Achter de bal aan (118/4): Helsinki
Zondag 8 juni 2025
Eerste Pinksterdag. The day after the night before. Ik besteed m’n afsluitende dag op Finse bodem op een aangename en educatief verantwoorde manier. Een bezoek aan het nationale sportmuseum in Helsinki is voor iedere sportliefhebber een aanrader. Met een tentoonstelling over oud-Ajacied Jari Litmanen als klapstuk. Het zesde wedstrijdbezoek in vier dagen – FC Honka tegen JPS – betekent het ultieme sluitstuk van een uitermate geslaagd uitstapje naar Estland en Finland.
Zo’n twaalf uur na de zege van Oranje tegen de Finnen keer ik terug op de plek des onheils. TAHTO, sports museum of Finland + centre for sports culture is op deze stralende Pinksterzondag het doel van een hernieuwde visite aan het Olmpiastadion. Het in het stadion gevestigde museum is de stevige entreeprijs van 16 euro alleszins waard. Als liefhebber van sport en geschiedenis kom ik helemaal aan m’n trekken bij het aanschouwen van twee zalen vol memorabilia uit ’s lands sportgeschiedenis.
De herinnering aan tal van legendarische Finse sporters wordt er op uiteenlopende manieren levend gehouden. De vergulde loopschoenen van atleet Paavo Nurmi staan er naast een hele collectie door skispringers Matti Nykänen en Toni Nieminen gewonnen eremetaal. Ook vermaarde ijshockeyers, Formule 1- en motorracehelden komen uitgebreid aan bod. Een speciale expositie over het leven en de carrière van Jari Litmanen vult tot oktober de hele bovenverdieping. Alle 133 doelpunten die de beste Finse voetballer aller tijden gedurende zijn verblijf bij Ajax scoorde zijn te zien. Een feest van herkenning. Met het originele Nederlandstalige commentaar erbij.
Zo ver als hun roemruchte landgenoot gaan de voetballers van FC Honka en JPS het nooit schoppen. Toch is een middagje voetballen kijken in Espoo bij de onderlinge krachtmeting tussen beide clubs uit Groep A van de Kakkonen, de op drie na hoogste speelklasse in het Finse voetbal, ook een vermakelijke tijdsbesteding.
Espoo ligt een kilometer of tien buiten het centrum van de stad. Met de metro stap je bijna uit voor de deur van het Tapiolan urheilupuiston, het enorme sportcomplex waar het knusse stadionnetje van FC Honka is gehuisvest. Zoals bijna alles in dit land, is de toegangsprijs wat aan de hoge kant. Een bedrag van 13 euro staat eigenlijk niet in verhouding tot wat je er voor terugkrijgt. Aan de andere kant is het best apart om eens vanaf een vastgeschroefde keukenstoel op een houten noodtribune een voetbalwedstrijd te bekijken. Bovendien noemt de speaker bij elke hoekschop de naam van degene die de corner neemt. Zo’n service krijg je nergens. Zelf heb ik het in elk geval niet eerder meegemaakt. En dan woon ik toch wel vrij veel wedstrijden bij.
De in het geelzwart gestoken thuisclub is veel te sterk voor de hekkensluiter uit Jyväskylä. Met slechts 4-0 is FC Honka zelfs nog lief voor de gasten. Door de zege verovert het wel de koppositie in de afdeling. Dit tot grote vreugde van de uit een mannetje of twintig bestaande harde kern. Na het laatste fluitsignaal vieren zij uitbundig samen met de spelers het resultaat. Evenals gisteren bij IFK Helsingfors ben ik aangenaam verrast door de positieve en gepassioneerde support van de Finse voetballiefhebbers. Een dergelijk fanatisme had ik eerlijk gezegd niet verwacht.
Maandagochtend volgt in alle vroegte de terugvlucht naar Schiphol. Bij thuiskomst gaan we weer vrolijk over tot de orde van de dag. Op Tweede Pinksterdag zal dat het coveren van de nacompetitiewedstrijd tussen WSV en DIO ’30 zijn. Ook dat blijft leuk.