Vandaag 2 jaar geleden
Go Ahead Eagles in de Europa League. Europees voetbal in Emmen. A once in a lifetime. Zeg nooit nooit, toch lijkt het me vrij onwaarschijnlijk dat we dit ooit nog eens gaan meemaken.
Op basis van de Fair Play-ranglijst en het feit dat FC Twente Europa niet in mag stroomt Go Ahead Eagles twee jaar geleden de eerste voorronde van de Europa League in. Bij de loting rolt met de Hongaarse bekerwinnaar Ferencváros een tegenstander van naam uit de koker. Vanwege de verbouwing van de eigen Adelaarshorst kan de thuiswedstrijd niet in Deventer plaatsvinden. De eredivisiedegradant wijkt zodoende noodgedwongen uit naar de Jens Vesting in Emmen.
Een roodgele colonne van zo’n zesduizend supporters zet op deze warme donderdag koers naar Drenthe. Een deel daarvan blaast ’s middags in de Emmense binnenstad al flink wat stoom af bij een verhitte confrontatie met de beruchte aanhang van de Hongaren…
Met Jan Hartgers arriveer ik pas later op de plek des onheils. Hoewel we ruimschoots op tijd zijn en ook bijtijds in de rij plaatsnemen, zit er niet veel schot in bij de ingang waar we naar binnen moeten. Ik heb zelden zo’n getreuzel meegemaakt. Zowel de scanapparatuur van de tickets als het lokale suppoostenkorps is niet van Europa Cup-niveau. Met dank aan de Drentse security missen we derhalve de openingsgoal. Als Ferencváros al na drie minuten op 0-1 komt, staan wij nog in de rij te wachten om door de prutsers gefouilleerd te worden.
De gelijkmaker van Bart Vriends in de blessuretijd van de eerste helft zien we gelukkig wel. Zo valt er op deze gedenkwaardige dag toch nog wat te juichen.
2 juli 2015 Emmen