Vandaag 10 jaar geleden
Hoe vaak krijg je de kans om de o-20 elftallen van Cuba, de Dominicaanse Republiek, Haïti en last but not least de Bahama’s live aan het werk te zien? Juist, bijna nooit. Soms val je als voetballiefhebber onverwachts met de neus in de boter.
Tien jaar geleden tijdens doet de gelegenheid zich plotseling voor tijdens een van mijn dan nog reguliere visites aan Havana. Het Estadio Pedro Marrero, het nationale voetbalstadion van Cuba, vormt liefst drie dagen het toneel van een CONCACAF-kwalificatietoernooi waaraan de betreffende landen deelnemen.
Ik wissel mijn ligstoel aan het zwembad van Hotel Vedado voor de gelegenheid af met een plekje op de tribune van La Tropical. Samen met de toekomstige bondscoach van Suriname sla ik geen wedstrijd over van het vierlandentoernooi.
De jeugdige Haïtianen ontpoppen zich tot de smaakmakers. Hun leeftijdsgenoten Bahama’s houden hun voetbalkwaliteiten goed verborgen. Ik vermoed dat de pupillen van de met gouden kettingen behangen playboy-bondscoach gedurende hun verblijf in de Cubaanse hoofdstad in de derde helft meer scoren.
29 mei 2008 Ciudad Habana
Ik weet wel waar ik liever naar kijk in cuba