Bij Unicum leed AGOVV voor het eerst sinds vijf speeldagen weer eens een nederlaag. De enige Apeldoorner die na een sportieve familiereünie in Lelystad als winnaar van het kunstgras stapte, speelde bij de tegenpartij: Gino Bosz.
Een getergde Peter Bosz vertrok in het seizoen 1984-1985 na een zakelijk geschil bij Vitesse. Bij de amateurs van AGOVV dwong de latere international en trainer een terugkeer af in het betaalde voetbal. In dat jaar, waarin de Blauwen aan de hand van het eigenzinnige talent het kampioenschap veroverden en promoveerden naar de tweede klasse, kwam het twee keer tot de broederstrijd met zijn voor Apeldoornse Boys actieve broer Paul.
In Lelystad was zaterdag sprake van een déjà vu. De geschiedenis herhaalde zich. Achtendertig jaar na dato ging de volgende generatie Bosz-voetballers op sportpark de Schouw de confrontatie met elkaar aan: Peters zoon Gino namens Unicum, zijn neef Joey in het shirt van AGOVV. Apeldoorners onder elkaar in de polder. Er hadden zelfs drie Bosz’en op het veld kunnen staan, ware het niet dat AGOVV’s Marco geblesseerd moest toekijken.
De verliezende Bosz keek nadien met een ontevreden gevoel terug op zijn eerste wedstrijd tegen zijn neef. Joey Bosz vond dat er meer had ingezeten voor AGOVV. “Vorige week tegen VSCO ging het goed en wonnen we na een 2-1 achterstand nog. Nu niet. Dat is jammer. We hebben wel een paar kansen gehad”, aldus de AGOVV’er, die op z’n tandvlees het eindsignaal haalde. “Ik kreeg last van m’n kuit. Het schoot erin.”
Weddenschappen met elkaar afsluiten, zoals hun vaders in het verleden deden, hadden de neven niet gedaan. “We hebben vooraf geen contact met elkaar gehad”, verklaarde Joey Bosz. “Het is voor hun maar goed ook dat we niets hebben afgesproken”, reageerde Gino Bosz lachend.
De winnende Bosz keek nadien met een tevreden gevoel terug op zijn eerste wedstrijd tegen zijn neef. Gino Bosz had een belangrijk aandeel in de zege van zijn ploeg. Uit zijn corner joeg Yordy Teijsse halverwege de eerste helft de 1-0 in de touwen voor Unicum. Vanaf de strafschopstip bepaalde de oud-speler van Vitesse, Heracles, Cambuur, Go Ahead Eagles, het Griekse Doxa Drama en SV TEC zelf enkele minuten voor tijd de 4-1 eindstand. “Alleen bij die 2-1 hadden wij het even lastig.”
Gino Bosz baarde nogal wat opzien door kort voor aanvang van het seizoen over te stappen van tweede divisionist TEC naar tweedeklasser Unicum. “Ik kwam er niet uit met TEC en werd toen benaderd door Unicum. Uit hun verhaal sprak heel veel ambitie. Je ziet zelf dat wij geen tweede klasse-team hebben. Promoveren willen we sowieso.”
Ondanks dat hij het er prima naar z’n zin heeft gaat Gino Bosz de Lelystadse club aan het einde van het seizoen toch weer verlaten. Hij kon de lokroep van IJsselmeervogels niet weerstaan. De Spakenburgers presenteerden de oud-prof onlangs al als aanwinst voor na de zomer. Een overstap in de winter is volgens de toekomstige Vogel niet aan de orde. “Het zou misschien kunnen, maar dat is niet besproken. Als een club als IJsselmeervogels komt, dan begint het weer te kriebelen. Het is een prachtige club. De ambiance die er is, is geweldig. Ik kreeg een goede aanbieding. Het is een mooie uitdaging.”
Een terugkeer als prof acht hij onwaarschijnlijk. “Zeg nooit nooit, maar ik ben al bijna dertig. Ik woon in Apeldoorn. Ik ga niet meer verhuizen. Ik wil nog een paar jaartjes voetballen. Wat ik daarna ga doen, weet ik niet. Ik ben aan het zoeken. Ik heb nooit anders gedaan dan voetballen. We gaan het zien.”
De Stentor maandag 28 december 2022