Met een riante 3-0 overwinning op SEH beleefde Columbia een geslaagde première in het zaterdagvoetbal. Tijdens het nieuwe avontuur waarin de Apeldoornse derdeklasser zich stort geldt de 45-jarige Boy Nuesink nog altijd als een zekerheidje voor trainer Harold Dengerink.
Het had bij tijd en wijle wel iets kolderieks. Boy Nuesink reikte tot aan de schouders van Youp Dil. Toch moest de lange frontsoldaat van de Heerdenaren bij zijn lijf aan lijf-gevechten met de oude meester van de thuisploeg meestal de witte vlag hijsen. Geslepen als hij is weet Columbia’s meest ervaren man, die na de overstap naar de zaterdag lijkt begonnen aan zijn vierde jeugd, nog altijd van geen wijken.
“Hij was iets te groot, maar ik denk dat hij weinig kansen heeft gehad”, constateerde de oudste speler op het veld tevreden over hoe hij samen met Tim Evers, zijn nieuwe partner achterin, al het Heerder aanvalsgevaar vakkundig onschadelijk maakte. Met de van SV Twello overgekomen Evers lijkt de verdediging aan stabiliteit te hebben gewonnen.
Of hij nou op zaterdag of op zondag met Columbia aan de bak moet, deert de nestor uit de selectie in principe weinig. “Nu we op zaterdag voetballen, zijn we op zondag vrij. Dat wordt wel even wennen. Vooral mijn vrouw zal er blij mee zijn”, oordeelt hij.
Zelfs op respectabele leeftijd blijft Nuesink voorop gaan in de strijd. Het kenmerkt de liefhebber. Van de 22 spelers die zaterdagmiddag aan de aftrap stonden was meer dan de helft nog niet eens geboren toen de routinier als jong broekie met het AGOVV van trainer Peter Bosz in 2002 de algehele landstitel bij de amateurs veroverde. Drieëntwintig jaar later staat hij er nog altijd.
Het heilige vuur brandt in volle hevigheid voort. De komende maanden hoopt hij met Columbia aansprekende prestaties te behalen in de derde klasse N. “Wat we de afgelopen jaren hebben gedaan heeft niets met nu te maken. Met Harold willen we extra stappen maken. We zien wel wat het wordt. We moeten niets. We spelen wel in een heel mooie competitie. Alles is in de buurt. We hoeven niet ver te reizen. Vooral naar de wedstrijden tegen de Apeldoornse clubs kijk ik echt uit”, verheugt de veteraan zich op alle derby’s die eraan komen.
Zijn leeftijd weerhoudt hem er niet van voor elke training en wedstrijd met plezier zijn voetbalschoenen aan te trekken. “Ik train twee keer in de week volle bak. In de echte sprintduels merk ik wel dat ik wat langzamer ben geworden. Maar dan moeten anderen maar een stapje extra doen. En dat doen ze graag voor mij”, bespeurt de Columbiaan bij zijn ploeggenoten volop bereidheid om er samen het beste van te maken.
Nuesink voetbalde in het verleden zelfs nog samen met Dengerink. Al bestrijdt hij lachend de suggestie dat dat al zó lang geleden is dat er toen alleen nog maar zwartwit televisie bestond. “Het was wel in het zwartwit, in de jeugd bij WSV. Tot en met de C’tjes speelden we er samen. En later bij AGOVV opnieuw”, wijst de speler op de lange onderlinge verbondenheid tussen beiden.
Van de zijde van Columbia’s nieuwe trainer is er vooral diep respect voor zijn voormalige ploeggenoot. Dengerink weet dat de aanwezigheid van routiniers van het kaliber Nuesink hem goed van pas zal komen bij zijn streven om de voormalige zondageersteklasser na enkele moeizame seizoenen weer in rustiger vaarwater te brengen. “Columbia is een mooie, warme club met geweldige mensen. Ik wil de club echt weer op de kaart zetten. Erin blijven moet onze eerste doelstelling zijn, maar doelstellingen kan je tussentijds altijd bijstellen.”
De Stentor maandag 22 september 2025