Vandaag 2 jaar geleden
Belgen draaien voor een rondje om de kerk hun hand niet om. Ware volksfeesten in het wielerland bij uitstek. Met Wein, Weib und Gesang…
Langs een voetbalveld maken onze zuiderburen er ook graag een gezellige bedoening van. Het zal wel met de Bourgondische inslag te maken hebben dat het er bij het pezen in de provincie vaak een dolle boel is.
Het oefenpotje tussen KVV Zelzate en eersteklasser Lokeren is een mooi voorbeeld. Ik merk twee jaar geleden ter plekke hoe dat leeft. Het aan het Kanaal van Gent naar Terneuzen gelegen dorpje in Oost-Vlaanderen heeft weinig om het lijf. Het affiche evenmin. Om op deze gedenkwaardige zondagmiddag alleen al de auto te parkeren in de smalle straatjes rondom het complex van de voetbalvereniging uit (zónder de) eerste provinciale, kost desondanks nogal wat moeite.
Heel Zelzate loopt uit. De ‘eredivisionist’ van twintig kilometer verderop kan op veel support rekenen. Even snel doorlopen is er niet bij. Bij de hoofdkassa aan de Patroganestraat moet ik netjes achter in de rij aansluiten. Langs het knusse veldje is het dringen geblazen. Het publiek staat drie rijen dik achter de reclameborden. Het minuscule tribunetje barst bijkans uit z’n voegen. De sponsortent kan de drukte nauwelijks aan. De organisatie kan zich in de handen wrijven over de kantineomzet. De hamburgers, braadworsten en frieten vliegen als warme broodjes over de toonbank. Vlamingen weten wat lekker is.
Kortom, voetballen zoals voetballen hoort te worden beleefd. Zoals bij een rondje rond de kerk bij een willekeurige kermiskoers.
28 juni 2015 Zelzate