Maandelijkse archieven: november 2022

Klarenbeekse aanvaller schiet met scherp tegen Apeldoornse titelkandidaat; Vijfklapper Leon Brouwer zet Orderbos terug op aarde

Het gebeurt niet vaak dat voetballers op vierde klasse-amateurniveau een publiekswissel krijgen. Leon Brouwer had het speciale eerbetoon van zijn medespelers en de toeschouwers dubbel en dwars verdiend. De aanwezigen op sportpark De Pauw vonden het wel een applausje waard dat de aanvaller alle vijf de doelpunten voor zijn rekening nam waarop SC Klarenbeek een pover SV Orderbos bij een 5-1 aframmeling trakteerde.

The Man of the Match bleef bescheiden na de hommage die hem ten deel viel. “Zoiets is wel leuk natuurlijk. In het seniorenvoetbal heb ik er voor de beker tegen Turkse Kracht Deventer al eens eerder vijf in één wedstrijd gemaakt. In de competitie was me dat niet eerder gelukt. De jongens begonnen net een beetje te klagen dat ik te weinig scoorde”, verklaarde de 25-jarige Brouwer dat hij tot aan de wedstrijd tegen SV Orderbos pas één keer het net had gevonden.

Kelvin Zonnenberg bracht de bezoekers uit Apeldoorn na een half uur enigszins tegen de verhouding in op voorsprong. Tussen de 38e en 88e minuut schoot en kopte Leon Brouwer vervolgens met scherp. Drie keer toe gebeurde dat trouwens met de onvrijwillige medewerking van Kevin Clifford. De doorgaans betrouwbare doelman van SV Orderbos keepte niet z’n meest gelukkige wedstrijd.

De vijfvoudige doelpuntenmaker sprak de hoop uit dat hij met nóg meer doelpunten een bijdrage kan leveren aan een succesvol verloop van het seizoen. “We hebben dit jaar een wat jongere groep dan vorig jaar. Het zou mooi zijn als we een beetje meedraaien.”

Martijn van de Hel, die ondanks trieste familieomstandigheden toch op de Klarenbeek-bank had plaatsgenomen, was vol lof over de hartverwarmende instelling van zijn pupillen. “Ik denk dat wij gedurende de negentig minuten de betere ploeg waren. Het was fijn dat we die 0-1 voor rust nog konden rechtzetten. Ik heb de jongens een compliment maakt voor hoe ze voor elkaar door het vuur gingen.”

Afgelopen seizoen leverde de dorpsclub in de vierde klasse F tot en met de laatste speeldag een verwoed titelgevecht met Groen Wit. Of zijn team ditmaal wel promotie kan afdwingen, durft Klarenbeeks trainer niet op voorhand te zeggen. “Ik vind het lastig in te schatten. Als wij er elke wedstrijd de energie van vandaag inleggen, zijn wij heel moeilijk te bespelen. Het is ook een andere competitie dan vorig seizoen. Rheden, Activia en WWNA komen allemaal uit de derde klasse. Ik denk dat de top vrij breed is. Orderbos is één van de kanshebbers. Wij ook. Zelf heb ik met Klarenbeek al eens in de tweede klasse gespeeld. We hebben in elk geval een mooie jonge groep waarmee we nog jaren vooruit kunnen.”

SV Orderbos presenteerde zich in Klarenbeek niet als een kampioenskandidaat. Evenals die eenzame Orderbos-supporter die bijna de hele wedstrijd langs de zijlijn luidkeels zijn onvrede uitte over het optreden van scheidsrechter Mulder, staken ook de spelers te veel negatieve energie in het veroordelen van de handelingen van de leidsman uit Epe. In tijden waarin de halve wereld zich druk maakt om aanvoerdersbanden was het wel opmerkelijk dat Mark Fennebeumer in de rust zijn band overdroeg aan Nick Werkhoven. Met al een gele kaart op zak wilde de routinier niet het risico lopen om bij de zinloze discussies met de man met de fluit een tweede kaart te incasseren.

Coach Bernard van Werven wilde er na afloop geen woorden aan vuilmaken en stak de hand in eigen boezem. “We staan weer met twee beentjes op de grond. We hebben terecht met 5-1 verloren. Maar Klarenbeek staat nog altijd twee punten achter ons.”

De Stentor maandag 28 december 2022

Late tegentreffer brengt zege CSV Apeldoorn niet meer in gevaar

Ondanks een late tegengoal hoefde CSV Apeldoorn feitelijk geen moment te vrezen dat het de drie punten tegen Berkum niet in eigen huis zou houden. “Al werd het door die 2-1 nog wel even spannend”, verklaarde trainer Jan Kromkamp.

CSV hield de volgens Kromkamp te laag geklasseerde Zwollenaren vanaf het beginsignaal goed in bedwang. “We hadden wel controle. Dat ging na de rust zo door. Toen we de 2-0 maakten, gingen we wat naar achteren lopen. Berkum maakte vlak voor tijd een goede goal. Maar als je de hele wedstrijd bekijkt, dan hebben we wel verdiend gewonnen”, meende de CSV-trainer.

Met nog twee wedstrijden voor de winterstop staat de promovendus uit het Orderbos op een keurige zevende plaats. Eemdijk steekt er in de vierde divisie B vooralsnog met kop en schouders bovenuit. CSV’s achterstand op het als tweede geklasseerde Genemuiden bedraagt slechts vijf punten. Bij winst in Aalten bij AZSV en het thuisduel tegen Buitenpost, twee ploegen met exact hetzelfde puntentotaal als CSV, kan Kromkamps elitekorps relatief zorgeloos aan de kerstdis. “Stel dat je ze wint, dan sluiten we de eerste helft van het seizoen heel netjes af”, aldus Kromkamp.

De trainer is content met hoe zijn team zich staande houdt. “Ik had eigenlijk geen idee wat die vierde divisie precies inhoudt. Ook veel jongens hebben niet eerder op dit niveau gevoetbald. Als je promoveert, wil je er natuurlijk inblijven en wegblijven van die onderste plaatsen. We moeten proberen om uit te groeien tot een stabiele vierde divisionist. Wij hebben hier niet de budgetten die andere clubs wel hebben. Daardoor moet je heel creatief zijn. We willen dat doen met een mix van eigen jongens en wat spelers van buiten. Ik ben wel een trainer die de jeugd een kans geeft. Ruben Katerberg staat nu in de basis. Dat er jonge honden bijkomen, is alleen maar goed.”

Over een mogelijke contractverlening wil Kromkamp nog geen uitsluitsel geven. “We zijn in gesprek.”

De Stentor maandag 28 december 2022

Gino Bosz blijft met Unicum neef Joey en AGOVV de baas in Lelystad; Déjà vu bij familiereünie in de Flevopolder

Bij Unicum leed AGOVV voor het eerst sinds vijf speeldagen weer eens een nederlaag. De enige Apeldoorner die na een sportieve familiereünie in Lelystad als winnaar van het kunstgras stapte, speelde bij de tegenpartij: Gino Bosz.

Een getergde Peter Bosz vertrok in het seizoen 1984-1985 na een zakelijk geschil bij Vitesse. Bij de amateurs van AGOVV dwong de latere international en trainer een terugkeer af in het betaalde voetbal. In dat jaar, waarin de Blauwen aan de hand van het eigenzinnige talent het kampioenschap veroverden en promoveerden naar de tweede klasse, kwam het twee keer tot de broederstrijd met zijn voor Apeldoornse Boys actieve broer Paul.

In Lelystad was zaterdag sprake van een déjà vu. De geschiedenis herhaalde zich. Achtendertig jaar na dato ging de volgende generatie Bosz-voetballers op sportpark de Schouw de confrontatie met elkaar aan: Peters zoon Gino namens Unicum, zijn neef Joey in het shirt van AGOVV. Apeldoorners onder elkaar in de polder. Er hadden zelfs drie Bosz’en op het veld kunnen staan, ware het niet dat AGOVV’s Marco geblesseerd moest toekijken.

De verliezende Bosz keek nadien met een ontevreden gevoel terug op zijn eerste wedstrijd tegen zijn neef. Joey Bosz vond dat er meer had ingezeten voor AGOVV. “Vorige week tegen VSCO ging het goed en wonnen we na een 2-1 achterstand nog. Nu niet. Dat is jammer. We hebben wel een paar kansen gehad”, aldus de AGOVV’er, die op z’n tandvlees het eindsignaal haalde. “Ik kreeg last van m’n kuit. Het schoot erin.”

Weddenschappen met elkaar afsluiten, zoals hun vaders in het verleden deden, hadden de neven niet gedaan. “We hebben vooraf geen contact met elkaar gehad”, verklaarde Joey Bosz. “Het is voor hun maar goed ook dat we niets hebben afgesproken”, reageerde Gino Bosz lachend.

De winnende Bosz keek nadien met een tevreden gevoel terug op zijn eerste wedstrijd tegen zijn neef. Gino Bosz had een belangrijk aandeel in de zege van zijn ploeg. Uit zijn corner joeg Yordy Teijsse halverwege de eerste helft de 1-0 in de touwen voor Unicum. Vanaf de strafschopstip bepaalde de oud-speler van Vitesse, Heracles, Cambuur, Go Ahead Eagles, het Griekse Doxa Drama en SV TEC zelf enkele minuten voor tijd de 4-1 eindstand. “Alleen bij die 2-1 hadden wij het even lastig.”

Gino Bosz baarde nogal wat opzien door kort voor aanvang van het seizoen over te stappen van tweede divisionist TEC naar tweedeklasser Unicum. “Ik kwam er niet uit met TEC en werd toen benaderd door Unicum. Uit hun verhaal sprak heel veel ambitie. Je ziet zelf dat wij geen tweede klasse-team hebben. Promoveren willen we sowieso.”

Ondanks dat hij het er prima naar z’n zin heeft gaat Gino Bosz de Lelystadse club aan het einde van het seizoen toch weer verlaten. Hij kon de lokroep van IJsselmeervogels niet weerstaan. De Spakenburgers presenteerden de oud-prof onlangs al als aanwinst voor na de zomer. Een overstap in de winter is volgens de toekomstige Vogel niet aan de orde. “Het zou misschien kunnen, maar dat is niet besproken. Als een club als IJsselmeervogels komt, dan begint het weer te kriebelen. Het is een prachtige club. De ambiance die er is, is geweldig. Ik kreeg een goede aanbieding. Het is een mooie uitdaging.”

Een terugkeer als prof acht hij onwaarschijnlijk. “Zeg nooit nooit, maar ik ben al bijna dertig. Ik woon in Apeldoorn. Ik ga niet meer verhuizen. Ik wil nog een paar jaartjes voetballen. Wat ik daarna ga doen, weet ik niet. Ik ben aan het zoeken. Ik heb nooit anders gedaan dan voetballen. We gaan het zien.”

De Stentor maandag 28 december 2022

AGOVV Futsal houdt de schade beperkt tegen FC Eindhoven

De kans dat de zaalvoetballers van AGOVV de eerste fase van het eredivisieseizoen afsluiten bij de eerste acht is er na de 4-0 nederlaag bij FC Eindhoven niet groter op geworden. Met nog drie duels te spelen heeft AGOVV Futsal kwalificatie voor de kampioenspoule niet meer in eigen hand.

Ondanks het verlies kwamen de Apeldoorners vrijdagavond in het Indoor Sportcentrum Zuid behoorlijk voor de dag. In vergelijking met afgelopen seizoen deden ze het zelfs een stuk beter. Destijds werden ze in de Lichtstad met liefst 12-0 de zaal uitgetikt door de vijfvoudige landskampioen.

Ditmaal hield AGOVV Futsal beduidend beter stand en hield het de schade beperkt. Pas vier minuten voor het rustsignaal bedwong FC Eindhoven, samen met kampioen Hovocubo de enige ploeg die tot dusverre alle wedstrijden in de competitie won, AGOVV-doelman Ceylan Cenik voor de eerste keer. In de tweede helft bouwden de Eindhovenaren de score verder uit.

De AGOVV’ers konden niet zeggen dat ze geen kansen kregen. Aanvallend deelden de bezoekers behoorlijk wat speldenprikjes uit. Ze drukten echter niet hard genoeg door om succesvol te zijn.

“Hovocubo en FC Eindhoven zijn de beste ploegen van Nederland. Toch hadden we echt het idee dat er wat te halen viel. Onze tactiek was wel goed. We hielden ze goed van de goal af. Dan is het jammer dat zij in de zestiende minuut uit een counter 1-0 maken. We hebben echt heel aardig gespeeld. We hebben alleen de kansen niet benut”, blikte coach Muammer Ertan met een ietwat dubbel gevoel terug op de wedstrijd. Het spel stelde hem tevreden, het resultaat niet.

Wil AGOVV Futsal een kans behouden op plaatsing voor de kampioenspoule, dan moet het zelf de laatste drie wedstrijden in de eerste fase van het seizoen hoe dan ook winnen en hopen op wat slippertjes van de concurrentie. AGOVV (10 punten) komt de komende weken in actie tegen Texel ’94 (7 punten, 2 december thuis), Groene Ster (14 punten, 9 december uit) en FCK/De Hommel (11 punten, 16 december thuis).

“Het staat allemaal heel dicht bij elkaar. We moeten uit die drie wedstrijden negen punten halen en dan maar hopen”, blijft de AGOVV-coach fiducie houden in een goede afloop.

destentor.nl zaterdag 26 september 2022

Robur et Velocitas klimt na valse start weer langzaam omhoog; Beekbergen pas na strafschop definitief door de knieën

Beekbergen hield zondagmiddag lang stand tegen Robur et Velocitas. Pas in de slotfase kwamen de bezoekers uit Kerschoten definitief langszij. Of de strafschop waaruit Robur de verlossende 0-2 scoorde al dan niet terecht was, daar liepen de meningen naderhand over uiteen.

Martijn Harleman had wel een punt dat hij zich beklaagde over de penalty waaruit Roy van der Gouw in de 86e minuut het definitieve verschil in het voordeel van Robur bepaalde. De Beekbergen-keeper wilde de bal uit het strafschopgebied wegschieten toen Sven Harmsen tegen hem aanbotste. De voor het overige prima leidende scheidsrechter René Beijen beoordeelde het contact tussen beide spelers als een overtreding van Harleman en wees naar de stip. Het was wel enigszins begrijpelijk dat de Beekbergenaren het oneens waren met die sanctie.

Colin Jack kende ook zo zijn twijfels, maar was wel zo reëel om toe te geven dat Beekbergen op basis van het totale wedstrijdbeeld geen aanspraak mocht maakten op een overwinning. “Wij hadden sterk het gevoel dat onze keeper de bal raakte, maar een scheidsrechter draait zo’n beslissing natuurlijk niet terug. In de eerste helft zaten we er lekker in. Robur had meer de bal, maar wij zijn eigenlijk niet in de problemen geweest. We vingen ze goed op. Na rust hielden we de bal niet meer vast. In andere wedstrijden konden we vaak terugvechten, maar dat zat er vandaag niet in”, oordeelde de 31-jarige steunpilaar, die bij absentie van de geblesseerde Cas Mulder centraal in de verdediging stond opgesteld.

Ondanks de nederlaag gelooft Jack dat Beekbergen na de promotie in staat moet zijn om zich te handhaven. “In deze klasse kan iedereen van iedereen winnen. Ik vind dat we veel meer aan voetballen toekomen dan in de vierde klasse. Wij hebben niet het idee dat we ergens onderin gaan eindigen.”

In de eerste helft hield Beekbergen het balvaardigere Robur goed in bedwang. Na de pauze kreeg het allengs meer moeite met de constante positiewisselingen aan de kant van de tegenstander. “In de eerste helft zat er te weinig diepgang in bij ons. In de tweede helft hebben ze eigenlijk stuk gespeeld. Bij die penalty had het ook andersom kunnen zijn. Het beslist wel de wedstrijd. Het was het slot op de deur”, zag Martijn Jongbloed het geduld van zijn ploeg beloond worden. Na een klassieke valse start met drie nederlagen op rij kan de trainer van Robur et Velocitas weer met opgeheven hoofd omhoogkijken. De achterstand op koploper Colmschate bedraagt na acht speelronden nog slechts vier punten. “We zetten nu een serie neer. We zijn nu al vijf wedstrijden ongeslagen.”

Collega Danny van Engeland laat zich door de nederlaag niet uit het veld slaan. Zijn Beekbergen doet het met slechts één punt minder dan Robur ook naar behoren. Dat hij het zeker tot aan de winterstop zonder zijn sterspeler Cas Mulder moet stellen, hoopt de Beekbergen-trainer te kunnen opvangen. “Cas is voor ons wat Virgil van Dijk voor het Nederlands elftal is, maar we hebben zonder hem ook de finale van de Apeldoorn Cup gehaald.”

De Stentor maandag 21 november 2022

Materiaalman Marco Kamphuis heeft van zijn beroep bij Vitesse zijn hobby gemaakt; Veertien jaar eredivisie-ervaring op de bank bij AGOVV

Dankzij Marco Kamphuis ontbreekt het de eerste-elftalspelers van AGOVV dit seizoen aan niets. De materiaalman, die van zijn beroep weer zijn hobby maakte, brengt bijna veertien jaar eredivisie-ervaring mee van Vitesse naar Sportpark Berg en Bos.

Wanneer hij zou willen, kan de 52-jarige Apeldoorner een boek schrijven over zijn lotgevallen in ‘Hollywood aan de Rijn’. Kamphuis bewaart onvergetelijke herinneringen aan zijn verblijf bij de Arnhemse eredivisieclub. Tegelijkertijd beleefde hij er tropenjaren. Hij pleegde roofbouw op zichzelf. Bijna dag en nacht stond hij voor zijn werkgever klaar. Lange dagen. Korte nachten. Toen hij begon te kwakkelen met zijn gezondheid en zijn roep om ontlasting geen gehoor vond bij zijn superieuren, verdween het plezier langzaam. “In februari 2021 heb ik m’n contract bij Vitesse ingeleverd.”

Kamphuis ervoer aan den lijve hoe zwaar het werk als materiaalbeheerder bij een bvo is. “Wanneer het eerste aanwezig was, was ik er ook. Op facilitair gebied was ik een verlengstuk van de trainer. Tijdens de trainingen werd ik geacht om op het veld te staan. Ik had alle sleutels in beheer. Ik moest daarnaast de was doen. Omdat ik het op een gegeven moment niet meer alleen af kon, kwam er iemand bij. Er zaten werkdagen bij dat ik om vijf uur ’s ochtends begon en pas om zeven uur ’s avonds klaar was. Ik deed het tweede er ook nog bij. Soms had ik geen enkele dag vrij in de week.”

Hij diende onder dertien verschillende hoofdtrainers. “Ik heb ze zien komen en gaan. Met het nieuwe trainingscomplex werd het sportklimaat top. Er veranderde echter veel meer. Zo kwam het kantoorpersoneel van Gelredome naar Papendal. Je dacht dat alles zo korter bij elkaar kwam. In werkelijkheid werd de afstand juist groter. Er was sprake van ‘boven’ en ‘beneden’.”

“Het werk was hartstikke boeiend. Ik heb het met plezier gedaan. Maar als je geen waardering krijgt, houdt het op. De wil van de teammanager was wet. Daar viel niet tegenaan te vechten. Zulke mensen hadden echt geen flauw idee van wat ik deed. Terwijl mijn verhouding met de spelers top was. Als afscheid kreeg ik op het trainingsveld een hand. Dat was het. Het was echt te triest voor woorden”, klinkt het enigszins mistroostig.

Kamphuis verdient inmiddels zijn brood als vrachtwagenchauffeur bij een wasserij uit Klarenbeek. Naar uitduels van AGOVV in Oldebroek of Lelystad hoeft hij geen dertien materiaalkisten en een massagetafel mee te sjouwen. Logistieke operaties voor een Europa League-wedstrijd van Vitesse in Moskou tegen het Anzhi Makhachkala van Guus Hiddink en Samuel Eto’o behoren definitief tot het verleden. Ook hoeft hij zich niet meer te bekommeren om ‘speciale wensen’ van vedetten als Wilfried Bony. Spelers van AGOVV houden er minder extravagante neigingen op na dan de eredivisietopscorer van het seizoen 2012-2013. Voor de Ivoriaan moest de materiaalman elke wedstrijd drie paar handschoenen klaarleggen: één paar voor tijdens de warming-up, één paar voor de eerste helft en één paar voor de tweede helft.

AGOVV trekt nu profijt van zijn ervaring. “Nadat ik stopte bij Vitesse ben ik benaderd door Feyenoord, maar dan zou ik weer in dezelfde rompslomp terechtkomen. Feitelijk doe ik bij AGOVV hetzelfde als bij Vitesse. Alleen is het veel minder omvangrijk en ben ik er alleen op de zaterdagen. Het verschil is dat er hier geen spanning op staat. AGOVV zit weer in de lift. Misschien kan ik in de toekomst nog wel meer voor de club betekenen. Ik heb links en rechts nog wel wat contacten in de voetballerij.”

De Stentor maandag 21 november 2022

Twee goals voorsprong voor AGOVV Futsal niet voldoende voor winst in Leek

Een voorsprong van twee doelpunten volstond vrijdagavond voor de zaalvoetballers van AGOVV niet om de uitwedstrijd bij Leekster Eagles/Amysoft in hun voordeel te beslissen. In West-Groningen moest de Apeldoornse eredivisionist genoegen nemen met een 4-4 gelijkspel. Door dit resultaat raakt de nagestreefde achtste plaats langzaam uit zicht.

De in het rood spelende Blauwen domineerden wel in het begin van het duel. Kort nadat Jean Matitaputty de paal trof, trof aanvoerder Rachid Boughalab wel doel: 0-1. AGOVV Futsal verzuimde daarna de score verder uit te bouwen. Het incasseerde zelfs de gelijkmakende 1-1. Dat was tevens de ruststand.

In de tweede helft liepen de Apeldoorners door goals van Matitaputty en Cihan Özcan uit naar 1-3 en leek de overwinning in de pocket te zitten. Leek, want AGOVV Futsal gaf de voorsprong in no time weer uit handen. In een hectische slotfase kwam het zelfs op achterstand toen Leekster Eagles/Amysoft na een duidelijke overtreding op Kahan Özcan uit een break de 4-3 scoorde. Met nog 47 seconden op de klok behoedde diezelfde Özcan de bezoekers voor een nederlaag.

Het punt dat het aan de reis naar Groningen overhield brengt AGOVV Futsal niet dichter bij de achtste plaats, de klassering die aan het einde van de eerste fase van het seizoen recht geeft op kwalificatie voor de kampioenspoule. Met volgende week de uitbeurt bij het nog ongeslagen FC Eindhoven voor de boeg maken de Apeldoornrse zaalvoetballers het er zo niet bepaald gemakkelijker op voor zichzelf.

Muammer Ertan was naderhand tevreden spelpatronen terug te hebben gezien waarop de training aan gewerkt was. Dat het geen drie punten opleverde, vond de AGOVV-coach jammer. “Natuurlijk moet je winnen. Helaas konden we het niet uitspelen. Voorafgaand aan die 4-3 moeten wij een penalty krijgen. Uit de counter scoren zij dan. Maar over scheidsrechters zeg ik verder niets. Wat zij beslissen, daar heb ik geen invloed op”, aldus Ertan.

Zelfs met de loodzware uitwedstrijd in Eindhoven in het vooruitzicht geeft de coach de hoop op plek acht nog niet op. “Wij willen het elke wedstrijd beter doen. We zijn nog niet kansloos. We moeten het per wedstrijd bekijken. De bal is rond. Eindhoven kan ons ook onderschatten.”

Leekster Eagles/Amaysoft – AGOVV Futsal 4-4 (1-1). Doelpuntenmakers AGOVV Futsal: Rachid Boughalab, Jean Matitaputty, Cihan Özcan, Kahan Özcan.

Destento.nl zaterdag 19 november 2022

Bijna 40-jarige Joey Koopman nog altijd belangrijk voor Columbia

De ban is gebroken. Columbia boekte zondag in de thuiswedstrijd tegen Woezik dan eindelijk die eerste competitiezege waar het al zo lang tegenaan hikte. “Als je er maar honderd procent voor gaat, dan zie je dat het kan”, oordeelde Joey Koopman, met zijn 39 jaar en elf maanden een van de wegbereiders van de zege.

Cijfers liegen nooit. Met één schamel puntje uit de eerste zes optredens in de eerste klasse D stond Columbia er voorafgaand aan de thuiswedstrijd tegen het als achtste geklasseerde Woezik niet al te rooskleurig voor. Uit diezelfde cijfers viel echter ook op te maken dat de nummer voorlaatst van de ranglijst vier van z’n vijf verliespartijen met de kleinst mogelijke marge verloor. Enkel MASV versloeg de Apeldoorners met twee doelpunten verschil.

Kom bij iemand als elftalleider Mar Verburgh vooral niet aanzetten met het woord crisis. De club heeft in het verleden wel ergere sportieve stormen doorstaan. Echt in paniek raken de meest doorgewinterde Columbianen hooguit wanneer er in de derde helft in de kantine geen bier meer verkrijgbaar is…

Het heeft ongetwijfeld met kwaliteit te maken dat de resultaten tot dusverre niet meevielen. Op de instelling van de spelers valt doorgaans weinig op aan te merken. De selectie van trainer Daniël Holtman herbergt bovendien meer dan voldoende routine en ervaring. En dat er een handvol bepalende spelers de club verliet, daar is de afgelopen weken en maanden al meer dan voldoende over gezegd en geschreven. Zoals trainer Daniël Holtman als sinds zijn aantreding terecht stelt moet hij het doen met de spelers die hij wél tot zijn beschikking heeft.

Of het aanwezige spelerspotentieel genoeg punten bijeen zal harken voor handhaving, blijft afwachten. Opgeven doen ze niet zo gauw aan de Winkewijert. Dat zit niet opgesloten in het DNA van de club. Ze zullen er tot de laatste snik voor blijven strijden. En of het voldoende zal om de eerste klasse-status te behouden wordt op het laatst op 29 mei na 24 speeldagen duidelijk. Op nauwelijks een derde van de competitie valt daar nog geen zinnig woord over te zeggen. Na slechts zeven competitierondes is nog nooit een club gedegradeerd.

De overwinning op Woezik betekent in elk geval een welkom steuntje in de rug voor Joey Koopman en zijn kameraden. Op 9 december wordt Koopman 40, maar hij gaat nog elke week tekeer als een jonge hond. De routinier benutte ijskoud de strafschop waaruit Columbia al na zes minuten de score opende. Na een uur stond hij eveneens aan de basis van de door Jamarro Diks verzilverde 3-0. “We zaten goed in de wedstrijd. Het geluk dat we misschien een beetje misten in voorgaande wedstrijden, was er ditmaal wel”, vond Koopman dat de overwinning waar hij en zijn ploeggenoten zo naar smachtten op het juiste moment kwam.

Afgelopen seizoen werd de oudgediende weer opgetrommeld en begon hij fitter dan ooit aan zijn tweede jeugd in het Columbia-shirt. “Ik ben de in coronajaren flink voor mezelf gaan trainen. Ik speelde in het derde, maar werd eigenlijk té fit voor dat niveau. In een gesprek met bestuurslid technische zaken Jan van Veldhuizen volgde de afspraak om mee te gaan trainen met de selectie om dan vervolgens dít seizoen weer aan te sluiten, maar dat gebeurde al eerder dan gepland.”

Aangezien het leven zoals weleens wordt gezegd pas bij 40 begint, kan trainer Daniël Holtman nog veel plezier beleven aan de routinier. “Ik geniet nog van elke minuut die ik in het eerste van Columbia mag voetballen. Zolang het lichaam het vol blijft houden, zijn ze nog niet van me af.”

De Stentor maandag 14 november 2022

Technische staf AGOVV heeft weer wat te kiezen

Met een afgetekende 4-0 zege bij WVF bleef AGOVV voor de vierde opeenvolgende wedstrijd zonder nederlaag. Nu de ziekenboeg op Berg en Bos langzaam leegstroomt en de technische staf weer wat ruimer in de spelers komt te zitten, is dat meteen merkbaar in de resultaten.

Marlo de Groot maakte zaterdag zijn rentree bij AGOVV. De verwachting is dat ook Jesse Perdon, De Groots partner in het centrum van de Blauwen-defensie, in de loop van deze maand zijn rentree kan maken. Trainer Gerrit Brouwer had in Zwolle zowaar de luxe van vier veldspelers op de reservebank. Vandaar dat Jeffrey van Amersfoort, die de voorgaande week niet had kunnen trainen, als wisselspeler begon.

Marlo de Groot was blij dat hij zijn eerste volledige wedstrijd van dit seizoen schadevrij had doorstaan. “Het ging goed. Ik ben natuurlijk een poos eruit geweest. Vorig seizoen brak ik m’n enkel. In de bekerwedstrijd tegen WSV schoot het in m’n hamstring. Ik ben blij dat ik weer kan voetballen.”

De score en het spel geven de 26-jarige centrale verdediger vertrouwen voor het verdere verloop van de competitie. “In de eerste twintig minuten was het een beetje zoeken. We kwamen in de eerste helft toch op 1-0. De tweede helft hebben we compleet gedomineerd. Als bij ons iedereen fit is en z’n niveau haalt, moeten we een Top-6 klassering kunnen halen.”

AGOVV kan eerdaags ook beschikken over Jorrid Minnema. De 23-jarige buitenspeler is afkomstig van zondagderdeklasser FC Oldemarkt. Vanwege zijn werk bij de Koninklijke Landmacht in Stroe kon Minnema tussentijds overschrijving aanvragen naar de Apeldoornse zaterdagtweedeklasser.

De Stentor maandag 14 november 2022

Kortstondige rentree Stijn de Ruijter lichtpuntje tijdens off-day

Verliezen van VoCASA mag Draisma Dynamo – met alle respect voor VoCASA – niet overkomen. Het gebeurde zaterdagavond toch. Na nota bene een voorsprong van 2-0 in sets gaf de eredivisiekoploper de wedstrijd totaal uit handen en leed onbegrijpelijkerwijs de eerste competitienederlaag.

De eerste twee sets (25-19, 25-17) was er geen vuiltje aan de lucht. In de daaropvolgende sets raakte Draisma Dynamo het helemaal kwijt. Voorafgaand aan de jungle-party die aansluitend in het Dynamo Café plaatsvond, verdwaalde de landskampioen in het eigen oerwoud… Met 23-25, 21-25, 13-15 beloonden de bezoekers uit Nijmegen zichzelf voor hun strijdlust.

Of het dan een en al kommer en kwel was zaterdagavond? Nee. De kortstondige rentree van Stijn de Ruijter zorgde voor een onvergetelijk lichtpuntje tijdens de collectieve off-day. Van de nederlaag baalde het nog altijd pas 19-jarige krachtmens uit Drenthe (in maart wordt hij 20) vanzelfsprekend behoorlijk, zijn kortstondige rentree aan het eind van de tweede set maakte daarentegen wel het een en ander los.

Op 11 januari 2021, twee dagen na zijn eredivisiedebuut voor Draisma Dynamo in Sliedrecht, sloeg de diagonaalspeler op de training zijn schouder uit de kom. Twee operaties, twee landstitels en ruim 22 maanden later stond hij voor het eerst weer heel even binnen de lijnen. “Ik heb zelfs één bal gescoord, een score van 100 procent”, sprak de pechvogel met gepaste trots.

De invalbeurt was niet vooraf gepland, verklaarde De Ruijter na afloop. “Ik had het niet verwacht. Het was ook niet van tevoren afgesproken, maar Redbad heeft weleens vaker gekke ideeën. Het kan ook wel. Een rondje aan het net is geen probleem. Al is het nog niet wat het moet zijn. Dat Redbad al die tijd vertrouwen in mij heeft gehouden, daar ben ik hem heel dankbaar voor. Zonder hem en ook het bestuur had ik hier nu niet gestaan.”

Zijn heroptreden betekent voor hemzelf een stimulans op de ingeslagen weg voort te gaan, aldus De Ruijter. “Ik ben er nog niet, maar ik kom eraan. Dit was het begin.”

Draismadynamo.nl zondag 13 november 2022