Achter de bal aan (120): Schweinfurt
Vrijdag 8 augustus 2025
Met de promotie van 1. FC Schweinfurt 05 vanuit de Regionalliga Bayern naar de Dritte Liga tellen de drie hoogste speelklassen van Duitsland weer een club waar ik niet eerder langs de lijn heb gestaan. Dat ‘probleem’ tackle ik daarom meteen maar op de tweede speeldag van het nieuwe seizoen in de op twee na hoogste speelklasse bij onze oosterburen. Omdat de weersomstandigheden er toe uitnodigen en het amateurvoetbal in Nederland nog moet beginnen, zet ik met mijn oude Ford Focus koers naar Unterfranken. Zo kom je nog eens ergens.
Goed beschouwd is het pas de eerste keer sinds corona dat ik me zelf weer verder dan 500 kilometer met de auto van huis waag. De afgelopen jaren heb ik eigenlijk alleen maar gefungeerd als bijzit van de clubfotograaf van Go Ahead Eagles. Dat ik samen met de Kleef Schalke 04 achterna reisde door de hele Bundesrepublik, is inmiddels ook alweer een kwart eeuw geleden. We reden naar nagenoeg alle steden en dorpen waar de afgelopen drie decennia bij onze oosterburen profvoetbal is gespeeld: van Kiel tot Freiburg en van Kaiserslautern tot Aue. Je kan het zo gek niet bedenken of ik ben er wel geweest. ‘Even’ op een winterse vrijdag heen en terug naar Ulm, tijdens het ene jaar dat daar Bundesligavoetbal gespeeld werd. Of een zondagavondwedstrijdje meepikken in Unterhaching. Het was in de jaren voor en na de Millenniumwisseling bijna wekelijkse kost.
Ik ben in het verleden op eigen kracht naar Italië, San Marino, Luxemburg, Frankrijk, Spanje, Zweden of Oostenrijk gereden om wedstrijden te bekijken. 2018 moet zo’n beetje de laatste keer geweest zijn dat ik zelf achter het stuur ben gekropen voor zo’n voetbaltrip. Meer dan zeven jaar jaar geleden alweer. Naar Zwitserland. Vriendschappelijke interland Portugal – Nederland in Genève. Op de terugweg werd ik toen bij Stuttgarter Kickers in de stromende regen het stadion uitgezet. Terwijl ik al zeker een half uur binnen was vond een heerschap van de stadionbeveiliging de paraplu waar ik onder stond ineens te groot. Aangezien ik weigerde om het ding in te leveren en mezelf zeiknat te laten regenen, gooiden die idioten me eruit. Een voetbalverslaving gaat soms gepaard met vreemde bijwerkingen.
Schweinfurt is wat verder weg dan Bocholt, Nordhorn of Gelsenkirchen, waar ik tijdens de recente voorbereiding al de geur van verse Bratwurst mocht opsnuiven. De routeplanner op Google Maps geeft aan dat de route via Osnabruck en Kassel het snelste is vanuit Apeldoorn. Zo vermijd ik op deze enigszins bewolkte vrijdagochtend de alledaagse drukte in het Rivier. En inderdaad, ik kan lekker doorrijden. Pas kort na Fulda loopt het verkeer een ietsepietsie vast. Op dat moment heb ik echter al bijna 450 kilometer op de teller staan. Kort na Kassel heb ik eerder al een glimp opgevangen van een behoorlijk ongeluk. Het zag er zorgwekkend uit. Een heel konvooi ambulances is uitgerukt. Er is zelfs een traumahelikopter geland op de Autobahn. Zoiets maak je ook niet elke dag mee. Geluk bij het ongeluk is dat het in tegengestelde richting is. Die file blijft me dus mooi bespaard.
Ik hoef niets te missen van de eerste thuiswedstrijd van het naar de Derde Liga gepromoveerde 1. FC Schweinfurt, het doel van deze lange autorit. Al ruim twee uur voor de aftrap van het duel tegen Energie Cottbus parkeer ik mijn Focus op een groot plein op slechts enkele honderden meters van het stadion. Dat geintje kost me 5 euro. Bij nader inzien had ik de auto beter gratis in de nabijgelegen woonwijk kunnen stallen. Stel dat je vooraf alles weet, dan koop je elke wel een winnend staatslot. Of niet soms?
Nu de Schnüdel terug zijn in het Profifussball mag een echte Fanmars natuurlijk niet ontbreken. Met zo’n corteo hoor je natuurlijk helemaal bij de grote jongens. Elke zichzelf respecterende ultra loopt mee. Die van de Main Brigade Schweinfurt dus ook. Zo’n anderhalf uur voor de aftrap komen de boys onder politie-escorte aangelopen. Op de straat voor de hoofdingang van de Riedel Bau Arena, zoals het Willy-Sachsstadion na de promotie naar de Derde Liga is omgedoopt, komt de stoet tot stilstand. De capo brult wat. In reactie daarop gooit voetvolk er ook wat strijdkreten uit. Duidelijk wordt meteen dat er ook in Schweinfurt meer gekken op straat lopen dan dat er vastzitten.
Wanneer de heren aanstalten maken het stadion te betreden dreigt het even mis te gaan. De Schweinfurter Hillbillies zijn er duidelijk niet van gediend dat ze gefotografeerd of gefilmd worden. Ze waarschuwen omstanders de opnames met hun mobieltjes direct te staken. Het klinkt alles behalve vriendelijk. Een vrouw die dreigementen in de wind slaat, wordt bestormd door vijf of zes mafkezen. Ondanks dat ze helemaal verrot wordt gescholden (Du dreckige Fotze!) gaat ze onverstoorbaar verder met filmen. De aanwezige ME grijpt meteen in. Met een mannetje of twaalf pakken ze de knaap die het hardste tekeer gaat er meteen tussenuit. Geen van de schreeuwers probeert hun opgepakte kameraad uit handen van de politie te bevrijden. Zulke helden zijn het dan ook wel weer.
Niet alleen de politie is trouwens ruimschoots vertegenwoordigd op deze aangename nazomeravond. Het heeft er ook verdacht veel van weg dat de weekendveroorloven van alle EHBO-medewerkers uit heel Unterfranken zijn ingetrokken. Op een braak liggend terrein gedeelte achter de kopse tribune aan de thuiskant is een compleet veldhospitaal opgetrokken. Het lijkt MASH wel. De lokale autoriteiten houden er blijkbaar rekening mee dat er bij voetbalwedstrijden op Derde Liga-niveau een ramp kan gebeuren. Zo te zien zijn ze op het ergste voorbereid. Enkel de traumahelikopter die ik een aantal uren eerder op de snelweg aantrof, ontbreekt.
In het Stadionmagazin wordt trots melding gemaakt dat het stadion een flinke opknapbeurt heeft ondergaan in de zomermaanden. Nou wil ik niet lullig doen of zo, maar zelfs het het oude Diekmanstadion in Enschede of Kaalheide in Kerkrade boden hun bezoekers tijdens hun gloriedagen meer comfort dan de Riedel Bau Arena. Voor veel bezitters van een toegangskaartje is niet eens plaats in de vakken waarin ze horen te staan!
Naar mijn mening heeft de clubleiding van de promovendus veel te veel kaartjes verkocht voor de wedstrijd van vanavond. De staanvakken puilen uit. Halverwege de tweede helft verkondigt de speaker trots dat er 9.261 Zuschauer in het stadion zitten en staan. Ik heb het idee dat een groot aantal van die mensen weinig of niets ziet van wat er op het veld gebeurt.
Om nou te zeggen dat der ambtierende Meister der Regionalliga Bayern z’n zaakjes goed voor elkaar heeft. Nee, dat vind ik niet. Het maakt geen profvoetbalwaardige indruk. Het is feitelijk gewoon een schande hoe ze hun supporters samenproppen. Toch krijgt zo’n club dan wel een licentie om in de betaalde sector mee te mogen doen.
De plaatselijke politie laat in elk geval geen mogelijk onbenut om zich als professioneel te onderscheiden. IJver valt de Schweinfurter Polizei niet te ontzeggen. Na afloop van de door de bezoekers uit Cottbus met 2-0 gewonnen krachtmeting wordt de straat naar het centrum afgezet. Na het verlaten van de parkeerplaats moet ik zodoende noodgedwongen een heel andere kant oprijden dan waar ik vandaan kwam. Google Maps is wat dat betreft toch maar een mooie uitvinding. Ik betwijfel oprecht of ik zonder routeplanner in de invallende duisternis mijn hotel wel weer had teruggevonden…