Vandaag 26 jaar geleden
De eerste kwalificatiewedstrijd van het Nederlands elftal voor het WK 1994 brengt me naar Noorwegen. Samen met Ronald en de Kleef maak ik er een combinatietocht van per auto en veerboot.
We doen er zo’n anderhalve dag over om in Oslo te komen. De eerste etappe voert ons naar Frederikshavn in het uiterste noorden van Denemarken. Vandaar gaat het met auto en al op de veerboot naar Göteborg. Vanuit Zweden gaat de reis verder naar Frederikstad. Op onze eerste halteplaats op Noorse bodem zien we Jong Oranje in actie tegen de Noorse leeftijdsgenoten en overnachten we. Op ‘Matchday’ leggen we de laatste 100 kilometer naar Oslo af.
De wedstrijd in het Ullevaal stadion eindigt in een fikse teleurstelling. Oranje loopt zich stuk op het door de Noorse bondscoach Egil ‘Drillo’ Olsen gefabriceerde beton en gaat met 2-1 de pottenbak in.
Van scheiding van uit- en thuissupporters hebben de Noren nog nooit gehoord. We zitten gewoon in vak vol Noren. Vreselijk irritant publiek. Ze lopen tot vervelens toe voor onze neuzen langs. Met enorme zakken chips. Dit gaat de hele de wedstrijd zo door. Stelletje zoutzakken. En dan nog verbaasd reageren op opmerkingen. Het wordt zelfs bijna knokken.
23 september 1992 Oslo