Maandelijkse archieven: november 2022

Als afsluiting van de week waarin WSV het vertrek van trainer Jordy Vakkert wereldkundig maakte kwam de hoofdmacht zondag tegen Voorwaarts niet verder dan een gelijkspel. Ook assistent-trainer Piet Panman gaf te kennen een stapje terug te doen aan het einde van het seizoen.

Met twee opeenvolgende verliespartijen verloopt de entree van WSV in de eerste klasse D vooralsnog minder voorspoedig dan verwacht. Bijna een jaar lang bleef het ongeslagen in competitieverband. SC Bemmel maakte op 9 oktober een einde aan die fraaie reeks van 25 wedstrijden zonder nederlagen. FC Winterswijk deed daar een week later nog een schepje bovenop.

In de bekerwedstrijd tegen Hoonhorst (5-0) en de doordeweekse oefenduels tegen AGOVV (3-1) en WHC (3-2) schoten de manschappen van Jordy Vakkert weliswaar weer met scherp, tegen Voorwaarts ging het weer écht om de punten.

Maar echt van harte ging dat niet bepaald, zo leek het wel. De fellere Twellonaren troefden een mat en matig WSV in de eerste helft op bijna alle fronten af. De Apeldoorners mochten zich gelukkig prijzen dat de bezoekers na de vroege openingstreffer van Van Geelen niet doordrukten. Dat WSV’s gelijkmaker nog viel in de blessuretijd van de eerste 45 minuten, was een onverwachte meevaller. Al zat er wel een licht buitenspelluchtje aan de treffer van Damian Schipper. Na de hervatting kwamen beide ploegen niet meer tot scoren.

Met de puntendeling sloot WSV een week af waarin de club het afscheid van Jordy Vakkert bekendmaakte. De hoofdtrainer beschikt niet over de vereiste papieren om een eersteklasser te mogen trainen. Het huidige seizoen maakt de kampioenenmaker af met dispensatie. Daarna komt een einde aan een vruchtbare en succesvolle samenwerking van vijf jaar. Hoewel de club een ‘stroman’ in huis heeft, achten de partijen het niet wenselijk om hun samenwerking in een dergelijke constructie voort te zetten.

Behalve Vakkert houdt namelijk ook Piet Panman het aan het einde van de huidige voetbaljaargang voor gezien. Apeldoorns langst actieve oefenmeester vindt het na een halve eeuw op het veld te hebben gestaan welletjes. Op 76-jarige leeftijd wil de nestor van het lokale trainersgilde wat rustiger aan gaan doen. Een jaar geleden kondigde de oud-prof van Heracles en AGOVV ook al zijn afscheid aan, maar destijds liet hij zich overhalen om zijn contract alsnog met een jaar te verlengen. Maar ditmaal is het definitief, bezweert Panman.

Rillend van de kou nam WSV’s co-trainer na het laatste fluitsignaal plaats in de dug-out om zijn besluit toe te lichten. Al liet hij eerst nog even vlug de wedstrijd de revue passeren. “Die vroege goal gaf al meteen een dompertje. In de tweede helft zetten we wel iets meer druk, maar we moeten tevreden zijn met dat puntje”, meende Panman.

Dat zijn vertrek samenvalt met dat van Vakkert, noemt het voetbaldier pur sang geen toeval. De ervaren assistent is vol lof over zijn ‘baas’. “We zijn er samen aan begonnen vierenhalf jaar geleden. Jordy heeft prima werk geleverd. We zijn vorig jaar kampioen geworden en spelen nu in de eerste klasse. Hij zit in totaal veertien jaar bij WSV. Dat is niet niks natuurlijk.”

Over zijn eigen toekomst heeft Panman wel bepaalde voorstellingen. Een leven helemaal zonder voetbal kan hij zich moeilijk voorstellen. “Maar hoofdtrainer zal ik niet meer worden. Al is de hele dag thuiszitten ook niets voor mij. Ik woon in Beekbergen. In de omgeving is altijd nog wel ergens wat te doen. Ik vind het trainen leuk. Alleen al het gezeur eromheen hoeft niet meer zo voor mij.” 

De Stentor maandag 7 november 2022

Een veerkrachtig AGOVV wist tegen Be Quick ’28 na een 0-3 achterstand een bijna zekere nederlaag alsnog af te wenden. Met de 3-3 eindstand kreeg de winnaar van de Apeldoorn Cup naar mening van de ingevallen Jaap de Brouwer loon naar werken.

In het oefenduel onlangs tegen WSV moest hij tot zijn onvrede al na 45 minuten het veld ruimen. Zaterdagmiddag tegen Be Quick ’28 mocht Jaap de Brouwer bijna 75 minuten lang naar hartenlust jagen en ploeteren namens AGOVV. Al na achttien minuten moest de 37-jarige aanvaller de wei in om de geblesseerde Huseyin Güveli af te lossen. Vanuit de dug-out had hij mee aangezien hoe de Zwollenaren al in de eerste tien minuten tweemaal profiteerden van de zeeën van ruimte die de thuisploeg links achterin weggaf. Zeven minuten nadat hij binnen de lijnen kwam leek het met de 0-3 zelfs helemaal een kansloze missie te worden.

Met de zwoegende veteraan aan het front wisten de Blauwen het tij alsnog te keren en met 3-3 gelijk te spelen. Qua scoringsmogelijkheden in de tweede helft had AGOVV de inhaalrace zelfs nog kunnen bekronen met een overwinning. “Maar als je met 3-0 achter hebt gestaan vind ik dat we vandaag een punt gewonnen hebben”, kon De Brouwer na afloop vrede hebben met het resultaat. 

Dat de beginfase ronduit slecht was, kon de invaller slechts beamen. “We begonnen ongeconcentreerd. Terwijl dit voor ons toch een belangrijke wedstrijd was. Dit was een tegenstander van wie wij in staat zouden moeten zijn om te winnen. Nadat wij omschakelden naar 4-4-2 en er ook een tandje bij deden, hebben we loon naar werken gekregen met dat gelijkspel.”

De Brouwer beklemtoont dat hij zich fit genoeg voelt voor een basisplaats. “Ik was al een tijdje gestopt, maar ik hou van voetballen. Steven van Es is een goede vriend van me. Hij vroeg me vorig seizoen om mee te trainen. Op ’t laatst van de competitie heb ik zelfs nog een aantal keren meegedaan. Op grond daarvan hebben ze me ook gevraagd om er dit seizoen bij te blijven. Ik heb dat thuis wel even moeten overleggen. Ik heb een vrouw en drie kinderen. Maar ik vind het nog hartstikke leuk om te doen. Zolang de knieën het tenminste houden. Snel ben ik nooit geweest en word ik ook niet meer op mijn leeftijd, maar ik ben best wel fit. Ik zeg er eerlijk bij dat ik liever niet in de wissel zit, maar de trainer beslist wie er speelt.”

Als de ziekenboeg leegstroomt, verwacht de routinier dat AGOVV de benodigde punten gaat pakken om uit de gevarenzone weg te blijven. “Het was natuurlijk mooi geweest als we vandaag hadden gewonnen. Er degraderen er dit seizoen best wel veel. Toch denk ik dat we met deze ploeg tot meer in staat zijn dan we tot dusverre hebben laten zien. Het is wachten op het omslagpunt.”

De Stentor maandag 7 november 2022

Draisma Dynamo heeft de koppositie in de eredivisie verder uitgebouwd. Het besliste de eredivisietopper tegen Numidia VC Limax woensdagavond eenvoudig in eigen voordeel.

De setstanden 25-17, 25-23, 25-23 doen misschien anders vermoeden, maar de bezoekers uit Limburg mochten in de wedstrijd tussen de actuele nummers een en twee van de eredivisie geen moment aanspraak maken op setwinst of zelfs meer.

Redbad Strikwerda vond dat zijn ploeg het zich in bepaalde fases van de wedstrijd vooral zelf moeilijk maakte. “Wij hadden ruim twintig punten meer dan zij. In punten zaten we dus ruim boven hun. Ook in de kolom win-lose, waar wijzelf naar kijken, was het verschil van die grootte. Het is alleen schandalig dat we ze nog tot 24-23 laten terugkomen. Dat is een totaal gebrek aan aandacht en concentratie. Er is bij ons niemand die het zich kan permitteren om het te makkelijk op te vatten. Ik zie dat niet zozeer als onderschatting, maar meer als een gebrek aan zuiverheid. Ik heb het ze gewoon zelf laten uitzoeken en de eigen shit laten oplossen. Zo komen ze met elkaar tot een oplossing. En uiteindelijk kom je er dan mee weg.”

Door de 3-0 zege blijft Draisma Dynamo na zes competitierondes als enige ploeg in de hoogste afdeling ongeslagen. Het resultaat betekent dat de lijstaanvoerder uit Apeldoorn het nog altijd als tweede geklasseerde Limax op vier punten achterstand zette. Strikwerda is echter nog lang niet waar hij zijn wil. “Wij zijn volop bezig om spelers naar een hoger niveau te brengen. Er is nog een boel werk te verrichten.”

Ook op de volleyballende actualiteit van de dag – het aangekondigde afscheid van Avital Selinger – wilde Draisma Dynamo’s coach ook nog wel kort reageren. De Nevobo heeft hem niet gepolst als opvolger van de vertrekkende vrouwenbondscoach, reageerde Strikwerda desgevraagd. “Ik heb daarom zo het vermoeden dat ze de pijlen op iemand hebben gericht. Het neemt niet weg dat ik altijd geïnteresseerd ben in een goed project.”

Draismadynamo.nl woensdag 2 november 2022

De gemoederen liepen hoog op nadat Columbia door een uiterst discutabele goal in blessuretijd de vierde nederlaag in het vijfde competitieduel incasseerde. Diego Maradona herleefde aan de Winkewijert. De Apeldoornse eersteklasser voelde zich bestolen door een handsgoal.

Maradona kwam er op het WK van 1986 mee weg. SDO zondagmiddag op het Columbia-terrein ook. In de vijfde minuut van de blessuretijd van een wedstrijd die op 0-0 leek te gaan eindigen, scoorden de bezoekers uit Bussum de winnende goal. Naar het oordeel van alle Columbia-spelers die erbij stonden gebruikte maker Van Huisstede daarbij de hand. Een overduidelijk VAR-moment zodoende. Maar aangezien in de eerste klasse van het amateurvoetbal de videoreferee zijn intrede nog niet heeft gedaan, lag de eindverantwoordelijkheid bij scheidsrechter Van der Velden. Doelpunt, oordeelde de leidsman. Tot woede van spelers en begeleiders van de thuisclub.

De foto van Stentor-fotograaf Pim Veldhuizen liet de doelpuntenmaker inderdaad met een omhooggestoken arm zien in de buurt van de bal. Of de SDO-invaller die bal ook daadwerkelijk raakt, viel uit het beeld niet met honderd procent zekerheid op te maken. Het contactmoment is er niet op te zien. Voor de ziedende Columbianen bestond er daarentegen geen twijfel over dat SDO op handige maar onreglementaire wijze de drie punten mee naar Bussum nam. “Hij miste de bal met z’n hoofd. Hij gaf het zelf toe. Hij zei zelfs sorry”, aldus ooggetuige Mischa Hendriksen

Na die discutabele treffer volgende een tumultueuze after party. De spelers van beide ploegen moesten voor de tribune uit elkaar gehouden worden. Er werden over en weer onvriendelijkheden uitgewisseld en er werd wat geduwd en getrokken. De scheidsrechter, die het spel na het toekennen niet meer hervatte, trok in het tumult twee rode kaarten.

Toen de spreekwoordelijke rookwolken waren opgetrokken, heerste in het Columbiakamp een mengeling van ongeloof, verslagenheid en frustratie. “Het was de in de laatste seconde. Tegen een directe concurrent. We hadden vanmiddag de punten moeten pakken. Als we hadden gewonnen, waren we waarschijnlijk een paar plaatsen gestegen. En dan verlies je door zo’n k..bal. Het valt dit seizoen niet bepaald onze kant op”, verzuchtte verdediger Hendriksen, die de wedstrijd op links begon en in het centrum eindigde.

De ras-Columbiaan is zich bewust dat Columbia het in huidige seizoen moet zien te rooien met een kwalitatief minder team dan in de afgelopen jaargang. “We hebben veel kwaliteit ingeleverd. We moeten het doen met de spelers die we hebben. Ze werken allemaal keihard, maar het is moeilijk voor die nieuwe jongens om zich aan het niveau van Jop van der Linden, Maikel Lange en Levi Opdam te meten.”

Hendriksen predikt strijdlust. “Ik werk er zelf altijd keihard voor en zorg dat ik m’n plek bemachtig. Door hard te werken kun je een heel eind komen. Wanneer we dat met z’n allen doen, hoeven we absoluut niet te degraderen. Achterin staat het altijd wel goed. Heb je er iemand bij die er twintig of dertig in een seizoen inschiet, dan voetbalt dat een stuk lekkerder. Maar die hebben we niet. Ik snap de frustratie daarom heel goed. Het moet een keer goed vallen.”

Columbia’s trainer Daniël Holtman blijft met smart wachten op de eerste competitiezege. “Ik vond het geen typische 0-0 wedstrijd. We scoren inderdaad moeizaam. Vandaag zat alles tegen. Dat is heel frustrerend. Ik zie wel een team dat er alles aan doet. Ik zie geen team dat elke week van de mat wordt gespeeld.”

De Stentor maandag 31 oktober 2022

De amateursport in Nederland drijft grotendeels op onbaatzuchtige vrijwilligers. Zoals Betsy van Huizen, de steun en toeverlaat van AGOVV Futsal. Op 75-jarige leeftijd volgt de energieke inwoonster van Gorssel de Apeldoornse zaalvoetballers door het hele land. Bij de thuisduels ontfermt ze zich over de scheidsrechters. “Ik doe het met liefde.”

Voorafgaand aan AGOVV’s belangrijke 4-2 zege tegen HV/Veerhuys nam de bezige bij plaats op de praatstoel. “Ik ben begonnen bij WSV. Na de fusie met PFC ben ik meegegaan naar Futsal Apeldoorn. En nou zijn ‘we’ AGOVV. ‘We’, ja. Ik vind dat je dat er zo moet inzetten. Zaal en veld moeten namelijk één zijn bij AGOVV. Het zou mooi zijn als de leden dat zo zien en dat ze ook bij elkaars wedstrijden komen kijken.”

Na een wat stroeve aanloopperiode krijgt de organisatie van de zaaltak van de club steeds vaster omlijnde vormen, constateert de voormalige zorgmedewerkster tevreden. “Vorig jaar was het soms nog een beetje zoeken van ‘wie doet wat’?’. Nu gaat het echt heel fijn. Iedereen heeft zijn eigen taak. Ik ontvang de scheidsrechters. Met Jeroen de Heus, die de livestreams maakt, ga ik ook mee naar alle uitwedstrijden. Dan zet ik mijn auto op de carpool bij Van der Valk en gaan we naar Vlissingen, Roermond of Leek. Ik ga daar als bestuurslid heen. Maar als Jeroen niet zou gaan, dan zou ik ook niet gaan.”

De talrijke autoritjes vanuit haar woonplaats naar Apeldoorn onderneemt ze met plezier. “Het is vanuit Gorssel 25 minuten rijden. Mijn navigatie zegt wel altijd: denk eraan, flitspaal…”

Van de hoofdmacht een stabiele eredivisionist maken is één van de doelstellingen. Daarbij voorziet de draagster van een gouden KNVB-speld de technische staf graag van advies. “De resultaten kunnen wel iets beter. We gaan voor een plek bij de eerste acht. Onlangs hebben we een nieuwe trainer en een nieuwe manager gekregen. Ook met de trainer klets ik lekker over voetballen. Ik praat met hem over de wedstrijd. Ik zeg dan weleens dat ik het jammer vind dat bepaalde dingen zus en zo zijn gegaan.”

Betsy bekommert zich niet alleen om het eerste team. “Ik ben begonnen om alle veertien zaalvoetbalteams van AGOVV te bezoeken. Voor mezelf wil ik graag weten wie er bij de club spelen en waar de spelers vandaan komen.”

Het voetballen zit haar in het bloed. “Ik heb het thuis met de paplepel ingegoten gekregen. Mijn vader voetbalde zelf bij VV Gorssel. Later was hij er secretaris. Die functie heb ik ook bekleed. Ik was bij Gorssel het eerste vrouwelijke erelid. Toen ik klein was, mocht je als meisje niet voetballen. Anders was ik zelf ook gaan voetballen. Ik heb vroeger wel geturnd.”

Voor het vele vrijwilligerswerk dat ze al decennialang verricht werd Betsy van Huizen in 2020 benoemd tot Lid van de Orde van Oranje Nassau. Mede door persoonlijk leed griep de toekenning van die onderscheiding haar erg aan. “Toen ik dat lintje kreeg, werd ik heel emotioneel. Dat deed me heel erg veel. Mijn dochter is vier jaar geleden overleden. Ik moest daar meteen aan denken toen de burgemeester van Lochem me belde. Dat lintje is bij ons achter in de tuin uitgereikt. Mijn man moest ‘m opspelden. Vanwege corona mocht de burgemeester dat niet zelf doen.”

Wat gas terugnemen komt ondanks haar leeftijd niet in haar op, verklapt Betsy. Zolang ze kan blijft ze zich vol toewijding inspannen voor de medemens en haar zaalvoetballers. “Op 8 november word ik 76. Ik wandel graag en zit thuis regelmatig op de hometrainer. Ik voel me prima, doe alles met heel veel plezier.”

De Stentor maandag 31 oktober 2022

Door een belangrijke 4-2 zege op HV/Veerhuys blijft AGOVV Futsal zicht houden op een Top 8-klassering in de eerste fase van de eredivisie. Halverwege keken de Apeldoorners vrijdagavond in sporthal Matenpark nog tegen een 0-2 achterstand aan.

Evenals in de thuiswedstrijd tegen ZVV Den Haag van twaalf dagen eerder, die dezelfde ruststand kende, kwam AGOVV Futsal pas in de tweede helft op toeren. Adem Kocak zette zijn ploeg met zijn aansluitingsgoal op het winnende spoor. Met twee treffers binnen twintig seconden bracht de onberekenbare Jean Matitaputty AGOVV vervolgens aan de leiding. Keeper Ceylan Cenik zette het slotakkoord door een uittrap vanaf de eigen doellijn ineens in de door zijn Hoornse collega verlaten goal te schieten.

Adem Kocak gaf het goede voorbeeld. Met zijn nimmer aflatende inzet was AGOVV’s nummer negen een constante plaag voor de Veerhuys-defensie. “De eerste helft was het zoeken. Door twee persoonlijke fouten komen we achter. Door die 2-1 van mij krijgen we weer zelfvertrouwen. Qua wilskracht zit het wel goed bij ons. Een wedstrijd duurt twee keer twintig minuten, hè”, aldus de maker van de cruciale 1-2.

Het afgelopen seizoen kende voor de kleine gedrongen Deventenaar een vervelend voortijdig einde als gevolg van een gebroken middenvoetsbeentje. Inmiddels is hij volledig hersteld van zijn blessure en oogt hij fitter en gretiger dan ooit. “Ik heb voor mezelf getraind en ben 22 kilo afgevallen”, verklaart de 28-jarige routinier hoe hij in de zomermaanden de basis legde voor zijn metamorfose.

Kocak is ervan overtuigd dat zijn eerste competitiedoelpunt niet zijn laatste zal zijn. Hij gelooft oprecht dat AGOVV Futsal in de resterende vijf duels in de eerste fase van het seizoen de beoogde achtste plaats, die recht geeft op plaatsing voor de kampioenspoule, kan veiligstellen. Zelfs tegen FC Eindhoven, de nog ongeslagen lijstaanvoerder, ziet hij kansen. “Met LZV heb ik ook al eens van Eindhoven gewonnen. Alles kan. De bal is rond.”

AGOVV Futsal – HV Veerhuys 4-2 (0-2). Doelpunten AGOVV: Adem Kocak, Jean Matitaputty (2), Ceylan Cenik

Destentor.nl zaterdag 28 oktober 2022

Vroeg of laat loopt zelfs de beste ploeg weleens tegen een nederlaag aan. De teleurstelling over de late tegentreffer van Colmschate ‘33 was wel enigszins begrijpelijk, te wanhopen hoeven de spelers van Groen Wit ’62 allerminst na hun eerste verliespartij. In plaats van alleen aan kop te gaan moet de nieuwkomer in 3D de koppositie nu delen met vier andere ploegen. De meeste gepromoveerde clubs beginnen doorgaans een stuk minder voorspoedig aan de competitie in een hogere speelklasse.

Toch illustreert het de gedrevenheid van de spelers van de Matense equipe dat de meesten in mineur het veld verlieten na kort voor het einde uit een corner de verliezende goal te hebben geïncasseerd. Ook Jeffrey Schieven moest even slikken. Een gelijkspel had naar zijn mening de verhoudingen meer weergegeven. “Het was echt zonde. Ik baal ervan dat die goal in de laatste minuut valt. We begonnen sterk. Zij lieten ons ook vrij ver komen.”

Als linker vleugelverdediger hield de van WSV naar Groen Wit teruggekeerde speler zich 90 minuten lang goed staande. In tegenstelling tot in de eerste twee competitieduels kwam zijn naam ditmaal niet als doelpuntenmaker op het wedstrijdformulier. In de openingsmatch scoorde Schieven als invaller de winnende goal tegen KCVO, een week later opende hij in de derby tegen Robur de score bij de 2-0 overwinning.

Bij WSV maakte de 22-jarige voetballer dan wel deel uit van de selectie, voor zichzelf zag hij bij de club waar hij ooit als klein jochie zijn eerste schreden op een voetbalveld zette meer kansen op speeltijd in het eerste elftal. “Ik ben bij Groen Wit begonnen. In de C’tjes maakte ik de overstap naar WSV. Daar ging ik divisie spelen. We zijn ook kampioen geworden. Ik zat al twee of jaar bij de selectie. Groen Wit is voor mij om de hoek. Het ligt bijna in de achtertuin. Ik ken de meeste jongens al jaren.”

Hoewel zijn persoonlijke voorkeur uitgaat naar een positie op het middenveld, nam Schieven zonder morren de plek over van de zwaar geblesseerd geraakte Reggy Roelofs links achterin. “Ik zie mezelf als een rustige, controlerende middenvelder. Een ‘zes’ of een ‘acht’. Ik heb in het verleden al wel vaker back gestaan. Als linksback kan ik veel inschuiven. In het begin had ik best wel wat moeite met de overstap. Het is hier vooral een kwestie van ‘gaan, gaan, gaan’”, verklaart de Groen Wit-nieuweling dat hij de aanpassingsproblemen inmiddels wel achter zich heeft gelaten.

De midweekse nederlaag voor de beker bij eersteklasser WHC en het verlies van zondagmiddag in Colmschate zijn voor Schieven geen reden om ineens te twijfelen aan eigen kunnen. Hij gelooft dat Groen Wit alles in huis heeft om dit seizoen een goed figuur te slaan in de derde klasse. “We zijn heel sterk begonnen. We moeten zien dat we deze lijn doortrekken.”

Ook Marcel Vink vreest na de eerste tegenvaller niet ineens voor een ‘WWNA-scenario’. De trainer houdt alle vertrouwen in de kwaliteiten die zijn ploeg. “Naar zo’n scenario kijken we niet eens. Waarom zouden we ook?”

De Stentor maandag 24 oktober 2022

Met twee landstitels op zak verhuisde Jeffrey Klok in de zomer van Dynamo naar Lycurgus. De nieuwe libero van Groningers verliet Apeldoorn wel, maar ook weer niet helemaal. De opnames van het door hem bedachte volleybalpraatprogramma ‘Tijd voor Volleybal’ vinden immers plaats in het Dynamo-Café in Omnisport.

Zaterdag keerde de ambitieuze volleyballer met zijn nieuwe club terug op het oude nest. ’s Lands eerste volleybaltalkshowhost sprak met zijn ploegmaats een aardig woordje mee tegen Kloks oude club. De landskampioen had vijf sets nodig om de bekerwinnaar te bedwingen.

Arjan Taaij hield meteen de 3-2 nederlaag tegen Dynamo op de zaalvloer zijn nabespreking. Gevraagd naar wat de Lycurgus-coach zijn spelers mee te delen had grapte, lijdend voorwerp Klok: “Hij zei dat de bus over een half uur vertrekt…” Serieus: “Dynamo had een heel goede servedruk. Wij hadden het daar passend heel moeilijk mee. Het is onze derde vijfsetter. Het valt helaas niet onze kant op.”

De libero heeft inmiddels twee uitzendingen achter de rug van ‘Tijd Voor Volleybal’. In het op YouTube uitgezonden volleybalpraatprogramma wil de welbespraakte pionier elke twee weken met prominente gasten uit de volleybalsport actuele gebeurtenissen bespreken.

Van zijn droom om in de nabije toekomst het Nederlands team te halen en furore te maken in een buitenlandse topcompetitie houdt niets en niemand Klok af. Hij sluit niet uit dat hij met ‘Tijd voor Volleybal’ misschien wel de basis legt voor de tijd na zijn actieve volleybalcarrière. “Ik wilde eigenlijk een podcast beginnen. Het is een hele talkshow geworden. Dit is een hobby die ik heb bedacht voor naast het volleybal. Wie weet, is het wel iets voor later. Ik zou best wel iets op tv willen doen. Ik vind zo’n talkshow leuk om te maken. Het geeft me heel veel energie.”

Met Dynamo-trainer Redbad Strikwerda als één van zijn gasten had de 23-jarige hobby-presentator al in de eerste uitzending één van de meest uitgesproken volleybalpersoonlijkheden van Nederland aan tafel. Klok ziet het als een uitdaging om in elke uitzending die volgt spraakmakende gasten te ontvangen. Vera Koenen gebruikte ‘Tijd voor Volleybal’ in de tweede aflevering zelfs al als podium voor een verkapte sollicitatie naar de functie van bondscoach bij de vrouwen.

Kloks streven is het om zijn sport zo breed mogelijk te belichten. “Redbad was een mooie gast. In de tweede uitzending hebben we dat al overtroffen met de voorzitter van de Nevobo. Nu we het WK hebben gehad, komt er in elke uitzending systematisch aandacht voor de eredivisie. Maar in de volgende aflevering zit bijvoorbeeld ook de bondscoach zitvolleybal. En op 27 november maken we een beach-special.”

Zowel binnen de lijnen als online heeft Klok de komende maanden heel wat in petto. Zo gelooft hij stellig dat hij in het voorjaar in zijn eigen show melding kan maken van dat Lycurgus de landstitel heeft overgenomen van Dynamo. “Als dat gebeurt, dan ben ik de enige eredivisiespeler die drie keer op rij kampioen is geworden…”

De Stentor maandag 23 oktober 2022

AGOVV Futsal leed vrijdagavond een even dure als zure nederlaag in Volendam. Tegen de zaalvoetballers uit het palingdorp gaven de Apeldoorners in de tweede helft de winstkansen uit handen . Na een 1-1 score halverwege sloeg de thuisploeg in het tweede bedrijf nog drie keer toe.

De nummers tien en acht van de eredivisie, allebei met zes punten uit vijf duels, deden in sporthal de Opperdam aanvankelijk weinig voor elkaar onder. In een redelijk gelijk opgaande eerste helft namen de Volendammers wel al vlot een voorsprong. Joey Jejanan bracht AGOVV één minuut voor het rustsignaal op gelijke hoogte.

Volendam kwam na de pauze beter uit de kleedkamer en trof kort achter elkaar twee keer doel. De bezoekers uit Apeldoorn drongen wel aan en kregen ook kansen, maar hadden het vizier niet op de noodzakelijke scherpte staan om langszij te komen. Met veldspeler Yasin Erdal als keeper probeerde AGOVV in de slotfase een overtalsituatie te creëren. Die ingreep pakte verkeerd uit. Met dertien seconden op de klok en de ‘vliegende keep’ die mee ten aanval was getrokken nog op de helft van de tegenstander counterde de thuisploeg naar de 4-1 eindstand.

Coach Muammer Ertan zag met lede ogen mee aan hoe het in de  tweede helft misging. “We wisten dat de lange bal naar voren hun sterke punt was. We hebben ons daar ook op ingesteld, maar dat hebben we niet goed genoeg gedaan. Ik vond het wat chaotischer dat vorige week tegen ZVV Den Haag. Toen had ik het gevoel dat we het wel goed kwam nadat we op achterstand stonden. Dat was vandaag minder. Ook al hebben we behoorlijk wat kansen gehad.”

Na de nederlaag resteren AGOVV Futsal in de eerste seizoensfase nog zes wedstrijden om een plek in de kampioenspoule veilig te stellen. Om de kansen op een klassering bij de eerste acht in stand te houden kan de ploeg van Ertan zich in de thuisbeurt tegen HV/Veerhuys op vrijdag 28 oktober eigenlijk geen nieuw puntverlies meer veroorloven. 

In de achtste finales van de KNVB-beker, waarvoor de loting donderdag plaatsvond, wacht de Apeldoornse eredivisionist een uitwedstrijd tegen het in de eerste divisie uitkomende GZV Watergras uit Gouda. De bekerronde staat geprogrammeerd in de tweede week van januari.

Destentor.nl zaterdag 22 oktober 2022 / Foto Rene Hulshoff