Vandaag 20 jaar geleden
In aansluiting op een interview met de destijds bij Hansa Rostock voetballende Peter Bosz reis ik door naar Berlijn. Een vrijdagavondwedstrijd in het Olympiastadion: Hertha BSC – Schalke 04.
Valt mooi te combineren. De afstand vanuit het aan de Oostzee gelegen Warnemünde, waar Peter tijdelijk in de schaduw van de vuurtoren een fraai optrekje bewoont, naar de Duitse hoofdstad bedraagt ‘slechts’ 240 kilometer…
Het is wel mooi om onderweg naar Berlijn meerdere bussen met in het blauwwit geklede voetbalsupporters in te halen. Geen Berliner Frösche, maar sympathisanten van Schalke 04. Leden van fanclubs uit het oosten van Duitsland.
Het publiek in Berlin is Schalke zoals altijd vijandig gezind. ‘Wir sind die Blauen wir sind die Weissen, wir sind diejegenigen die auf die Schalker scheissen…’, klinkt als vanouds. Des te mooier is het daarom hoe het elftal van Huub Stevens die avond huishoudt. Voor meer dan 60.000 toeschouwers wint het met 1-4. Doelpuntenmakers voor königsblau Wilmots, Thon, Max en Müller. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden.
Na afloop rijd ik meteen terug naar de Heimat. Linea recta door de donkere nacht vanuit Berlijn naar Apeldoorn. Pak ‘m beet 580 kilometer. Om ’s nachts om een uur of vier met een voldaan gevoel het mandje in te duiken.
Mooie tijden. Die nooit meer terugkomen.
13 maart 1998 Berlijn