Vandaag 8 jaar geleden
Met een neefje dat al bijna even ‘gek’ (in de positieve zin van het woord…) is als zijn oom zit de sportverdwazing heel diep in de familie geworteld. Als Tommie dus graag een keer naar Bayer Leverkusen wil omdat de BayArena hoog op zijn verlanglijstje staat, ontkom ik er bijna niet aan om mee te gaan. Als oom zijnde behoor ik immers het goede voorbeeld geven.
Bayer Leverkusen blijft voor mij altijd een beetje een gemaakte club. Maar met wat ze ervan gemaakt hebben bij de Werksclub, dat moet ik ze eerlijk nageven, kan elke zichzelf respecterende profvoetbalclub voor de dag komen. Terugdenkend aan 1987, bij mijn allereerste visite aan Leverkusen, hebben ze niet stil gezeten. Er is veel veranderd. Ten goede. Het armetierige stadionnetje van destijds is omgetoverd tot een modern(e) voetbaltempel(tje) dat de bezoekers van alle denkbare gemakken voorziet. Voor de metamorfose van het Ulrich-Haberland-Stadion tot BayArena verdient de clubleiding complimenten.
Ach, en de tragiek dat Bayers bedrijfselftal nie Deutscher Meister wird, daarin staat Vizekusen niet alleen. Zoiets kan de beste overkomen.
3 oktober 2009 Leverkusen