Bijna niemand gaat door het lint op De Toekomst

By | 4 februari 2020

Achter de bal aan (62): Duivendrecht

Maandag 3 februari 2020

Aan elke serie komt ooit een einde. De aard en wijze waarop Go Ahead Eagles na 22 officiële wedstrijden zonder nederlaag door jong Ajax te kijk wordt gezet, geeft de verhoudingen in de Keuken Kampioen Divisie treffend weer. Ondanks de alom bestaande weerzin tegen beloftenelftallen en mijn persoonlijke voorkeur voor de Deventer club kom ik als voetballiefhebber volop aan mijn trekken op deze maandagavond op De Toekomst. Er komt bij Ajax weer een lichting talenten aan waar het Nederlandse voetbal nog veel plezier aan gaat beleven. De luiers nog maar nauwelijks ontgroeid, ontstijgen de Brobbeys (18) en Ünüvars (16) het armetierige niveau van de eerste divisie nu al met speels gemak.

Om uiteenlopende redenen laat ik de uitwedstrijden van Go Ahead Eagles tegenwoordig voor wat ze zijn. Voor jong Ajax-uit maak ik al drie seizoenen een uitzondering. Ik laat me er zelfs niet door weerhouden van dat het topduel tussen de nummers drie en vijf van de Keuken Kampioen Divisie ditmaal plaatsvindt op een van die vermaledijde maandagavonden. Een technisch mankementje aan mijn Ford Focus houdt me evenmin thuis. Een defecte wiellager maakt een ritje van en naar Amsterdam een gewaagde onderneming. Om niet het risico te lopen op drie wielen aan te komen in onze hoofdstad, maak ik van de nood een deugd en besluit per trein te reizen. Ouderwets. In de jaren ’80 en ’90 reisde ik Go Ahead Eagles met de NS door heel Nederland achterna. Ik permiteer mezelf derhalve de luxe van een persoonlijke treincombi. Een nogal kostbare grap anno 2020. Een retourtje Apeldoorn – Duivendrecht kost liefst 33 euro. Met zulke prijzen verbaast het me niets dat veel Nederlanders het openbaar vervoer mijden. Ik ben weleens voor minder geld naar Spanje gevlogen.

Bij aankomst op station Duivendrecht wijst niets erop dat er een 70-tal minuten later op het nabijgelegen trainingscomplex van Ajax een heuse ‘kkk’, een Keuken Kampioen kraker, gespeeld gaat worden. In m’n uppie loop ik over het slecht verlichte pad langs de spoorlijn richting de verlaten Johan Cruijff Arena. Ik vervolg m’n weg over de brug langs de flikkerende lichtreclames van de Ziggo Dome. Bij de aansluitende oversteek van de in volledige duisternis gehulde parkeerplaats P2 loodsen de al brandende lichtmasten mij en een handjevol gelijkgestemden naar het complex van Ajax. Ik arriveer er vrijwel tegelijkertijd met de onvermijdelijke Sjaak Swart. Mijn vooraf geregelde kaartje verschilt maar 1,50 euro in prijs met het broodje kroket waar ik mezelf als afsluiting van de wandeling op trakteer.

Terwijl de spelers van jong Ajax en Go Ahead Eagles het veld opkomen voor hun warming-up, begint het te regenen. Na aan de speelveldrand de clubfotograaf van de Eagles, de clubwatchers van mijn favoriete krant, assistent-materiaalman Eric Whittie en co-trainer Marco Heering te hebben begroet, zoek ik daarom maar gauw een beschut plekje op de tribune. Bij een andere vaderlandse grootmacht zingen de supporters elke wedstrijd uit volle borst hoe ze een plaatsje in de zon zoeken, maar die heeft op deze herfstachtige februari-dag een avondje vrijaf. Ik heb te doen met de 32 meegereisde Eagles-fans in het onoverdekte uitvakje aan de overkant. Al voor aanvang mogen zij zich nat laten regenen.

Enkele minuten voor de aftrap komt plotseling een handjevol stewards in actie, zoals in Amsterdam stewards wel vaker op ongepaste momenten op onbezonnen wijze in actie komen. In de hoek waar ik zit moeten de buitenste rijen stoelen ineens vrijgemaakt worden. Iedereen die een van de zitjes bezet houdt, waaronder ik, krijgt vriendelijk doch dringend te verstaan op te schuiven. Gezellig inschikken. De stewards spannen vervolgens een roodwit lint van boven naar beneden. Links van het lint is een No Go area, rechts zitten de verdrevenen nu bijna letterlijk bij elkaar op schoot. Het nut van de actie ontgaat mij volledig. Wie zoiets verzint, is niet helemaal goed wijs. Nergens in Nederland is de betutteling groter dan in voetbalstadions. Dat blijkt ook wel als een aantal minuten voor het rustsignaal een vader met zijn zoon over het lint stapt. In plaats van halsbrekende toeren uit te halen om voor twintig medetoeschouwers langs te moeten schuifelen, kiest de man de dichtstbijzijnde trap. Het komt de zondaar op een stevige reprimande te staan van zo’n stumper in een gele jas.

Go Ahead Eagles kijkt op dat moment al tegen een 3-0 achterstand aan. Na de twee strafschoppen waarmee de thuisploeg al na zeventien minuten in een zetel plaatsneemt, laat Navratil een uitgelezen kans om er een wedstrijd van te maken onbenut. Voor wie het Deventer ensemble ziet schutteren, zal het ongetwijfeld een raadsel zijn dat de ploeg van Jack de Gier op vrijdag 30 augustus bij FC Eindhoven voor het laatst een officiële wedstrijd verloor. De fraaie serie die volgde, zegt waarschijnlijk ook wel het een en ander over de kwaliteit van de tegenstanders in de Keuken Kampioen Divisie.

De mannen van De Gier krijgen op deze maandagavond in Duivendrecht voetballes. De adelaars, een gevreesde roofvogelsoort toch, laten zich als makke lammetjes naar de slachtbank leiden door de Ajax-talenten. De Deventenaren mogen zich dat deels zelf aanrekenen. Die Amsterdamse jochies mogen dan wel over een surplus aan kwaliteit beschikken, ze krijgen ook alle ruimte om te excelleren. Go Ahead Eagles laat jong Ajax van meet af aan begaan, legt de tegenstander geen strobreed in de weg. Tsja, en als je die gastjes laat voetballen, dan tikken ze je helemaal scheel. Dat gebeurt dan ook bij tijd en wijle. Voor de voetballiefhebber, van wie er zich zo’n 700 verzameld hebben op De Toekomst, is het genieten geblazen. Het lijkt erop dat de technische staf van Go Ahead Eagles in de wedstrijdbespreking vergeten is om te vertellen dat de Ajacieden niet met zijden handschoenen aangepakt hoeven worden.

Het eenmanssloopbedrijf Brian Brobbey kan zich naar hartenlust uitleven. De Nederlandse Lukaku, twee dagen eerder achttien jaar geworden, moet alleen nog wat groeien. In de lengte vooral. Breed is de Jerommeke van jong Ajax al op jonge leeftijd al genoeg. Zijn borstkas heeft bijna drie keer de omvang van die van vedergewicht Naci Ünüvar (16), een andere plaag voor de arme bezoekers. Sontje Hansen, ook pas 17 en topscorer van het recente jeugd-WK in Brazilië, krijgt eveneens nog wat speelminuten van coach Mitchell van der Gaag. Het zijn wel mannetjes hoor. Alleen die maniertjes… Als de heertjes doorgaan met het moedwillig kleineren van hun opponenten, vrees ik dat ze nog veel schoppen zullen incasseren. Iedereen krijgt waar hij om vraagt!  

Het is tekenend voor het slappe verweer dat Go Ahead Eagles pas na 70 minuten voor het eerst de zaag tevoorschijn haalt. Tot hier en niet verder moet Gino Bosz gedacht hebben bij zijn charge op het gewapende beton Brobbey die hij met een rode kaart moet bekopen. Zo gaat er op De Toekomst tenminste nog iemand door het lint. Gelukkig voor Brobbey beschikt stilist Bosz niet over dezelfde fileerkwaliteiten als waarmee de betere Zuid-Amerikaanse vakslagers het vlees van hun tegenstanders bewerken. Als ze zich in de toekomst tegen dat soort ‘moordenaars’ staande houden, worden ze pas echt grote jongens.

Na de 5-1 van Quinten Timber haast ik me naar station Duivendrecht. Gelukkig is het weer droog. Al snijdt de gure wind ook dwars door een toch aanzienlijke laag kleding heen. In de trein terug naar huis verdrijven de hartverwarmende reacties van het thuisfront op facebook in no time de kou. De commentaren van Go Ahead Eagles-fans zijn niet mals na de eerste nederlaag in iets meer dan vijf maanden. De beste stuurlui voorspelden al 22 wedstrijden lang dat het ondermaatse veldspel van hun favorieten onherroepelijk zou resulteren een nederlaag… Met name Gino Bosz moet het ontgelden bij de kenners en deskundigen. Wie denkt dat een pispaaltje een typisch Amsterdams fenomeen is, heeft het mis.

Heerlijk. Het blijft mooi hoe al die doorgewinterde Eagles-fans begaan blijven met het lot van hun cluppie, al laat de nuance vaak te wensen over. Wanneer de clubleiding alle goedbedoelde maar vaak wat rottig geformuleerde raad nou eens ter harte neemt, staat Go Ahead Eagles ongetwijfeld binnen een jaar of drie met een cup met grote oren op de Brink…

Een gedachte over “Bijna niemand gaat door het lint op De Toekomst

  1. Peter Boeve

    Mooi geschreven stuk Rob. Ik heb thuis voor de buis de wedstrijd bekeken en me kostelijk vermaakt en genoten van de talenten die Ajax heeft. Wat de watjes betreft waren deze vogels inderdaad zo mak als een lammetje. Kijkend naar het verweer en de beelden van de technische staf op de bank, bekroop mijn een naar gevoel. Geen cohesie…als dat maar goed gaat de komende tijd bij mindere resultaten. Het kwaliteitsverschil was ongelofelijk groot. Met deze selektie heb je niets te zoeken in de eredivisie…heel matig niveau. Na competitie en dan heel veel geluk hebben…en toch hoop ik dat goahaed weer eredivisie mag gaan spelen, de vetkampstraat, het stadion en de supporters kort op het veld, wat zou dat mooi zijn! Knap dat je zoveel middelmaat 22x niet verloren hebt, tegen de ijsselmeervogels hadden ze ook al niet verdient een ronde verder te komen toch….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *