Maandelijkse archieven: november 2017

Oranje en Mannschaft weten publiek niet te boeien

Vandaag 5 jaar geleden

Vriendschappelijke interlands vallen vaak bitter tegen. Mijn 155e interland vormt daar geen uitzondering op. Normaal gesproken spreekt een affiche Nederland – Duitsland tot de verbeelding. Wat beide Nationalmannschaften de aanwezigen in de Amsterdamse parkeergarage vijf jaar geleden voorschotelen, spreekt weinig tot de verbeelding.

Voetballen als volksvermaak is in de 21e eeuw een achterhaald begrip. Met de overvolle speelkalenders van tegenwoordig valt het de spelers niet eens kwalijk te nemen. Het valt best te begrijpen dat de heren vedettes tussen hun reguliere competitie- en Europese verplichtingen door niet altijd te porren zijn voor een potje om des keizers baard. Aangezien de tv-zenders waar voor hun geld willen, moet iedereen er toch aan geloven. Zowel spelers als het publiek thuis voor de buis en in de ArenA.

De twaalfde keer waarop ik persoonlijk beide buurlanden tegen elkaar in het strijdperk zie treden, is met afstand de minst aantrekkelijke Nederland – Duitsland die ik heb bijgewoond. De slaapverwekkende 0-0 is een wedstrijd om gauw te vergeten.

Meest positieve is dat Oranje vijf maanden na het kansloze 2-1 verlies tegen de Duitsers in Charkov op het EK ditmaal een nederlaag bespaard blijft.

14 november 2012 Amsterdam

 

Vrijdag de 13e geen ongeluksdag voor GA Eagles

Vandaag 8 jaar geleden

Voor Go Ahead Eagles kent vrijdag de dertiende acht jaar geen ongelukkig verloop. Op de zestiende speeldag van het seizoen 2009-2010 neemt het elftal van Andries Ulderink de eerste plaats in de Jupiler League over van De Graafschap. Dát waren nog eens tijden!

Een 0-1 overwinning bij Telstar brengt de winnaar van de eerste periodetitel terug aan de leiding. Reza Goochannejhad kroont zich tot matchwinner. Voor Eagles Live heb ik het genoegen het thuisfront erover te informeren.

Ik kan wel zeggen dat Go Ahead Eagles destijds wel een aardig elftal op de been brengt. Met Remko Pasveer op de goal en naast Reza Wout Droste, Marco Parnela, Dave Bus, Jonathan Vosselman, Maikel Kieftenbeld, Kari Arkivuo, Dennis Hollart, Halil Çolak en Jules Reimerink in de basis. Patrick Gerritsen mag in de tweede helft invallen. Toch iets meer kwaliteit dan die talenten uit de eigen jeugdafdeling van tegenwoordig die zelfs voor het bedenkelijke niveau van de Jupiler League tekort komen.

De nieuwe hoofdtribune op sportpark Schoonenberg stroomt er niet voor vol. Welgeteld 1.854 toeschouwers nemen de moeite het duel op deze gedenkwaardige avond in Velsen-Zuid te bezoeken.

13 november 2009 Velsen-Zuid

 

Victoria Boys eenvoudig langs Loenermark: 3-0

Victoria Boys had zondagmiddag weinig te duchten van Loenermark. In de inhaalwedstrijd aan de Berghuizerweg herstelde de Apeldoornse vierdeklasser zich van de nederlaag tegen TKA en het gelijkspel tegen Alexandria. Door de afgetekende 3-0 zege klimmen de manschappen van trainer Eric Whittie naar de vierde plaats in de ‘Apeldoornse Bundesliga’.

Het gras dat op 22 oktober onbespeelbaar was verklaard, kwam ditmaal wel door de keuring. Elf fitte en bovenal gretige Victorianen lieten er vanaf de eerste seconde geen twijfel over bestaan wie na 90 minuten als winnaar van het veld zou stappen.

Mourad Kasrioui zette de thuisclub met zijn zevende en achtste seizoenstreffer op het winnende spoor. Tom Hagen zette kort voor tijd het slotakkoord.

Naar RFC Seraing tegen R Sprimont Comblain

Vandaag 1 jaar geleden

Seraing ligt aan de zuidoever van de Maas tegen Luik aangeplakt. De sporen van de staal- en metaalverwerkende fabrieken van Cockerill bepalen al sinds mensenheugenis het beeld ter plaatse. De laatste hoogovens hebben hun productie enkele jaren geleden definitief gestaakt, de troosteloosheid blijft onveranderd.

Op weg naar de WK-kwalificatiewedstrijd van het Nederlands elftal in Luxemburg werk ik samen met Erik Pasman een onderhoudzaam voorprogramma af. Zaterdag bekijken we s’ middags in Aachen eerst het Regionalliga-onderonsje van Alemannia met de ‘amateurs’ van de 1.FC Köln. Een drietal uur later beklimmen we in Seraing de bouwvallige Boverie-tribune van het in 1906 geopende Stade Pairay.

Waar in de jaren tachtig groeibriljanten als Nico Claesen en de Senegalees Jules Bocondé tot schittering kwamen, is anno 2016 de doffe ellende van de Eerste Klasse van de amateurs de realiteit. R Sprimont Comblain zien we hoe dan ook niet wekelijks voetballen…

12 november 2016 Seraing

Draisma Dynamo en Orion maken het spannend

In de eerste confrontatie met een van de kampioenskandidaten heeft Draisma Dynamo een nipte nederlaag moeten slikken. In de eigen Draisma Dynamo Arena moesten de Apeldoornse volleyballers zaterdagavond pas in de vijfde set buigen voor bekerhouder Seesing Personeel Orion.

Beide ploegen deden weinig voor elkaar onder. Ondanks alle personele problemen sloeg de thuisploeg zich er manmoedig doorheen. Draisma Dynamo bracht de door Apeldoorner Redbad Strikwerda gecoachte Doetinchemmers nadrukkelijk aan het wankelen. Aan het einde van de beslissende vijfde set beschikte Orion op het ultieme moment over juiste dat kleine beetje extra doorslagkracht.

Setstanden: 25-22, 17-25, 19-25, 25-23, 17-19.

 

Titelhouder csv Apeldoorn bekert glansloos verder

Districtsbekerhouder csv Apeldoorn houdt de kans op titelverdediging levend. De kwakkelende Apeldoornse zaterdaghoofdklasser plaatste zich zaterdagmiddag ten koste van Terschuurse Boys voor de volgende ronde. Na een wedstrijd om gauw te vergeten was de 4-1 overwinning feitelijk het enige positieve uit Apeldoorns zicht.

De elfde van de elfde inspireerde het kwakkelende csv niet om eens flink uit te halen. De ploeg van Jürgen Scherfczyk kwam bijzonder matig voor de dag tegen de drie klassen lager spelende opponent uit Terschuur. De elf spelers die van de trainer het vertrouwen kregen om de op papier eenvoudige klus te klaren lieten het om na een beetje extra vertrouwen te tanken na de teleurstellende resultaten van de afgelopen weken in de competitie. De thuisploeg speelde in een veel te laag tempo. Er was nauwelijks beweging zónder bal.

Zodoende konden de gasten lang standhouden. Pas vijf minuten voor de pauze brak Hüseyin Güveli de ban: 1-0. In de 68e minuut was Güveli eveneens de aangever voor de 2-0 door Maarten Boeve en leek de wedstrijd beslist. Bouwmans aansluitingstreffer liet Terschuurse Boys kort opleven. Twee goals van centrale verdediger Charlie van der Hulst braken het verzet van de derdeklasser definitief.

 

Edrychwch ir ddau gyfeiriad spreekt voor zich

Vandaag 9 jaar geleden

Alvorens ik eind 2008 mijn meer dan negenjarige dienstverband bij het Gelders Overijssels Bureau voor Toerisme definitief beëindig, moet ik eerst noodgedwongen een hele rits vakantiedagen opmaken. Omdat het me verstandiger lijkt om de ‘heren’ van het managementteam niet op de motorkap te nemen wijk ik onder meer uit naar Cymru en Abertawe.

Ofwel Wales en Swansea. Maar dat mag als algemeen bekend worden verondersteld. Engelsen bespotten de Welshmen vaak vanwege hun vermeende voorliefde voor schapen. Maar laat die ouwe Kelten maar schuiven. En schrijven… Prachtige taal dat Welsh. Breek me de bek niet open. De mensen gaan door het leven als bijzonder uitgesproken. Voor vijf medeklinkers achter elkaar deinzen de nazaten van de elfde-eeuwse vorst Gruffudd ap Llywelyn niet terug.

Het neemt niet weg dat menigeen ongetwijfeld vreemd opkijkt wanneer hij voor het oversteken van de straat op het trottoir de kreet ‘Edrychwch ir ddau gyfeiriad’ ziet staan. Zoiets spreekt voor zich. Of niet soms? ‘Look both ways’. Naar beide kanten kijken. Duidelijker kan het niet.

11 november 2008 Swansea

 

Flower of Scotland bloeit op Pittodrie minder fel dan op Hampden

Achter de bal aan (40/3): Aberdeen

9 november 2017

Aberdeen stond al lang op mijn verlanglijstje. Dankzij de KNVB komt het er dan eindelijk van. Wat vroeger dan verwacht. Het komt wel mooi gelegen dat het Nederlands elftal gaat oefenen op Pittodrie. Een geldig excuus om de Flower of Scotland opnieuw te zien bloeien. Zo deugt Oranje toch nog ergens voor…

De dag begint in elk geval stralend. De zon schijnt in Carlisle als ik om 9 uur in de trein naar Edinburgh stap. Virgin voert me anderhalf uur lang door een bij tijd en wijle maagdelijk decor. Murrayfield, Schotlands nationale rugby-arena, ligt langs de route. Op Waverley moet ik overstappen. Enige haast is geboden. Op Platform 2 staat de volgende Virgin al klaar. De 10:28 service to Aberdeen. De eerste leden van de Tartan Army stappen eveneens aan boord. Uiteraard met hun onvermijdelijke kilts als schamele bedekking van een paar spierwitte benen.

Ruim tweeenhalf uur lang trekt er een fraai decor aan me voorbij. Het traject voert loopt voor een aanzienlijk deel langs de kust. De zon weerkaatst op het schier oneindige wateroppervlak. Op sommige plekken gapen angstaanjagende dieptes. Naarmate de trein verder noordwaarts oprukt, overtreft het aantal grazende schapen de menselijke populatie. Haymarket, Inverkeithing, Kirkcaldy, Dundee, Arbroath, Montrose, Stonehaven, Aberdeen. Vier uur na vertrek uit Carlisle arriveer ik in de Noord-Schotse stad.

Ik had ook rechtstreeks vanaf Schiphol kunnen vliegen. Met de tarieven die onze nationale luchtvaartmaatschappij hanteert was dat een dure grap geworden. De KLM durft doodleuk bedragen van 600 of 700 euro in rekening te brengen om iemand in minder dan twee uur de Noordzee over te zetten. Schandalig. Voor hetzelfde geld vlieg je naar New York. En voor minder dan de helft van zo´n gepeperd retourtje naar de Schotse Highlands ga ik in het Verenigd Koninkrijk vier dagen achter de bal aan.

De eersten die ik na aankomst tegen het lijf loop zijn ‘Tieten Harry’ en de man die bij uitwedstrijden van het Nederlands elftal altijd de vlaggen uitdeelt, maar meer dan zes uur voor de aftrap van de vriendschappelijke interland nog nergens mee zwaait. Ik laat de heren lekker lopen, ga er zoals gebruikelijk met een grote boog omheen. Gelukkig valt het aantal carnavalsvierders mee dat naar Schotland komt. Als ik OnsOranje moet geloven, komt hooguit een honderdtal van die ‘echte’ supporters Aberdeen onveilig maken. Tsja, wanneer de resultaten even tegenzitten, dan laat de massa het afweten. Dan loopt het klootjesvolk op klompen en met kazen op het hoofd hijgerig in polonaise achter de brullende leeuwinnetjes aan.

De kick-off staat vastgesteld voor 19.45 uur local time. Ik ben bij nader inzien een beetje te vroeg ter plaatse. Meer dan twee uur voor de aftrap struin ik al rond de nog zo goed als verlaten straten rond Pittodrie. Het NOS-trio Tom Egbers, Jeroen Elshof en Jeroen Grueter is er vroeg bij. Ik maak een praatje met Celtic-fan Grueter, die de haveloze muren van de hoofdtribune met zijn camera vereeuwigt. De modern ages hebben nog geen vat gekregen op Pittodrie. Van buiten heeft het wel wat weg van een fabriek. Even later sta ik ook met de neus vooraan als de Nederlandse spelersbus arriveert. En zo dood ik een beetje de tijd in de aanloop naar de wedstrijd.

Het Away End, van waaruit ik samen met het Oranje-legioen de clash ga bekijken, heeft een wel erg afgelegen ingang. Ze doen er in Aberdeen alles aan om supporters van beide teams van elkaar gescheiden te houden… Met zo weinig Nederlanders van de partij heeft iedereen die er wel is mooi de ruimte. Bij de toegangscontrole geeft zo’n dombo in een gele jas me te verstaan dat het niet is toegestaan om inside the ground te fotograferen. Maar goed derhalve dat ik nogal moeilijk van begrip ben en geen Schots versta.

Het stadion is juist zeer fotogeniek. Oud, maar sfeervol. Compact. Tribunes lekker dicht op het veld. Een kwartiertje voor aanvang zit Pittodrie slechts voor de helft vol. Bij het spelen van de volksliederen zijn de stands toch goed volgestroomd. In de voor home fans bestemde vakken zijn weinig lege plekken meer. Iets meer dan 17.000 toeschouwers wonen het duel bij. Niet gek voor een donderdagavond in Aberdeen. Maar hoeveel nostalgie en geschiedenis het stadion ook in z’n krochten verbergt, de ambiance kan er niet tippen aan een vol Hampden Park.

De fameuze roar van het nationale voetbalstadion in Glasgow ontbreekt. De kippenvelmomenten bij het Schotse volkslied idem dito. Wanneer 50.000 leden van de Tartan Army uit volle borst Flower of Scotland meebrullen, heeft dat toch iets meer impact dan wanneer 17.000 man in het gemoedelijke Aberdeen hun stem verheffen. Er bevinden zich nochtans meer dan genoeg strijders in kilt op de tribunes van Pittodrie. Met zo’n ruitjesrok aan mogen the lads in deze tijd van het jaar wel uitkijken dat ze geen blaasontsteking oplopen. Gelukkig kan een beetje Schot wel tegen een stootje. Wie gemalen schapendarm bovenaan de nationale menukaart zet verdraagt doorgaans wel wat.

Dat Oranje met 0-1 wint is vooral leuk voor de statistieken. Mijn 189e interland gaat zeker niet de boeken in als de meest gedenkwaardige die ik ooit heb gezien. De plaatselijke jeugd lijkt het weinig te deren. Tientallen little Aberdonians verdringen zich na afloop rond de spelersbus van het Nederlands elftal. Uitgerekend Schotse voetballiefhebbertjes zien de in eigen land zo verguisde Oranjesklanten als helden. Met name de in de Premier League actieve Nederlanders mogen zich over de Engelse noordgrens in een grote populariteit verheugen. Handtekeningen en selfies blijken fel begeerd.

Terwijl securitygriezels zich uitsloven om de jochies zo ver mogelijk bij de sterren uit de buurt te houden, slaagt menigeen er toch in een Oranje-voetballer te bewegen tot het geven van een krabbel of om kort te poseren. De meesten voldoen aan de verzoeken. Tot blijdschap van hun bewonderaars. “I got an autograph of a Manchester United-player”, schreeuwt een ventje van drie turven hoog verheugd uit nadat hij er in is geslaagd de handtekening van niemand minder dan Daley Blind te scoren.

Mooi toch. That’s what football should be about. Jammer dat het tegenwoordig niet altijd meer kan en de afstand tussen de heren vedetten en hun fans almaar groter wordt.

AGOVV als gastheer van FC Utrecht in cupduel

Vandaag 7 jaar geleden

De bekerwedstrijd AGOVV tegen Ajax in het seizoen 2009-2010 staat veel voetballiefhebbers in Apeldoorn ongetwijfeld nog helder in het geheugen gegrift. Met FC Utrecht komt er een jaar later opnieuw aan aansprekende eredivisieclub in het bekertoernooi op bezoek in het Fly Brazil stadion.

In de vierde ronde van de KNVB beker keert de kleine Dries Mertens met de Domstedelingen terug op de plek waar hij als voetballer groot is geworden. Voorafgaand aan de cupkraker op Berg en Bos interview ik de Belg voor de AGOVV-pagina in De Stentor. Samen met Piet Arends draai ik bovendien een speciaal programmaboekje in elkaar. Mooie tijden, die helaas nooit meer terug zullen komen in het grootste dorp van de Veluwe.

Het blijft doodzonde dat Apeldoorn voor altijd verstoken zal blijven van dit soort sportieve happenings. Jammer genoeg raakt het gemeentebestuur meer opgewonden van prestigieuze evenementen als het wereldkampioenschap baanwielrennen in het gemeentelijk sportpaleis.

10 november 2010 Apeldoorn