Maandelijkse archieven: oktober 2016

Frisse dadendrang aan het Lotter Autobahnkreuz

Vandaag 7 jaar geleden

Lotte kennen veel Nederlanders waarschijnlijk vooral vanwege het gelijknamige Autobahnkreuz. Komende vanaf Oldenzaal kunnen automobilisten er over de A30 hun weg vervolgen naar Bad Oeynhausen/Hannover. De tweede optie kort voor Osnabrück is de afslag pakken naar de A1 in de richting Bremen/Hamburg. Of natuurlijk via Münster, Lüdenscheid en Köln verder zuidwaarts.

Minder bekend is dat de plaatselijke sportvrienden in de loop der jaren steeds beter is gaan presteren op het voetbalveld. Anno 2016 zorgt Sportfreunde Lotte zelfs voor furore in de Derde Liga en staat het op gelijke hoogte met traditionele regiotoppers als VfL Osnabrück, Preussen Münster en – in mindere mate – SC Paderborn. Afgelopen week knikkerde het zelfs Bayer Leverkusen uit het Duitse bekertoernooi.

Ik ben er in het seizoen 2009-2010 al achter gekomen waartoe de hoofdmacht van der Verein für Laufspiele in staat is. Het is het derde seizoen van Sportfreunde Lotte in de Regionalliga West . De club geldt dan nog als een onbeschreven blad. Al gaan ze wel met hun tijd mee. Zelfs het rustieke Tecklenburger Land krijgt te maken met de toenemende commercie. Zo is het knusse stadionnetje am Lotter Kreuz dan al omgedoopt tot PGW Arena.

Samen met Tom zie ik onze nieuwe vrienden uit Lotte aan het werk tegen een tegenstander van naam: Rot Weiss Essen. Van de bijna 3.000 toeschouwers is die middag zeker de helft afkomstig uit de Ruhrpott. Het weerhoudt Sportfreunde Lotte niet de gevestigde orde uit Essen met liefst 3-0 weg te poetsen en via het Lotter Kreuz terug te sturen ins Revier.

31 oktober 2009 Sportfreunde Lotte – RW Essen

I was there…

 

GA Eagles trekt opnieuw aan het kortste eind

PEC Zwolle heeft zondagmiddag de IJsselderby gewonnen. In een weinig hoogstaand treffen dat eigenlijk geen winnaar verdiende versloegen de Zwollenaren Go Ahead Eagles met 3-1. Vijf dagen na de blamage in het bekertoernooi tegen de amateurs van Jodan Boys trokken de Deventenaren opnieuw aan het kortste eind.

De Zwolse zege kwam wel met enig fortuin tot stand. Mickey van der Hart voorkwam zo’n vijf minuten voor het einde van de wedstrijd bij een 2-1 stand de verdiende gelijkmaker voor de bezoekers. De Zwolse keeper met een kort Deventer verleden pareerde eerst een uithaal van Kevin Brands en maakte aansluitend ook de te slappe rebound van Kenny Teijsse onschadelijk. In de slotminuut kreeg Sander Fischer rood omdat hij de doorgebroken Achabar lichtelijk uit balans bracht, waarna Holla uit de toegekende vrije trap de Zwolse zege definitief veilig stelde.

De Overijsselse burenruzie in het MAC3PARK stadion kende een stormachtige start. Direct na de aftrap had Marcel Ritzmaier Go Ahead Eagles aan de leiding kunnen helpen. De Oostenrijker werkte een voorzet van links van Randy Wolters evenwel van dichtbij over het doel van Van der Hart. Een minuut later deed Menig het aan de andere kant van het veld beter door de bal over de uit zijn doel gekomen Theo Zwarthoed te liften: 1-0.

Kort voor rust herstelde de mee opgekomen Sander Fischer op een Klaus Fischer-achtige wijze het evenwicht. Nadat Ritzmaier in het begin van de tweede helft uit een vrije trap de lat trof, zette Saymak Go Ahead Eagles in de 57e minuut wederom op achterstand. De Deventenaar kreeg vanaf de rand van het strafschopgebied alle vrijheid om uit te halen. Zwarthoed trof ditmaal geen blaam.

De late uitsluiting van Fischer bewees eens te meer hoe inconsequent Eredivisiescheidsrechters in Nederland te werk gaan. Het onschuldige duwtje van de centrale verdediger van Go Ahead Eagles tegen PEC-invaller Achabar werd door arbiter Gözübüyük erg zwaar bestraft. In een volle Kuip in Rotterdam mocht Feyenoord-verdediger Karsdorp zondagmiddag bij een soortgelijk vergrijp tegen Heerenveen blijven staan. Dat Ajacied Lasse Schöne zaterdagavond een schandalige overtreding tegen Excelsior evenmin met rood hoefde te bekopen, riekt eveneens naar klassenjustitie.

Dynamo pas laat op toeren in volleybalderby

Zoals mocht worden verwacht heeft Draisma Dynamo de Apeldoornse volleybalderby tegen Coolen Alterno op z’n naam geschreven. Toch kreeg de grote favoriet de zege zaterdagavond in Omnisport allerminst cadeau.

Met name in de eerste twee sets bood Alterno hardnekkig tegenstand. De bezoekers, donderdagavond nog in 53 minuten afgedroogd door landskampioen Abiant Lycurgus, sleepten het eerste speldeel zelfs verrassend met 22-55 in de wacht. Ook in het tweede bedrijf nam de jonge ploeg van coach Jeroen Monshouwer brutaal een 6-10 voorsprong. Gaandeweg kwam Dynamo toch op toeren. Het won de tweede set alsnog met 25-19. Daarna was het over en uit voor het dappere Alterno: 25-15 en 25-18

 

 

Amfitheater oogt moderner dan voetbaltempel

Vandaag 3 jaar geleden

Omdat ik na een paar daagjes voetballen kijken in Spanje terugvlieg naar Nederland vanuit Reus, sluit ik mijn trip af in Tarragona. De voetbaltak van de plaatselijke gymnastiekvereniging aldaar is niet zomaar het eerste de beste clubje. Nàstic is een grote naam in Catalunya. Na Barça en Espanyol misschien zelfs wel de meest prestigieuze voetbalclub uit de regio. In het seizoen 2006-2007 heeft het zelfs nog een jaartje in de Primera División gespeeld.

De bijna 100 kilometer zuidelijk van Barcelona gelegen kustplaats valt evenmin te versmaden. Met de overblijfselen van een uit de tweede eeuw stammend Romeins amfitheater, dat de vroegere overheersers bijna tegen de Middellandse Zee hebben aangeplakt, als één van de meest kenmerkende blikvangers.

Wie voor het eerst voet zet in het Nou Estadi, de arena van de Club Gimnàstic de Tarragona, kan zomaar denken dat het eveneens uit de Romeinse tijd stamt. Het heet dan wel ‘nieuw stadion’ en is pas in gebruik sinds 1972, het heeft hier en daar ernstig te lijden van wat achterstallig onderhoud. Dat het een ouwe troep is maakt het echter niet minder sfeervol. Zoals veel stadions in Spanje is het wel een écht voetbalstadion met compacte tribunes. Het publiek zit letterlijk bovenop het speelveld.

Het op een woensdagavond afgewerkte competitieduel in de Tweede Divisie B tegen het altijd lastige UE Olot trekt niet meer dan een handjevol toeschouwers. Ik zie nochtans een heerlijke pot voetbal met een einduitslag van 1-1. Beide ploegen klappen er behoorlijk op. Een lekker temperatuurtje veraangenaamt de avond. Ook weleens fijn om eind oktober niet van een tribune af te waaien of te regenen, zoals argeloze toeschouwers in dit jaargetijde in Nederland nog weleens wil overkomen.

30 oktober 2013 Gimnàstic – UE Olot

I was there…

 

Drie op een rij voor AGOVV: 3-0 tegen Blauw Geel

AGOVV kruipt langzaam maar zeker omhoog. Na de dramatische competitiestart, met vijf opeenvolgende nederlagen, boekten de Blauwen alweer hun derde zege op rij. Op Berg en Bos moest Blauw Geel’55 er zaterdagmiddag aan geloven: 3-0.

Nu de ziekenboeg langzaam begint leeg te stromen, nemen de keuzemogelijkheden voor AGOVV-coach Jerry Cooke allengs toe. Het uitvallen van keeper Martijn Droppert, kort voor rust, was het enige punt van zorg aan Apeldoornse kant. Invaller Kevin Bloemendal hield het Apeldoornse doel schoon.

Extra winstpunt was de rentree van Dominique Vos. De 33-jarige routinier, al in 2002 landskampioen bij de amateurs met AGOVV,  werkte voor het eerst sinds drie jaar een volledige wedstrijd af. Het kwam de rust achterin duidelijk ten goede. Voor de tweede keer op rij werd de nul gehouden, mede omdat de bezoekers in de blessuretijd van de tweede helft een strafschop misten.

Doelpunten van Yuri Brentjens (twee) en invaller Miquel Suarez Escalante hielpen de Apeldoorners aan de zege en een negende plek op de ranglijst van de tweede klasse G.

Rugbystad Wigan niet erg voetbal-minded

Vandaag 11 jaar geleden

Wigan Athletic promoveert in 2005 naar de Premier League. Een betere reden om eens persoonlijk een kijkje te gaan nemen in het noordwesten van Engeland is nauwelijks denkbaar.

Omdat ik de voorgaande avond eerst Burnley tegen Hull City ben wezen bekijken, kost het me de nodige moeite om op de wedstrijddag ter plekke te komen. Burnley en Wigan liggen weliswaar slechts op 35 kilometer afstand van elkaar, als treinreiziger in the UK moet je altijd voorbereid zijn op ongemakken. It’s just one of those days… Op het station van Preston moet ik mijn reis onderbreken. Een dame aan het loket deelt me mee dat er deze ochtend wegens werkzaamheden aan het spoor geen treinen rijden naar Wigan. Máár geen nood, er staan vervangende bussen klaar. Aan de zijkant van het stationsgebouw kan ik terecht voor the replacement coach service. Enkele tientallen mensen wachten daar braaf op het moment dat zij kunnen vertrekken. Dames en heren in gele hesjes moeten alles in goede banen leiden. Laat zoiets maar gerust aan Engelsen over… “We’ll give you a shout”, krijg ik van één van de dames te horen. Zodat niemand iets mist, gebeurt dit per megafoon. Luid en duidelijk: “Any passengers for Wigan and Warrington, please!”

Bij vertrek zitten er behalve ondergetekende liefst vier andere passagiers aan boord. Niet erg rendabel om zo’n bus in te zetten. De chauffeur heeft er de vaart goed inzitten, richting M6 South/Birmingham / M58 Liverpool. De bus schudt en hobbelt dat het een lieve lust is. Ruimschoots voor de aftrap van de wedstrijd Wigan Athletic – Fulham zet the driver het rammelende gevaarte op de parkeerplaats naast station Wigan North Western tot stilstand. Op dit station komen de treinen uit Preston en Liverpool normaal gesproken aan. De treinen naar Manchester en Bolton vertrekken vanaf Wigan Wallgate, schuin aan de overkant van de straat. Altijd handig om te weten.

Aangezien er in Wigan City Centre niet zo bar veel te beleven valt, ga ik bijtijds op weg naar wat dan nog het JJB Stadium heet. Bussen rijden er niet. Er zit daarom weinig anders op om de benenwagen in beweging te zetten. Vanaf het centrum moet ik zeker een half uur lopen. The Latics delen het in 1999 geopende stadion met de rugbyers van de Wigan Warriors, de populairste lokale sportclub. De locals zijn van oudsher meer rugby-minded.

Hoewel Wigan Athletic een stormachtige entree op the highest level kent, valt dat nauwelijks te merken aan het toeschouwersaantal. Na negen speeldagen deelt de nieuweling in het Barclays Premiership nota bene de tweede plaats op de ranglijst met Charlton Athletic en Tottenham Hotspur, toch houden niet meer dan 17.265 toeschouwers mij gezelschap. Ofwel bijna 8.000 lege plekken.

Ook de bezoekers uit Londen moeten die middag buigen voor de dadendrang van Paul Jewells hemelbestormers. Al staat het publiek niet bepaald op de banken voor dat Arjan de Zeeuw het onderlinge Nederlandse duel met Colins John met het kleinst mogelijke verschil in z’n voordeel beslist. Engelsen hebben een mooi woord voor de vertoning die beide clubs opvoeren: boring. En niet zo’n klein beetje ook.

29 oktober 2005 Wigan Athletic – Fulham

I was there…

 

Bom laat EK-dromen bijna in rook opgaan

Vandaag 29 jaar geleden

Voor het eerst in acht jaar kan het Nederlands elftal zich weer eens voor een groot toernooi kwalificeren. Bij de WK’s van 1982 in Spanje en 1986 in Mexico en het EK van 1984 in Frankrijk ontbreekt Oranje. Met nog de thuiswedstrijd tegen Cyprus en een uitbeurt in Griekenland voor de boeg ligt kwalificatie voor de EK-eindronde van 1988 in Duitsland binnen handbereik. Voor de wedstrijd tegen Cyprus lijkt weinig meer mis te kunnen gaan…

De Kuip maakt zich op voor een groot feest. We gaan naar Duitsland toe klinkt al voor de aftrap door het uitverkochte stadion. Al gauw komt Nederland op voorsprong. Het stadion ontploft! In figuurlijke zin. Dan nog wel… Even later is het wel anders. Een gigantische knal klinkt in het Cypriotische strafschopgebied. Rookwolken trekken op. Keeper Andreas Charitou zit op de grond. De aangeslagen keeper moet worden afgevoerd. De Cyprioten gaan van het veld af en willen niet verder voetballen. De Luxemburgse scheidsrechter rest niets anders dan de wedstrijd stil te leggen. Ik heb de tv-beelden later teruggezien. Die hele heisa in de gang bij de kleedkamers. Legendarisch. Allerlei hotemetoten, druk en paniekerig overleggend hoe het verder moet. Al die hoogwaardigheidsbekleders én Richard Thannhauser, de razende reporter van de Persunie-kranten, met de neus er bovenop.

Na lang oponthoud keren de spelers van Cyprus terug op het veld. Met een andere keeper op goal wordt het duel hervat. Nederland wint met 8-0. Bosman scoort vijf keer. Wat een volksfeest had moeten worden, eindigt met een kater van jewelste. 58.000 toeschouwers vrezen het ergste. Ik zal nooit meer vergeten hoe de mensen na afloop het stadion verlaten. Doodstil. Het leek wel een begrafenis.

De uitslag verdwijnt later uit de boeken. Een strenge straf van de UEFA dreigt. Oranje’s deelname aan het EK komt zelfs op de tocht te staan. Dankzij ‘diplomatie’ van de KNVB loopt alles met een sisser af. De wedstrijd moet worden overgespeeld. Uiteindelijk gaat het Nederlands elftal toch naar (West-)Duitsland.

Wat in de zomer van 1988 volgt, is algemeen bekend. Dat was een mooi stel hoor…

28 oktober 1987 Nederland – Cyprus

I was there…

 

Adelaarshorst beleeft ouderwetse bekerstunt

Vandaag 5 jaar geleden

Elk seizoen is anders. Het ene jaar blameert een club zich in het bekertoernooi, het andere seizoen haalt diezelfde club een stunt van jewelste uit. Zo heb ik erkend cupfighter Go Ahead Eagles de afgelopen drie decennia voor de KNVB beker zien verliezen van de amateurs van DOS Kampen (1987), FC Lisse (1997), HHC Hardenberg (2008) en eergisteren van De Jodan Boys. Elk decennium is er wel zo’n debacle geweest. Op de dag af vijf jaar geleden zat ik echter ook in de Adelaarshorst toen Go Ahead Eagles, destijds twaalfde in de Jupiler League, Feyenoord uit de beker knikkerde.

Een gedenkwaardige donderdagavond. Met een supportersmars vanaf de Brink naar stadion. Met Bengaalse fakkels en vuurwerk óp het veld. Met goals van Joey Suk en Marnix Kolder die de uitverkochte Adelaarshorst in vuur en vlam zetten. Dat Ron Vlaar een minuut voor tijd de eer nog redde voor de Rotterdammers, mocht de pret niet drukken.

De destijds in Deventer aanwezige Feyenoordsupporters zullen hun favorieten op die avond evenzeer hebben vervloekt als de supporters van Go Ahead Eagles twee dagen geleden met hun gevallen helden deden. Maar evenals op de overwinning van De Jodan Boys dinsdagavond viel er op de zege van de Eagles op Feyenoord in 2011 niets, maar dan ook helemaal niets af te dingen.

27 oktober 2011 Go Ahead Eagles – Feyenoord

I was there…

 

Postergirl ontbreekt op gemeentelijk sportfeest

Terwijl de schier onuitputtelijke stroom toeristen uit Italië die Apeldoorn sinds de Giro-start in mei overspoelt maar geen einde kent, baant het volgende gemeentelijke sportfeest zich al weer aan. Omnisport barst van 11 t/m 13 november uit z’n voegen bij de UCI World Cup-wedstrijden baanwielrennen.

Sportminnend Apeldoorn kan nauwelijks wachten tot het zover is. Met duizenden tegelijk zal het volk zich verdringen rond de splintervrije piste. Hoe houdt het hout het?

Sinds deze week bepalen de posters en vaandels met de tekst ‘Go Elis!’ het straatbeeld van de ongekroonde sportstad van Nederland. Des te vervelender is dat de Olympisch kampioene keirin niet van de partij zal zijn. Elis Ligtlee kan het gemeentelijk sportpaleis niet in lichterlaaie zetten. Het uithangbord van het evenement moet vanwege een knieblessure namelijk verstek laten gaan.

Waarschijnlijk  lagen de posters voordien al bij de drukker. Het kost wat, maar het is ongekend wat de sportliefhebber ter plaatse er voor terugkrijgt…

 

Brusselse voetbalderby naast de landingsbaan

Vandaag 2 jaar geleden

Panenka Magazine, het magazine voor voetbalromantiek, fancultuur & stadionbeleving, komt in zijn volgende uitgave met een door de lezers samengestelde Derby Top-50. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat KV Woluwe Zaventem tegen White Bruxelles ook een plekje op die lijst krijgt.

Wie aan Brussel en voetballen denkt, denkt bijna automatisch aan Anderlecht. Union SG en RWDM (of FC Brussels) genoten in het verleden eveneens een zekere faam. KV Woluwe Zaventem en White Star zullen zelfs bij verstokte voetbalfans niet al te zeer tot de verbeelding spreken. Beide Brusselse club(je)s hebben het in het seizoen 2014-2015 anders wel mooi tot de Proximus League geschopt.

Het is dan weliswaar niet de meest aansprekende derby die bestaat, ik behoor wel mooi tot de weinigen die de Brusselse burenruzie op 26 oktober 2014 in het Gemeentelijk Sportstadion van Zaventem live aanschouwen! En dat kunnen er niet veel zeggen. Simpelweg omdat er bijna niemand op de wedstrijd afkomt. De voetbalsport leeft niet echt in Zaventem.

De wedstrijd is er eentje om gauw te vergeten. Het enige opvallende is feitelijk de ligging van het voetbalveld van Zaventems plaatselijke voetbaltrots. Samen met de gemeentelijke sporthal en de tenniscourts T.C. Tenza ligt dat bijna tegen de nationale luchthaven van België aan. Ik denk dat Europa geen enkel voetbalstadion – al is stadion misschien een iets te vorstelijke benaming – kent dat per vliegtuig beter bereikbaar is!

26 oktober 2014 KV Woluwe Zaventem – White Star Bruxelles

I was there…