Spaanse griep

By | 12 maart 2020

Best beangstigend nu virussen niet alleen meer per computer verspreid worden, maar het gevaar op straat ligt. Maar ondanks dat de Covid-19 variant van het coronavirus een doodserieuze zaak is, en zeker niet iets is om grapjes over te maken, kent het ook zo z’n voordelen. Alle overkill aan corona zorgt er maar mooi voor dat de door ziekmakende clubjes als Kick-out Zwartepiet en Extinction Rebellion verspreide ziektekiemen van de aardbodem lijken verdwenen. Als je toch ergens doodziek van wordt, is het wel van dat soort schadelijke bacillen. Van dat ze nu eindelijk worden doodgezwegen, knapt elk mens op. Een welkome opsteker in deze onzekere dagen.

Waar hangen onze geestdriftige klimaatspijbelaartjes trouwens uit? Zitten zij soms ook in quarantaine? Of hebben ze inmiddels weer plaatsgenomen in de schoolbanken? Je zou toch denken dat een beetje activist in weer en wind en voor- en tegenspoed zijn idealen blijft uitdragen. Het is immers hún toekomst. Futuro o muerte, zouden ze in Cuba roepen. Maar nee, in Nederland niet. Voor je het weet loop je bij zo’n tochtige demonstratie een vervelend koudje op. Alles heeft z’n prijs. Het moet wel leuk blijven. Om alle verleidingen van die verderfelijke consumptiemaatschappij te kunnen weerstaan, moet je wel sterk in je peperdure merkschoenen staan. Tsja, daarvoor is enige ruggengraat vereist. En laat dát er nou juist bij de meesten aan ontbreken. Het is toch vooral ikke, ikke, ikke, en de rest kan… Vul het verder zelf maar in.

Met zo’n virus krijgt iedereen er nu ongevraagd allerlei extra ellende bovenop. Het is corona voor en corona na. Er valt met geen mogelijkheid aan te ontsnappen. Je zou er haast ziek van worden. Maar deugt het wel hoe de communicatie naar de burger toe verloopt? Kijk vooral niet gek op als de overheid of De Stentor allerlei belangrijke zaken verzwijgen. Stemming maken en paniek zaaien is tegenwoordig een vak apart. Bij de selectiviteit van wat onze lokale editie van het Algemeen Dagblad verspreidt, heb ik al veel langer ernstige bedenkingen. Maar hoe zit het met de geloofwaardigheid van wat ons van overheidswege op de mouw wordt gespeld? De een roept dit, een ander iets totaal tegenovergestelds. Moeten we maar zo alles voor zoete koek slikken wat ze zeggen of schrijven? Ze houden je voor de gek waar je zelf bijstaat. Voorbeelden te over.

Ga maar na. Als ik in Elten de Duitse grens passeer om te tanken, ondervind ik plotseling geen hinder meer van stikstofproblemen. Luttele kilometers ten oosten van Babberich bestaat het simpelweg niet! Om maar te zwijgen van wat zich elders aan Europese grenzen ophoopt dat mogelijk een gevaar vormt voor de volksgezondheid. Is het niet mensonwaardig dat al die dokteren, professoren en al het andere hoogwaardige medisch personeel die zich willen opofferen om het virus bij ons te komen bestrijden in Griekenland worden tegengehouden? Zou het niet meer dan billijk zijn om die arme stakkers al op Lesbos financieel te compenseren voor het geval hun aankomst in Nederland enige vertraging oploopt? Ze verdienen het niet, maar bizar genoeg krijgen ze het wel!

Over hoge nood gesproken. Hoe zit het in crisissituaties als deze met een maatschappelijke prioriteit als genderneutrale toiletten? Toch een serieus en niet te onderschatten item. Van levensbelang voor azijnzeikers. Moeten deze faciliteiten nu uit voorzorg meteen weer omgebouwd worden naar hun oorspronkelijke staat? Is het niet vreselijk riskant wanneer zo’n onbehouwen kerel over een bril heen piest waar een dame vervolgens met haar welgevormde derrière op plaatsneemt? Al die schadelijke bacteriën. Getverderrie. Bah!

Zelfs de buurtsuper verandert in een potentiële ziektehaard. Wie cash afrekent bij supermarkten, moet z’n euro’s inmiddels bij de kassa neerleggen om lijfelijk contact met de cassières te vermijden. Alsof iemand de dames en heren achter de kassa überhaupt zou willen aanraken! Die jongedame met die mooie ogen uit die Jumbo-reclame zie je immers toch alleen maar op tv. Van dat kaliber kom ik ze in het echt helaas nooit tegen.

En wat Mark Rutte betreft, kunnen we er gevoeglijk wel vanuit gaan dat de gemiddelde Nederlander zich sowieso wel drie keer bedenkt alvorens hij onze minister-president spontaan de hand schudt. Geef Mark één vinger en je loopt een groot risico om twee handen kwijt te raken! En ondertussen maar vrolijk blijven lachen. Ongelooflijk, dat onze grote leider die zijn volk zo laat lijden geen komiek is geworden. Iedereen lacht zich dood. Er hoeft geen virus aan te pas te komen.

Ondertussen roept het gemengde gevoelens op dat ons aller Willem-Lex in Indonesië uit de losse pols excuses aanbiedt voor hoe onderdanen van zijn overgrootmoeder in het voormalige Nederlands-Indië hun levens in de waagschaal stelden voor koningin en vaderland. En het door virussen geteisterde Nederlandse volk maar vergeefs wachten op spijtbetuigingen van de burgemeester van Neanderthal, zijn Romeinse collega, de koning van Spanje, de president van Frankrijk en Mutti Merkel voor alle leed dat zij Nederlanders in alle kleuren en maten hebben aangedaan.

Ik ben echt benieuwd naar wie straks de schuld krijgt van de huidige corona-epidemie. Die kan de borst nu al natmaken. Handen wassen of neuzen snuiten zal dan niet meer baten. Reken maar dat al die lui die zo graag in een slachtofferrol kruipen zich al beraden over de schadeclaim die zij gaan indienen. Die zal er niet om liegen. Want een virus dat anno 2020 geen onderscheidt maakt tussen blank en zwart of tussen man en vrouw, dat kan eenvoudigweg niet. Dat is niét meer van deze tijd. Met uiteraard de ouderen en zwakken in de samenleving als voornaamste kind van de rekening. Zoals inmiddels gebruikelijk in het rijk van Rutte.

Toen ik een jaar of acht geleden bezig was met het schrijven van het jubileumboek ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van AGOVV, kwam ik puur bij toeval in aanraking met de Spaanse griep. Nee, nee, geen zorgen, ik ben er niet zelf mee besmet geraakt. Wel leerde ik hoe kort na de Eerste Wereldoorlog wereldwijd minstens 20 miljoen argeloze mensen stierven als gevolg van een pandemie die z’n weerga niet kende in onze moderne geschiedenis. Volgens Wikipedia overtrof het aantal doden van type H1N1 van de bewuste griepsoort het aantal doden van de van 1914 tot 1918 durende oorlog ruimschoots. Tienduizenden Nederlanders overleefden de ziekte evenmin. Vreemd genoeg ben ik tijdens de lessen vaderlandse geschiedenis op de lagere en middelbare school nooit onderwezen over deze ongekende ramp. En volksmenners als Sylvana Simons of Quinsy Gario zullen we waarschijnlijk ook niet zo gauw horen over dergelijke gitzwarte episodes uit onze geschiedenis. Iedereen z’n eigen leed, hè.

Alle onheilspellende berichten ten spijt komen de aantallen dodelijke slachtoffers van het coronavirus er tot dusverre hoe dan ook in de verste verte niet bij in de buurt. En mocht het onverhoopt de komende weken en maanden toch volledig de verkeerde kant opgaan en eenzelfde rampzalige omvang aannemen dan een eeuw geleden met die Spaanse griep, dan hebben we binnenkort in elk geval Frans Timmermans niet meer nodig om Europa naar de gallemiezen te helpen.

© RK

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *