Maandelijkse archieven: februari 2018

WK-thuisblijver Oranje maakt een nieuwe start

Vandaag 16 jaar geleden

Het Nederlands elftal begint het WK-jaar 2002 met een vriendschappelijk duel tegen Engeland. Oranje schittert op het eindtoernooi in Japan en Zuid-Korea door afwezigheid. Toch komen er op het oefenpotje in de parkeergarage in Amsterdam-Zuidoost  tegen de wel gekwalificeerde Engelsen meer dan 40.000 toeschouwers af.

De KNVB houdt de toegangsprijzen voor de gelegenheid zeer schappelijk. Voor 12,50 euro kan ik al plaatsnemen in Vak 128.

Dat het eerste tijdperk Louis van Gaal een ontgoochelend einde kent, valt de nogal met zichzelf ingenomen bondscoach uiteraard niet aan te rekenen. Met het duo Dick Advocaat en Willem van Hanegem op de bank maakt de WK-thuisblijver een nieuwe start.

Het 1-1 gelijkspel tegen the Three Lions-formatie met David Beckham en Steven Gerrard geeft de geplaagde burger moed.

13 februari 2002 Amsterdam

 

Go Ahead Eagles nog niet ontdooid tegen Emmen

Het Jupiler League-duel tussen Go Ahead Eagles en FC Emmen kon vrijdag geen doorgang vinden vanwege bevriezing van delen van het veld. Maandagavond viel bij de tweede aanloop naar de wedstrijd op de gesteldheid van het gras van de Adelaarshorst niets aan te merken.

Enkel de spelers van Go Ahead Eagles waren nog niet helemaal ontdooid. Er mag zelfs ten zeerste betwijfeld worden of dat dit seizoen nog gaat gebeuren… Op de 0-1 overwinning van de bezoekers uit Drenthe viel weinig aan te merken.

De wijze waarop de enige goal van de wedstrijd tot stand kwam, past helemaal in het beeld van het seizoen van de eredivisiedegradant. Gelegenheidsaanvoerder Sam Hendriks kreeg na een kwartier spelen de bal van dichtbij niet langs Emmen-goalie Dennis Telgenkamp. Uit de directe tegenstoot viel de treffer het nota bene aan de andere kant van het veld. Het centrum van de Deventer defensie lag compleet open. Alexander Bannink fungeerde als doeltreffend eindstation: 0-1.

De toch nog 4.100 toeschouwers wachtten aansluitend tevergeefs op de gelijkmaker. Na zijn tweede gele kaart mocht Emmenaar Bijl in de 84e minuut voortijdig douchen. Dit numerieke overwicht kon de gezapige thuisploeg in de laatste zes minuten evenmin uitbuiten.

Van het beoogde Jan van Staa-effect gaat het dit seizoen niet meer komen bij Go Ahead Eagles, zoveel is inmiddels wel duidelijk. Na 24 speeldagen raakt deelname aan de nacompetitie almaar verder uit zicht. De wonderen zijn weliswaar de wereld nog niet uit, maar met nog veertien duels voor de boeg kan nu al voorzichtig worden gesproken van een compleet verloren seizoen.

Go Ahead Eagles breit zichzelf flink in de knoop

Vandaag 2 jaar geleden

Bij de Jupiler League-wedstrijd Go Ahead Eagles tegen VVV Venlo springen de verrichtingen van bewoners uit de buurt Voorstad Oost meer in het oog dan het breien waaraan de spelers van de thuisploeg zich aan bezondigen.

Onder de naam ‘Voorstad Verbindt’ werken handige Deventenaren mee aan een sociaal kunstproject. Om de verbinding binnen hun buurt kracht bij te zetten, breien zij de langste sjaal ter wereld. Liefst drie kilometer lang moet het ding worden.

De ‘spe-sjale’ presentatie van de eerste 500 meter van de roodgele sjaal is op deze troosteloze vrijdagavond het enige dat van het kritische publiek in de Adelaarshorst nog op enige bijval kan rekenen. Het gebrei van thuisploeg leidt enkel tot afkeuring. Elf dagen na het ontslag van trainer Dennis Demmers werkt Go Ahead Eagles zichzelf met een kansloze 3-0 nederlaag behoorlijk in de knoop.

12 februari 2016 Deventer

Twaalf maanden en een wereld van verschil

Vandaag 1 jaar geleden

Opmerkelijk hoeveel er in slechts één jaar tijd kan veranderen. Zowel verbeteren als verslechteren. Twaalf luttele maanden. 365 dagen.

Ik zie hem nog zo voor me zitten, Fons Groenendijk. De debuterende trainer van ADO Den Haag verschijnt met een kater van jewelste op de persconferentie na afloop van de uitbeurt bij Go Ahead Eagles. De opvolger van de ontslagen van Zeljko Petrovic heeft in de voorgaande 90 minuten voetbal lijdzaam moeten aanzien hoe zijn nieuwe ploeg in de Adelaarshorst kansloos met 3-1 onderuit gaat. De Hagenaars zakken door dit verlies naar de laatste plaats op de eredivisieranglijst. De zegevierende Deventenaren klimmen door hun overwinning juist boven de rode streep.

Moeilijk te bevatten dat het een persconferentie betreft van welgeteld één jaar geleden. Twaalf maanden later is dezelfde trainer de gevierde man in Den Haag. Tegelijkertijd lijkt het alweer een eeuwigheid geleden dat zijn naast hem zittende collega Hans de Koning eruit gebonjourd is bij Go Ahead Eagles.

Die ouwe Bredero blijkt dat in het verleden toch verrekte goed gezien te hebben. Het kan verkeren…

11 februari 2017 Deventer

Draisma Dynamo in drie sets klaar met Zaanstad

Draisma Dynamo heeft de voorlaatste thuiswedstrijd van de reguliere competitie eenvoudig in winst weten om te zetten. In Omnisport was de nummer drie van de eredivisie zaterdagavond in drie sets klaar met Zaanstad.

Voor de thuisploeg betrof het een wedstrijd die feitelijk nergens meer om ging. De Apeldoorners hoefden dan ook niet tot de toppen van hun kunnen om zich van de tegenstander te ontdoen. Het bij fasen rommelig spelende Draisma Dynamo kende feitelijk meer moeite met zichzelf dan met de Zaankanters. Het stond de opponent, die zich bij een 0-3 of 1-3 zege het laatste plekje in de kampioenspoule had kunnen verzekeren, onnodig veel punten toe. Na set een en twee met respectievelijk 25-21 en 25-23 te hebben binnengehaald, had Draisma Dynamo vijf matchpoints nodig om de partij in het derde bedrijf definitief in z’n voordeel te beslissen: 30-28.

Coach Bas Hellinga bracht in de aanloop naar de play-offs al zijn selectiespelers binnen de lijnen.

Woensdag 14 februari sluit Draisma Dynamo het reguliere seizoen af met de thuiswedstrijd tegen regerend landskampioen Abiant Lycurgus. Vanaf 21 februari gaan de nummers 1 tot en met 6 van eredivisie onderling uitmaken welke twee clubs zich gaan plaatsen voor de play-off finale.

Zaalvoetballers PFC nemen koppositie over

PFC/Pro Sport Centrum heeft vrijdagavond de koppositie in de eerste divisie B overgenomen. De Apeldoornse zaalvoetballers versloegen zelf het als derde geklasseerde zvv BE ’79 met 3-0. Door deze zege passeerden ze koploper zvv Eindhoven dat met 11-7 onderuit ging bij CFM/Transito op de ranglijst.

BE ’79 had voorafgaand aan het duel in sporthal Mheenpark één wedstrijd minder gespeeld dan de Apeldoorners, maar slechts twee verliespunten meer. Rond de klok van elf uur hadden de manschappen van coach Yousef el Badey dat verschil vergroot tot vijf verliespunten.

De defensief ingestelde opponent uit Berkel-Enschot hield tot aan de rust stand.  In de tweede helft brak de thuisploeg het verzet en sloeg drie maal toe.

 

Op ziekenbezoek bij atlete Ana Fidelia Quirot

Vandaag 24 jaar geleden

De ene dag passeer ik zonder problemen de slagbomen van een zwaar bewaakt trainingscomplex, een dag later word ik een ziekenhuis binnengesmokkeld. Mijn eerste kennismaking met Cuba zal me altijd en eeuwig bijblijven.

Het is wel spannend. Ik waan me een beetje in een James Bond-film bij hoe mijn Cubaanse begeleiders mij op een donkere donderdagavond op een onbewaakt moment via een zijingang het Hospital Hermanos Ameijaras binnenloodsen. Ik krijg sterk de indruk dat alles niet helemaal volgens de geldende regels verloopt, maar enkele minuten later zit ik wel mooi aan het bed van Ana Fidelia Quirot.

De oogappel van partijleider Castro heeft zich enkele maanden eerder bij een noodlottig ongeval in haar woning in Vedado ernstig verbrand. De winnares van de bronzen medaille op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona (achter winnares Ellen van Langen en de Russische Noeroetdinova) overleeft, maar verliest bij deze tragedie haar ongeboren kind. Het tekent Quirot voor het leven, met de verminkingen aan haar hals als gruwelijk bewijs.

De ontvangst is allerhartelijkst. Hoewel atletiek het laatste is waar zij zich om lijkt te hoeven bekommeren, toont Quirot zich strijdlustig. Ze voorspelt me dat ze haar rentree op de piste zal maken. Bij vertrek moet ik haar beloven dat ik bij de terugkeer in Nederland de groeten doe aan Ellen van Langen.

Aangezien ik niet de beroerdste ben, kom ik mijn belofte na. Ik breng de boodschap over. Al krijg ik de Olympische kampioene niet persoonlijk te spreken. Wanneer ik de verbaasde Hans Koeleman aan de lijn krijg, windt Van Langens toenmalige levenspartner zich vooral op over hoe ik hun geheime telefoonnummer heb weten te bemachtigen…

10 februari 1994 Ciudad Habana

 

Te gast bij training van het Cubaanse volleybalteam

Vandaag 24 jaar geleden

Het is halverwege de jaren ’90 vrij uitzonderlijk om als westerling toegang te krijgen tot het trainingscentrum van de Cubaanse nationale volleybalselecties. Omdat ik over de juiste connecties beschik, slaag ik er 24 jaar geleden wonderwel in om een kijkje te mogen nemen in het Centro de Entrenamiento de Alto Rendimiento Cerro Pelado ten zuiden van de hoofdstad Havana.

Het is het hoogtepunt (of dieptepunt, het is maar vanuit welk perspectief je het bekijkt) van wat in Cuba bekend staat als de ‘speciale periode in oorlogstijd’. El período especial. Hoewel na de ineenstorting van de Sovjet Unie aan bijna alles een tekort bestaat, timmeren de Cubaanse volleyballers wereldwijd flink aan de weg.

Gezien de trainingsfaciliteiten mogen die prestaties wel een klein wonder genoemd worden. Of misschien juist het tegenovergestelde. Misschien wordt in de langs de weg naar het internationale vliegveld José Marti gelegen Municipio Boyeros wel de stelling bevestigd dat armoede kampioenen maakt. In dit specifieke geval volgens socialistische principes klaargestoomd.

Omdat het vrouwenteam – zoals meestal – in het buitenland verblijft, zie ik die middag alleen de mannenploeg trainen. Vedette Joël ‘Jopie’ Despaigne en zijn kameraden werken zich in een vrij troosteloze setting in het zweet. Op een versleten houten vloer. In een soort fabriekshal annex broeikas. Optimaal zijn de omstandigheden niet bepaald. Alles ziet er oud, roestig en krakkemikkig uit.

9 februari 1994 Ciudad Habana

Kou lijden in het Frans Heesen stadion in Oss

Vandaag 8 jaar geleden

Een inhaalwedstrijd in de Jupiler League. Op een maandagavond. FC Oss tegen Go Ahead Eagles.

Wie die maandagavondwedstrijden ooit verzonnen heeft, moet met terugwerkende kracht alsnog een levenslang stadionverbod krijgen. De maandag is nou niet bepaald de meest publieksvriendelijke dag die bestaat. Maar ach, dat zal ze bij de KNVB worst wezen. Het wel en wee van de toeschouwers interesseert de hoge heren in Zeist niet. Van het motto ‘de klant is koning’ trekt de voetbalbond zich niets aan.

Enige meevaller is dat de afstand Apeldoorn – Oss v.v. te overzien valt. Tom vergezelt me. Zodat hij het Frans Heesen stadion ook kan afstrepen. Elke voetballiefhebber moet daar toch minstens één keer in zijn leven geweest zijn… Deze maandagavond zal hem en de iets meer dan 2.000 andere bikkels op de tribunes (volgens de officiële lezing) hoe dan ook nog lang heugen.

Het is stervenskoud. Het kwik daalt tot liefst zes of zeven graden ónder nul! Wie de bloedeloze 0-0 van begin tot eind uitzit, mag met recht een échte liefhebber worden genoemd.

Ik heb de afgelopen vier decennia menig voetbalwedstrijd bijgewoond. Deze krijgt een onbetwist plekje in de Top-3 van duels waar ik het het minst warm van heb gekregen…

8 februari 2010 Oss