Tussen Berg en Bos: Persoonsgegevens

By | 11 juni 2018

Bij de vriendschappelijke voetbalinterland Italië – Nederland kregen Oranjefans vorige week enkel op vertoon van hun identiteitsbewijs toegang tot het stadion van Juventus. Toen ik er aankwam, hadden de controlerende politieagenten een lijst in hun bezit waarop ook mijn naam stond vermeld. Blijkbaar mag de KNVB maar zo zonder toestemming van betrokkenen persoonsgegevens delen met de Italiaanse autoriteiten van iedere Nederlander die de wedstrijd wilde bezoeken.

Iedereen wordt tot vervelens toe lastiggevallen met allerlei bullshit over privacyregels, maar die gelden kennelijk niet zodra het betrekking heeft op brave burgers die het in hun hoofd halen om ergens in Italië op een tribune plaats te nemen. Je moet je laten behandelen als een crimineel. Ik ga haast denken dat er iets misdadigs kleeft aan iets onschuldigs als een ordinair potje voetbal bij te willen wonen. Blijkbaar geldt elke stadionbezoeker als een potentiële hooligan. Het is werkelijk te achterlijk voor woorden. Het wordt steeds bespottelijker.

En dat nota bene in een land als Italië. Een land waarin het nog vele malen droeviger gesteld is met de ontwrichting van de samenleving dan in onze eigen bananenrepubliek. Twee dagen rondwandelen in een stad als Turijn volstaat om te begrijpen waarom een meerderheid van het Italiaanse kiesvolk instemt met de vorming van een uit populistische partijen samengestelde regering. Daar is weinig fantasie voor nodig. Daar hoeft iemand de huishoudschool niet voor te hebben afgemaakt. Bij grenscontroles wordt duidelijk minder streng gecontroleerd dan bij de toegang tot voetbalstadions.

Het is wel duidelijk hoe de vlag erbij hangt. Maar ach, over dit soort futiliteiten kan de Europese burger zich beter het hoofd niet breken. Daar bestaat in Brussel de bekende doofpot voor. Wat niet weet, wat niet deert. Vrolijk de andere kant op blijven kijken. Net zo lang wachten tot het onvermijdelijke gebeurt en het vreselijk misgaat.

En ondertussen staat iemand die Wout Weghorst komt toejuichen oog in oog met een politiemacht waar je spontaan duizelingen van krijgt. Des te meer bevreemdt het dat de Nederlandse ambassadeur in Italië zich niet over deze volstrekt ontoelaatbare gang van zaken heeft beklaagd. Of dat de Minister van Buitenlandse Zaken niet aan de bel trok bij zijn collega in Rome. Zelfs geen enkel zichzelf respecterend Nederlandse medium berichtte over de schending van de privacy van goedwillende Nederlandse voetballiefhebbers. Terwijl nota bene alle historische fonteinen in de Turijnse binnenstad  ongeschonden overeind zijn blijven staan…

Kijk je naar zo’n politiemacht die blijkbaar nodig is om een 150-tal voetballiefhebbers uit Nederland in het gareel te houden, dan wekt zoiets enorm veel indruk. Het is lachwekkend en treurig tegelijk. Ach, en dat die onverschrokken carabinieri niet kunnen voorkomen dat de auto van een tweetal doorgewinterde Limburgse groundhoppers uit de parkeergarage bij het stadion wordt ontvreemd, mag niemand de al overbelaste Italiaanse dienders kwalijk nemen. Het nauwkeurig checken van lijsten met persoonsgegevens van 150 potentiële misdadigers vergt uiteraard veel arbeid. Kwestie van prioriteiten stellen.

Al met al wordt het er op deze manier niet leuker op.

© RK

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *