
Voetballers van acht Apeldoornse verenigingen lieten zich van hun beste kant zien tijdens de 38e editie van de Columbia zaalvoetbaldriedaagse. Henk van de Put beschikte misschien wel over het meeste uithoudingsvermogen tijdens de eindejaarsklassieker in sporthal Zuiderpark. De 74-jarige spreekstalmeester praatte de hele finaledag bijna non-stop aan elkaar.
Bij de eindstrijd van de leeftijdscategorie onder 13 jaar tussen WSV en CSV Apeldoorn waren er vanaf de zijlijn lovende woorden voor de uitblinkende keeper van de winnende ploeg. “Hij wint de finale voor WSV, hij krijgt een standbeeld op de Voorwaarts.” Het is Henk van de Put ten voeten uit. Druk hem een microfoon in de handen en er is geen houden meer aan.
Van negen uur ’s ochtends tot en met de finale bij de senioren voorzag de markante spraakwaterval de beslissende wedstrijden van het zaalvoetbalfestijn op geheel eigen wijze van commentaar. “Ik heb wel een flesje water naast me staan, maar gaandeweg de dag wordt de stem wel wat minder. Aan het einde van de dag heb ik het ook wel gehad. Morgenvroeg weet ik wel dat ik een hele dag heb zitten praten”, neemt Van de Put er een aanslag op z’n stembanden voor op de koop toe.
Hij levert al bijna vijftien jaar met veel plezier zijn bijdrage aan het evenement. “Je merkt ook aan spelers dat het sfeerverhogend werkt. Ze weten dat ik er zit. Als ik een keer dertig seconden te laat ben met het vermelden van een doelpuntenmaker, kijken ze je aan van ‘komt er nog wat van’.”
Vooral de gedrevenheid van de jongste jeugd kan hem enorm bekoren. “Die kleintjes verdienen evenveel aandacht als de senioren. Al die ouders, opa’s en oma’s zitten hier ook om negen uur al op de tribune. Het fanatisme van mensen op de bank vind ik ook mooi. Winnen is belangrijker dan meedoen. Als ik zo’n Marc Hoekstra bij de onder 13 van Groen Wit zie coachen, zó fanatiek heb ik ‘m in het verleden bij CSV Apeldoorn nooit gezien”, geniet Van de Put volop van de beleving.
Als verslaggever van RTV Apeldoorn zit ‘de stem van het Apeldoornse voetbal’ ieder weekend ergens op een plaatselijk voetbalveld langs de lijn. Ook schuift hij maandelijks aan als deskundige bij de populaire online voetbaltalkshow FC Apeldoorn. Het live verslaan van de apotheose van de zaaldriedaagse, de finale bij de senioren, doet Van de Put er gewoon even bij voor de lokale omroep zonder licentie. “Dan praat ik nóg meer dan dat ik normaal al doe”, beschouwt hij de topprestatie die hij zelf levert alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Sinds hij elf jaar geleden met pensioen ging, laat hij zijn eigen droge humor vol overgave los op zijn luisteraars. “Voorbereiden werkt bij mij niet zo. Het is vooral improviseren. Ik maak het vaak wel wat spannender dan het is. Ik werkte bij de Belastingdienst en kwam erachter dat er wel heel veel vrije tijd in werken gaat zitten. Dit is een mooie hobby. Ik doe het heel graag. Het houdt je ook betrokken. Ik moet er niet aan denken om de hele dag thuis te zitten”, maakt de energieke zeventiger duidelijk dat hij zich graag onder de mensen begeeft.
Zelfs een plein met meer dan tienduizend mensen wist Henk van de Put ooit moeiteloos aan z’n lippen te kluisteren. “Toen Gerard van Velde goud had gewonnen op de Olympische Spelen in 2002, moest ik hem in Heerde binnenpraten. Zijn vliegtuig had behoorlijk wat vertraging. Dan moet je de tijd zien te overbruggen. In samenwerking met de boerenkapel lukte dat. Ons lijflied was Goat stoan aj veur Gerard bunt. Om de vijf minuten gingen we weer. Dat was dikke mik.”
De Stentor dinsdag 31 december 2024 / foto Wout van Zoeren