Vandaag 14 jaar geleden
België of la Belgique blijft in menig opzicht een wonderbaarlijk land. Je gaat op weg naar Bergen en dan moet je ergens ten zuiden van Brussel ineens de borden richting Mons volgen…
Die taalgrens met z’n bijbehorende taalstrijd legt iets schizofreens bij Vlamingen en Walen bloot. Wanneer je als Nederlander ergens in Franstalig België komt met van die mensen die net doen of ze je niet begrijpen. Totdat je moet afrekenen. Dan spreken ze vaak eel koet Nederlands. Stiekem. Schijnheilig. Zielig. Zeg het zelf maar.
Al heeft het ook wel z’n charmes, vind ik. Royal Albert Elisabeth Club de Mons bekt heel anders dan Koninklijke Albert Elizabeth (met een ‘z’) Club Bergen. Persoonlijk vind ik het in het Frans een stuk mooier klinken. Sjieker.
Al zie ik daar veertien jaar geleden ter plekke weinig van terug. RAEC Mons – KSK Beveren staat in het seizoen 2003-2004 nog op de kalender in eerste klasse (zonder ‘de’). Veel grandeur, om er voor de gelegenheid maar weer een mooi Frans woord tegen aan te gooien, tref ik niet aan in het nogal armetierige Stade Charles Tondreau.
10 april 2004 Bergen/Mons
