Maandelijkse archieven: maart 2023

Het ongeloof droop er in het Columbia-kamp vanaf direct na het laatste fluitsignaal. Een punt tegen SV TOP leek al in de pocket te zitten. Desondanks ging het in de blessuretijd mis.

Het leek er zondagmiddag rond de klok van tweeën weinig op dat met het ingaan van de zomertijd de zon plotsklaps is doorgebroken aan de Winkewijertlaan. De grijze hemel die zich voorafgaand aan het duel tegen de amateurs van TOP Oss boven het Columbia-terrein samenpakte, beloofden al op voorhand weinig goeds.

Zoals wel vaker ging er een bedrieglijke werking uit van de spreekwoordelijke schijn. De thuisploeg schoot sterk uit de startblokken. Het ontbreken van aanvalsleider Jamarro Diks leek de wel aanwezige Columbianen weinig te deren. Binnen vijf minuten nam Columbia door toedoen van Mike Cyubahiro de leiding. Die snelle openingsgoal was een signaal voor de vanwege de regen in de bestuurskamer achtergebleven bestuursleden om er eens goed voor te gaan zitten op hun voor het raam geschoven stoelen.

Bijna twee uur later zag de zwartgele wereld er beduidend minder rooskleurig uit. Zoals in het huidige seizoen eveneens al eerder gebeurde, stond Columbia na negentig minuten met lege landen. Of specifieker gezegd: na de extra tijd. Want de officiële speeltijd was al een aantal minuten verstreken toen de eersteklasser bij een 1-1 stand niét het meer dan welkome punt mocht vieren, maar bij het sluiten van de markt alsnog een tegentreffer én een domper incasseerde.

“Dat was wel jammer. Het is niet de eerste keer dat we in de laatste minuut een goal tegenkrijgen. We kwamen vroeg op voorsprong, deden het goed en voetbalden ook goed. En dan krijg je zo’n goal tegen. Dat is heel ongelukkig. We hebben dit seizoen veel pech. Het zit ons niet mee”, baalde Sirat Sahebzadah (21) van het onfortuinlijke slot van de wedstrijd.

De balvaardige middenvelder maakte de beslissende goal zelf niet meer mee op het veld, maar vanuit de dug-out. Tien minuten voor tijd stuurde Daniel Holtman met Timo Schiphorst in zijn plaats een frisse kracht de wei in. Volgens de trainer omdat de speler ietwat liep de trekkebenen en er mede vanwege de Ramadan doorheen zat. Volgens de speler zelf had hij best verder gekund. “De trainer wilde frisheid in de ploeg brengen. Uiteindelijk is de trainer degene die dat bepaalt”, legde Sahebzadah zich neer bij Holtmans beslissing.

Afgelopen seizoen degradeerde de vierdejaars Rechtenstudent met SV Vaasen naar de vierde klasse. Bij Columbia vond de nieuwkomer redelijk snel zijn plekje en houdt hij zich in een moeizaam verlopend seizoen goed staande. “Ik heb de eerste drie wedstrijden niet gespeeld. Daarna ben ik er niet meer uit geweest. Ik heb heel bewust voor Columbia gekozen. Ik kan het niveau van de eerste klasse wel aan. Ik heb wel ambities en wil verder groeien als voetballer. Toch blijf ik bij Columbia. Ik speel hier pas een jaar. Het bevalt me hier goed.”

Voetballend staat hij zijn mannetje. Op maatschappelijk vlak liegen de ambities van de ook bij Atik in de zaal voetballende Sahebzadah er evenmin om. Na het afronden van zijn studie op de Universiteit van Utrecht wil de maatschappelijk geëngageerde Columbia-voetballer graag advocaat worden. “Ik zit in het laatste jaar voor m’n Bachelor. Daar ben ik heel druk mee.”

Op het voetbalveld wil hij er met Columbia ook uithalen wat er inzit. “Onze doelstelling is het om er via de nacompetitie in te blijven. Dat is het maximaal haalbare. We moeten daarom zien om in die laatste wedstrijden zoveel mogelijk punten bij elkaar te sprokkelen.”

De Stentor maandag 27 maart 2023

De 3-1 overwinning tegen Peelpush in hun laatste thuiswedstrijd was vooral gevoelsmatig van waarde. Waarom ze in het bijna afgelopen seizoen niet aan de vooraf gestelde verwachtingen voldeden weten de volleybalsters van Dynamo zelf als geen ander.

Anna Zijl staat misschien wel symbool voor de waslijst aan fysieke tegenslagen waaronder de Apeldoornse vertegenwoordiger in de hoogste volleybalklasse bij de vrouwen in de afgelopen maanden gebukt ging. Na een langere afwezigheid mocht de 21-jarige passer/loper zaterdagavond bij het matchpoint in de vierde set even opdraven om met haar lengte aan het net te helpen de zege definitief veilig te stellen.

Ook voor de met hoge verwachtingen van Eurosped naar Dynamo gekomen Apeldoornse bracht het seizoenen door allerlei oorzaken niet wat zij er vooraf van verwachtte en hoopte. Zijl richt het sportieve vizier daarom al op het komende seizoen. Naast het zevental dat al eerder te kennen had gegeven het damesteam van Dynamo trouw te blijven, knoopt ook zij er in elk geval nog één seizoen aan vast. Hetzelfde geldt voor middenaanvalster Fleur Kleine Schaars (22) en de zestienjarige spelverdeelster Luna Strikwerda die uit Dynamo’s tweede team de overstap maakt naar de hoofdmacht.

Daarin hoopt de vastberaden Zijl belangrijk te zijn voor haar ploeg. “We hebben heel veel blessures gehad. Van al die jonge meiden kan je niet verwachten dat zij het dan gaan oppakken. Toch ben ik heel trots op het team. We kijken al naar volgend seizoen. Het geloof is er zeker. Het moet er uitkomen. In de eerste wedstrijden hebben we al laten zien wat we kunnen.”

De rol als ‘aanjager’ ligt haar wel. “Ik hoop iedereen scherp te houden en beter te maken en dat ik daarin zelf kan meegroeien.”

Trainer Arjen Schimmel gaat ondertussen onverstoorbaar verder met het aanbrengen van cement tussen de bouwstenen. “Als je te maken hebt met zeven langdurig geblesseerden, dan praat je over meer dan de helft van je selectie. Over drie weken spelen we onze laatste wedstrijd en sluiten we af. Het is geruststellend dat we nu al tien speelsters definitief hebben vastliggen. We hebben er acht uit het huidige team vastgelegd en twee uit de jeugd. Hopelijk kunnen we volgend seizoen het volgende stapje maken en stabieler worden. Wanneer we in de toekomst willen meespelen, dan moet het niveau echt omhoog.”

Met de uitwedstrijden bij FAST en Voltena nog in het verschiet kan zijn ploeg de degradatiepoule waaruit niet gedegradeerd kan worden als winnaar afsluiten. Het zou volgens te trainer wel bijdragen aan een enigszins tevredenstellende afsluiting van het seizoen. “We kunnen dan ‘the best of the rest’ worden. Als we daarin slagen, dan is dat vooral goed voor het gevoel.”

De Stentor maandag 27 maart 2023

Orion zette Dynamo zondagmiddag weer stevig met beide benen op de grond. Maar ondanks dat de Apeldoorners een uitgelezen kans lieten liggen om de kansen van de Doetinchemse rivaal in de kampioensstrijd tot een minimum te reduceren, verandert er in feite weinig voor de titelverdediger. Een korte reconstructie van een week met pieken en dalen.

Woensdag 8 maart

Dat de landskampioen volleybal van 2021 en 2022 bij het Apeldoorns sportgala in Orpheus opnieuw de twijfelachtige eer moet laten aan een baanwielrenner uit het Brabantse Luyksgestel, daar zal niemand in het Dynamo-kamp echt wakker van liggen. Wat er wél toe doet voor ’s lands meest gelauwerde clubteam, is de overtuigende zege van die avond bij Limax. Dankzij de 3-0 winst neemt de titelverdediger de koppositie in de kampioenspoule over van de revelatie uit Limburg, die het reguliere eredivisieseizoen als eerste afsloot.

Donderdag 9 maart

De donderdag breekt al aan als de Dynamo-selectie terugkeert in Apeldoorn van het midweekse uitstapje naar Sint-Odiliënberg. De spelers mogen zich opmaken voor een spaarzame vrije dag. Hoewel Redbad Strikwerda het liefst zeven dagen per week in de zaal staat om zijn pupillen beter te maken, verliest de Dynamo-trainer de noodzakelijke arbeids-rustverhouding geenszins uit het oog. Volleybaldier Strikwerda weet als geen ander dat een fitte spelersgroep het welslagen van de ingezette jacht op de dubbel vergroot. Afgezien van de middenaanvallers Tijmen Laane en Sjors Tijhuis, die beide dit seizoen niet meer in actie komen, lijkt Dynamo op volle sterkte de eindspurt te kunnen inzetten.

Vrijdag 10 maart

In aansluiting op de wekelijkse video-analyse die voorafgaat aan de eerstvolgende wedstrijd neemt Strikwerda zijn selectie zo’n drie uur lang onder handen op het centre-court van de eigen arena. Aansluitend draven de spelers op bij de opening van de nieuwe ruimte van de Businessclub Dynamo in Omnisport. Voor de continuïteit van het topvolleybal in Apeldoorn is de support van het businessnetwerk dat de Dynamo-volleyballers door dik en dun ondersteunt belangrijker dan ooit. Sportief geeft de 14-voudig landskampioen de toon aan in het Nederlandse clubvolleybal, qua budget moet Dynamo het afleggen tegen de concurrentie uit Groningen (Lycurgus) en Doetinchem (Orion). Wanneer ook clubs als Limax en PDK Huizen hun aangekondigde sportieve ambities in de nabije toekomst in daden omzetten, sluit dat niet uit dat Dynamo in de eredivisie op de ranglijst van begrotingen terugvalt naar een alleszins zorgwekkende vijfde plek. Deze ontwikkeling kan toptalenten weleens beïnvloeden bij hun clubkeuze. Ten nadele van Dynamo.

Zaterdag 11 maart

Op verzoek van tegenstander Orion is de oorspronkelijk voor zaterdag vastgestelde wedstrijd in Doetinchem verplaatst naar de zondag. En dus traint Dynamo gewoon. Sneeuw of geen sneeuw, Redbad Strikwerda neemt elke gelegenheid te baat om zijn pupillen naar een hoger niveau te tillen.

Zondag 12 maart

Op de vierde speeldag van de kampioenspoule incasseert de titelverdediger een eerste tegenslag. Bij winst in de topsporthal Achterhoek had Dynamo de tegenstander in de play-off finale van het afgelopen seizoen op acht punten achterstand kunnen zetten. Door de 3-1 nadert Orion de Apeldoorners tot op twee punten. Lycurgus, dat in Groningen Limax met 3-1 verslaat en zaterdag op bezoek komt in Omnisport, verkleint het verschil tot een punt. Dynamo blijft echter aan kop in de kampioenspoule en houdt de kansen op plaatsing voor de play-off finale volledig in eigen hand.

De Stentor maandag 13 maart 2023

Aan de Veldhofweg verging de wereld niet doordat Beekbergen door een 1-1 gelijkspel tegen Diepenveen de eigen kansen op de tweede periodetitel verkleinde. Enzo de Boer en zijn ploeggenoten hebben andere prioriteiten. “Handhaving is voor ons het belangrijkste”, maakt Beekbergens aanvoerder duidelijk dat voor hem het klassebehoud voorop staat.

Aan het einde van de eerste helft werd het duel tussen de nummers zes en vier van de derde klasse D opgeschrikt door een vervelende botsing tussen Beekbergens Timme de Ru en Diepenveen-keeper Nick Witteveen. Het spel lag enige tijd stil voor behandeling van het onfortuinlijke duo. De doelman kon na te zijn opgelapt het spel vervolgen. De Ru moest in de rust de strijd staken. Duizeligheid en misselijkheid maakte het voor de zoon van de Beekbergen-voorzitter onverantwoord om verder te voetballen.

Ook Enzo de Boer haalde het eindsignaal niet. Na ruim een uur moest de verdediger zich laten vervangen. Anne Zandbergen, een andere clubicoon, nam zijn positie over. Op het moment van de wissel stond het 1-0. Een treffer van Rens Klopman kort na rust bezorgde de Beekbergenaren een voorsprong en de maker zelf de titel van Man of the Match, inclusief de bijbehorende schaal met bitterballen en kroketten. De gewisselde De Boer zag vervolgens vanuit de dug-out hoe Diepenveen in de slotfase langszij kwam en de verdiende gelijkmaker maakte.

“Ik had last van m’n kuit”, noemde De Boer na afloop de voornaamste oorzaak voor zijn wissel. Met het resultaat kon hij wel leven. Dat de Beekbergense kansen op het winnen van de periodetitel door de remise zijn afgenomen, vond hij van ondergeschikt belang. Het inmiddels uitgespeelde Robur et Velocitas nam de koppositie in de periodestand over. Zowel Wijhe ’92 als Beekbergen, die beide nog een wedstrijd moeten inhalen, kan de Apeldoorners echter nog passeren in de periodestand. Al maakt de 30-jarige linksback zich weinig illusies dat winst op Turkse Kracht op 10 april toereikend zal zijn voor de periodetitel. “Wijhe heeft een beter doelsaldo dan wij.”

Een blik op de actuele ranglijst leert dat Beekbergen met slechts drie verliespunten minder dan koploper Groen Wit zelfs kampioenskandidaat genoemd mag worden. Die suggestie gaat De Boer veel te ver. “Dat woord nemen wij niet in de mond. Al kan in deze klasse wel iedereen van elkaar winnen.”

Ontkennen dat de Beekbergenaren na de promotie uit de vierde klasse bezig zijn aan een sterk seizoen, kan de oudgediende niet. “We hebben een jong team. Met ook enkele oudere spelers. Er staat een goede mix. Het is mooi dat er wat jeugd doorkomt. Rens, een van die jonge jongens, scoorde vandaag ook. Verdedigen doen we over het algemeen wel goed. Toch scoren we te weinig.”

Zelf is hij bezig aan zijn veertiende seizoen in de hoofdmacht. “Ik sta al vanaf mijn zestiende in de basis. Ik ben er gelijk ingekomen met Anne Zandbergen. Anne stopt er na dit seizoen mee. Of ik zelf doorga weet ik nog niet. Ik bekijk het van jaar tot jaar. Ik zit met veel blessures. Een paar jaar geleden heb ik m’n enkel gebroken. Sindsdien loop ik met allerlei klachten”, verklaart De Boer dat hij een vervolg van zijn loopbaan in belangrijke mate laat afhangen van zijn fysieke gesteldheid.

De Stentor maandag 13 maart 2023

Met slechts één punt uit de laatste drie competitieduels kon AGOVV wel weer eens een succesje gebruiken. Door Hatto Heim met 6-2 te verpulveren verschaften de Apeldoorners zich weer wat lucht.

Terwijl de sneeuwval van vrijdag een streep haalde door het merendeel van de wedstrijden in de regio, kon er zaterdag op Sportpark ’t Achterveen in Hattem ‘gewoon’ om half drie worden afgetrapt. Een legertje vrijwilligers had het kunstgras in de ochtenduren van de aanwezige sneeuwlaag ontdaan. Het aangename voorjaarszonnetje dat in de vroege middag aan de hemel tevoorschijn kwam, deed de rest.

Na het gelijke spel tegen OWIOS en de nederlagen tegen FC Horst en Hierden was het noodzakelijk voor AGOVV om hernieuwd puntverlies te vermijden. Om niet af te zakken naar een plek onder de veilige achtste plaats was het haast wel aan z’n stand verplicht om zich de nummer voorlaatst van het lijf te houden. Al leken de in maagdelijk wit gestoken Blauwen daar aanvankelijk niet van doordrongen.

Niet voor het eerst diende een tegentreffer als wake up-call. Pas nadat Jesse Hartgers en Marlo de Groot de in de zestiende minuut opgelopen achterstand hadden omgebogen in een 1-2 ruststand, kwam de blauwe scoringsmachine langzaam op toeren. Steven van Es (twee keer), Jesse Perdon en invaller Huseyin Güveli maakten in de tweede helft het halve dozijn vol.

Door absentie van een aantal van zijn offensieve krachten had trainer Gerrit Brouwer Jesse Perdon in de punt van de aanval geposteerd. “Omdat Jeffrey van Amersfoort en Jaap de Brouwer er niet bij waren, moest ik daar spelen. In het verleden bij FC Twente heb ik weleens eerder in de spits gestaan. Helemaal nieuw was het dus niet voor me. Ik doe gewoon wat ik moet doen voor het team, al ben ik natuurlijk geen Haaland. Ik ben vooral heel veel aan het rennen geweest”, deed AGOVV’s gelegenheidsspots nadien verslag van de arbeid die hij op de voor hem niet alledaagse positie moest verrichten.

Perdon kweet zich niet onverdienstelijk van zijn taak. Met zijn robuuste postuur bracht de 23-jarige centrale verdediger voorin extra power. Hij scoorde zelfs de 1-4 en had een belangrijk aandeel in de 1-5. Nadat de paal zijn tweede treffer van de middag in de weg stond hoefde de meegelopen Van Es zijn voet maar tegen de bal zetten om het beslissende tikje over de lijn te geven.

Als stormram bij standaardsituaties bewees de verdediger al meermaals zijn waarde voor AGOVV. Om 90 minuten als aanspeelpunt, gatentrekker en afmaker te fungeren, vergt toch wat meer specifieke vaardigheden. Aanvallend of verdedigend koppen verschilt nogal, zo ondervond de stand-in aanvalsleider toen hij kort voor rust de wedstrijd al in het slot had kunnen gooien voor de bezoekers uit Apeldoorn. “Die had er honderd procent in gemoeten. Bij dat soort situaties moet ik gewoon wat slimmer worden”, toonde Perdon zich schuldbewust over de vrije kopkans die hij onbenut liet.

Of zijn optreden aan het front eenmalig was of dat hij voortaan vaker als centrumspits aan de aftrap verschijnt, kon Perdon niet zeggen. Hij was hoe dan ook blij met de drie punten. “We moeten beseffen dat we er nog niet zijn. We moeten blijven vechten om boven de streep te eindigen. Keihard werken is de basis daarvoor.”

De Stentor maandag 13 maart 2029

Door een overtuigende 2-0 overwinning bij Groen Wit toonde Robur et Velocitas aan dat het dit seizoen een serieuze gegadigde blijft om mee te dingen naar promotie naar de tweede klasse. Koploper Groen Wit kan ondanks de derbynederlaag later deze week al een eerste prijs pakken. Een gelijkspel in de resterende 45 minuten van het in november gestaakte thuisduel tegen Turkse Kracht volstaat voor de ploeg van trainer Marcel Vink voor het winnen van de eerste periodetitel.

Het meest pijnlijke verlies incasseerde de lijstaanvoerder uit de Maten al in de week voorafgaand aan de derby tegen Robur. In een oefenduel tegen Columbia viel de – in meerdere opzichten – grote man Sybren Mulder geblesseerd uit met een naar het zich laat aanzien ernstige kniekwetsuur. Hoewel de definitieve diagnose nog moet worden vastgesteld, wordt gevreesd dat Mulder door een scheurtje in de kruisband weleens lange tijd uit de roulatie kan zijn.

Met al een compleet contingent aan geblesseerde en niet inzetbare verdedigers kon Marcel Vink dat er nou net niet bij hebben. Het gebeurde allesbehalve uit luxe dat de trainer Jordy Stouten en Michael de Zwaan, normaliter gewaardeerde krachten in de groenwitte aanval, zondagmiddag in de defensie posteerde. Voorin werd het duo node gemist. Evenals de als toeschouwer langs de zijlijn staande Mulder. Wanneer de nood aan de man is, fungeerde de lange centrale verdediger meer dan eens als een succesvol breekijzer. Acht keer was hij dit seizoen al trefzeker. Zijn absentie betekent een gevoelige aderlating.

Marc Hoekstra stond wel namens de thuisploeg aan de aftrap. Ook dat mag op zich best wel verwonderlijk genoemd worden. De voormalig aanvoerder van csv Apeldoorn is op 39-jarige leeftijd bij Groen Wit aan zijn derde jeugd begonnen. Nadat hij in zijn nadagen nog voor Sportclub Teuge voetbalde had de ervaren middenvelder eigenlijk in 2019 al een punt achter zijn voetballoopbaan gezet.

“In oktober 2021 heb ik een nieuwe heup gekregen. Normaal gebeurt dat alleen bij mensen van zestig of zeventig. Bij mij was het kraakbeen helemaal weg. De laatste jaren bij Teuge heb ik altijd met pijnstillers gespeeld. Na die operatie ben ik toch weer wat gaan doen. Ik ben ooit in de jeugd bij Groen Wit begonnen. Ik ben in de 35+ gaan voetballen. Mijn kinderen zitten hier ook. Op een gegeven moment werd me gevraagd om mee te trainen. Toen deed ik ook al redelijk snel mee in wedstrijden. Ik moet zien of ik fit blijf. Af en toe heb ik wel wat reactie van die heup. En als je dan zo’n wedstrijd hebt als vandaag…”, verzuchtte de veteraan, die na 66 minuten werd gewisseld, dat hij wel merkt dat hij de veertig nadert.

Door hun tweede competitienederlaag laten Hoekstra en zijn ploegmakkers zich niet uit het veld slaan. De eerste periodetitel ligt voor het oprapen. En misschien zelfs wel meer. “Vandaag was het slap. Eerst kwamen we al dom achter. Daarna maakte ik nog een foutje waaruit een penalty ontstond. Doordat zij die misten, bleven we nog in de wedstrijd. Robur deed het heel slim. Het loerde op balletjes die verkeerd vielen. Donderdag tegen Turkse Kracht moet het beter dan vandaag. We hebben de ambitie uitgesproken om mee te doen. Daar zijn we volop mee bezig.”

De Stentor maandag 6 maart 2023