Vandaag 14 jaar geleden
Tijdens een verblijf in de Cubaanse hoofdstad Havana verkeer ik in de gelukkige omstandigheid een heus Olympisch kampioen aan het werk te zien. In het kader van de FIVB World League treden de Cubaanse volleybalmannen in het Coliseo van de Ciuadad Deportiva twee dagen achtereen aan tegen het Servië van de broertjes Grbíc. Dat laat ik uiteraard niet aan me voorbijgaan.
Beide landen komen in de World League van 2003 uit in dezelfde poule als Nederland. Wat op de lange mannen van Oranje van toepassing is, geldt voor de Cubanen helemaal. Het beste is er al geruime tijd af. De generatie Despaigne-Diago heeft er een punt achter gezet. Van hun beoogde opvolgers neemt een groot aantal in december 2001 de benen tijdens een toernooi in België. Om met een nieuw en piepjong team te moeten opboksen tegen de wereldelite, blijkt onbegonnen werk.
De volleybaltrots van Servië en Montenegro hoeft zich in Havana niet bovenmatig in te spannen om Cuba twee keer klop te geven. Overdag ontspannen de Olympische kampioenen van Sydney in het zwembad van Hotel Havana Riviera, ’s avonds werken ze plichtmatig hun wedstrijdjes af.
7 juni 2003 Ciudad Habana