Maandelijkse archieven: november 2020

De handtekening van Maradona

Messi is de beste, maar Maradona was beter… Het is slechts één van de ontelbare superlatieven over de Argentijnse voetbalgod voor wie woensdag na 60 jaar te zijn geleefd het definitieve eindsignaal klonk. Of Maradona inderdaad de allerbeste voetballer ooit was, kan en wil ik niet beoordelen. Elke periode in de geschiedenis kent zijn eigen supersterren. Iedere voetballiefhebber heeft bovendien zijn persoonlijke voorkeuren. De Uruguyaan Andrade in jaren ’20 en ’30, Di Stefano, Puskas, Pele, Beckenbauer, Cruijff, Messi of Cristiano Ronaldo waren ongetwijfeld ook extreem goed. Al lijkt het me onwaarschijnlijk dat er in de toekomst ooit nog ergens een voetbalgod het levenslicht ziet die nóg extremer in zijn doen en laten zal zijn dan Diego Armando Maradona.

Persoonlijke herinneringen:

1982

De Mundial van 1982, zijn entree op het wereldpodium, loopt voor Maradona uit op een behoorlijke deceptie. Titelverdediger Argentinië strandt al in de tweede ronde. Het destijds 21-jarige wonderkind uit Lanús kan tijdens zijn eerste mondiale eindtoernooi niet aan de torenhoge verwachtingen voldoen. Pas vier jaar later zet hij die misstap op onnavolgbare wijze en met de hulp van de hand van God recht. In Spanje spat de droom van La Albiceleste bruut uiteen. Voor de nieuwe Argentijnse hoop in bange dagen eindigt ze zelfs in een totale nachtmerrie. De erkende Italiaanse keurslager Claudio Gentile sloopt Maradona en als weinig glorieuze afsluiting van zijn WK-debuut plant het gefrustreerde Pluisje zijn noppen in de edele delen van een al even opdringerige Braziliaan. Met het schaamrood op de kaken druipt hij af. 

Enkele weken later komt Maradona met zijn nieuwe club FC Barcelona voor een trainingskamp naar Nederland. Dát wil ik natuurlijk voor geen goud missen. In het gezelschap van Paul van de Mast ga ik naar Papendal. Ik ben 16 op dat moment. Het is midden in de zomervakantie. Ik sta voor m’n afsluitende HAVO-jaar. Wat tegenwoordig met de auto hooguit een half uur duurt, heeft 38 jaar geleden wat meer om het lijf. We zijn aangewezen op de bus vanuit Apeldoorn. Lijn 108. Van de roemruchte VAD: de Veluwse Auto Dienst. Een rit van bijna drie kwartier. Omdat het qua aansluiting ruk geregeld is en er vanaf het busstation van Arnhem per uur slechts één bus naar het nationaal sportcentrum vertrekt, moeten we meer dan 50 minuten wachten voor het laatste stukje. Zo zijn we al met al dik tweeënhalf uur onderweg.

De moeite loont zich. We vallen op Papendal midden in een oefensessie van de Barça-selectie. Inclusief nieuweling Maradona! Tegenwoordig zou zoiets helemaal niet meer kunnen. Anno nu houden beveiligers nieuwsgierig kijkvolk op veilige afstand van de vedetten. In 1982 wandelen we bij wijze van spreken zo het trainingsveld op! En we zijn zeker niet de enigen die middag. Al is het nu ook weer niet zo dat half Nederland is uitgelopen om een glimp van een kleine Argentijn op te vangen, zoals drieënhalf decennia later in Mierlo gebeurt.

Van vervelende stewards of bodyguards hebben bezoekers geen last. Zelfs de allergrootste sterren zijn dan nog benaderbaar. Na afloop van de training kunnen de aanwezige jagers de pupillen van de Duitse trainer Udo Lattek ongehinderd bestormen voor handtekeningen. Europees voetballer van het jaar 1977 Allan Simonsen, het Duitse enfant terrible Bernd Schuster, topscorer Quini, Marcos Alonso, Gerardo, Esteban, Morán, Pichi Alonso, Miguel Alonso, Manolo, Carrasco, ‘Tarzan’ Migueli, Antonio Olmo, Victor en de keepers Javier Urruticoechea en Pedro Artola. Stuk voor stuk signeren ze het voorgehouden blaadje in mijn notitieblokje. Maradona niet uitgezonderd!

Bij nader inzien is het misschien wel balen dat uitvinders digitale fototoestellen en smartphones in 1982 nog moeten uitvinden. Geen selfie zodoende met Diego. Zijn handtekening is daarom het enige tastbare bewijs dat me nog rest aan die gedenkwaardige zomermiddag op Papendal. Een krabbeltje van niks. Na zijn overlijden heb ik het bewuste kladblokvelletje opgespeurd. Ik koester het nu méér dan ooit. Een waardeloos papiertje met eeuwigheidswaarde.

1990

De enige keer dat ik het voorrecht geniet om Maradona in levenden lijve te zien voetballen, gebeurt na een nóg langere busreis! Openingsduel WK voetbal 1990. Argentinië – Kameroen in Milaan. Een legendarische wedstrijd. Alleen niet zoals de Argentijnen, andermaal titelverdediger, verwachten. De Ontembare Leeuwen uit Afrika zorgen op die vrijdag voor misschien wel één van de grootste sensaties uit de WK-geschiedenis.

In de nok van San Siro maak ik mee hoe de regerend wereldkampioen zich voor het oog van de wereld blameert. Niet de grote held van het WK van 1986 in Mexico eist de hoofdrol op, maar een zekere Omam Biyik. De speler van het bescheiden Franse Laval scoort de enige goal. Een gigantische blunder van de ballenvanger Pumpido in het Argentijnse doel. Dat de Kameroeners na 90 minuten als gevolg van twee rode kaarten met nog slechts negen man op het veld staan, maakt de nederlaag extra pijnlijk voor Maradona c.s.

Het was me het tripje wel dat ik samen met Ronald Drouven maak. Op de donderdagavond voorafgaand aan de WK-ouverture met de Touringcar van GEBO Tours vanuit Arnhem naar Italië, een dagje de toerist uithangen tussen zakkenrollende zigeuners en feestende Argentijnen op het Domplein, Maradona kijken en na afloop linea recta met de bus terug naar Nederland. Je moet er wat voor over hebben. Voor de wedstrijden van Europees kampioen Nederland reis ik tijdens ITALIA’90 nog vier keer op en neer. Nee, voetbalgekte is zeker geen typisch Argentijnse eigenschap.

De meeslepende film waarin regisseur Asif Kapadia alle hoogte- en dieptepunten uit Maradona’s (voetbal)leven heeft samengevat, brengt pakkend in beeld hoe de vijandigheid waarmee de rest van Italië de Napolitaanse volksheld bejegent tijdens dat mondiale eindtoernooi ver over het kookpunt heengaat. Door in de halve finale in zijn eigen Napels het gastland uit het toernooi te knikkeren, brengt de Argentijn bijna opnieuw de Vesuvius tot uitbarsten. Een vendetta van die Ito’s maakt hem het leven nadien onmogelijk. Verkeerde vrienden en geestverruimende middelen beginnen in die periode hun tol te eisen.

Cuba

En dan is er nog Cuba! Mijn voorliefde voor Cuba deel ik in al mijn nederigheid met de grote Argentijnse ster. Meermaals verblijft Diego als speciale gast van zijn kameraad, partijleider Fidel Castro, op het Caribische eiland. Hij krijgt er speciale zorg om van de coke af te raken. Ik ben er aan het begin van het nieuwe millennium zelfs wel eens gelijktijdig met hem geweest. Niét in een afkickkliniek, laat ik dat vooral even duidelijk stellen…

In het hotel waar mijn vriendin Niurka als receptiemedewerkster werkt blijf ik goed op de hoogte van alles waarover de officiële staatsmedia niét berichten. De miljoenenstad Havana is wat dat betreft net een dorp. Bij een avondje aan de bar van de Pico Blanco komen Diego’s avonturen en avontuurtjes meermaals ter sprake. Het meest prominente uithangbord van ’s lands gezondheidssysteem geniet ook in de Cubaanse hoofdstad een reputatie die beduidend verder reikt dan een voetbalveld.

In het bruisende nachtleven van Havana ben ik hem helaas nooit persoonlijk tegengekomen. Duidelijk is wel dat Maradona in de uitgaansgelegenheden van Vedado of de ambassadewijk Miramar aan de lopende band scoort. Een foto, die één van Niurka’s collega’s me eens laat zien van een ontmoeting van haar met the man himself in een of andere discotheek, laat weinig aan de verbeelding over. Het is meer een elftalfoto, van het soort waar roddelbladen ongetwijfeld grof geld voor zouden neertellen. Laat ik het er maar op houden dat Maradona het prima naar zijn zin had. Duidelijk is dat Diego in Cuba niet al zijn verslavingen onder controle kreeg. De ideale schoonzoon was hij zeker niet, wel een échte liefhebber…

Maradona heeft geleefd. Hij is geleefd. En door wat hij de (voetbal)wereld in zijn levensdagen heeft laten beleven zal hij altijd in de herinnering van miljoenen fans blijven voortleven.

Que descansa en paz.

© RK

Van de pot gerukt

Het was flink schrikken. Het was wel zo’n beetje het laatste dat ik bij mij in de straat verwachtte. Het aantal keren dat ik er de afgelopen 54 jaar heuse politieagenten in levenden lijve heb mogen aanschouwen, kan ik op de vingers van één hand natellen. En dan ineens begin vorige week op een donkere avond liefst twee auto’s met elite-eenheden van het onvolprezen boa-korps. Een onheilspellend teken. Als de onverzadigbare handhavers van de gemeente nu al huisbezoeken gaan afleggen, lijkt het me slechts een kwestie van tijd alvorens er écht ongelukken gaan gebeuren.

Er zal maar zo’n zooitje ongeregeld bij je op de stoep staan. Controleren of niet alle (klein)kinderen de verjaardag van oma tegelijk met hun aanwezigheid opluisteren. Aan het ontvangen van familieleden in de eigen woning zitten sinds de zoveelste lach-of-ik-schiet-show van Snip & Snap allerlei haken en ogen. In de nabijgelegen bouwmarkt mag iedereen wel gezellig samenscholen. Ondanks een veelvoud aan mensen valt besmettingsgevaar in zo’n overdekte hal blijkbaar te overzien. Wat zullen de wijzen in Den Haag in de aanloop naar de derde golf nog meer verzinnen om Nederlanders en medelanders voor eens en voor altijd van dat k..corona te bevrijden?

Dat onverlaten in blauwe gevechtstenues onaangekondigd woningen mogen binnendringen, is tegen die tijd waarschijnlijk al lang en breed in een nieuwe noodwet vastgelegd. Met een beetje geluk zit het vergif dat je daarop op kunt innemen al in de vaccins waarmee elke Nederlander en medelander zich op korte termijn kan laten volspuiten. Bereid je er maar vast op voor. Het wordt niet verplicht, maar het moet wel. Zo krijgen ook die 16,5 miljoen Nederlanders en medelanders die niét ziek zijn alsnog een eerlijke kans om het wél te worden. Gebeurt het niet goedschiks dan maar kwaadschiks. Achter de schermen treffen boa’s al stilletjes voorbereidingen om het hele proces in goede banen te leiden. Met gummiknuppels en pepperspray gaan ze het elke ongehoorzame burger inpeperen. Volgens De Stentor zijn er zelfs heuse spuugkappen in bestelling zodat ze ook hun mannetje kunnen staan tegen iedereen die met consumptie praat.

Het belooft een spektakel te worden dat z’n weerga niet kent in de vaderlandse geschiedenis. Heb je net desinfecterende spray op de wc-bril gespoten en zit je met je mondkapje op een lekkere vette bolus te draaien, komt plotseling een heel peloton buitengewone opsporingsambtenaren je met buitensporig geweld van de pot afrukken. Zelfs op gemak de laatste nieuwtjes uit Zwolle of Urk uit de krant op je in laten werken, is er dan niet meer bij. En die arme boa’s moeten het dan weer ontgelden wanneer steeds minder mensen gediend blijken van zoveel aantasting van hun persoonlijke levenssfeer.

Iedereen moet het maar normaal vinden. We moeten er begrip voor opbrengen. Want ja, alleen samen besmetten bouwmarktbezoekers, kerkgangers, scholieren, reizigers in het openbaar vervoer, vakantiegangers en last but zeker not least demonstranten elkaar. Zonder anderen is niemand in staat om dat schijtvirus te verspreiden. We roepen de ellende over onszelf af. Uitzonderingen en vrijgestelden daargelaten. De goedgelovigen die per 1 december in besmette binnenruimten gevrijwaard blijven van mondkapjesplicht kunnen zich godzijdank blijven beroepen op bijstand van hun schepper en verlosser. Allen voor één, één voor allen. Voor onze lieve heer en Akwasi. Leve de Koning. Houd moed. Houd vol. Houd afstand. Houd rechts. Houd de adem in.

In tijden als deze zou je gevoegelijk mogen veronderstellen dat álles ondergeschikt wordt gemaakt aan het bestrijden van Covid-19. Nou, vergeet het maar. Terwijl steeds meer niét mag en verboden wordt, valt niet te tornen aan het recht op demonstratie, het recht op het lijfelijk bijwonen van happenings van religieuze aard én het recht op Eftelingbezoek. Dat staat te allen tijde bóven de volksgezondheid verheven. Je krijgt er toch spontaan de hik van. Tegen zoveel onbenulligheid valt met geen mogelijkheid te testen of te injecteren.

Zichzelf veel te serieus nemende mensen die demonstreren tegen Grijze Piet krijgen zelfs in coronatijd vrij baan. Grijze Piet, ja. Het wordt onderhand steeds gekker. Volkomen onverantwoord. En tegen welke prijs? Het wekt verbazing dat voor de komst van een handjevol zotte zeurpieten continu ergens de staat van beleg moet worden afgekondigd. Rot toch alsjeblieft gauw op met dat demonstratierecht. Wanneer ze écht werk willen maken van het elimineren van dat schijtvirus, mogen Rutte en De Jonge dat soort bijeenkomsten ook best verbieden. Breekt nood geen wetten?

Wanneer de meest hardnekkigen zich toch geroepen voelen om tegen de corona-adviezen van de regering in stad en land af te reizen om bewoners van een willekeurige plaats het bloed onder de nagels vandaan te halen, dan moeten de kosten van de massale politie-inzet maar op hen verhaald worden. Dat zou toch wel het minste zijn. Wanneer er voetbalsupporters in het spel zijn, weerklinkt ook steevast de roep om clubs daarvoor op te laten draaien. Ik vermoed echter dat de moraalridders die dat soort onzin uitkramen met z’n allen in quarantaine zitten. Vanzelfsprekend met doorbetaling van hun ongetwijfeld riante salarissen.

Van mij mag iedereen die daartoe de behoefte voelt de straat opgaan en zo gek doen als hij of zij zelf wil. Ik hou ze niet tegen. Niemand hoeft zulke met zichzelf ingenomen types belachelijk te maken. Daar slagen ze keer op keer zelf in. Ooit heb ik op de lagere school geleerd dat in een democratie de stem van een meerderheid altijd de doorslag geeft. Ik geloof dat dat in Nederland inmiddels is achterhaald. In de bananenrepubliek van Mark en Hugo geven schreeuwende minderheden de toon aan. Omgekeerde wereld, hè.

Bij die schertsvertoningen van die Pietenfobielijers is het telkens hetzelfde liedje. Vorige week in Maastricht. Afgelopen weekend in Venlo en Eindhoven opnieuw. Het is typisch de wereld op z’n kop zetten door die vreedzame betogers voortdurend tegen zichzelf in bescherming te moeten nemen. Het zijn er hooguit enkele tientallen, met meer komen ze nooit. Meer aanhangers hebben ze blijkbaar niet. Zelfs PEC Zwolle nam meer supporters mee naar een uitwedstrijd toen dat nog mocht. Toch kregen die Zwolse diehards nooit zóveel politiebescherming. Zelfs in Deventer niet.

Waarom verplicht onze geliefde minister-president al deze beroepsdemonstranten en -provocateurs niet tot thuiswerken? Dat kan toch best? Met het hele incestueuze gezelschap aan de Zoom. Gezellig in besloten kring online voor een schermpje stompzinnige leuzen roepen. De harde kern van KOZP hoeft in zo’n geval nergens meer halsoverkop de benen te nemen. Bewoners van de steden hoeven niet meer zoveel moeite te doen om hinderlijk zwerfafval uit hun straten te verwijderen. En de overheid kan haar trouwe handhavers inzetten op plekken waar ze wél nodig zijn. Het biedt boa’s een ideale gelegenheid om meer tijd besteden aan het afleggen van huisbezoeken en zichzelf verder te bekwamen in het verbeteren van de contacten met het publiek. Een win-win situatie voor elke betrokkene.

Je zou bijna jaloers worden op bewoners van een onbewoond eiland. Die weten tenminste zeker dat ze zelf de enige verstandige mensen in de wijde omtrek zijn.

© RK

Andringa met Olsztyn bezig aan seizoen van vallen en opstaan

Met twee opeenvolgende overwinningen lijkt Indykpol AZS Olsztyn begonnen de naweeën van een vervelende coronaperiode van zich af te schudden. Vier dagen na de overrompeling van MKS Bedzin moest zondag ook Cerrad Enea Czarni Radom eraan geloven tegen het team van Robbert Andringa.

In een seizoen dat zich tot dusverre kenmerkt door vallen en opstaan stapte Olsztyn op de best denkbare manier over de recente verliespartijen tegen Cuprum Lubin en Asseco Resovia Rzesów heen. De overtuigende wijze waarop het de midweekse confrontatie tegen Bedzin in haar voordeel besliste gaf duidelijk een boost aan het enigszins ingedeukte vertrouwen. De hekkensluiter van de PlusLiga had geen schijn van kans in de Uraniahal. Na twee keer 25-18 gaf de 25-7 in de derde set de overmacht van het ‘Groene Leger’ het meest treffend weer.

Tegen Radom, dat Olsztyn medio september op de eerste speeldag in vijf sets de baas was gebleven, trok Andringa’s ploeg andermaal aan het langste eind. De cijfers 25-19, 26-28, 25-21, 25-20 volstonden voor de vierde seizoenszege. Door de zes punten die ze in de derde novemberweek op haar conto bijschreef kan de equipe uit Olsztyn vanuit de onderste regionen van de ranglijst weer voorzichtig omhoog kijken.

Robbert Andringa leverde slechts een geringe bijdrage aan de overwinning van zondagmiddag. Coach Castellani bracht zijn Nederlandse aanvoerder enkel op de beslissende momenten in de tweede, derde en vierde set binnen de lijnen.

Volleybalkrant.nl maandag 23 november 2020 / Foto plusliga.pl

Geluk bij een ongeluk voor Fabian Plak en Nancy

Grand Nancy Volley-Ball leed in de Franse Ligue B een even onverwachte als pijnlijke nederlaag. Bij het als voorlaatst geklasseerde Plessis-Robinson ging Fabian Plak met zijn ploeg in een vijfsetter onderuit. Doordat virtueel lijstaanvoerder Saint-Nazaire ook verloor, bleef de schade voor Nancy evenwel beperkt.

Al naar gelang hoe je het bekijkt liep de club van Plak zowel in als uit op Saint-Nazaire… Door het ene punt dat het meenam uit Le Plessis-Robinson komt Nancy met 15 punten weer aan de leiding, maar wel met een wedstrijd meer gespeeld. Door de verrassende 3-1 nederlaag bij Saint Jean d’Illac bleef Saint-Nazaire in de rangschikking steken op 14 punten uit zes gespeelde wedstrijden. Bedwinger Saint Jean d’Illac klimt naar de derde plaats met 14 punten uit zeven duels.

In hun zaterdagse uitstapje naar de Hauts-de-Seine kenden de Nancéiens in dubbel opzicht een valse start. Al halverwege de eerste set moest aanvoerder Hugo de Leon Guimaraes de strijd vanwege een knieblessure voortijdig staken. Met 25-22 en 25-21 gingen set een en twee daar bovenop ook nog eens verloren. De gasten herstelden zich aansluitend wel (21-25, 22-25), maar moesten in de allesbeslissende tiebreak met 15-8 toch hun meerdere erkennen in Plessis-Robinson.

Fabian Plak, wiens persoonlijke score van zes aanvals- en zes blokpunten het tij niet kon doen keren, baalde behoorlijk. “In mijn ogen is het een wanprestatie aangezien we voor het kampioenschap spelen. Als je in de Pro-A wilt meedraaien, moet je zeker potjes zoals deze gewoon 3-0 winnen. Onze aanvoerder en meest dragende speler viel inderdaad geblesseerd uit. We zouden in principe genoeg capaciteiten moeten hebben om dat op te vangen. Het kwam er echter als team niet uit. We lieten het passend afweten. En hoewel we op de andere onderdelen volgens de statistieken beter waren, wisten we het toch niet te compenseren. Gelukkig liet Saint-Nazaire het ook afweten en strijden we nu met drie teams om de eerste plek.”

Ligue A

In de hoogste speelklasse van Frankrijk kreeg Spacer’s Toulouse geen kans om zich te herstellen van de nederlaag in Cannes. Gijs Jorna en Michaël Parkinson kregen een weekend vrijaf. Wegens enkele coronabesmettingen bij de tegenpartij moest de voor zaterdag geplande thuiswedstrijd tegen Chaumont worden uitgesteld.

Op Corsica is het daarentegen zoals wel vaker een stuk onrustiger dan op het Franse vasteland. Corse Matin besteedde voor het weekend uitgebreid aandacht aan de zorgwekkende sportieve situatie van GFC Ajaccio. De staartploeg van de Ligue A verkeert ‘sous très haute tension’ volgens de het toonaangevende regionale medium. De nederlaag bij mede-laagvlieger Nice zal de rust in de Corsicaanse hoofdstad daarom met zekerheid niet ten goede komen. Het 3-0 (25-19, 25-13, 25-19) verlies betekende voor het zonder Ramon Martinez Gion aantredende Ajaccio de achtste nederlaag in evenzovele competitieduels.

Volleybalkrant.nl zondag 22 november 2020 / Foto Grand Nancy Volleyball

Opmars van Toulouse gestuit, Nancy herstelt zich

In Frankrijk kwam dit weekend een einde aan een indrukwekkende reeks van Spacer’s Toulouse in Ligue A. Na vijf overwinningen in successie riep AS Cannes Volley-Ball de ploeg van Gijs Jorna en Michaël Parkinson een halt toe. Een verdieping lager stelde Fabian Plak met Nancy orde op zaken na de nederlaag van zeven dagen eerder in Saint-Nazaire.

Jorna en Parkinson

Door de 3-2 overwinning tijdens het midweekse inhaalduel in Cambrai klom Toulouse tussentijds naar de derde plaats in de hoogste afdeling van Frankrijk. In Cannes lieten de Spacer’s de mogelijkheid onbenut om zich steviger tussen de klassementsleiders Tourcoing en Tours te nestelen, die dit weekend beide niet in actie kwamen.

De Toulousains bogen woensdag bij Cambrai een 2-1 achterstand in sets nog wel om in een overwinning. In het Palais des Victoires van Cannes lukte dat niet. Jorna (12), Parkinson (6) en Faure (17) scoorden niet voldoende om de thuisspelende Dragons van de overwinning af te houden.

Door deze zege passeert Cannes (nu tweede) Toulouse (van drie naar vijf) in de rangschikking. Als gevolg van de door corona uitgestelde duels geeft de kop van het klassement na de achtste speeldag nochtans een behoorlijk vertekend beeld. In het huidige speelweekend werden opnieuw drie wedstrijden uitgesteld: Chaumont – Tours, Paris – Nice en Tourcoing – Poitiers.

Ramon Martinez-Gion

GFCA Ajaccio begon Journée 8 van de Ligue A als veertiende en laatste. Thuis tegen het als elfde geklasseerde Arago de Sète schoten de Corsicanen zondagmiddag voortvarend uit de startblokken. Onder meer door zes punten van Ramon Martinez sleepte de thuisploeg de eerste set met 25-19 in de wacht. De staartploeg en hun Nederlandse aanwinst konden echter geen passend vervolg (19-25, 19-25, 13-25) aan de gewonnen set geven. Ajaccio verloor ook haar zevende competitieduel en blijft derhalve laatste in rangschikking.

Fabian Plak

Grand Nancy Volley-Ball SASP ondervond in Ligue B geen naweeën van de tik die het kreeg in Saint-Nazaire. Een week na de eerste seizoensnederlaag herstelde de equipe van Fabian Plak zich in de thuiswedstrijd tegen Saint-Quentin. In Maxéville won Nancy met 3-0. Al ging dat zeker niet zonder slag of stoot: 25-23, 25-23, 25-22. Plak had met acht aanvalspunten en twee blokpunten zijn eigen aandeel in de zege.

Saint-Nazaire, dat Martigues met 3-0 versloeg, blijft koploper. Nancy heeft evenveel punten (14), maar een wedstrijd meer gespeeld.

Volleybalkrant.nl zondag 15 november 2020 / Foto Spacer’s Toulouse

Olsztyn en Andringa nog niet aan de beterende hand

Vrijdag de dertiende is geen geluksdag geworden voor Indykpol AZS Olsztyn. In Rzeszów ging ook de tweede wedstrijd na een gedwongen coronapauze verloren. Asseco Resovia was in vier sets te sterk voor de club van Robbert Andringa.

Het duel op de dertiende wedstrijddag kan illustratief genoemd worden voor hoe corona het verloop van de PlusLiga op de kop zet. Terwijl Olsztyn voor de achtste keer aantrad in de hoogste Poolse speelklasse bij de mannen, betrof het voor de tegenstander pas het zesde competitieduel van dit seizoen. Als gevolg van Covid-perikelen kwam Asseco Resovia Rzeszów vrijdagavond voor het eerst sinds 17 oktober weer in actie. In tegenstelling tot vijf dagen eerder bij de 3-0 nederlaag in eigen huis tegen Cuprum Lubin kon Olsztyn ditmaal het gebrek aan ritme dus niet als excuus aanvoeren.

Afgezien van de derde set, door Asseco Resovia Rzeszów duidelijk met 25-13 in het voordeel beslist, deden beide teams weinig voor elkaar onder. De scores 29-27, 23-25, 25-23 toonden het geringe krachtsverschil aan. Al kon dat niet verhinderen dat de formatie uit Olsztyn met lege handen de 530 kilometer lange busreis terug naar huis moest aantreden.

Corona en andere onvoorziene omstandigheden daargelaten kan het team van Andringa zich nu opmaken voor twee thuiswedstrijden: op woensdag 18 november tegen MKS Bedzin, gevolgd op zondag 22 november door het bezoek van Cerrad Enea Czarni Radom.

Volleybalkrant.nl zaterdag 14 november 2020 / Foto Indykpol AZS Olsztyn

Hekkensluiter drukt Andringa’s Olsztyn met neus op de feiten

Coronavrij verklaard zijn betekent niet dat een ploeg meteen weer in staat is om topprestaties te leveren. Cuprum Lubin drukte Indykpol AZS Olsztyn zondag ruw met de neus op de feiten. Vierentwintig dagen na hun laatste optreden brak het gebrek aan ritme Robbert Andringa en zijn teamgenoten lelijk op tegen de hekkensluiter van de PlusLiga.

Luttele dagen na hervatting van de groepstraining na een periode van bijna twee weken quarantaine traden de elitetroepen van kapitein Andringa’s ‘Groene leger’ eindelijk weer in competitieverband aan. Eigenlijk had GKS Katowice op de twaalfde speeldag van de Poolse eliteklasse op visite moeten komen in de Uraniahal van Olsztyn. Omdat de beoogde tegenstander voorlopig eveneens coronagerelateerd moet uitzitten en uitzieken, moest de competitieleider van de PlusLiga ijverig puzzelen om een andere opponent uit de hoge hoed te toveren. Dat werd hekkensluiter Cuprum Lubin.

Beide clubs stonden in de vierde competitieronde al eerder tegenover elkaar. Op 29 september verzekerde Indykpol AZS Olsztyn zich dankzij een afgetekende 3-0 overwinning in de uitwedstrijd van haar eerste en tot dusverre enige driepunter.

Terwijl Covid-19 Andringa c.s. de afgelopen weken tot thuiszitten dwong, kwam Lubin wel in actie. Na een 1-3 nederlaag op de oorspronkelijk voor de huidige speeldag vastgestelde thuiswedstrijd tegen lijstaanvoerder ZAKSA op 27 oktober dolf de rode lantaarndrager aansluitend op 1 november met dezelfde score het onderspit bij MKS Bedzin.

Het kunnen doortrainen en -spelen bleek nochtans geen nadeel. Na acht nederlagen mocht Cuprum Lubin zondag de eerste competitiezege bejubelen. De bezoekers uit Neder-Silezië beschikten in Olsztyn – logischerwijs – over meer inhoud dan de thuisploeg: 19-25, 22-25, 22-25.

Volleybalkrant.nl zondag 8 november 2020 / Foto Plusliga.pl

Plak raakt met Nancy ongeslagen status kwijt in Saint-Nazaire

Fabian Plak heeft met Grand Nancy Volley Ball de eerste competitienederlaag geïncasseerd. Bij Saint-Nazaire Volley-Ball Atlantique ging de lijstaanvoerder van de Franse Ligue B zaterdag kopje onder. Met 25-20, 26-24, 25-22 spraken de setstanden duidelijk in het voordeel van de thuisploeg.

In het weekend waarin de competities in de hoogste Franse divisies bij zowel de vrouwen als de mannen stil lagen, stond in de Ligue B bij de mannen de topper op het programma. Beide ploegen waren voorafgaand aan de onderlinge confrontatie nog zonder verliespartij. Nancy haalde uit vier wedstrijden elf punten, Saint-Nazaire scoorde acht uit drie. Door de nederlaag moet de equipe van Plak de koppositie afstaan.

“We hadden het passend niet op orde. Het was niet goed genoeg. We konden ons eigen spel daardoor niet spelen. Dat was een verdienste van Saint-Nazaire. Ik ging er in de tweede set uit. Ik weet verder niet waar dat mee te maken had. Aanvallend was er voor mij deze wedstrijd niets mogelijk, dus wellicht dat het voor de blokkering was”, reageerde Fabian Plak op het verlies in Saint-Nazaire.

Volleybalkrant.nl zondag 8 november 2020 / Foto SNVBA

Klapwijk klaar voor de start in Roemenië, Gommans geveld door corona

Van uitstel komt in de Divizia A1 in Roemenië geen afstel. Een week nadat de vrouwen in ’s lands hoogste volleybalklasse van start gingen, is het deze week de beurt aan de mannen. Niels Klapwijk is met CSM Arcada Galati klaar voor de eerste driekamp die de clubs in de komende periode afwerken. Ewoud Gommans mist de uitgestelde seizoensstart. De Nederlandse aanwinst van SCMU Craiova is geveld door corona.

Ewoud Gommans: “We spelen zaterdag de eerste wedstrijd, maar ik kan niet meedoen. Ik heb corona. Samen met nog drie andere spelers en de fysio. Bijna twee weken geleden ben ik positief getest. Voorlopig zit ik thuis. Maandag mag ik pas weer het huis uit. Ik heb alle symptomen gehad. Dat was best wel heftig. Ik heb een check-up gehad in het ziekenhuis. Daar ben ik drie dagen geweest om mijn longen onder controle te houden. Gelukkig is er niks aan de hand. Alles is prima in orde. Dat is dus goed nieuws. Maar ik heb wel een jas uitgedaan. Ik ben behoorlijk afgetakeld, ben wat kilootjes verloren en uitgeput geweest. Het duurt dus wel even voordat ik weer mijn conditie terugkrijg.”

De vervelende mededeling van Gommans weerhoudt de twee in Roemenië spelende Nederlanders er niet van hun licht te laten schijnen op wat hen in het Oost-Europese land bezighoudt.

Over de lange en rare voorbereiding:

Niels Klapwijk: “Het is inderdaad een rare voorbereiding. We begonnen begin augustus met het idee dat we al snel Champions League-wedstrijden hadden. We hebben tot nu toe één officiële wedstrijd gespeeld. Dat was in september. Na deze wedstrijd hebben we nog een oefenwedstrijd gespeeld en daarna een hele tijd alleen maar getraind. De laatste weken hadden wij ook Covid in het team. Daardoor hebben we met z’n allen nog een poosje in isolatie gezeten om uit te sluiten dat nog meer spelers het konden krijgen. Op dit moment zijn nog twee spelers positief. Zij zijn daardoor niet met ons afgereisd. Het was dus een lange voorbereiding, maar na isolatie ook een korte op deze wedstrijden.”

Ewoud Gommans: “Sinds 5 augustus ben ik hier. Dat is vrij lang, maar ik vond het op zich wel prima. Het gaf me alle tijd om op een goede manier fit te worden. We hebben twee of drie oefenwedstrijden gespeeld. Daar kan je dus niet echt veel van zeggen. Onze coach was er vrij serieus mee om niet te veel met andere teams in contact te komen. Uiteindelijk zijn er toch vijf jongens besmet geraakt. Het team heeft trouwens wel gewoon doorgetraind. Alle jongens hebben een test gedaan, zijn negatief. Die zijn dus gewoon klaar voor aanstaande zaterdag.”

Over de veranderde competitieopzet, doelstellingen en verwachtingen:

Niels Klapwijk: “Ik snap dat de bond de competitie veranderd heeft om het reizen wat meer te beperken. Voor elk weekend wordt iedereen getest. Op deze manier hoeft dat iets minder dan bij een gewone opzet. De regel is nu wel dat als je door Covid geen team kan opstellen je de wedstrijden dat weekend 3-0 verliest. Dit is een harde opstelling en dat maakt de competitie wel heel onvoorspelbaar. De club heeft maar één doelstelling: alle prijzen in Roemenië winnen. Afgelopen twee seizoenen is Galati kampioen geworden. Dat willen we herhalen. Ik verwacht dat dit jaar de topteams iets dichterbij elkaar liggen dan afgelopen seizoen, maar ook ik zie het seizoen alleen als geslaagd als we kampioen worden. Het is door het gebrek aan oefenwedstrijden ook lastig in te schatten hoe sterk sommige teams zijn. Als eerste hoop ik vooral dat we eindelijk kunnen beginnen met spelen.”

Ewoud Gommans: “Ik vind de opzet wel prima. Het betekent minder reizen. Dat bevalt me wel. Het wordt wel zwaar, zeker nu ik terug moet komen van dit virus. Om fit te worden voor twee wedstrijden in een weekend, lukt me wel. Naar mijn weten wil de club meedraaien voor de titel. Maar daar hebben we het eigenlijk nog niet eens echt over gehad. Ook vanwege dat we niet eens wisten wanneer we zouden beginnen. En de laatste twee weken ben ik er natuurlijk niet bij geweest. Ik ga in ieder geval voor de titel. Het kan een mooie strijd worden met drie of vier andere goede teams.”

Over corona:

Niels Klapwijk: “Het sociale leven is hier al wel een poos hetzelfde. Restaurants mogen alleen terrassen open hebben. Mondkapjes zijn overal verplicht en als je ergens naar binnen wilt wordt je temperatuur gemeten. Op dit moment vindt onze club het een te groot risico om naar de fitness te gaan vanwege contact met derden. Dat is eigenlijk het lastigste. Verder leven wij als buitenlandse spelers toch al een vrij afgezonderd leven. We gaan vooral met elkaar om.”

Ewoud Gommans: “De coronapandemie wordt hier wel serieus genomen. Er wordt heel goed afstand gehouden. Als je in een restaurant koffie drinkt, mag je maar met vier man aan een tafel zitten. Overal mondkapjes op, sinds dat ik hier ben. En toch heb ik het makkelijk gekregen… Waarschijnlijk via de fysio. Ik ben met hem op stap geweest, naar de dokter toe. Ik heb inspanningsastma. Een beetje slecht toeval. Juist op de dag dat we bij de dokter waren voor mijn longen, ben ik besmet geraakt.”

Volleybalkrant.nl donderdag 5 november 2020 / Foto Draisma Dynamo

Andringa hervat training met Olsztyn na twee weken quarantaine

De selectie van Indykpol AZS Olsztyn heeft de training weer hervat. Na twee weken quarantaine kon coach Daniel Castellani Robbert Andringa en zijn ploeggenoten begin deze week weer voor het eerst in groepsverband onder handen nemen.

Olsztyn kwam op 15 oktober voor het laatst binnen de lijnen tegen VERVA. Vanwege in totaal veertien besmettingen moest de selectie nadien in thuisisolatie. De in de tussentijd geprogrammeerde duels tegen PGE Skra Belchatów (u), Jastrzębski Wegiel (t), Trefl Gdansk (u) en Stal Niesa (t) moesten worden uitgesteld. Aanvoerder Robbert Andringa is blij dat de quarantaine achter de rug is en kijkt er naar uit om zo snel mogelijk weer wedstrijden te mogen spelen.

>> Was het onwennig om weer voor het eerst in de zaal te staan? Hoe is om na twee weken het lichaam optimaal te moeten belasten? Moeten jullie nu qua trainingsopbouw helemaal opnieuw beginnen?

Robbert Andringa: “Tijdens die twee weken quarantaine hebben we nadat iedereen koortsvrij was wel met de fysieke trainer via zoom een training gedaan. Maar dat is, zoals je je kunt voorstellen, toch een heel andere belasting dan een normale training. Dus ja, de eerste trainingen waren wel een stuk rustiger dan voor de quarantaine. Elke dag wordt nu gekeken naar hoe het met iedereen gaat. Aan de hand daarvan trainen we steeds wat meer.”

>> Wat is het moeilijkste aan zo’n quarantaine? Hoe kom je de tijd door als je de hele dag binnen moet blijven? Hoe houd je jezelf fit? En hoe zit het met praktische dingen, zoals boodschappen doen, eten of de hond uitlaten?

Robbert Andringa: “Het moeilijkste is natuurlijk het verplicht binnen moeten blijven. Hier in Polen is het zo dat de politie elk moment van de dag kan aanbellen. Dan moet je uit een raam of iets naar de politiemensen zwaaien. Als je er niet bent, kun je een hoge boete krijgen. De tijd doorkomen was vooral gebruikmaken van de technische hulpmiddelen van deze tijd: netflix, playstation, facetime. Maar ik heb niet alleen maar naar een scherm gekeken. Ik heb in die twee weken ook een aantal boeken gelezen. Vrienden van me buiten het volleybal om deden praktische dingen voor me. Zij kwamen ongeveer om de twee dagen maaltijden brengen, boodschappen afleveren en een praatje maken. Vooral dat laatste was heel welkom. Op anderhalve meter afstand en mét mondkapjes op.”

>> Hoe gaat het nou verder voor jullie in de competitie? De thuiswedstrijd tegen Katowice voor komend weekend ligt er alweer uit. Moeten jullie nu tot 14 november wachten op de uitwedstrijd bij Asseco Resovia Rzesów?

Robbert Andringa: De Plusliga bekijkt geloof ik per week wie er beschikbaar zijn. Zo is onze tegenstander van aankomende zondag net in quarantaine. Er wordt dan gekeken naar welk team beschikbaar is om op dat moment tegen te kunnen spelen. Op dit moment weten we nog niet zeker wie dat zal zijn. Maar als het goed is, spelen we deze zondag al wel onze eerste wedstrijd.”

Volleybalkrant.nl woensdag 4 november / Foto Indypol AZS Olsztyn