Schaapherder op de Veluwe een uitstervend ras

By | 27 juni 2017

Vandaag 15 jaar geleden

Liefst veertien jaar lang ben ik belast geweest met de redactie van de Recreatiekrant Veluwe. In de periode 2000 tot en met 2013 heb ik in totaal 215 kranten in elkaar gedraaid. Een betere wegwijzer voor Veluwe-bezoekers is er nadien nooit meer geweest.

In al die jaren trek ik er zelf ook met zekere regelmaat op uit in de regio. Ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat ik behoorlijk de weg weet. Het gebied tussen Hattem en Scherpenzaal en tussen Nijkerk en Rozendaal kent sindsdien weinig geheimen meer voor me. Alle natuurgebieden, attractieparken en musea vallen onder mijn ‘werkgebied’. Het is mijn taak de toeristen en recreanten te informeren waar de meest spraakmakende evenementen en activiteiten zich afspelen. Mooie jaren. Een haast melancholisch gevoel maakt zich van me meester als ik er aan terugdenk.

Onderweg ontmoet ik veel bijzondere en kleurrijke mensen. Cos Mouw behoort tot de meest markante Veluwenaren met wie ik kennis heb mogen maken. De hoeder van de Elspeter schaapskudde, die op 2 december 2014 op 71-jarige leeftijd is overleden, ziet zichzelf als representant van een uitstervend ras. ’s Zomers vindt hij zijn werk romantisch, in de winter reumatisch.

In de zomervakantie ontvangen Cos en zijn echtgenote Christien hele horden vakantiegangers. Elke woensdagochtend houdt de welbespraakte herder bij de schaapskooi aan de Stakenbergerweg een praatje voor zijn gasten. Daarbij heeft Cos heel wat kwinkslagen en levenswijsheden in petto. Zoals: “Schapen en vrouwen moet je nooit achterna lopen. Je moet ze voeren, dan komen ze vanzelf…”

27 juni 2002 Elspeet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *