébastien Haller in te schrijven voor de Europa League, kan Feyenoord-fan Verbeek een gevoel van afgrijzen moeilijk onderdrukken. Hoe een beursgenoteerde onderneming zo onverantwoord en amateuristisch kan handelen, vindt hij onbegrijpelijk. Kwestie van zaken checken en dubbelchecken, weet Draisma Dynamo’s eigen regelneef uit eigen ervaring. Nauwkeurigheid is een eerste vereiste om de dagelijkse bezigheden binnen een organisatie soepel te laten verlopen, zo leerde hij van zijn mentor Frans de Jong. “Een goede organisatie en dat er een gedachte zit achter wat je doet, is de basis van alles.”

Hoewel hij zijn functie in de begeleidingsstaf eigenlijk had neergelegd, blijft Verbeek hand- en spandiensten verrichten. “Ik had aangegeven dat ik het na vijftien jaar mooi vond. Ik wilde op een zaterdag ook weleens andere dingen doen. Alles draaide altijd alleen maar om volleybal. Toen mijn opvolger Edwin van de Broeke er al gauw weer mee stopte, belde stichtingsvoorzitter Peter de Vries me op om te vragen hoe ze sommige dingen moesten doen. Toen heb ik zelf maar weer het een en ander opgepakt. Die kennis heb ik. Frans de Jong heeft mij goed opgevoed. Ik doe heel veel dingen op de achtergrond. Dat bevalt me wel. Ik probeer Michiel van Dorsten en Hilbert Klunder een beetje te adviseren. In principe wil ik niet meer op zaterdag mee op pad.” Lachend: “Je moet gewoon een klap van de molen hebben gehad om dit te doen.”

De teammanager b.d. noemt en roemt Dynamo als een schoolvoorbeeld van met hoeveel professionaliteit een amateurvereniging haar zaken aanpakt. Vele handen maken licht werk. Iedereen kent z’n taken. Zonder de inzet van een trouw legertje vrijwilligers, zoals het zaalteam, kan een (top)sportorganisatie in Verbeeks optiek niet functioneren. “Dynamo heeft een fantastische groep vrijwilligers. Die mensen zijn goud waard. Wat Teun Zijp en zijn team doen, is geweldig. Het werkt en schakelt een stuk makkelijker wanneer je kunt terugvallen op zulke vrijwilligers.”

Voorafgaand aan de Champions League-kwalificatie onderhield Arie Verbeek namens de Stichting Topvolleybal Dynamo de contacten met CEV, Nevobo en tegenstanders. Als een soort Minister van Buitenlandse Zaken voerde hij de onderhandelingen over hoe en waar Draisma Dynamo coronaproof de strijd kon aanbinden met Jastrzębski Węgiel en Stroitel Minsk. Alle coronaperikelen maakten het tot een heel gepuzzel om de drie clubs eind september ergens in het zuiden van Silezië gezamenlijk in één sporthal te krijgen.

“Normaal gesproken is het al een uitdaging wanneer je naar Polen of Wit-Rusland moet. Door de reisbeperkingen vanwege corona werd besloten tot het spelen van één driekamp in Polen. Bij de reis stond veiligheid voorop en hebben we geprobeerd risico’s zoveel mogelijk uit te sluiten. We zijn er uiteindelijk veilig aangekomen en ook weer veilig thuisgekomen. Ondanks de uitschakeling hebben we het bovendien heel goed gedaan. Van die Polen wisten we eigenlijk vooraf al dat ze een maatje te groot zouden zijn. Dat we zo overtuigend van die Wit-Russen zouden winnen, had ik niet verwacht”, spreekt Draisma Dynamo’s chef de mission van een in meerdere opzichten geslaagde onderneming.

Verbeek noemt het een logisch besluit dat de Stichting Topvolleybal Dynamo na de driekamp in Polen afzag van verdere deelname aan de Europa Cup. De sportieve aspecten van een tweestrijd met het Turkse SK Ankara in de zestiende finales van de CEV-Cup wogen niet op tegen de (on)mogelijkheden van veilig en verantwoord door Europa te reizen in coronatijd.

“Die Turken wilden heel ver gaan. Ze waren heel bereidwillig. Zo is ernaar gekeken om beide duels in Turkije af te werken. Ook hebben we de optie onderzocht van spelen in andere landen. Met name het reizen lag erg lastig. Bij ons hebben we behalve jongens die alleen maar volleyballen of studeren er ook een aantal met een baan. Dan is het natuurlijk best wel een dingetje wanneer zij een aantal dagen in quarantaine hadden gemoeten. Vandaar dat terugtrekken de meest verstandige keuze is geweest.”

Arie Verbeek maakte in 2010 van nabij mee hoe de vooralsnog laatste landstitel naar Apeldoorn werd gehaald. De ervaringsdeskundige heeft er goede hoop op dat Draisma Dynamo elf jaar later het huidige, door corona beïnvloede eredivisiejaar wederom als nummer één afsluit. “Vorig jaar hadden we ook al kampioen moeten worden. Onze voornaamste concurrenten zijn dit seizoen zeker niet slechter geworden, maar wij hebben de breedste selectie. Ik denk dat dat de doorslag zal geven. Al blijft het natuurlijk doodzonde dat het publiek niet in de zaal van iemand als Sjoerd Hoogendoorn kan genieten, maar achter een schermpje moet gaan zitten kijken.”

Magazine Businessclyb Dynamo voorjaar 2021

‘Apeldoorn mag zich best wat meer op de borst slaan’; Kees van Buuren laat businessclub in bekwame handen achter

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Voor Kees van Buuren is tijd van gaan weldra gekomen. Na tien jaar doet de bezige bij (62) een stapje terug en draagt hij het voorzitterschap van de Businessclub Dynamo over aan Arjan Bultman.

Als één van zijn laatste plichtplegingen staat de scheidend voorzitter desgevraagd even kort stil bij een aantal onderwerpen die hem na aan het hart liggen. 15 VRAGEN, 15 ANTWOORDEN

>> Draisma

“Mooiste familie-bouwbedrijf van Apeldoorn. Door gewoon te doen waar het goed in is, is Draisma toch bijzonder. “

>> Bier en bitterballen

“Altijd goed voor een volle zaal bij de businessclub.”

>> Maatschappelijke betrokkenheid    

“Zelf gebruik ik deze kreet vaker dan ‘maatschappelijk verantwoord’. Maatschappelijk betrokken duidt meer op de intrinsieke wil van iemand of een bedrijf om iets te doen voor de samenleving en er deel van uit te maken. Bij verantwoord komt het meer over als een verplichting, een noodzaak.”

>> Sportsponsoring

“Het is een open deur, maar sporten is goed voor mensen. Je kunt er niet genoeg aandacht aan besteden. Het is daarom een mooie kans voor Draisma om als hoofdsponsor bij Dynamo betrokken te zijn. Dynamo bedient het hele spectrum van het verenigingsleven. Van recreatieve teams tot het allerhoogste. Uit betrokkenheid bij de Apeldoornse samenleving draagt Draisma daar graag een steentje aan bij.”

>> Redbad Strikwerda

“Redbad is zonder twijfel de beste volleybalcoach van Nederland. Van zijn manier van communiceren vind ik wel wat. Los van zijn soms prikkelende opmerkingen in de media, kan hij ook enorm uitweiden over minuscule dingetjes. Ik herinner me dat ik hem eens tijdens een bc-bijeenkomst het woord gaf. Omdat we wat krap in ons tijdschema zaten, had ik hem gevraagd of hij het kort wilde houden. Dat had ik beter niet kunnen doen. Of -ie het erom deed weet ik niet, maar hij kletste zonder problemen een kwartier aan elkaar.”

>> Bouwen

“Je maakt iets. Je bent aan het creëren. En het is teamwork. Je moet het samen doen. Voor mij persoonlijk betekent bouwen ook iets in overdrachtelijke zin. Bouwen aan een organisatie. Ook daarvoor geldt dat je iets nog zo mooi kunt bedenken. Wanneer je het niet samen doet, gaat het je niet lukken.

>> Apeldoorn-promotie

“Het is belangrijk dat de promotie van Apeldoorn aansluit op de doelen die de gemeente zelf stelt. ‘De groene gezinsstad met Royale karaktertrekjes’ is natuurlijk een prima vondst, maar het mag best wat sexier. Landelijk staat Apeldoorn toch een beetje als een grijze muis bekend. Ik vind dat we ons best wat meer op de borst mogen slaan als je kijkt naar onze faciliteiten en de dingen die we hier doen. Kijk naar Orpheus, Omnisport, Apenheul, Paleis Het Loo of de Julianatoren. En dan heb ik Draisma Dynamo nog niet eens genoemd… Apeldoorners mogen daar zelf trouwens ook best wat meer aan doen. Van een ‘wat moet dat allemaal niet kosten’-mentaliteit naar ‘in wat een geweldige stad leven we’.”

>> Vaccineren

“Gewoon doen.”

>> Duurzaamheid

“Ik zeg altijd dat het twee dingen kan betekenen: dat iets lang meegaat of dat het op verantwoorde wijze tot stand komt. Je richt je productieproces zo in dat het zo weinig mogelijk schade toebrengt aan de omgeving. Vaak wordt verduurzaming gezien als een beperking van verworven rechten, maar het biedt ook kansen. Namelijk het uitzicht op een wereld die ook leefbaar blijft voor onze kinderen en kleinkinderen. Met kleine stappen voorwaarts kunnen we daar met z’n allen een bijdrage aan leveren.”

>> Ton Heerts

“Helaas heb ik nog geen kennis met de burgemeester gemaakt. Ik moet dus afgaan op indrukken die ik van hem heb gekregen naar aanleiding van wat ik in de media over zijn optredens verneem. Daarin komt hij op mij over als een no-nonsense bestuurder die van zijn hart geen moordkuil maakt. Dat hij zijn gevoelens durft te tonen met betrekking tot de relatie met zijn overleden zus, zegt ook wel iets over hem. Als ex-bestuurder van een voetbalclub hebben we bovendien iets gemeen. Het lijkt me daarom leuk om eens een kop koffie met hem te drinken.”

>> Topsport

“Beslist noodzakelijk om Apeldoorn landelijk op de kaart te zetten. Wat mij betreft mag de Gemeente Apeldoorn ook best wat meer laten blijken dat ze trots is op Draisma Dynamo als ambassadeur. Ik denk stiekem wel eens dat de businessclub in staat zou moeten zijn om samen met de gemeente een soort mini-handelsmissie uit lokale bedrijven samen te stellen. Daarmee kunnen we met Draisma Dynamo als uithangbord meereizen naar andere steden. Wanneer we dat professioneel aanpakken, kan dat absoluut iets opleveren. Nu de gemeente weer lid is geworden van onze businessclub, kunnen we dit idee misschien verder uitwerken.”

>> Robur et Velocitas

“Toen onze zoon GertJan vijf jaar was, was Rober et Velocitas de enige club waar hij op die leeftijd kon voetballen. We zijn er vervolgens blijven hangen. GertJan heeft er altijd met veel plezier gevoetbald. Van de pupillen tot de senioren. Hij heeft zelfs een aantal keren in het eerste gespeeld.  Zelf mocht ik zo’n elf jaar bestuurlijk bijdragen aan de groei van met name de jeugdafdeling. Met toenmalige bestuursleden heb ik nog steeds goed contact. Ik kijk terug op een enorm fijne periode waarin veel vriendschappen zijn ontstaan.” 

>> Draisma Dynamo Arena

“Mooie vondst van Arjan de Frens. Moet ook vooral zo blijven heten!”

>> Coronamaatregelen

“Niet leuk, wel nodig. Ik hoop dat we er snel vanaf zijn. Ik hoop ook dat we ons realiseren dat we niet overal terug moeten of willen naar het oude normaal. Je ziet dat we het prima kunnen doen met minder vliegbewegingen en minder verkeer door meer thuis te werken of te vergaderen via Teams. En is het echt nodig om voor een weekendtrip met een ultra-goedkoop ticket ergens naartoe te vliegen? Of kan het net zo snel met de trein? Ik zeg niet dat dat het nieuwe normaal moet worden, maar ik vind wel dat we in de toekomst betere afwegingen moeten maken alvorens maar weer als vanzelfsprekend anderhalf uur in de auto te gaan zitten voor een uurtje vergaderen.”

>> Betaald voetbal in Apeldoorn

“Laten we het maar bij volleybal houden, maar dan wel topvolleybal.”

Vol vertrouwen in ‘Businessclub 2.0’

Heb je nog enkele goede adviezen voor jouw opvolger? Op welke wijze kan een voorzitter van de Businessclub Dynamo zich onderscheiden en verbindingen tot stand brengen?

“Goeie vraag. Maar aan adviezen waag ik me niet. Arjan Bultman moet het vooral zelf doen en op zijn eigen manier. En echt, ik denk dat ik in Arjan een droomopvolger heb gevonden. Een commerciële gast die de club al heel lang kent en ook nog eens aan de wieg van het huidige bestuur heeft gestaan.  Bovendien heeft hij al de nodige bestuurlijke ervaring. De afgelopen maanden hebben we al veel samengewerkt, ook in het kader van de overdracht. Dan zie je dat we in veel dingen hetzelfde denken. Hij is ook net als ik een aanpakker. Wanneer het nodig is even goed nadenken over wat je wilt gaan doen, maar als het moet ook direct doorpakken. Ook zijn eigen ideeën stemmen me positief. Ik heb het al gekscherend Businessclub 2.0 genoemd, want ik weet zeker dat Arjan de club naar een hoger niveau kan tillen. Dat gekoppeld aan de plannen die we aan het smeden zijn voor een accountmanager en een eigen locatie voor de businessclub in Omnisport, maken dat ik de groei van de club zowel in kwalitatief als in kwantitatief verband onder Arjans leiding met vertrouwen tegemoet zie.”

En dan last but not least – en dan stoppen we er echt mee – een allerlaatste vraag: is er verder nog iets wat je kwijt wilt en dat je absoluut met de leden van de businessclub wilt delen?

“Ik wil alle leden van de businessclub bedanken voor hun lidmaatschap. Maar ook voor hun loyaliteit en medewerking. Het heeft ervoor gezorgd dat de businessclub kon groeien. Zonder hun enthousiasme en hulp hadden we niet bereikt wat we nu hebben bereikt.  En ik hoop dat we elkaar nog vaak blijven zien bij de bc, want ik blijf natuurlijk wel gewoon lid.”

Magazine Businessclub Dynamo voorjaar 2021

Sportcampus groeit stukje bij beetje uit tot mini-maatschappij; FSG Apeldoorn brengt sport, onderwijs en zorg samen

Waar ooit de drukkerij en redactie het kloppende hart vormden van een florerend lokaal krantenconcern realiseert FSG Apeldoorn een eigen mini-maatschappij. Anno 2021 lopen huisvesting, sport, onderwijs en zorg harmonieus in elkaar over op het voormalige Wegener-terrein aan de Laan van Westenenk. Met de campus als bindmiddel is FSG voornemens het voorzieningenniveau in de komende jaren stapsgewijs verder uit te breiden.

Zowel sportieve als minder sportieve Apeldoorners kunnen op de FSG campus terecht voor trainingen, medische zorg en individuele begeleiding, zo begint Diederik Bos zijn introductie. “Het moet zo worden dat iedereen hier tegelijkertijd kan wonen, sporten en een hapje en drankje doen. Als voorzitter van WSV heb ik me altijd al hard gemaakt voor verbinding van verenigingen en het aansluiten op maatschappelijke thema’s. Dat doet FSG nu weer met en voor de verenigingen. De campus is een ideale plek om dit te bewerkstelligen.”

“Die mini-maatschappij, zoals wij die hier creëren, is uniek in Nederland. Het wordt een beetje een olievlek. Ik hoop dat in april de definitieve bestemming Masterplan Wegener, een Publiek-private Samenwerking met de gemeente, door de raad gaat in Apeldoorn. Dan kunnen we gaan doorontwikkelen en wonen, zorg en sport voor een bredere doelgroep nóg beter verbinden”, verklaart de FSG-directeur.

Inmiddels huisvest FSG studenten en sporters van meer dan 30 verschillende nationaliteiten. In het oude redactiegebouw nemen dokters, fysiotherapeuten en (sport-)psychologen hun patiënten onder handen. Op de plek waar vroeger de Apeldoornse Courant van de persen rolde ontwikkelt FSG een volgens het zogenaamde Athletic Skills Model (ASM) ingerichte hal. Deze hal gaat een centrale rol spelen binnen de diverse FSG-beweegprogramma’s.

Hockeyclub AMHC, de Apeldoornse Boks en Conditie Club en turnvereniging KDO hebben al een eigen plekje op de campus. Op 1 april opent The Gym haar tweede vestiging op de campus. Daarnaast is FSG nauw betrokken bij de Bike Academy van Bar End, fungeert het als partner van Topsport Gelderland en voert het zelf de regie over de Global Football Academy, een op de Hollandse school geënt voetbalprogramma voor buitenlandse voetballers waarbij er getraind wordt op de velden van csv Apeldoorn in Sportpark Orderbos.

In het najaar van 2020 verwelkomde FSG ook drie volleyballers van Draisma Dynamo op de FSG campus. “De Stichting Topsport Dynamo zocht onderdak voor spelers. Door de sponsordeal die eruit voortvloeide, wonen die Dynamo-spelers nu al meer dan een half jaar bij ons op de campus. In het begin was het even wennen, maar ik denk dat het nu naar ieders tevredenheid is. Inmiddels zijn ze hier onderdeel van het ‘systeem’. Dat geldt ook voor enkele profvoetballers van Go Ahead Eagles die er ook wonen”, aldus Bos.   

Als het aan de ‘huisbaas’ ligt, blijft de samenwerking niet beperkt tot het huisvesten van spelers van de hoofdmacht. “FSG voelt zich nauw bij Dynamo betrokken. Dynamo is hét vlaggenschip van sportend Apeldoorn. Het is het enige topsportteam dat we in Apeldoorn hebben. Ik constateer dat de relatie steeds breder en stabieler wordt. Zo zijn er ook plannen om het Dames 1-team een plek te geven qua trainen en krachtsportprogramma’s. Ook kijken wat we kunnen doen met de dames en de jeugdacademy in onze nieuwe ASM-hal. Het Heren 1-team volgt de krachttrainingen al op de campus.”

Bos ziet de FSG campus als een voorbeeld hoe mensen zouden moeten samenleven. “Het klinkt heel populair om te zeggen dat wij ernaar streven om te verbinden, maar dat is toch echt waar het om gaat. Maar eigenlijk doen wij helemaal niets speciaals. Studenten en sporters wonen en leven samen op de campus. Iedereen gedraagt zich hetzelfde. Ik maak graag de metafoor van hoe de Olympische ringen aan elkaar verbonden zijn. Iedereen is gelijk. Afkomst of kleur maakt bij ons niets uit.”

“Bij ons op de campus maakt een volleybalprof van Dynamo in de keuken zijn eten klaar naast een Wittenborg-student uit India. In diezelfde keuken staan stagiaires van de ROC-entree-opleiding te werken. Terwijl jongeren uit de jeugdzorg als onderdeel van hun opleiding bij ons hun dagbesteding invullen. Weet je wat een impact dit heeft voor deze jongeren! Ergens bij horen is zo enorm belangrijk voor een groep die al zo vaak afgewezen is. Hoe dat gaat, vind ik gaaf om te zien. Het maakt mij trots dat al die mensen de campus inmiddels als een home base ervaren.”

Ondanks de negatieve uitwerkingen van corona op zijn onderneming blijft de FSG-baas positief gestemd. “Het zat bijna vol toen corona losbarstte. In no time gingen we daarna terug van 140 naar 30 bewoners. Alle activiteiten op de campus van AMHC, KDO, ABCC en ons eigen RMTC liggen stil. We zullen ons er bovenop moeten knokken. Gelukkig trekt het inmiddels al weer wat aan met nieuwe studenten en oude studenten die terugkomen.”

Bos noemt de ontwikkelingen bij de door oud-zaalvoetbalinternational en mede FSG-eigenaar Joey Ngarigota geleide Global Football Academy als voorbeeld. “Een week nadat we de Global Football Academy hadden overgenomen, brak corona uit. We hebben 130 voetballers uit de hele wereld op een lijst staan. Zij willen bij ons op basis van de Nederlandse voetbalschool drie maanden ervaring op komen doen. Ze vragen continu wanneer ze kunnen komen. Het probleem is dat er door corona nog niet gereisd kan worden op een kort verblijf visum.”

De pandemie weerhoudt FSG er niet van om haar plannen in beweging te zetten en verder te bouwen richting toekomst. Diederik Bos: “Zo willen we graag aansluiten op enkele gemeentelijke visiestukken. Wat zijn maatschappelijke thema’s waar de stad mee stoeit? En hoe kunnen wij als FSG campus meehelpen om problemen op te lossen? Als je op de campus bent, voel je pas de vibe van diversiteit en kom je erachter wat de campus nu en in de toekomst voor Apeldoorn kan betekenen. Hoezo is Apeldoorn een dorp? Zelfs profvoetbal in Apeldoorn hebben wij nog niet uit ons hoofd gezet.”

Magazine Businessclub Dynamo voorjaar 2021

Draisma Dynamo Biertje nieuwe topper in uitgebreide assortiment van Puik; Brouwer van potentiële kampioensbieren

Uitgerekend door de verstrekkende gevolgen van een virus met de gelijknamige naam van een Mexicaans biermerk hebben Apeldoorners nog nauwelijks de kans gekregen om gezellig wat te gaan drinken bij de lokale brouwerij Puik. De introductie van het onovertroffen Draisma Dynamo Biertje is alvast een voltreffer van formaat. Richard Pool en Astrid van der Star, de drijvende krachten achter het in maart 2020 geopende proeflokaal, hebben echter nog veel meer potentiële kampioenen in het vat staan.

Alleen al de namen liegen er niet om. De in de Beekstraat gebrouwen speciaalbieren van Puik moeten welhaast op elke fervente bierliefhebber een enorme aantrekkingskracht uitoefenen om geproefd te mogen worden. Blonde Donder, Bofkont, Dartele Deerne, Kletskous, Krachtpatser, Nachtzuster, Route 055, Señorita, Stout Witsje, Veteraan, Vurige Bliksem, Wilde Catharina, Wintermuts en Zwaar Blond… “We hebben 24 taps en ik zit nu op zo’n 30 soorten”, wijst Richard Pool op het uitgebreide assortiment waarop hij zijn cliéntèle verblijdt. Waar de niet alledaagse namen vandaan komen? Met een knipoog: “Ze zijn genoemd naar al m’n ex’-en…”

‘Puikie’ doet er alles aan om op te vallen met zijn bieren. Behalve dat zijn Dartele Deernes en Señoritas met hun smaak de tong moeten strelen, springen de ‘dames’ ook met hun aankleding in het oog. Zelfs aan de etiketten op de flesjes wordt uiterste zorg besteed. Pool weet wat hij wil. “Over alles is nagedacht. Ik wil me onderscheiden. Bij veel bieren staat er een stadswapen of iets dergelijks op het etiket. Maar daarmee val je niet op. Ik kijk liever naar een pin-up dan naar een stadswapen.”

Kom bij de brouwer, die zijn tijd verdeelt tussen zijn ketels en het instrueren van Defensie-personeel, vooral niet aanzetten met fabrieksbieren. Wat in massaproductie van een band rolt, kan volgens de ervaringsdeskundige niet tippen aan zijn eigen bedenksels. De liefde, zorg en ingrediënten die hij in de door hemzelf gerbouwen bieren steekt, weerspiegelt zich overduidelijk in de smaak. “Ik draai volmoutige bieren van natuurlijke producten. Ik ben zelf ook een liefhebber. Wat ik maak, moet goed zijn. Vergelijk het maar met een kok. Die zet ook alleen lekker eten op tafel. Kwaliteit komt voor mij op de eerste plaats. Het moet puik zijn. Daar komt onze naam ook vandaan.” 

Het Draisma Dynamo Biertje, waarvoor Pool op verzoek van Arjan de Frens de receptuur ontwikkelde, voldoet met een frisse en fruitige smaak helemaal aan de door Pool zelf gestelde kwaliteitseisen. Hij zag er meteen een uitdaging in om iets onderscheidends te brouwen voor een zich op veel vlakken onderscheidend volleybalteam. “Ik ben van de verhalen. Als het verhaal goed is, dan reageer ik. In dit geval had ik meteen al wel het idee dat het weleens heel snel zou kunnen gaan. Al moet je zoiets wel eerst ondervinden.”

De spelverdeler van Brouwerij & Proeflokaal Puik Bieren bespeurt wel overeenkomsten met Draisma Dynamo’s volleyballers. Ook hijzelf wil met zijn team het hoogst haalbare bereiken. De katerstemming van de coronabeperkingen kan daarom wat hem betreft niet gauw genoeg definitief zijn weggespoeld. Pool snakt naar het moment waarop hij zijn etablissement volledig kan openstellen voor schuimende proeverijen. Dat de voormalige goederenontvangst van Vroom & Dreesmann al meer dan een jaar een andere bestemming heeft, stelt hij graag aan een breed publiek onder bewijs.

“Binnen de bierwereld zijn we al wel bekend. Nu moeten alleen mensen die de hele coronaperiode binnen hebben gezeten, nog weten wie we zijn. Je moet naar ons proeflokaal komen om het te beleven. We hebben hier ook een keuken. Het is niet alleen het bier dat het ‘m doet. Ik heb plannen om in de toekomst met de bovenverdieping iets te doen. Iets met Barrel Aged vaten. Maar ik vrees dat we eerst een of anderhalf jaar de schade moeten inhalen. Voorafgaand aan onze opening had ik alles overzien, alleen corona niet. Maar goed, we zijn er nog. We blijven ons eigen motto trouw: ‘never stop, never quit’.”

Corona bezorgt bittere nasmaak

Brouwerij & Proeflokaal Puik Bieren opende in maart 2020 de deuren. So far so good. Dat ze hun nieuwe etablissement na welgeteld elf dagen als gevolg van de door de regering afgekondigde coronamaatregelen alweer moesten sluiten, bezorgde Astrid van der Star en Richard Pool een behoorlijk bittere nasmaak. “Als alles dan dichtgaat, weet je niet wat je overkomt”, slaakt de gastvrouw een diepe zucht wanneer ze eraan terugdenkt.

Astrid van der Star kijkt er reikhalzend naar uit dat de fijnproevers ‘normaal’ wat kunnen komen drinken en eten in haar proeflokaal. “Afgelopen zomer mocht ons terras wel open. Ik had twintig tafels gekocht. Door de afstandsregels, met anderhalve meter ertussen, konden we buiten veertien tafels coronaproof neerzetten. Binnen is normaal gesproken plek voor tussen de 100 en 120 mensen. Wanneer je rekening houdt met die anderhalve meter kom je uit op 60 tot 65 bezoekers. Er was wel ruimte, maar toch moet je mensen wegsturen omdat er niet meer naar binnen mogen.”

Brouwerij & Proeflokaal Puik Bieren is gevestigd aan de Beekstraat 10 in het centrum van Apeldoorn.

Magazine Businessclub Dynamo voorjaar 2021

Column: Natuurijs

Magazine Businessclub Dynamo, voorjaar 2021

We zitten inmiddels al meer dan een jaar met z’n allen in de coronaellende. Is het vreemd dat ik het daarom vreemd vind dat onderzoekers pas vrij recent een begin maakten met onderzoek naar de veiligheid en besmettingsrisico’s bij grootschalige publieksevenementen. Deze Fieldlab-experimenten dienen duidelijkheid te verschaffen over de mogelijkheden en onmogelijkheden van een coronaproof verloop van festivals, congressen, theatervoorstellingen of sportwedstrijden. Heel mooi dat het eindelijk gebeurt, maar zijn ze er niet minstens elf maanden te laat mee begonnen?

Ik ben benieuwd of professionele researchers sinds de uitbraak van de pandemie ook de effecten en gevaren van massaal supermarktbezoek grondig uitpluizen. Over zulk baan- en virusbrekend onderzoek, voor zover het al plaatsvindt, lees ik nooit iets in de Apeldoornse editie van het AD. Achteraf praten is heel makkelijk, zo besef ik. Maar wellicht had verplichte registratie van supermarktklanten, het instellen van tijdsloten en het bij de ingang uitvoeren van sneltests in combinatie met de zoveelste ingenieuze app veel gedonder kunnen voorkomen. Je kunt er in elk geval de avondklok op gelijkzetten dat zo’n aanpak het achterhalen van geïnfecteerde hamsteraars een stuk eenvoudiger maakt.

Kijk, ik begrijp best dat ‘s lands grootgrutters essentieel zijn voor het voeden van het klagende volk. Maar terwijl collega-ondernemers hun toko inmiddels al maandenlang slechts in beperkte mate, op afspraak of zelfs helemaal niet mogen openstellen, blijft het bij de Jumbo, Albert Heijn of de Dekamarkt een komen en gaan van mondkapjes. Ook bij Kruidvat-filialen is er geen kruid tegen gewassen. Ik kan het ongetwijfeld helemaal verkeerd zien, maar erg veel logica en consistentie ontdek ik niet in het deurbeleid dat onze regering op advies van haar adviseurs hanteert.

Verenigingen en bedrijven in de sport- en fitnessbranche zitten in hetzelfde schuitje. Als hobby-trendwatcher signaleer ik ook daar tal van tegenstrijdigheden. Half Nederland in een winters weekend op schaatsen op natuurijs leidt niét tot massale inzet van de ME of waterkanonnen. Met een handjevol sporters en supporters samenscholen in een hal of op een ordinair voetbalveld mag daarentegen niet. Daar is het dan kennelijk weer té druk voor! Vandaag de dag kennen kennelijk alleen feestjes van ogenschijnlijk smetteloze politici nog een veilig en voorbeeldig verloop.

Ik geef eerlijk toe dat ik het verre van objectief bekijk. Maar komt in een doorsnee buurtsuper dagelijks niet een veelvoud aan mensen over de vloer dan bij de volleybalshows van Draisma Dynamo in Omnisport? De Draisma Dynamo Arena biedt bezoekers bovendien veel meer ruimte en een betere ventilatie dan elke willekeurige uit de kluiten gewassen kruidenierszaak. Wanneer in de Johan Cruijff Arena bij wijze van proef 5000 voetballiefhebbers live getuige mogen zijn van een WK-kwalificatieduel, waarom zou het dan het onder strikte voorwaarden niet mogelijk zijn om een van tevoren geselecteerd aantal toeschouwers toe te laten tot Draisma Dynamo’s finalevoorstellingen in de play-offs? Omnisport als veldlaboratorium! Geweldig toch. Mooier kan het niet. Welk weldenkend mens zou daar in vredesnaam bezwaar tegen kunnen hebben?

Noodgedwongen volg ik Draisma Dynamo’s kampioensrace al sinds nieuwjaarsdag via livestreams. Met alle respect voor het enthousiasme en de gedrevenheid van de makers en commentatoren, het alleen maar voor een scherm zitten maakt me allengs chagrijniger. De motivatie om te kijken neemt langzaam af. Ik merk aan mezelf dat ik steeds selectiever word. Hooguit voor Manchester City, Lionel Messi, Mathieu van der Poel of Draisma Dynamo’s koningskoppel Rauwerdink-Hoogendoorn ga ik nog goed zitten. Kijken naar voetbalwedstrijden voor lege tribunes doet me echt pijn aan de ogen. Het ergste vind ik die nagebootste stadiongeluiden. Bah! Vreselijk. Fake. Nep. De beleving is totaal weg. Misschien kunnen sportteams anders hun wedstrijden voortaan ook maar beter in een supermarkt afwerken. Dan mag er tenminste onbeperkt publiek bij aanwezig zijn en komt er eindelijk weer een beetje leven in de brouwerij.

Hoe je het ook wendt of keert, het zijn rare tijden. Enerzijds moet iedereen er alles aan doen om niét positief te worden bevonden, tegelijkertijd moeten we wél proberen positief te blijven.

Magazine Businessclub Dynamo voorjaar 2021