Eerbeekse Boys had de terugkeer naar de derde klasse in zicht, maar zag de promotiekansen in de slotfase van de finale tegen Drienerlo in rook opgaan. Of er bij de late tegengoal al dan niet een hand in het spel was, deed na het laatste fluitsignaal niet meer ter zake.
De Oranjegekte bleef dit weekend niet beperkt tot Hamburg. Zaterdag kreeg Borculo alvast een voorproefje. Een mini-Oranjekaravaan uit Eerbeek streek er neer om de eigen oranjejongens te ondersteunen in de play-off finale.
Ze bestaan gelukkig nog, zogenaamde Ultra-groeperingen die zonder bivakmutsen en capuchonnetjes op hun favoriete ploeg supporten zoals het hoort. Afgezien van dat ene lefgozertje dat direct na het voor de Eerbeekse ploeg teleurstellend geëindigde duel een Drienerlo-vlag ontvreemdde en zich daarmee snel uit voeten maakte, gedroegen de Ultras Eerbeek zich voorbeeldig. Achter de goal waar zij zich hadden verzameld, bleef het gemoedelijk. In tegenstelling tot op andere amateurvelden gedurende het afgelopen seizoen liep het kunstgras in Borculo geen brandschade op.
Dat toch vooral de Eerbeekse Ultras voor het vuurwerk zorgden, zei feitelijk alles over de wedstrijd die geen moment echt op gang wilde komen. Samen alles geven! stond in koeienletters op een oranjedoek dat omhoog werd gehouden toen de nummers drie en vier van de vierde klasse D het veld betraden. Dat het met de promotie binnen handbereik toch misging, had weinig te maken met een gebrek aan inzet. Eerbeekse Boys gaf alles.
De spelers staken 90 minuten lang evenveel vlijt in de wedstrijd als de zingende en springende oranjemeute achter het doel. Na de overtuigende zeges op SVVN en Bergentheim in de voorgaande twee rondes, volstond het voor de boys van Van Binsbergen nochtans niet om de kers op de taart te zetten.
Beide ploegen speelden op zeker, gaven weinig weg, maar creëerden op hun beurt ook niet bijster veel. Die ene kans, die in elke wedstrijd wel komt, werd twee minuten voor het einde benut door de Twentse studentenclub. Nee, het was niet de middag van Eerbeekse Boys, dat tegen Drienerlo eerder in competitieverband op eigen veld gelijk had gespeeld en de studenten in Enschede de les las.
Aanvoerder Rob Hebben schudde na afloop mistroostig het hoofd. “Ik denk dat die jongen ‘m met de hand meenam. Die Oranjegekte ervaren wij al twee weken. Daar krijg je wel energie van. Deze nederlaag is ontzettend zuur. Al vind ik wel dat we trots mogen zijn op hoe we na de winterstop de weg omhoog hebben ingezet. Vooral voor onze trainer had ik gehoopt dat we zouden promoveren. Jammer dat we het niet konden afmaken”, vond de 26-jarige Eerbeekse captain.
Frank van Binsbergen kon het slotakkoord van zijn drie seizoenen in Eerbeekse dienst ook niet mooier maken dan dat het was. “De sfeer was fantastisch. Onze supporters zijn de hele week bezig geweest met het voorbereiden van sfeeracties. Dit soort wedstrijden zijn vrijwel nooit goed. Het was het vandaag net even niet bij ons. Ik had gehoopt op een mooier afscheid. We hadden er vooraf alle vertrouwen in. Het zat dicht bij elkaar. Dit was zo’n wedstrijd waarin de ploeg die scoort, wint”, reageerde de inwoner van Rheden.
Ondanks de teleurstelling kijkt de vertrekkende Eerbeekse Boys-trainer toch met een voldaan gevoel terug op zijn verblijf aan De Veldkant. “Toen ik begon, moesten we opnieuw gaan bouwen. Dat is fantastisch gegaan. Ik laat een mooie groep achter waarmee mijn opvolger John van Loen vooruit kan. Die promotie gaat er binnen één of twee jaar zeker komen.”
De Stentor maandag 17 juni 2024