Maandelijkse archieven: mei 2018

Staande ovatie voor gedegradeerd Dundee United

Vandaag 2 jaar geleden

In de professionele voetbalwereld is het begrip burenruzies waarschijnlijk nergens zo sterk van toepassing als in het Schotse Dundee. De stadions van Dundee United en Dundee FC liggen náást elkaar!

Al moet gezegd worden dat de buren het op Tayside beschaafd houden. De openbare orde komt zelden in het geding vanwege de onderlinge rivaliteit. Complete godsdienstoorlogen zoals in Glasgow worden niet op een voetbalveld uitgevochten. Krokodillen zwemmen er in Dundee evenmin.

De loyaliteit van de fans is hoe dan ook opmerkelijk. Een typisch Schotse deugd. Ik ken weinig landen waarin voetbalsupporters het werkwoord ‘to support’ hartstochtelijker‘vormgeven’ dan in het noordelijkste deel van het Verenigd Koninkrijk. Op het supporterschap van een club staat in Schotland levenslang! Wat ik bij de wedstrijd van Dundee United tegen Partick Thistle op Tannadice Park meemaak, zorgt voor kippenvel.

De UEFA Cup-finalist van 1987 is al ruim voor the final home game in de play-offs uit het Ladbrokes Premiership gedegradeerd. Wanneer The Terrors na een 0-2 achterstand halverwege nog met 3-3 gelijkspelen, is de waardering van the crowd daarvoor warm en oprecht. In aansluiting op de zwaarbevochten remise en als dank voor alle belabberde prestaties in een volledig mislukt seizoen volgt een minutenlang applaus van de getrouwen.

Hartverwarmend.

10 mei 2016 Dundee

Zilver met gouden rand voor volleybalsters Alterno

Sliedrecht Sport heeft woensdagavond in Apeldoorn de landstitel volleybal bij de vrouwen geprolongeerd. In de volle en bloedhete sporthal Mheenpark moest Coolen Alterno voor de derde keer buigen voor de oude en nieuwe landskampioen.

De underdog streed voor wat hij waard was, maar bleek niet bij machte een vijfde en allesbeslissende wedstrijd uit het vuur te slepen. De routine van de Zuid-Hollandse favoriet won het in de vier finaleduels uiteindelijk van de jeugdige Apeldoornse onbevangenheid.

Setstanden: 26-28, 19-25, 19-25.

Direct na afloop overheerste vanzelfsprekend de teleurstelling in het Alterno-kamp. Bij de uitreiking van de medailles drong bij menigeen toch al voorzichtig het besef door dat het zilver voor Coolen Alterno met goud omrand is. In tegenstelling tot wat veel volleybalkenners verwachtten, moest Sliedrecht Sport vol aan de bak om zich de lastige formatie van scheidend coach Ali Moghaddasian van het lijf te houden in de finalereeks.

Voor de het komend seizoen weer onder de naam Dros Alterno opererende Apeldoornse ploeg betekende de verloren finale wel het einde van een tijdperk. Coach Ali Moghaddasian vertrekt naar Huizen. Van de jarige Kathy Bonsen en aanvoerster Linda te Molder, die al van de partij waren toen Alterno in 2014 wél het landskampioenschap veroverde, werd officieel afscheid genomen. Eerdaags volgt ongetwijfeld het nieuws dat Moghaddassians opvolger Eric Meijer het vertrek van meer sterkhouders moet gaan opvangen.

Met diagonaalspeelster Tess de Vries (17), spelverdeelster Charlot Vellener (16) en passer-loper Lisa Nobel (17) legde Dros Alterno al wel drie jeugdige talenten van het Talentteam Papendal vast. Aangezien de nieuwelingen gezien hun leeftijd geen rijbewijs bezitten, is een auto van de club nog niet aan de orde…

 

Go Ahead Eagles ontsnapt in Cambuurstadion

Vandaag 8 jaar geleden

Een nacompetitie zónder Go Ahead Eagles… Niet elk seizoen blameert de Deventer voetbaltrots zich zo als tijdens het zojuist afgelopen voetbaljaar. In het seizoen 2009-2010 gaat het een stuk beter en mag de trouwe aanhang zich wél verlekkeren aan een smakelijk competitietoetje!

De weg naar de play-off finale voert over Leeuwarden. Cambuur is de eerste tegenstander. In de heenwedstrijd heeft de ploeg van Andries Ulderink drie dagen eerder gewonnen. Die 2-0 in de Adelaarshorst biedt een prima uitgangspositie.

Hoe Go Ahead Eagles acht jaar geleden stand houdt, mag gerust een klein wonder worden genoemd. Het zit die middag in Friesland niet bepaald tegen. In het kolkende Cambuurstadion kruipen de in het paars gestoken bezoekers meermaals door het spreekwoordelijke oog van de al even spreekwoordelijke naald. Nadat Mark de Vries Cambuur al vroeg aan de leiding brengt, lijkt het slechts een kwestie van tijd alvorens de Friezen de score uit de eerste wedstrijd gelijktrekken en er overheen denderen.

Wonder boven wonder gebeurt dit niet. Remko Pasveer wordt niet voor een tweede keer gepasseerd. Na 90 minuten zweten, bibberen en billenknijpen doorstaat Go Ahead Eagles de Leeuwarder storm. Het mag zich gaan opmaken voor twee finalewedstrijden om promotie tegen Willem II.

9 mei 2010 Leeuwarden

 

Vlammend optreden l’OL in Saint-Symphorien

Vandaag 14 jaar geleden

Wie met de auto vanuit Luxemburg naar het zuiden van Frankrijk rijdt, komt er langs. Op de A31, de Autoroute de Lorraine-Bourgogne, verheffen zich de contouren van het Stade Saint-Symphorien hoog boven het wegdek.

Veertien jaar geleden is Longeville-lès-Metz mijn bestemming om de verrichtingen van de plaatselijke FC tegen Olympique Lyonnais te gaan bekijken. Het ‘grote’ l’OL dat vanaf 2001 zeven keer op rij kampioen van Frankrijk zou worden. In eigen land nagenoeg onverslaanbaar in die periode.

Een bijna uitverkocht stadion. 24.778 toeschouwers. Samengepakt op hoge, steile tribunes. Perfect weer. Dito sfeer. Met het Croix Lorraine fier op de borst leggen de inheemse Granats de Lyonnais op deze voorzomerse zaterdagavond het vuur na aan de schenen.

Juninho, Florent Malouda, Vikash Dhorasoo, Mahamadou Diarra, Giovane Elber & Co. geven de voetballiefhebber waar voor z’n geld. Al moeten de vedetten uit Lyon op de 35ème journée van Ligue 1 vol aan de bak om zich de dappere Messins met 1-2 van het dure lijf te houden.

De meegereisde supporters van Franse landskampioen maken er in hun vak eveneens een vlammend optreden van.

8 mei 2004 Metz

 

Boze Herculés-fans wachten eigen spelers op

Vandaag 7 jaar geleden

Hércules kan zich na de promotie niet staande houden in de Primera División. Ondanks (of misschien juist dankzij…) de aanwezigheid van Royston Drenthe en Piet Velthuizen duvelt de voetbaltrots van Alicante in 2011 na slechts één seizoen alweer uit de hoogste Spaanse voetbalklasse. Tot onvrede van de supporters, zo merk ik ter plaatse.

Heerlijk joh, dat Spaanse temperament. Het borrelt behoorlijk op na afloop van de 2-3 nederlaag tegen Racing Santander. Met de niet meer af te wenden degradatie raakt menig Herculés-supporter behoorlijk van de kook. Op de temperaturen in de populaire badplaats aan de Costa Blanca valt sowieso al weinig aan te merken, bij het Estadio José Rico Pérez gaat het er naderhand nóg verhitter aan toe.

Er heerst een gespannen sfeertje. Ik sta er met de neus bovenop. De politie moet de furieuze supporters weghouden bij de spelersuitgang. Het is maar goed dat Royston en zijn matties zich niet laten blikken.

De aanhangers zijn niet zo te spreken over de instelling van het bijeengeraapte zooitje waarmee het clubbestuur een bij voorbaat tot mislukken gedoemde poging onderneemt om Barça en Real Madrid te weerstaan. Ze peperen het de in de catacomben vastzittende spelers in woord en gebaar in.

Er wordt luidkeels gezongen: Herculés somos nosotros! Wij zijn Herculés! Ofwel zíj, de trouwe supporters, zijn de club!

7 mei 2011 Alicante

Kampioensmedailles voor Apeldoornse Boys

Het schier onvermijdelijke viel zondag niet meer te vermijden. Op het zonovergoten Malkenschoten ging de vlag in de top voor Apeldoornse Boys. Vier wedstrijden voor het einde van het seizoen mochten de manschappen van trainer Danny Dassen hun kampioensmedailles in ontvangst nemen.

Apeldoornse Boys moest winnen van het als tweede geklasseerde CCW ’16 om het kampioenschap in de vijfde klasse F zondag al te vieren. De vraag luidt in het huidige voetbaljaar meestal niet óf Apeldoornse Boys, maar eerder hoe hoog de score uitvalt in Boys-voordeel… In de kampioenswedstrijd bleef de teller steken bij 3-0.

Dat het geruime tijd duurde voordat de ban werd gebroken, zal ongetwijfeld met spanning te maken hebben gehad. Pas na veertig minuten, ruim een kwartier na de eerste drinkpauze, liet Pascal van ’t Erve het talrijk opgekomen publiek voor de eerste keer juichen. Nummer 41 van het seizoen voor de topscorer. Na de hervatting bouwden Furkan Seherli en Jeffrey Veldhuis de score uit naar 3-0. Waarna het feest kon losbarsten.