Maandelijkse archieven: december 2022

Apeldoornse eersteklasser zet misstap tegen MASV recht tegen Leones; Keurig Kerstrapport voor Kevin van Kooij en WSV

De 6-0 afstraffing van een week eerder tegen MASV kan bij nader inzien worden afgedaan als een incident. Dankzij een laat doelpunt van Dylan de Bruin zette WSV zondagmiddag op eigen veld Leones opzij en kon de Apeldoornse promovendus met een keurig kerstrapport de winterstop ingaan.

“Een 1-0 levert ook drie punten op. Verdedigend stond het vandaag weer goed. Vorige week was dat wat minder. Het is gewoon hartstikke goed zoals het gaat. We kunnen nu weer wat omhoogkijken. Anders had het wel heel dicht bij elkaar gestaan”, wees centrale verdediger Kevin van Kooij nadien op het belang van de zege waarmee WSV de vijfde plek op ranglijst in de eerste klasse D verstevigde.

Mede dankzij de 26-jarige inwoner van Eefde was de WSV-defensie zondag weer een onneembare veste. Vlogen bij MASV de ballen er van alle kanten in, ditmaal hield de Apeldoornse eersteklasser de nul. Al had de thuisploeg aan het einde van de eerste helft het fortuin wel enigszins aan z’n zijde toen een uithaal van Kooijmans op de paal uiteenspatte. Met een treffer zoals op de Apeldoornse velden waarschijnlijk alleen Dylan de Bruin ze kan maken, pakte WSV in de slotfase zowaar de volle buit. Na een onnavolgbare slalom gaf WSV’s aanvalsleider de Leones-keeper het nakijken.

Van Kooij, liefhebber als hij is, kan wel genieten van de kunststukjes van zijn ploegmaat. “Je weet dat zo’n moment van Dylan er altijd komt. Hij heeft er al acht inliggen. Hij en Paul Diesel en Dylan zijn echte versterkingen voor ons. Dat zij allebei al eerder voor WSV hebben gespeeld, is ook een voordeel. Siemen Reusken en ik zijn eigenlijk de enigen in onze selectie helemaal zonder WSV-verleden. Het is ook de kracht van het team. We doen het samen.”

In zijn derde seizoen WSV is de oud-speler van Warnsveldse Boys volledig ingeburgerd aan de Voorwaarts. Na de overtuigende wijze waarop Van Kooij en zijn teamgenoten afgelopen seizoen het kampioenschap veroverden in de tweede klasse, moesten ze alleen even wennen om weer eens wedstrijden te verliezen. Na bijna een jaar zonder competitienederlaag te zijn gebleven lukte het zowel SC Bemmel, FC Winterswijk als MASV al om WSV drie punten afhandig te maken.

Niet in het minst dankzij de winst op De Bataven, dat de ranglijst bij hun bezoek aan Apeldoorn aanvoerde, zullen alle tegenstanders in 1D er wel van doordrongen zijn dat zij dit seizoen rekening moeten houden met WSV. “Die overwinning tegen De Bataven is zeker een bevestiging van hoe goed wij zijn. Vorig jaar overkwam alles ons een beetje. Dit jaar is er echt wel wat mogelijk”, heeft de verdediger er alle vertrouwen in dat de eersteklasse-debutant dit seizoen in positieve zin kan verrassen.

Bij zijn oude club Warnsveldse Boys is Van Kooij nog altijd actief als ‘totaal coördinator voor de onderbouw’. Hij bekommert zich er om de jeugd van acht tot en met twaalf jaar. “Bij zo’n kleine vereniging probeer je de spelers zoveel mogelijk op te leiden. Er wordt niet betaald. Als je wint bij Warnsveldse Boys, krijg je een pilsje.”

Voor de opvolging van hoofdtrainer Jordy Vakkert, die WSV aan het eind van het seizoen verlaat, kan het t.c.-lid van Warnsveldse Boys wel een profielschets maken. “Het zou mooi zijn om eenzelfde type als Jordy terug te krijgen. Iemand die in de groep staat, maar als het moet ook erboven. Als spelers geven wij wel onze mening. De spelersraad, waar ik zelf niet inzit, zit met de TVC (Top Voetbal Commissie, red.). Ze zullen ongetwijfeld een goede trainer vinden. Als spelers focussen wij ons vooral op het voetbalgedeelte.”

De Stentor maandag 12 december 2022

6-5 nederlaag voor AGOVV Futsal in Vlissingen na vier keer voor te hebben gestaan

De kansen van AGOVV Futsal op een Top-8 klassering in de eerste fase van het eredivisieseizoen zijn definitief verkeken. Vier keer kwamen de Apeldoornse zaalvoetballers in de uitwedstrijd bij Groene Ster in Vlissingen op de voorsprong, in de slotfase gaven ze zowel hun voorsprong als de kansen op plaatsing voor de kampioenspoule uit handen: 6-5.

Niet alleen de WK-kwartfinalewedstrijd tussen Argentinië en Nederland kende vrijdagavond een slot dat bol stond van de dramatiek, de nummers acht en tien van de eredivisie zaalvoetbal maakten er op Walcheren eveneens een heuse thriller van. In een waar doelpuntenfestijn zat het venijn eveneens in de staart. Met AGOVV Futsal als schlemielige verliezer.

Twaalf seconden voor tijd ging het mis voor de bezoekers. Terwijl ze zelf bij een 5-5 stand in een allerlaatste aanvalspoging probeerden de drie punten alsnog mee naar huis te nemen, leidde balverlies de nederlaag in. Vanuit het eigen doelgebied schoot Khalid El Hattach de bal in de door AGOVV’s mee ten aanval getrokken ‘vliegende keep’ Yasin Erdal verlaten goal. Meteen na de aftrap kreeg de Apeldoornse eredivisionist nog een enorme scoringskans, maar die werd door Cihan Özcan onbenut gelaten.

Bij een zege had AGOVV Futsal de Zeeuwen van de achtste plaats verdreven, die in de tweede seizoenshelft deelname aan de kampioenspoule garandeert. Zelfs wanneer het in sporthal Baskenburg gelijk was gebleven, hadden de Blauwen nog een theoretische kans gehad om de eerste fase van het seizoen in het linker rijtje te eindigen. Door de nederlaag liep AGOVV’s achterstand op Groene Ster tot vier punten en doet de uitslag van de laatste wedstrijd in de eerste seizoensfase op 16 december in Apeldoorn tegen FCK/De Hommel niet meer ter zake.

De vijf doelpunten van AGOVV Futsal in Vlissingen kwamen op naam van Adem Kocak (2), Aaron van Leer en Joey Jejanan (2).

Destentor.nl zaterdag 10 december 2022

Jelle Bosma blinkt voorlopig alleen uit als beheerder van de wastas

Het begin van zijn loopbaan bij Draisma Dynamo verloopt voor Jelle Bosma anders dan hij zich had voorgesteld. Een ontstoken pees in de knie dwingt de 19-jarige middenaanvaller al maandenlang tot toekijken. Hoewel het langzaam de goede kant opgaat, pint de jeugdinternational zich nog niet vast op een tijdstip waarop hij weer in wedstrijdverband kan opdraven. Voorlopig maakt de Benjamin van de selectie zich daarom vooral buiten de lijnen nuttig. “Ik mag de wastas doen.”

Toch lijkt het einde van een lange lijdensweg langzaam in zicht te komen voor de 2,07 meter lange Apeldoorner, die in de zomer samen met spelverdeler Sil Meijs van het Talentteam Papendal de selectie van de landskampioen kwam versterken. “We gaan een programma opstellen om weer wedstrijdfit te worden”, verklaart de patiënt hoe zijn weg naar beterschap er de komende weken en maanden uitziet.

Het fysieke malheur begon vorig seizoen voor de oud-jeugdspeler van Alterno en SV Dynamo. “Ik kreeg een peesontsteking. Dat leidde tot allerlei irritaties. Op een gegeven moment had ik zoveel pijn dat ik thuis de trap niet meer op kwam. Té veel belasting was het probleem. Met Jong Oranje heb ik tegen Bulgarije op het EK-kwalificatietoernooi voor het laatst een wedstrijd gespeeld. Inmiddels is dat al meer dan acht maanden geleden.”

Zoals altijd komt ellende ongelegen. In de nationale jeugdteams was Bosma juist uitstekend op dreef. Bondscoach Piazza ruimde zelfs een plekje voor hem in op de longlist voor het ‘grote’ Oranje. “Het klinkt misschien raar, maar de eredivisie interesseerde me niet zo. Ik wilde internationaal presteren. Het hele jaar focus je je daarop en dan gaat door zo’n blessure je hele zomer naar de knoppen. Ik had ook kans gemaakt om met Oranje o22 naar het EK in Polen mee te mogen, maar dat ging dus ook niet door. Gezien mijn leeftijd kan ik in de toekomst hopelijk nog wel een keer met de o22 zo’n toernooi meemaken.”

Voor zover het kon deed de nieuweling in de zomermaanden al het mogelijke om zich optimaal voor te voorbereiden op zijn terugkeer op het oude nest. “Op Papendal heb ik veel gelopen op de atletiekbaan. Ik heb daarnaast veel krachttraining gedaan. Het was puur belasting. Ik heb geen bal aangeraakt. Achteraf gezien had ik misschien eerder rust moeten nemen. Doordat er bij het Talentteam maar twee spelers op mijn positie waren, wist ik dat ik heel veel zou gaan spelen. Dan ga je door. Er is gebleken dat ik daar niet belastbaar genoeg voor was. Zoiets gaat mij in de toekomst niet meer overkomen. Ontstekingen zijn heel eenvoudig te voorkomen. Ik moet nu fit worden. Ik ben blij dat Dynamo mij daarvoor de kans geeft.”

Zijn integratie verloopt desondanks voorspoedig. “Ik ben er wel gewoon elke wedstrijd bij geweest. Anders val je buiten de boot. Het is hoe dan ook heel frustrerend om niet te spelen. Ik zou het graag willen, maar het kan nog niet. Het is afwachten hoe lang het gaat duren voordat ik wedstrijdfit ben. Het is vooral een kwestie van rust. Zelf zou ik al wel wat meer willen doen. Maar zoals Redbad Strikwerda zegt, is het belangrijker dat ik over vijftien jaar nog kan functioneren.”

Bosma is onder de indruk van hoe zijn medespelers het volleybal beleven. “Vorig seizoen heb ik best veel wedstrijden van Draisma Dynamo gezien. Je zag het team echt groeien. Aan het einde van het seizoen waren ze duidelijk verder dan in het begin. Ik merk hoe gedreven die gasten zijn. Er wordt echt heel hard getraind. Iedereen moet werken voor het team. Als iemand dat niet doet, wordt dat niet gewaardeerd. De groep is jong. Nu Tijmen Laane is weggevallen door zijn blessure, is Ramon Martinez feitelijk de enige met ervaring. Daardoor schommelt het dit seizoen nogal qua resultaten. Dat wisselvallige zag je bij het Talentteam misschien nog wel meer. De oudste daar was 21. Totdat ik die fysieke ongemakken kreeg, kon ik het bij het Talentteam altijd vrij makkelijk aan.”

In de Draisma Dynamo Arena gaat de Apeldoorner een volgende fase van zijn volleybalcarrière in. “Je kunt niet zeggen dat het bij Dynamo beter is. Bij het Talentteam was ook alles prima geregeld. Het is wel anders. Het gaat een stapje verder. De aanpak is mooi. Je hebt te maken met vrijwilligers die alles neerzetten. Er staat een vereniging achter. Dat heb je bij het Talentteam niet. Daar is alles puur gericht op het opleiden. De visie van Redbad spreekt me heel erg aan. Hij wil spelers naar het nationale team brengen. Daar wil ik ook naartoe.”

Ondanks dat zijn debuut nog op zich laat wachten inhaleert Bosma gretig alle nieuwe ervaringen die hij opdoet. “Voor de Europa Cup ben ik mee geweest naar Belchatow. Ik heb er niet mogen spelen. Toch vond ik het heel indrukwekkend om mee te maken. Die hele hal zat vol. Dat publiek was echt fanatiek. Dát is wat je wil. Bij thuiswedstrijden van Draisma Dynamo komen ook veel meer mensen kijken dan bij het Talentteam. Bij onze thuiswedstrijden in Ede zaten er alleen vaders, moeders, vrienden en bekenden op de tribune.”

Het talent biecht eerlijk op dat het niet altijd meevalt om rustig aan te doen en geduldig te moeten wachten totdat het lichaam weer honderd procent meewerkt. “Er zijn momenten geweest waarop ik gezegd heb dat ik ermee kap. Maar ik heb nou eenmaal gekozen voor dit traject en ik wil het ook afmaken. Als het niet genoeg is, dan is dat zo. De kansen die ik krijg, wil ik grijpen. En soms heb je niet zoveel te willen. Bij Alterno heb ik geleerd dat als er iets van je gevraagd wordt, je dat ook doet. Als je iets echt wilt, dan móet je mee. Ik ben pas negentien. Ik ben er nog lang niet.”

De Benjamin van de selectie kwijt zich zodoende vol overgave van de taken die hij wél kan verrichten. “Ik ben de jongste van het team. Stijn de Ruijter is één dag ouder dan ik. Daarom mag ik de wastas doen. Na elke wedstrijd moet ik de tenues wassen en hangen bij mij thuis shirtjes te drogen.”

Draismadynamo.nl zaterdag 10 december 2022

Geslaagde tweede editie Draisma Dynamo Sportcafé

De tweede editie van het Draisma Dynamo Sportcafé is met groot enthousiasme ontvangen. Meer dan 160 geïnteresseerden waren dinsdagavond in Omnisport getuige van een boeiende bloemlezing van neuroloog en oud-volleyballer Bas Bloem over hoeveel baat Parkinsonpatiënten hebben bij bewegen en gezond leven.

In het aansluitende tafelgesprek onder leiding van Maarten Tip lieten professor Bloem, FC Twente-trainer Ron Jans, Apeldoorns wethouder van topsportzaken Jeroen Joon en Redbad Strikwerda hun licht schijnen over onder meer het WK voetbal en de benadering van de media.

In verlengde van het Parkinson-presentatie kwam ook het vermeende gevaar van koppen bij voetbalwedstrijden ter sprake. Ron Jans toonde zijn bedenkingen over een mogelijk verbod daarop. “Als je dingen gaat verbieden, dan wordt het vaak alleen maar slechter. Zo is de Maffia ontstaan.”

Redbad Strikwerda wilde desgevraagd wel het een en ander kwijt over zijn stokpaardje, de nivellering van het Nederlandse clubvolleybal. De Draisma Dynamo-coach meent dat de topteams in de eredivisie zich moeten behelpen met vijfde-keus-spelers. Om kans te maken op Champions League-kwalificatie is volgens Strikwerda een budget nodig van minstens 2,4 miljoen euro. “Het is één grote armoede”, zo stelt hij onomwonden.

Laura Dijkema, die aanvankelijk ook zou aanschuiven, had een geldig excuus om haar komst naar Apeldoorn te annuleren. De Oranje-spelverdeelster tekende in de week voorafgaand aan het Sportcafé een contract bij het Italiaanse HR Marcerata. In haar plaats kwam wethouder Joon vertellen hoezeer de Gemeente Apeldoorn naar zijn mening de topsport ter plaatse omarmt.

Ook Bas van de Goor kwam voorbij. De van een fietsongeluk herstellende oud-volleybalinternational nam een check van ter waarde van 3500 euro in ontvangst voor zijn stichting, een schuld die nog openstond van het eerste Sportcafé in oktober 2019.

Een veiling onder leiding van een heuse veilingmeester sloot het avondvullende programma af. Een deel van de opbrengst van het loven en bieden komt ten goede aan de strijd van Bas Bloem tegen Parkinson. “Die strijd gaan wij winnen”, verklaarde de ambassadeur van ParkinsonNL tijdens zijn voordracht vol overtuiging.

Draismadynamo.nl woensdag 7 december 2022

Keeper Alpay Yüzgeç pakt als rechtsback de drie punten klemvast; TKA mag voorzichtig omhoog kijken na winst in kelderduelKeeper Alpay Yüzgeç pakt als rechtsback de drie punten klemvast;

Het had niet veel langer moeten duren in het Orderbos. Scheidsrechter Jansen floot het kelderduel tussen TKA en Vaassen tegen de klok van half vijf precies op het juiste moment af. Wanneer hij meer tijd had bijgeteld had de invallende schemering verder voetballen onmogelijk gemaakt. Nu kwam er in elk geval voor de Orderbosclub na de 2-0 zege op de nog altijd puntloze Vaassenaren weer volop licht in de duisternis.

Ali Aygun staalde nadat hij na afloop plaatsnam in de behaaglijke kantine. Door de belangrijke driepunter slaat zijn ploeg een gat van zes punten met de hekkensluiter en krijgt TKA de clubs in de middenmoot weer langzaam in het vizier. “Elk punt is belangrijk. Volgende week zijn we vrij. De achttiende halen we in tegen Victoria Boys. Daar gaan we ook voor de drie punten”, kijkt de ex-voetballer van Victoria Boys nu al verlangend uit naar het weerzien met zijn oude club.

Na de strafschop, waaruit Oualid Akarkach de score opende, speelde de nummer voorlaatst uit het Orderbos feitelijk een gewonnen wedstrijd. Suarez Escalante prikte nog voor de pauze nummer twee binnen. Het zat de formatie van Aygun voor de verandering een keertje mee. Een afgekeurde Vaassense treffer in de slotfase van de eerste helft en een bal op de paal hadden het wedstrijdverloop een ander aanzien kunnen geven.

“Waarom gaf de scheidsrechter geen rood bij die penalty? Het was hands! Maar goed, na die eerste goal wist ik al dat het goed zat. Maak je na de 2-0 ook nog een derde, dan is het al eerder klaar. Kansen hebben we er genoeg voor gehad. We kwamen er paar keer met drie tegen één en drie tegen twee uit. Uiteindelijk gaat het om de punten. Die hebben we vandaag verdiend. Als je nagaat dat ik zes spelers miste, laat dat ook wel zien hoe sterk wij in de breedte zijn”, stak de winnende coach de loftrompet af over zijn spelersgroep.

Wie er wel bij was in het rode shirt van de thuisclub was Alpay Yüzgeç. Terwijl Burhan Gür de positie onder de lat innam, draaft de eigenlijke keeper al sinds een aantal weken al rechtsback op. En dat deed de 25-jarige gelegenheidsverdediger, die voor eerstedivisionist ZVV Ede wel het doel blijft hoeden, niet onverdienstelijk. Doordat hij als veldspeler veel meer in beweging was zal hij bovendien minder kou hebben geleden dan zijn stand-in onder de lat.

De gure wind maakte het er zondagmiddag voor de aanwezigen niet bepaald aangenaam op langs het veld. Het groepje TKA-fans dat voor het raam in de kantine uit hun eigen VIP-box de verrichtingen van de twee staartploegen gadesloeg, had het beter bekeken.

TKA’s nieuwe rechterverdediger voelde zich in aansluiting op de wedstrijd ook meteen op z’n gemak bij de verwarming in het clubhuis. “Het kwam eigenlijk voort uit nood dat ik back moest spelen. Dat was tegen Veluwezoom. En dat pakte goed uit. In de voorbereiding was ik inderdaad nog eerste keeper. In verband met m’n werk kan ik er niet altijd bijzijn. Ik werk in de zorg en moet weleens op zondag werken. Sportief ligt mijn prioriteit bovendien in de zaal”, verklaarde Yüzgeç dat hij met ZVV Ede naar de eredivisie wil promoveren.

Spelen op het hoogste niveau in de zaal vergroot naar zijn mening de mogelijkheid op een terugkeer in de nationale zaalvoetbalploeg van Turkije, waarvoor hij in het verleden al een aantal keren uitkwam. “Ik zat de laatste keer niet bij de definitieve selectie. Als keeper in de zaal moet je kunnen meevoetballen. Het is daarom goed voor m’n ontwikkeling dat ik nu op het veld rechtsback sta”, aldus de 25-jarige Besiktas-supporter.

De Stentor maandag 5 december 2022

Koploper Batavia ’90 geeft AGOVV een lesje in doelgerichtheid; Berg en Bos juicht alleen voor het Nederlands elftal

De wetenschap dat Batavia ’90 vorige week bij laagvlieger IJVV voor het eerst dit seizoen niet de volle buit binnenhaalde, sterkte AGOVV in de gedachte dat het de lijstaanvoerder uit Lelystad weleens punten afhandig kon maken. Het bleek niet meer dan ijdele hoop. Op Sportpark Berg en Bos werd zaterdagmiddag alleen gejuicht voor het Nederlands elftal.

Er stonden 86 minuten op het scorebord toen er gejuich weerklonk. De vreugde-uitingen weerklonken echter niet op de tribune of vanaf het terras, maar vanuit de Blauwe Drukte. Niet AGOVV had gescoord, maar Daley Blind. De recentelijk veel bekritiseerde Ajacied had het Nederlands elftal meer dan zesduizend kilometer verderop in de achtste finalewedstrijd op het WK op slag van rust op 2-0 gebracht tegen de VS. Al degenen die zich hadden verdrongen voor het grote scherm in de warme AGOVV-kantine lieten hun blijdschap daarover de vrije loop. ‘Hun’ AGOVV keek op dat moment al tegen een 0-3 achterstand aan, een score die enkele minuten later ook als eindstand in de boeken kon.

Het was wel een vreemde gewaarwording. Toen AGOVV en Batavia ’90 aan hun tweede helft begonnen, bleef het overgrote deel van de bezoekers op het AGOVV-complex binnen achter om de rechtstreekse tv-uitzending van het WK-duel van Oranje te bekijken. Slechts een handjevol doorgewinterde voetbalfans trotseerde na rust nog de bijtende kou om het verdere verloop van de confrontatie in de tweede klasse bij de zaterdagamateurs te vervolgen. Dit handjevol diehards ondervond aan den lijve hoe de gure wind met evenveel venijn door de bomen sneed als de geslepen gasten uit Flevoland dat bij tijd en wijle door de Blauwen-defensie deden.

Een uur lang mocht AGOVV de illusie koesteren dat er misschien wel wat te halen viel tegen de grote titelfavoriet van 2I. Na de 0-2 was wel duidelijk dat een ‘remontada’, zoals recentelijk tegen Be Quick ’28 en VSCO ‘61, er ditmaal niet inzat voor de Berg en Bosbewoners. AGOVV voetbalde lange tijd leuk mee, het creëerde zelf niets. Voor het eerst in negen speelrondes sloten de Apeldoorners een competitieduel af zonder te scoren. Door de absentie van Jesse Hartgers, Jeffrey van Amersfoort en Marco Bosz had Gerrit Brouwer bovendien nauwelijks mogelijkheden om zijn ploeg aanvallend van extra impulsen te voorzien.

Het vertoonde spel van zijn ploeg had de AGOVV-trainer desondanks wel kunnen bekoren. Evenals zeven dagen eerder bij de geflatteerde 4-1 nederlaag bij Unicum vond Brouwer dat zijn manschappen hadden nagelaten om de opponent meer pijn te doen. “Wij speelden een prima wedstrijd. Die spits van hun maakte duidelijk het verschil. Zo’n ploeg straft elk foutje meteen af. Qua voetbal moet ik mijn ploeg een compliment maken. Het was jammer dat we voorin niets konden doen. Met zo’n uitslag lijkt het opnieuw of we volledig kansloos waren, maar ik vond dat we gewoon prima meespeelden. Ik heb gehoord dat IJVV vorige week tegen Batavia in een 8-1-1 systeem speelde. Dat kunnen wij niet. Dat willen wij ook helemaal niet. Wij willen altijd voetballen. Als ik mijn spelers de opdracht zou geven om op zo’n manier te spelen, dan zeggen ze: dag trainer, ik kom hier niet meer terug.”

Brouwer kan tevreden zijn met hoe AGOVV zich tot dusverre na de promotie staande houdt in de tweede klasse. Om de eerste helft van het seizoen helemaal naar volle tevredenheid af te sluiten, zou een driepunter in Zwolle mooi meegenomen zijn. “Volgende week bij ZAC moeten we wel een resultaat neerzetten. Het staat allemaal heel dicht bij elkaar.”

De Stentor maandag 5 december 2022

Draisma Dynamo te vroeg in Sinterklaasstemming

Pakjesavond is het pas op maandag. Draisma Dynamo haalde het uitdelen van de cadeautjes al twee dagen naar voren. Active Living Orion pakte de presentjes zaterdag gretig uit. Met een kansloze 0-3 nederlaag in de eredivisietopper als resultaat.

Het contrast met de finalewedstrijden in de play-offs en het eredivisieonderonsje eerder dit seizoen in Doetinchem was enorm. In die vier bewuste wedstrijden legde een overtuigend Draisma Dynamo de rivaal uit de Achterhoek telkens z’n wil op. Zaterdagavond was het precies andersom. Als makke schapen liet de thuisploeg zich naar de spreekwoordelijke slachtbank leiden.

Hadden de Doetinchemmers in de persoon van Jasper Diefenbach een constante factor, in de gelederen van Draisma Dynamo was er niemand die ploeg over talloze dode punten heen kon helpen. “We worden geacht nieuwe leiders te vinden. Een van de grootste problemen in Nederland is, is dat de nieuwe generatie het niét doet. Er is genoeg ruimte voor anderen om die positie in te nemen, maar ze laten het niet zien. Ze onderscheiden zich niet”, oordeelde Redbad Strikwerda naderhand. De verliezende coach omschreef de wijze waarop zijn ploeg zich zaterdagavond presenteerde treffend als ‘hotseknotsbegoniavolleybal’.

Setstanden: 17-25, 22-25, 20-25.

Op zondag 11 december krijgt Draisma Dynamo in de thuiswedstrijd tegen VCN de kans om het geschonden blazoen weer wat op te poetsen. Zes dagen later kan het het jaar 2022 alsnog met een goed gevoel én een prijs afsluiten in de op 17 december vastgestelde Supercupwedstrijd tegen Lycurgus.

Draismadynamo.nl zondag 4 december 2022

AGOVV Futsal dankt benauwde zege aan Cenik en de schoenen van de reservekeeper

Dankzij de onpasseerbare Ceylan Cenik en Joey Jejanan, die op de schoenen van reservekeeper Jordi Steenbergen zijn ploeg langs Texel ’94 schoot, mag AGOVV Futsal blijven hopen op plaatsing voor de kampioenspoule in de eredivisie zaalvoetbal.

Voetballen, zowel indoor als outdoor, is vaak helemaal niet zo ingewikkeld als Leonne Stentler en andere professoren in de voetbalkunde het het domme kijkvolk willen doen geloven. Een ploeg met een keeper die alles tegenhoudt hoeft zelf maar één keer te scoren om een wedstrijd winnend af te sluiten. Zó simpel kan het zijn.

Bij AGOVV Futsal beleefde Ceylan Cenik weer eens één van die avonden zoals hij er elk seizoen wel een aantal heeft sinds hij in Apeldoornse dienst het doel verdedigt. De Belgische keeper met de Turkse roots dreef de spelers van het bezoekende Texel ’94 bijkans nóg meer tot vertwijfeling dan de scheidsrechters, op wie de eilandbewoners luidkeels afgaven toen zij na de 1-0 nederlaag de kleedkamers van sporthal Matenpark opzochten. De klemvaste accountant uit Beringen hield de nul, pakte alles wat hij pakken kon.

Joey Jejanan op zijn beurt had aan één bevlieging voldoende om het gelijkopgaande duel in het voordeel van de thuisploeg te beslissen en AGOVV Futsal op koers te houden voor de achtste plek waarop de Apeldoornse eredivisionist z’n zinnen heeft gezet. Hoe hij het deed weet de matchwinner waarschijnlijk zelf niet. Jejanan doet wat zijn gevoel hem ingeeft. Na een korte accelaratie aan de linker zijlijn schepte hij de bal als het ware in de bovenhoek langs de vertwijfelde toekijkende Texelse goalie.

“Dat is Joey hè, die kan uit onmogelijke hoeken scoren”, genoot Rachid Boughalab meteen na afloop nog na van het beslissende moment in de wedstrijd. Voor dat het een zware bevalling was geweest had de AGOVV-captain wel een verklaring. “We hebben veel geblesseerde spelers. Zelf kon ik eigenlijk niet spelen en Yasin Erdal en Ismar Maglajlic liepen ook op één been.”

Met twee punten achterstand op de actuele nummer acht HV/Veerhuys en één op het als negende geklasseerde Groene Ster, gelooft Boughalab er nog altijd in om de eerste fase van het eredivisieseizoen af te kunnen sluiten met kwalificatie voor de kampioenspoule. “We hebben nog twee wedstrijden. Wanneer we winnen van Groene Ster en De Hommel, dan kan het. Wij doen niet onder voor die ploegen. Wij gaan voor het hoogst haalbare. Wij willen in dat linker rijtje eindigen.”

destentor.nl zaterdag 3 december 2022

Een op z’n kop staande trainer houdt ambitieuze Ricardo Hofman bij de les

Ricardo Hofman gaat in het huidige volleybaljaar voor de hattrick met Draisma Dynamo. Uiteraard hoopt hij in zijn derde seizoen in Apeldoornse dienst voor de derde keer in successie de landstitel te veroveren. Wat de 24-jarige passer/loper bovenal wil, is belangrijker worden voor het team en progressie boeken in zijn eigen spel. “Je bent niet zoveel aan het trainen om niet voor de prijzen mee te doen. Een prijs is een bevestiging van het beter worden.”

Op 8-jarige leeftijd begon Hofman in zijn woonplaats Pijnacker met volleyballen bij het plaatselijke Netwerk. Toen hij werd geselecteerd voor het Haaglanden talententeam, stapte hij over naar Inter Rijswijk. Als 17-jarige maakte hij daar zijn eredivisiedebuut. Uitgerekend tegen Draisma Dynamo. Zijn vuurdoop staat hem nog helder voor de geest. “Nico Manenschijn was aan serve. Hij acete mij op de zijlijn.”

Na één jaar Reco ZVH werd de student Aardwetenschappen in de zomer van 2020 in Apeldoorn ploeggenoot van Manenschijn. Hofmans keuze voor Draisma Dynamo was weloverwogen. “Ik heb alleen even getwijfeld of het wel te combineren viel met mijn studie. Draisma Dynamo was ook in gesprek met een aantal andere passer/lopers, maar op een gegeven moment viel alles op z’n plek.”

De nieuwkomer moest de eerste maanden op z’n tenen lopen. “Je moet 100 procent geven om mee te komen. Het duurde zo’n anderhalve maand voordat ik me fit genoeg voelde. Alles wat je speelt is meegenomen. Je leert door veel te doen. Eigenlijk had ik niet echt verwachtingen. Al nam ik me wel voor om vol tegen de schenen aan te schoppen”, verklaart Hofman dat hij veel opstak van ervaren medespelers. “Er stonden natuurlijk wel goede passer/lopers voor me: Jeroen Rauwerdink, Frits van Gestel en Wessel Blom. Die gasten hadden veel ervaring en waren heel stabiel. Vooral Jeroen was heel goed in het bewaken van het niveau op de trainingen.”

Middenin coronatijd vierde de eerstejaars leerling uit de klas van meester Strikwerda zijn eerste landstitel. “Het was een heel aparte periode met gekke trainingen. We stonden soms met twee man op het veld. We moesten in tijdsblokken spelen. De wedstrijden speelden we zonder publiek. Ook bij die kampioenswedstrijd mocht niemand aanwezig zijn. Met de spelers hebben we wel samen een feestje gevierd in het Dynamo Café. Voor mij was het heel nieuw. Ik heb in die fase weinig gespeeld. Toch voelde ik me wel kampioen. Zeker.”

Bij de titelprolongatie was zijn eigen inbreng al groter, zo oordeelt Hofman. Hij kreeg er zelfs grijze haren van, vertelt hij lachend: “Je zag het aan onze haarkleur, hè. Tijdens de krachttraining zei ik: ik ga kaal als we kampioen worden. Kaal ging anderen wat te ver. Daarom hebben we het grijs laten verven. Vanwege de haarkleur van onze krachttrainer Raymond Dirksen.”

Hofman beaamt dat het op de beslissende momenten niet tegenzat. “Sliedrecht moest van Lycurgus winnen, wij van Orion. Dat gebeurde. In de finale stond iedereen wel weer op scherp. Jeroen en Frits speelden in de laatste fase het meest. Toch voelde ik bij mezelf wel meer verantwoording over het teamproces dan het jaar ervoor.”

Zijn uitverkiezing in de voorselectie van Oranje bevestigde dat hij op de goede weg is. “Het Nederlands team halen is zeker een doel. Dat ik op die longlist stond, motiveert. Ik heb tweeënhalve week meegetraind. Het was flink aanpoten. Ik voelde me daar weer dat broekie van die eerste maanden bij Draisma Dynamo. Alleen was ik nu een broekie op Papendal”, geeft hij te kennen dat zijn eerste korte kennismaking met ’s lands beste volleyballers duidelijk naar meer smaakt.

Voor de Europese ervaringen die hij inmiddels opdeed met Draisma Dynamo geldt hetzelfde. “In mijn eerste seizoen hadden we die driekamp in Polen. Daar heb ik één punt geserveerd. Vorig seizoen tegen Sastamala en Tours speelde ik al wat meer. Dit seizoen nog meer. Je ziet wat ploegen als Benfica en Belchatow tegenover ons neerzetten. Ze houden je een spiegel voor. Zo hard als die gasten serveren, daar moeten wij ook naartoe. Als je met z’n allen op een hoger niveau speelt, maakt dat je eigen niveau hoger. Ik zie zo’n BeNe-Liga daarom wel zitten. Het geeft meer uitdagingen.”

De ambitieuze Zuid-Hollander weet wat hij wil en ook wat hij daarvoor moet doen en laten. Ooit international worden en volleyballen een sterke buitenlandse competitie kost veel inspanningen en trainingsuren. “Zolang het niet stagneert, gaat het goed. Ik moet progressie blijven maken. Ik moet meer uren draaien op een hoger niveau en ook in competitiewedstrijden steeds het beste leveren. Anders is het niet genoeg. Met wat ik de op de trainingen aan het doen ben, wil ik er ook het meeste uithalen.”

Zichzelf verbeteren en prijzen winnen met het team betekent keihard werken, is hij zich maar al te goed bewust. “Je wordt niet zomaar kampioen. Het komt niet aanwaaien. Waarin ik denk dat wij ons onderscheiden ten opzichte van de andere ploegen, is dat wij met z’n allen heel veel potentie hebben. We kunnen ons nog veel verder ontwikkelen. Maar eigenlijk hebben wij zelf helemaal niet zoveel verwachtingen. Je moet altijd zorgen dat je je eigen niveau haalt. Maar dan nog kan het zo zijn dat een tegenstander beter is.”

In het ‘jeugdplusteam’ van Redbad Strikwerda zorgt de coach er wel voor dat de spelers stevig met beide benen op de grond blijven. Op soms ludieke wijze houdt Strikwerda zijn manschappen bij de les, ervaart Hofman keer op keer. “Na die wedstrijd bij PDK vertelde Redbad ons dat hij ’s avonds om tien uur altijd op z’n kop in de kamer gaat staan. Dat ik jullie dit nu vertel in de kleedkamer in Huizen gaan jullie nooit meer vergeten, zei hij. Hopelijk vergeten jullie dus ook nooit meer dat jullie de bal niet meer in het blok moeten slaan…”

Hofman kan wel verklaren waarom het huidige seizoen tot dusverre enigszins wisselvallig verloopt. “Het dipje dat we hadden is ook deel van het leerproces waarin wij zitten. Aan de andere kant kunnen we dat beter nu hebben dan in de play-offs. Het is zoals Redbad zegt: met windkracht drie leer je niet zeilen. Dus maakt hij het ons soms ook zo lastig mogelijk. Redbad benoemt de fouten. Tegen SSS maakten we 24 servicefouten en 24 aanvalsfouten. Dan geef je bijna twee complete sets weg. Die fouten maken we zelf.”

Draismadynamo.nl zaterdag 3 december 2022