Vandaag 26 jaar geleden
In het Kaftanzoglio stadion van Thessaloniki ben ik 26 jaar geleden persoonlijk getuige van het interlanddebuut van plaatsgenoot Peter Bosz. Een gedenkwaardige reis in velerlei opzichten.
De trip naar Griekenland geneest mij voor eens en altijd van georganiseerde supportersreizen. Voor het lieve sommetje van 774 gulden, pak ‘m beet 350 euries, laat ik me door Reisburo Roever vervoeren. Als tegenprestatie mag ik me na aankomst in Thessaloniki van het EK-kwalificatie-interland van het Nederlandse elftal urenlang laten ‘gijzelen’ in een restaurant ergens in een afgelegen buitenwijk . De hele middag worden we er vastgehouden. De politie staat niet toe dat Nederlanders zich bezondigen aan sightseeing. Wederrechtelijke vrijheidsberoving noemen ze zoiets geloof ik, indien er geen sprake is van argeloze bezoekers van voetbalwedstrijden.
Of de tweede stad van Griekenland de moeite van het bezoeken waard is, kan ik dus niet zeggen. Enkel wanneer onze bussen na het eindeloze wachten naar het stadion worden geëscorteerd, vang ik wat glimpen op. De ordebewaarders zorgen er voor dat het contact met de inheemse bevolking tot een absoluut minimum beperkt blijft. Aan interactie ontbreekt het nochtans niet.
Op de onoverdekte staantribune in het stadion van Iraklis waar de Griekse ME het Nederlandse contingent stationeert, worden we het doelwit van muntengooiers. Het was mij al bekend dat Grieken graag serviesgoed aan diggelen gooien en de sirtaki dansen, niet dat ze zo vrijgevig zijn met geld.
Negentig minuten lang vliegen de Drachmen me om de oren. Het is uitkijken geblazen voor de aangescherpte randen. Zóveel fooi heb ik nadien bij een voetbalwedstrijd nergens meer gekregen. Na afloop zit mijn hele broekzak vol munten. Jammer alleen dat de waarde van dat Griekse geld valt te verwaarlozen.
4 december 1991 Thessaloniki