Noblesse oblige. Op de afsluitende speeldag van de Apeldoorn Cup veroverde CSV Apeldoorn zoals het welhaast aan z’n stand verplicht is de hoofdprijs. Het piepjonge WSV deed weliswaar leuk mee, maar moest in de finale toch met 2-0 buigen voor het hoogst spelende clubteam ter plaatse.
Op een van de twee doordeweekse speeldagen had de toernooiwinnaar ook Sportclub Teuge al de mogelijkheid op een hoge eindklassering ontnomen. Gevraagd naar of het zin heeft voor een ploeg als de zijne om tegen het twee klassen hoger acterende CSV te oefenen, antwoordde debuterend Teuge-trainer Carlos van den Sigtenhorst niet negatief. “Ondanks de 2-0 nederlaag kan je er wel van leren. Ik vond dat wij goed stonden in die wedstrijd”, oordeelde de opvolger van de naar KCVO vertrokken Hans uit den Bogaard.
Na twee seizoenen als co-trainer nam de 36-jarige clubman dit seizoen het roer over. De Apeldoorn Cup betrof de eerste vuurproef. Ondanks dat aan de resultaten in dit vroege stadium van de voorbereiding niet al te veel waarde moet worden gehecht, zou de nieuwe Teuge-coach zou er uiteraard voor tekenen om wederom de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse te halen. Centrale verdediger Mitchel Telnekes (WSV) en middenvelder Jorden Roeterd (SV Twello) maken de selectie er zeker niet zwakker op. “Maar ik heb nog niet echt een doelstelling uitgesproken. Ook niet naar de spelers toe”, stelt hij.
Om een vervolg te geven aan de prima prestaties van het afgelopen voetbaljaar krijgt Van den Sigtenhorst steun van Peter Wesselink, het misschien wel meest opmerkelijke nieuwe gezicht op sportpark De Dulmer. Medio november zette de 57-jarige Apeldoorner voor de buitenwacht nogal abrupt een punt achter het hoofdtrainerschap bij derde divisionist SV Urk. Driekwart jaar later beleeft hij een verrassende rentree als assistent van een derdeklasser. Het bloed kruipt bij het voetbaldier duidelijk waar het niet gaan kan. Gezeur eromheen en bemoeienissen van betweters die op de stoel van de trainer willen plaatsnemen kunnen hem gestolen worden, met een rol in de luwte kan hij zich prima vinden.
Wesselink blijft bovenal een enorme liefhebber van het spelletje. Voor het overbrengen van ervaringen voelt de man die in 2011 de Rinus Michels Award als beste trainer in het amateurvoetbal won zich niet te groot. “Ik houd me nu wat meer één op één met de spelers bezig, treed wat meer in detail en probeer te spiegelen. Als hoofdtrainer kom je daar niet aan toe. Ik doe dingen die ik leuk vind: op het veld staan en er op inhoud mee bezig zijn”, verduidelijkt de man die de afgelopen kwart eeuw als eindverantwoordelijke bij SV Vaassen, CSV Apeldoorn, SVZW, Spakenburg, Silvolde, DTS ’35, Excelsior ’31, DVS ’33, SV Urk zijn sporen ruimschoots verdiende.
“Als ik langer was doorgegaan, had ik er echt last van gekregen. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat het op werk ging lijken. Ik voelde geen ontspanning meer. Na m’n besluit om te stoppen wilde ik voor mezelf eerst afstand nemen. Buiten zelf veel te sporten heb ik eigenlijk niet zo gek veel gedaan. Hoofdtrainer word ik niet meer. Toen ik via via hoorde dat ze bij Teuge een ervaren assistent zochten, ben ik gaan bellen en zijn we in gesprek gegaan”, vertelt hij hoe hij zich met een fris hoofd en een fit lichaam stort op zijn nieuwe uitdaging.
Over wie de opstelling bepaalt, bestaat bij Sportclub Teuge geen misverstand. “Carlos neemt als hoofdtrainer de beslissingen”, maakt de gerenommeerde assistent duidelijk dat hij zijn plek kent en daar veel voldoening uit haalt.
De Stentor maandag 25 augustus 2025