Achter de bal aan (119/9): Tirana
Woensdag 16 juli 2025
Qua vervoer loopt er tijdens mijn voetbaltrip door de Balkan veel niet helemaal zoals gepland. Bij de terugkeer vanuit Montenegro naar Tirana blijft de vertraging voor de verandering binnen de perken. De tijdwinst van het tijdverlies zit ‘m er vooral in dat de bus ditmaal slechts een kwartier nodig heeft om zowel de Montenegrijnse als Albanese grens te passeren. Een snelheid die als vermelding in het Guinness Book of Records niet zou misstaan.
De bus van vervoerder Drita Tours arriveert redelijk op tijd op het busstation van Podgorica. Voor vertrek blijkt echter dat er meer passagiers zijn dan stoelen. Dit probleempje wordt opgelost door het verzoek aan reizigers met bestemming Shkodër over te stappen in ander busje. Aldus geschiedt. Zo kan toch iedereen met een geldig vervoersbewijs naar Tirana zitten. Door dit geschuif met passagiers vertrekt de bus pas een twintigtal minuten later dan gepland.
Als we tegen tienen aankomen bij de grens, bereid ik me alweer voor op een ellenlange wachttijd. Het tegendeel is vandaag het geval. Het is niet druk. Aan beide kanten van de grens moet iedereen de bus uit om bij een loket zijn paspoort te laten controleren. Dit hele proces verloopt wonderbaarlijk snel. In zegge en schrijve zeventien minuten zijn alle douaneformaliteiten aan zowel Montenegrijnse als Albanese kant achter de rug en kan de bus z’n weg vervolgen. Tijdens de heenweg duurde alle ongein drie kwartier langer. Na inmiddels negen dagen op pad stinkt het nektasje waarin ik m’n paspoort opberg enorm naar zweet. Dat kan bij thuiskomst in Nederland meteen in de was.
Twee uur en drie kwartier – en een koffie- en plaspauze – later komen we aan in Tirana. De reis heeft in totaal drie uur en veertig minuten geduurd. Een aanzienlijk verschil met de reistijd van vijf uur en twintig minuten in omgekeerde richting twee dagen geleden. De zon brandt er in elk geval weer flink op in Tirana. Volgens Weerplaza loopt de temperatuur zelfs op naar 37 graden. Geen pretje.
Denk je dat je alles gehad hebt bij aankomst, blijkt mijn hotel te zijn overboekt en moet ik enkele straten verder in een andere herberg worden ondergebracht. Nou heb je zo’n onvoorziene verhuizing maar te accepteren, maar dan mag je toch op z’n minst verwachten dat de airconditioning naar behoren werkt. Niet dus. De kamer die ik krijg toegewezen lijkt wel een sauna. Na beklag daarover wordt dat probleem verholpen. Ze laten me dus niet stikken. Maar al met al levert het wel weer de nodige onnodige stress op.